Yavaş yavaş dırmaşırdı nərdivanları. Bir azdan sağa dönüb sinifə girəcəkdi. Mənasız bir günə daha başlayırdı. Qapıdan seyr edildi bir çox liseli. Sinif eyni sinif, sıralar eyni sıralar. Dəyişəcək bir şey vardı, o da Liseli qızın ümidləri! !!Bir neçə gün əvvəli saxlandı gözlərinə. Hər zaman ki kimi şüşədən baxırdı, məktəbin qapısının cütlərini əzbərləmişdi, nə olmuş ididə gəlməmişdi sevdiyi. Halbuki hər vaxt ki kimi söz vermişdi. Çıxış zəngi basdığında son dəfə baxdı qapıya amma boşuna idi gəlməmişdi .Hər vaxt ki kimi sevincindən uzaq idi. Ağır ağır enmişdi nərdivanları bəlkə işi çıxmışdı, bəlkə gecikmişdi təsəllilərlə özünü ovudarkən məhəlləyə gəlmişdi. ..Fakat o da nə! !!Neydi bu sevdiyinin qapısının qarşısında ki sıxlıq ..!!!Nədən ağlayırdı hər kəs bir məna verə bilmirdi Litseyli qız. ..Dayanamadı yolda ağlayan bir uşağa soruşdu. ..Birden əlində ki kitabları yerə düşdü. ..Gözleri qaralırdı, bir ağac cücərtisi kimi yerə yığıldı qaldıqaldı Litseyli qız. ..Danışmaq istəyirdi, birdən hıçqırıqlarla ağlamaya başladı. ..Kimsə məna verə bilmirdi niyə ağladığına. ..Sevdiyinə ağlayırdı qız. ..Genç yaşda torpaq olan sevdiyinə ağlayırdı. Sonra məktəbə gəldi, sinif eyni sinif, sıralar eyni sıralar. ..Keçdi oturdu şüşənin kənarındakı yerinə. ..!!!!O da nə! !!!Sevdiyi qapıda idi əl yelləyirdi. ..tez qalxdı qırılan şüşənin səsini eşitmədi.Belə sürətlə buraxdı özünü boşluğa. ..Sınıf yoldaşları toplanmışdı başına ağlayırdı. !!!!O isə şüşə qırıqlarıyla qanlar arasında gülümsəyirdi.Qırmızı gəlinliyi geymiş məktəb qapısında sevdiyilə əl-ələ litseyli qız.Gəncəcik yaşlarında torpaq olan iki sevgilinin gerçək olmuş yaşanmış hekayəsidir........