Tanrı: "Bəs sevinərək hər hansı bir qulumun canını aldınmı? ” Bəli tanrım. Bir zalım padşah var idi. Bütün xalq onun əlindən bezar idi. Bax o qulunun canını sevərək aldı. "Padşahın kim olduğunu xatırlayırsammı?” -Xeyr xatırlamıram Ya Rabb-deyincə, Tanrı buyurdu: "Həmən o padşah anasının canını üzülərək aldığın yetim uşaqdır, zalım padşahdır

"Ya Əzrail! Qullarımdan her hansı birinin canını alınca heç üzüldünmü?"- 

-Ya Rabb HƏRŞEY sənə məlumdur. Yalnızca bir qulunun ruhunu alınca çox üzüldüm. Bir gəmi dağlara çırpılıb parçalanmışdı. Orada bir ana və bir uşaq var idi. O ananın canını almaq tapşırılmışdı. Onun canını alınca çox üzüldüm. Körpəni isə bir taxtanın üzərində bir adaya atdım. Yetim qaldı.