Salam ana necəsən?

Nə yaxşıki yaxşısan anacan.
Artıq 3-4 gündür ki sənin bətnindəyəm.
Mən çox sevinirəm ki,sən mənim anam olacaqsan.
Ona görədə mən əminəm ki,dünyanın ən xoşbəxt uşaği olacağam.
Biz artıq 2 aydır ki,bir yerdəyik.bilirəmki mən hələ sənin kimi gözəl deyiləm anacan.Amma sən mənə biraz vaxt ver.
Mən xoşbəxtəm anacan.
Məni narahat edən yeganə bir şey var.Mən hiss edirəm ki,sən axır vaxtlar çox fikir çəkirsən.Narahat olma anacan hər şey yaxşı olacaq.Sən sadəcə buna inan.Inamını itirmə.Mən axı səni çox sevirəm mənim gözəl anam.
Anacan artıq 2,5 ay keçib.mən çox sevinirəmki mənim əllərim çıxdı.
Səbirsizliklə gözləyirəmki haçan onlarla oynaya biləcəm.
Ama mən ən çox sənə toxunmaq istəyirəm.
-Anacan,xahiş edirəm başa sal nə olub?!
Niyə sən gecələr aglayırsan?
Niyə atamla tez-tez dalaşırsız?nə olub axı sizə?
Bəlkə siz artıq məni istəmirsiniz?
Artıq 3 ay keçdi.
Hiss edirəmki,sən çox qəmginsən.
Anlamıram sənə nə oldu axı?!
Bu gün biz həkimdə idik.mən özümü əla hiss edirəm.Anacan sən xəstələnmisən?niyə görə sabah yenə həkimə gedirik?
Artıq günortadı.Mən heç yatmaq istəmirəm.
Əllərimlə oynuyuram.o qədər xoşuma gəlir ki,əllərimlə oynamaq.
Biz yenədə həkimdəyik.
Anacan,məni çox incidir həkim.Nə olar anacan qoyma məni incitsinlər.
Siz niyə bunu edirsiz axı?
Mən indi ağlayacam.
Anacan mənim ayaqlarımı qırırlar.Sən mənim əzablarımı görmürsən??
Anacan mənə kömək elə.
Anacan onlara denən dayansınlar.Mən söz verirəm özümü yaxşı aparacagam..
Bu necə ola bilərki insan məne bu cürə əzab verir sən.Anacan,mənə kömək elə.
Artıq 4 il keçdi.
Anacan mən göydən görürəm sənin peşmançıliqlarını,verdiyin qərara görə.
Ağlama anacan xahiş edirəm.Bilki mən səni çox sevirəm.Mən səni burda gözləyəcəm.
Səni sevən körpən.