-Ya Məhəmməd! Süleyman Əleyhissalama nəsihət edən kimdir? Xəbər ver
Həzrət-i Fahr-i Kainat sallahu əleyhi vəsəlləm cavab buyurdular:
-Süleymana nəsihət edən nə bir insandir, nə bir mələkdir, və nə də
bir pəriyə. Süleymana nəsihət edən bir qarışqa idi. Necə ki Cənabi-Haqq
Quran-ı Mecid'inde:
"Ey qarışqalar! .. Yuvalarınıza girin ki, Süleyman və onun əsgərləri fərqində olmaz. Olduqları halda sizi qırmasınlar."
(Nəml Surəsi, ayə 1) buyurmuşdur.
Haqq Subhanəhu və Təala Süleyman Peyğəmbərə dünyada elə bir mülk və
səltənət vermişdir ki, onun səltənəti kimi bir mülkü, dünyada heç bir
kimsəyə verməmişdir və verməyəcək də.
Nə zaman Süleyman Peyğəmbər əsgəri ilə bir yerə getsə yüz
kilometrlik geniş bir sahə işğal edərdi. Onun işğal etdiyi sahədə
torpağı görmənin imkanı yox idi. İyirmi beş kilometrlik sahəsi insanlar,
irmibeş kilometrlik sahəsi aslanların, pələnglər, fillər, gergedanların
və bunlara bənzəyən digər canlılar, yirmibeş kilometrlik sahəsi
ilanlar, əjdahalar, quşlar və bunların cinsindən olan digər canlılar
bürüyərdi.
Süleyman Peyğəmbərin ibrişimden işlənmiş bir kilimlər vardi ki,
dörd kilometr yerə döşenirdi. Süleyman Peyğəmbər divanını yığsam, o
kilimlər üzərinə ikiyüzbin qızıl və gümüşdən kürsi qurulurdu. Qızıl
kürsini peyğəmbər övladları, gümüş kürsini insanlar və pəri bəyləri
otururdu. Məşhurun bir küncündə yetmişbin mehrab vardı. Hər mihrabda
duası qəbul olan zahidlər ibadətlə məşğul olardılar. Bu kəslər hər hansı
bir dağa işarə etsələr, o dağ gəzərdi. O kilimlər digər bir tərəfində
binikiyüz minbər vardı. Hər minbərdə elmi ilə amil bir şəxs vəz və
nəsihət edərdi. Külək onların sözlərini Həzrəti Süleymana eriştirirdi.
Süleyman Peyğəmbər qırmızı qızıldan hazırlanmış olan taxtında
oturar, hökm edərdi. Qarşısında müxtəlif məxluqlar saf saf dururdular.
Quşlar havada kanatlarıyle ona kölgəlik edərdilər. Süleyman Peyğəmbərin
qırmızı altından olan taxtının dörd küncü vardı. Hər küncündə də
yarpaqları yaşıl zümrüd ilə zəbərcəddən olan bir ağac olardı. Hər bir
ağacın üzərində də qızıldan hazırlanmış Hümâkuşu şəkli vardı.
O taxtın dörd bir ayağında, dörd aslan vardı. Bu arslanları
qızıldan idi. Yenə altından olan bir əjdaha da taxtı ətraflı çevirmişdi.
Nə zaman Həzrəti Süleyman o taxtın üzərinə çıxıb xalqa hökm üçün
otursa, Hümâlar ağızlarını açarlardı. Bunların ağızzlarından çıxan müşk
və ənbər qoxusundan xalq məst olardı.
Nə zaman iki kimsə bir-biriylə Süleyman Əleyhissalama iddiaya
gəlsələr, haqsız olana o əjdaha hücum, aslanların da pəncələrini
qaldırar, quyruqlarını yerə vuraraq hücum edərdilər. Haqlı haqsız
müəyyən olardı.
Süleyman peyğəmbər bu qədər səltənətə sahib olduğu halda, daim
xurma yarpağından zembil hörüb satardı. Qazandığı pul ilə arpa unu alır,
çörək bişirər, onunla iftarını açardı. Bir də üzərinə örtüb yatdığı bir
kilimlər vardi. Səhər qalxar, yenə məmləkət işləri ilə məşğul olardı.
Yanında bir mələk tapılar, əlində atəşdən qılınc tutardı.
Nəhənglərin, pəri və ya digər məxluqlardan hər kim Süleyman Peyğəmbərə
itaət etməzsə, dərhal o mələk qılıncı ilə onu həlak edərdi. İşdə bu
sebebtendir ki, nəhənglər, pərilər belə onun əmrinə itaət edərdilər.
Necə ki Cənabi-Haqq Kitabı Kərimində:
"Onlardan hər kim b¡zim əmrimizdən sapmış olursa, onada atəş əzabından tattırmış olduq."
(Səba Surəsi, ayə 12) buyurmuşdur.
Süleyman peyğəmbər bütün məxluqatın dillərini bilirdi, Bir gun ona soruşdular:
'Ya Nebiyyallah! Bu əzəmət və bu şevketle yer üzünün hamısı sizin olduğu halda, zembilcilik etməyə ehtiyacınız nədir? "
Həzrəti Süleyman cavab verdi:
"- Mənim nə mülküm var və nə də padşahım. Mən də sizin kimi yalnız bir qul oğlu qulum." deyib ağladı.
Daim kafir və asi olan insanlarla harbedip onları haqq dinə dəvət edir, bu dəvəti qəbul etməyənləri həlak edərdi.
O kilimlər üzərində bir meydan var idi ki, onun yarısı mətbəx və
yarısı at meydanı idi. Və nəhənglər o mətbəx üçün buraya böyük
qayalardan qazanlar qoymuşdu. Bu qazanlar hər birində yüz dəvə pişerdi.
Bunlardan başqa hər biri hovuz kimi kasalar vardi. Cənabi-Haqq Kəlam-ı
Mecid'inde:
"Onun üçün sabit qazanlarda nə istəsə-onu-yapıverirlerdi. Ey
Davudun xanədanı! .. Şükür üçün çalışın və mənim bəndələrimdən şükür
azdır."
(Səba Surəsi, ayə 13) buyurur.
Süleyman Peyğəmbərin min xanımı və yeddi yüz cariyəsi vardı.
Nəhənglər Süleyman peyğəmbər üçün saf sırçadan saray etmişdilər. İçində
bir cür, hər evdə bir xanımı vardı. Hər biri işləri ilə məşğul olur,
əməklərini yeyirdi. O köşkün min ayağı vardı. Qırmızı altından hər
ayağının bir nəhəng xidmətçisi vardı.
Süleyman peyğəmbər bir yerə getmək istəsə, o xidmətçilər köşkü
boyunları üzərində aparıb, o yerə iletirlerdi. Yel belə o kilimlər elə
aparardı ki, aşpazlar mətbəxdə yeməklərini bişirməyə, zahidlər
ibadətini, Peyğəmbər uşaqları, Adəm və pərinin bəyləri kürsilerinde
oturmağa, alimlər minbərlərdə vəz və nəsihət etməyə davam edərdilər.
Lakin o kilim zərrə qədər hərəkət etməzdi. Süleyman peyğəmbərin bu
kiliminin və taxtının hava üzeinde getdiyini cümlə aləm seyr edərdi.
Cənabi-Haqq Kəlam-ı Mecid'inde:
"Artıq onun üçün küləyi ram etdik, onun əmri ilə istədiyi yerə mülâyemetle axar gedərdi."
(Səba Surəsi, ayə 12)
buyurmuşdur. Süleyman Peyğəmbər nə zaman yelə emreylese, taxtını
bir gündə Qüdsdən Qəbilə yönəldərdi ki, bu yol insanoğlu üçün altı aylıq
yoldur.