20. ƏL-ALİM

Ya Alim! Sənin üçün bilmənin və elmin başlanğıcı yoxdur, mən isə ancaq sonradan bilərəm. Sənin bilmədiyin bir an yoxdur, mən isə bəzən bilərəm. Sən açıb söylədiklərimi də bilirsən, içimdə gizlədib demədiklərimi də bilirsən, unudub özümdən gizlətdiklərimi də bilirsən. Öz quyularıma ağlımın iplərini sallaram, amma özümə ağıl verməz. Sən məni məndən çox tanıyırsan. Qəlbimin quyularında dolaşıram, özüm özümə yetmirəm. Sən mənə məndən çox sirdaşsan. Bildiyimi bilənlərdən et məni, bilmədiyimi bilənlərdən et məni! Sənə məlum olan ayıb və qüsurlarımla utandırma məni!