Tilavət səcdəsi Allaha sayğı göstərmək deməkdir. Qurani-Kərimin 14 surəsində səcdə ayəsi vardır. Bunlardan birini oxuyana vəya eşidənə səcdə etmək vacibdir. Əgər səcdə ayəsi namazda oxunacaqsa, o zaman tilavət səcdəsinin də namazda yerinə yetirilməsi lazımdır. Belə ki, səcdə ayəsindən sonra Quran oxumağa davam ediləcəksə, səcdə ayəsi oxunduqda, həmin tilavət səcdəsi də yerinə yetirilir və təkrarən ayağa qalxaraq oxumağa davam edilir. Əgər səcdə ayəsindən sonra oxumağa davam edilməyəcəksə, o zaman 1-2, ən çox da 3 ayə oxunur, rüku və səcdələr edilir. Ayrıca olaraq tilavət səcdəsinə ehtiyac yoxdur. Namazda oxunan səcdə ayəsini namazda olmayan bir şəxs eşidərsə, o zaman onun da səcdə etməsi lazımdır. Namaz qılan bir şəxs namazda olmayanın oxuduğu səcdə ayəsini eşidərsə, namazdan sonra tilavət səcdəsini yerinə yetirməsi zəruridir. Namazda səcdə ayəsini oxuyanın namazda tilavət səcdəsini yerinə yetirməsi lazımdır. Namaz bitdikdən sonra isə artıq bu iş olmaz. İmam namazda səcdə ayəsini oxuyarsa, həm özü, həm də ona uyan camaat səcdə edir. Aybaşı və ya zahı olan qadınlara vacib deyildir. Namazın xaricində tilavət səcdəsinin yerinə yetirilməsi:
Dəstəmazlı olaraq qibləyə tərəf durulur. Tilavət səcdəsi niyyəti ilə əllər qaldırılmadan "Allahü Əkbər" deyilərək səcdə edilir. Səcdədə 3 dəfə "Sübhanə Rabbiyəl-ala" söyləndikdən sonra, "Allahü Əkbər" deyilərək ayağa qalxılır. Ayağa qalxarkən "Ğufranəkə Rabbənə və ileykəl-məsır" deyilməsi müstəhəbdir, yəni məqsədə uyğundur. Qurani-Kərimdə səcdə ayəsi olan 14 surə bunlardır: