Sən ağlama Ya RəsulALLAH!

Sən ağlama, Sən ağlama
Sən ağlama Ya RəsullALLAH, ağlama artıq nə olar
Sən ağlama, ağlayınca ümmətin ağlayar
Ağlayınca mələklərin gözləri dolar
Gülləri soldurar bu yaş, məni öldürər
Bir damlası gözyaşının güllər soldurar...

Sən ağlama Ya RəsulALLAH
Ağlama artıq nə olar
Mübarək gözlərinə bir dəfə dəyməyən, mənim gözlərim ağlasın!...
İstəmirəm gülü, nərgizi, sümbülü
Mənim gülüm sənin üzün
Gül üzünə həsrət qalan iki gözüm ağlasın...

Ümmətim-ümmətim deyərək
Neçə dəfə bölündü gecə yarısı yuxuların
Ümmətim-ümmətim deyə yanaqlarından süzülən mübarək gözyaşların
Gözyaşlarının islatdığı bir kirpiyinlə RəsulALLAHım deyib sinəmdən vurulum...
Sənin üzünə təbəssüm düşsün hər zaman
Kədər dəyməsin gözlərinə, fəda olum Sənə
Sənin yerinə ümmətin ağlasın...