1. Subaşına çıxan şəxs elə yer seçməlidir ki, insanlar onun nə özü­nü görə bilsinlər, nə orqanizmdən qazburaxma zamanı ehtimal olu­nan səsi eşitsinlər, nə də ifrazatın və qazın iyini duya bilsinlər;

2. Ayaqyoluna daxil olarkən aşağıdakı duanı oxumaq müstəhəbdır (bəyənilir);

«Allahummə inni əuzu bikə minəl-xubsi vəl-xəbais» Allahım, pislikdən və pis əməllərdən (erkək və dişi cinlərdən) Sənə sığını­ram!

3. Ayaqyolundakı adam heç nə danışmamalı, salam verib-almama­lı, zə­rurət olmadan çağırana cavab verməməlidir;

4. Subaşına çıxan şəxs qibləyə təzim etmək, onun ehtiramını göz­lə­mək naminə üzünü və ya arxasını qibləyə çevirməməlidir;

5. Subaşına çıxan şəxs bədəninə nəcis və sidik dəymə­sindən özünü göz­­ləməlidir;

6. Subaşına çıxan şəxs insanların gedib-gəlmək üçün istifadə et­dik­lə­ri yollardan və istirahət etmək üçün nəzərdə tutulan yerlərdən kəna­ra çə­kil­məlidir;

7. Subaşına çıxan şəxs axmayan durğun sulara, özünün çimdiyi su­yun içinə nəcis və ya sidik salmamalıdır;

8. Sidik ifraz etdikdə ayaq üstə durmaq bəyənilmir. Subaşına çıxan şəxs yalnız iki şərtlə bunu edə bilər;

a) Sidiyin paltarına və ya bədəninə sıçramayacağına əmin olduqda;

b) Başqalarının onun ayıb yerlərini görməyəcəyinə əmin olduqda.

9. Hər iki ifrazat üzvünün çıxışı su (tapılmadıqda isə daş və s.) ilə1 təmizlənməlidir;

10. Ayaqyolunda sol əl ilə təmizlənmək lazımdır;

11. Ayaqyolundan çıxdıqda aşağıdakı duanı oxumaq müstəhəbdır (bə­yənilir);

«Ğufranəkə» - (Allahım!) Məni bağışla!

12. Ayaqyoluna sol ayaqla daxil olmaq və sağ ayaqla çıxmaq müs­tə­həb­dır (bəyənilir).