Allah dostlarının orucu axşama qədər yalnız ac qalmaq deyil. Onlar orucu haram və məkruhlara, özünə şübhəli olan şeylərə qarşı belə bağlamaqdır. Onların dərdi yalnız axşama qədər ac qalmaq deyil, tutduqları orucla Rza-i ilahiyyə qovuşmaqdır. Onlar üçün ilin hər ayı ramazan ayı kimi yaşayırdı. Davamlı oruc tutardı.
Bir gün oruclu ikən yanında Hindistan sultanının qeybəti qırılınca:
Dıhləvi həzrətləri:
"Vay vay, orucum pozuldu" dedi.
Yanındakılar: "Amma əfəndim qeybət edən siz deyildiniz" deyincə:
"Qeybət edən də dinləyəndə ortaqdır." hədisi şərifi ilə qarşılıq verdi.