Peyğəmbərimiz bir gün səhabələrinə oruc tutmalarını əmr edərək:
- Mən sizə izin vermədən kimsə orucunu açmasın, buyurar.
Hər kəs orucunu tutar. Axşam olunca, tək-tək müraciət edənlərə, iftar icazəsi verər. Bu vaxt bir adam gələrək:
- Ya Rəsulullah! İki gənc qız oruc tutdu və yorulublar. Zat-i alinizə gəlməyə utanırlar. İcazə buyursanız iftar etsinlər, dedi. Rəsul-i Əkrəm (s.a.v.) icazə vermədi. Adam iki dəfə daha gəldi. Sonunda Rəsulullah (s.av.)
- Onlar oruc tutmadılar. Bütün gün insanların ətini yeyənlər, necə oruclu olurlar? Get onlara de: Oruc tuttularsa, istifra etsinlər baxaq, buyurdu.
Adam getdi, lazım olanı söylədi. Onlar da deyiləni etdi və qan parçaları qusdular. Adam Rəsulullah Əfəndimizin yanına dönərək vəziyyəti bildirdi. Bunun üzərinə Peyğəmbərimiz (s.a.v.):
- Nəfsim qüdrətində olan Allaha and içərəm ki, əgər qusmayıb bu qan parçaları mədələrində qalsaydı, onlara cəhənnəm atəşi yer idi.