Vaxtilə bir atəşpərəst, oğulunu evləndirməkdədir. Toy günü çox qoyun və inək kəsilər. Ət qoxuları məhəlləni saral. Ancaq evin bitişiyində, Müsəlman, dul bir qadın, dörd yetimiylə yaşamaqdadır. Hamısı da günlərdir açdırlar. Qadıncığaz, toy evinin qapısını döyüb, 'atəş' istər. Ancaq məqsədi başqadır.
"Bəlkə yemək verərlər" deyə getmişdir. Adam, qadının niyyət...ini anlasa da, bir şey verməz. Qadıncığaz, bir daha gedib 'atəş' istər. Yenə əli boş dönər.
Üçüncüdə yenə elə.bu dəfə ureyi agriyar qadına. Hallarını anlamaq üçün dəhlizə enər və söykəyər qulağını bitişik evin divarına və dinlər.
Yetimcik, anasına yalvarır:
- Anacığım, nə olar bir daha get. Bəlkə bu səfər bir şey verərlər.
Qadın ağlamaqlıdır:
- Üç dəfə getdim balam! Artıq utanıram.
Adam bunu eşidər. Ürəyi sızlayar. gözəl bir 'Süfrə' hazırladıb, göndərər evlərinə. Və dəhlizə enib, dinlər yenə. Yetimlərin ən kiçiyi dua edir:
- Ya Rəbbi! O necə bizə ikram etdisə, sən də ona ikram et! Onu imanla şərəfləndir!
Ardından;
- Amiiiin! səsləri yüksələr.
O anda, ürəyi dönər atəşpərəstin. Və 'Şahidliyi gətirib imanla şərəflənər. Necə ki Sədəqə, bəlanı önləyər. Amma dua, qədəri dəyişdirər! Buyurmuşdur böyüklərimiz
Dua götürməyə baxın.
Sevimli Allahım,
Bu an bu yazını oxuyan adam, mənə görə yaxşı biridir.
Ona kömək et həyatını xeyirli bir şəkildə yaşasın.
Hər vaxt onu qoru, sənə ehtiyacı olduğu zaman ona kömək et və ona bildir ki onunla olduğun zaman özü etibardadır.
Amin inşAllah..