Bir gün Peyğəmbərimiz(s.ə.v.) bir məzarlıqda göz yaşı tökər.Əbubəkr ondan ağlamağının səbəbini soruşar. Deyər:-Ey Əbubəkr Allahdan bir arzumun gerçəkləşməsini istərdim. Soruşarlar:-O nədir ki,Ya Rəsulum?Biz onu qılınc gücünə də olsa yerinə yetirərik. Deyər:-Xeyr siz bu arzumu yerinə yetirə bilməzsiniz.Kaş ki,atam-anam sağ olsaydı,mən namaz qılsaydım,onlardan biri məni səsləsəydi"Məhəmməd,Məhəmməd" desəydi,mən də namazın tən ortasında "əfəndim" desəydim. Bax budur mənim arzum. Demək ki,ata-ananın xatirinə namaz pozula bilərmiş. Gəlin biz də ata-analarımızın qədrini bilək.Mən bunu Pr.Dr.Nihat Hatipoğlunun damışığından götürmüşdüm.Onu sizlərlə paylaşmaq istədim.