"Allahın ən çox qəzəbləndiyi insan o kəsdir ki, (zahirdə) imamın yoluna tabe olsun, amma onun əməllərini izləməsin”.
(Əl-Kafi, 8, 234).

"Sədəqəndilənçinin əlinə çatmazdan əvvəl Allahın əlinə çatar” (yəni Allah onu tez dəyərləndirər və savabını verər).
(Üddətüd-dai, 59).

"Namaz qılarkən elə təsəvvür et ki, həyatında axırıncı namazı qılırsan”.
(Biharül-ənvar, 78, 160).

"Sənin üzərində Allahın qüdrətini düşünüb Ondan qorx və Allahın sənə yaxınlığını təsəvvür edib Ondan utan”.
(Biharül-ənvar, 78, 160).

"Allahın əmrlərini və Ona itaət etməyi, eləcə də, itaəti Allah tərəfindən vacib edilmiş kəslərə itaət etməyi bütün işlərdən əvvələ sal”.
(Tühəfül-üqul, 254).

"Möminin duası bu üç nəticədən birini verər: ya onun üçün (qiyamətə) azuqə olar, ya bu dünyada tezliklə həyata keçər, ya da ona gələsi bəlanı uzaqlaşdırar”.
(Tühəfül-üqul, 280).

"Mən bir xeyir əməli, - hətta az da olsa, - davamlı olaraq etməyi sevirəm” (yəni çox, amma davamsız əməldənsə, az, amma davamlı əməl mənə daha xoşdur).
(Vəsailüş-şiə, 4, 92).

"Peyğəmbər evdəki vaxtını üç hissəyə bölərdi. Bir hissəsini Allaha, bir hissəsini ailəsinə, bir hissəsini də özünə həsr edərdi”.
(Məkarimül-əxlaq, 1, 44).

"Ananın haqqı budur ki, biləsən: o, səni heç kimin heç kimi daşımadığı bir tərzdə (öz bətnində) daşıyıb və heç kimin heç kimə vermədiyi tərzdə öz qəlbinin meyvəsini sənə verib”.
(Əmaliyi-Səduq, 453).

"Hər kim camaata, onlarda olmayan bir cəhət üçün töhmət vursa, onun özünə də onda olmayan bir cəhət üçün töhmət vurarlar”.
(Biharül-ənvar, 75, 261).

"Bir möminin öz mömin qardaşının üzünə məhəbbətlə baxması ibadətdir”.
(Tühəfül-üqul, 282).

"Gördüm ki, bütün xeyir-bərəkət camaatın əlində olanlardan gözünü çəkməkdə cəm olub”.
(Biharül-ənvar, 73, 171).

"Bazara girib, əlimdə olan dirhəmə ailəmin istədiyi əti (və ya hər hansı ərzağı) almağı qul alıb azad etməkdən daha çox xoşlayıram”.
(Vəsailüş-şiə, 21, 543).