Susuzluqdan çölə dönmüş qəlbimizə səfalar gətirdin!
Sən ey zamanların gözəli, həmişəki kimi tam vaxtında yetirdin özünü... gəlməsəydin pərişan olardıq, amma sən inkarçını pərişan edənsən.
Gəldin ki, aydınlığınla tərk edək çaşqınlığımızı.
Gəldin ki, nur saçasan bər-bəzəkli və işıqlı görünən əslində isə qap-qaranlıq olan dünyamıza...
 
Dodaqları qanadan həsrətləri bitir içimizdə. Öyrət başımızı dik tutmağı, səni tutmağı, səninlə ruhumuzu diri tutmağı.

Zülmətləri yarıb gələn imsaqla sevincə qərq et bizi... Yuxuda ikən səndən qafil olanlar bizim oyaq olan gözlərimizdən daşdır sevgini.
Sahurumuzda hər tikəmiz bir dua, hər duamız bir qalxan olsun!
 
Susuzlat bizi... Susuzlat bizi Qurana, imana, irfana... Susuzlat bizi yaxşılığa, doğruluğa...
Susuzlat ki, həsrətimiz yandırsın bizi.
Susuzlat ki, Quranın hər ayəsi ruhumuza damla-damla hopsun.
Susuzlat ki, iman nuru qəlbimizin səhrasına yağmur kimi yağsın.
 
Aclığınla doyur ruhumuzu. Acdır bizi ədəbə, əxlaqa, elmə... Acdır bizi qardaşlığa, yoldaşlığa...
O qədər acdır ki, istərsə Ramazan hilalı kimi zəifləsin bədənimiz.
Yetər ki, doysun ruhumuz...
 
Tutub əllərimizdən iftar sevinclərinə qarışdır "Amin!"lərimizi... İki sevinc arasında - imsakla iftar arasında alov kimi yandır əməl dəftərlərimizin qara siyahısını. Utandır bizi. Qızarsın üzümüz, axsın gözümüzdən yaşlar yusun günahlarımızı.
 
Aydınlat qara düşüncələrimizi... Sülh gətir, rahatlıq gətir özünlə. Sağalt ümmətin qanayan yaralarını. Hayqırışlar fəryada qarışmasın! Ölməsin uşaqlar! Ölməsin içimizdəki uşaq xislətimiz!
 
Bax, biz gülümsəyərək qarşıladıq səni...
Sən də gülümsə qəlbimizə!