İmam Əli (ə) əziz oğlu İmam Həsənə (ə) belə vəsiyyət edir: "Mükafat almaq üçün əməl edin".
"Nəhcul-bəlağə"yə nəzər salanda görmək olur ki, nə zaman söhbət
mükafatdan düşürsə, axirət mükafatı nəzərdə tutulur. Belə ki, Quran
ayələri və Məsumlardan (ə) gələn hədislər bizim axirət üçün əməl
etməyimizi tövsiyə edir."Axirət üçün elə əməl edin ki, sanki sabah
öləcəksiniz".
Əgər axirət məsələsi və axirət üçün çalışmaq gündəlik həyatımızın
mühüm hissəsinə çevrilərsə, insan yavaş-yavaş dünya nemətindən
bəhrələnər və İlahi stimul ilə əbədi səadətinə tərəf hərəkət edər.
Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: "O kəs ki, səhəri açar və gecəni edər, ən
böyük himməti axirəti üçün olar - Allah qəlbini ehtiyacsız və zəngin
qərar verər. İşləri dağınıq olmaqdan xilas olar, dünyadan ruzini kamil
şəkildə almadan getməz".
Bu hədisdən görmək olur ki, insan əgər axirəti üçün çalışarsa, səbəb
olar ki, axirəti abad olsun. Əlbəttə, Allah bu dünyada da işlərimizi
xeyirli edər. Ruzi və dünya işləri baxımından bizi ehtiyacsız edər.
Ancaq əgər əksinə olarsa, bütün səy və çalışmamız dünyamız üçün
olarsa, axirətdən qafil olarıq. Əziz Peyğəmbərimiz (s) çalışması dünya
üçün olan barədə buyurur: "Allah onun qarşısında yoxsulluğu qərar verər.
İşləri dağınıq olar". Beləliklə, hər nə qədər insan dünya işlərinin
ardınca qaçarsa, dünya ondan uzaqlaşar. Onu az bəhrələndirər, bu cür
insan dünyasını və axirətini uduzar.
Ancaq əgər qəlbimizdə imanımız olsa və bilsək ki, dünya işlərinin
hamısı bizdən deyil, Xaliqdən asılıdır, Allah Təala Özü bəndələrinin
ruzisini verəndir - onda yersiz yerə tamah və paxıllıq etmərik.
Ona görə də insanın bu dünyadakı əsl səy və çalışması axirəti üçün
olmalıdır. Əlbəttə, bu yol heç də asan deyildir, çətin bir yoldur. Bu,
həm də o mənada deyildir ki, insan əlini-əlinin üstünə qoysun və heç bir
səy göstərməsin. Desin ki, mənim ruzimi Allah yetirəcəkdir. Belə də
deyildir. Bəlkə insan ruzi qazanmaq üçün bütün səylərini etməlidir və
eyni zamanda Allahdan qafil olmamalıdır. Ən çox səyi - axirəti üçün
olmalıdır. Əgər qarşısına dünya və axirət məsələsi çıxarsa, axirət olanı
seçsin və Allaha təvəkkül etsin.
Beləliklə deyə bilərik ki, İmam Əlinin (ə) oğluna verdiyi tövsiyə -
axirət üçün olan mükafatdır. İnsan əgər axirəti üçün çalışarsa, Allah
Təala ona həm bu dünyada və həm də axirətdə yar və yavər olar.