Yoldaşımla bizim hekayəmiz, çox bilinən bir hekayə deyil. İkimizin də ikinci evliliyidi. Ən böyük qazancımız, ilk evliliklərimizdəki səhv seçimlərimizdə bizə bir övlad vermiş olması.
Ailəmizin nə cür əhəmiyyətli olduğunu deyər, qurduğumuz yuvanın çox xoşbəxt olduğunu təkrarlayardım.
Yoldaşımla bir çox çətinliyə sinə gələrək evlənmək bizim fərqliliyimizdi.
Aramızdakı böyük eşq və bağlılıq heç bitməyəcək düşünürdümm. Biz ruh əkizi kimiydik. Amma 12 illik evlilik ən böyük yarasını aldı.

Özümü günahlandırmıram. Bilirəm ki, bu yaşanan iyrənc hadisənin tək günahsız tərəfi mənəm. Artıq daha sakit düşünə bilirəm. Çünki yoldaşımın əslində iyrənc bir oyunun hissəsi olduğunu başa düşdüyüm üçündür.
Hiyləgər və əri tərəfindən satışa çıxarılan bir qadın, yoldaşımı özünə sadəcə seksuallığı ilə bağlamış qadındı.
Qadının həyat yoldaşı da ən az onun qədər utanc verici biri imiş...
Həyat yoldaşım indi çox peşmandı. Özünü günahlandırıb utancını təkrarlayaraq, içinə düşdüyü vəziyyət qarşısında reaksiyasını göstərməyə çalışır. Özünü ağıllı zənn edən bir adamın, əslində nə cür aciz olduğunu başa düşməsindən qaynaqlanır bu peşmanlıq.
Əslində yoldaşımı bu halda görmək mənim üçün böyük bir əzabdı. Mən onun ağlını, ürəyini sevmişdim. Bu cür saf ola biləcəyini görməyi heç istəməzdim.
Məni ən çox, zövqə görə nələr itirdiyini başa düşdüyündəki utancı üzdü. Ərim belə bir adam olmamalıydı...
Xəyanətlə qarşılaşan hər qadın, əslində əri tərəfindən deyil, bir başqa qadın tərəfindən xəyanətlə qarşılaşır.
"Hər kişi təbiəti gərəyi bir başqa qadınla yatmaqdan zövq alar." deyərlər. Təəssüf ki doğruluğunu yaşadığım xəyanətdə başa düşdüm.
Başa düşə bilmədiyim isə, bir kişinin arvadını həm çox sevib həm də sadəcə fiziki arzularını təmin etmək üçün bir başqa qadına getməsi...
Mənim yoldaşımı tək bağışlaya bilmədiyim, qəbul edə bilmədiyim budur.
"Boşanaq, get iki ildir yaşadığın o qadınla yaşa" dediyimdə, belə bir şeyin əsla olmayacağını deməsi çox qəribədir.

Cəmiyyət içində qoluna taxıb gəzməyəcəyi, pul ödəyib bədənini aldığı bir qadın üçün bu qədər utancı yaşamağa dəyərdi?
İndiki yaşadıqlarından dəymədiyini başa düşmək "Kaş ki heç yaşanmamış olsaydı" deməsini eşitmək, içimdəki ağrını azaltmır təəssüf ki. Nəfəs ala bilmirəm.
Onu ayrılmama kiçik bir addım qalmışdı. Bu addımı atmadan əvvəl, qadının ərinə telefon zəng etdim. Kişinin dedikləri ağılımı başıma gətirdi.
"Arvadın sənə xəyanət edir üstəlik sadəcə mənim yoldaşımla deyil, bir çox kişi ilə əlaqəsi var" dediyimdə, "kişi" "Məni maraqlandırmır, mənə pul lazımdı" deyə cavab verdi! Bu sözlər məni özümə gətirdi.
Kişiyə "Mənim sizin kimi əxlaqsız insanlara buraxacaq ərim yoxdur" deyərkən o anda yoldaşıma bir şans daha verməyə qərar verdim.
Ailə olmaq üçün verdiyim mübarizəyə ümidimi itirdiyim an, bu şans mənə və yoldaşıma nələr gətirəcək bilmirəm.
İki ildir ki, yaşadığım xəyanəti bilmədiyim kimi...

Sizlərlə paylaşmaq istədim çünki danışa biləcəyim heç kimim yoxdu...