İnsan dediyin; ağ bir səhifə deyildir kirlənər bəzən... meşəni yandıran kibrit zibili kimi bir həyat başqa bir həyatda əriyər bəzən də ümid əkdirib günəş doğuran... buluddan süd sağıb, körpə doyuran qadınlar kimi bir həyat başqa bir həyata can verər. ..bir düşün…! Bir düşün...! kim öyrətdi çiçəklərə mövsümləri kim asdı göy qübbəyə atəşini gözümüzdən alıb... ovcumuzdan itkin gedən ulduzları uçurtmağa nəfəs. ..yarpaqlara səs verib yanıq yanıq ney üfləyən küləyi . Sirrində unutduğumuz surətimizi bizdən alan bütün sirlərimizi açıqlayan aynanı dayanıb dinləmədən günəşə təvaf edən dünyanı. ..bir düşün...! Bir düşün...! yoxluğumuzda boşluğumuzu dolduran xəyalları kölgəsi dünyadan silinib getmiş. ..boş ömürləri . Xülyamızdan yatağımıza düşmüş. ..ağlımızda qalan külləri yaxşıları, pisləri .hayatımızdakı körpüləri. ..bir düşün...! Nə axtarar eşq ana könül dərgahında niyə. ..-ilk dadında qalmaz heç bir sevda- həyat bəzilərini yelləncəkdə yelləyər... bəzilərini darağacında . Göyün mavisi dayanarkən. ..niyə ağ qar həqiqətin iynəsi acı, ümidlər tozlu, -bütün sancılar bir bədən axtarar
Bir düşün...!
niyə qaranlığa heç günəş doğmaz
-zaman heç dinlənməz- -iki sonsuzluq ağla sığmaz- -səbr ağacı dərhal meyvə verməz-...bir düşün...! Üşüməyi düşündüyün qədər düşünməyi... və hətta düşünməməyi də bir düşün...! .. Fizikimi fikrimi həyatın hansı üzündədir sənin üzün ... .. //...Düşünmək: həyatın pasını silməkdir. ..//