İndi gənc qızların yetkinlik çağında niyə qorxu və qarışıqlıq yaşadıqlarına dair ikinci şərhə gəldik. Bluğ çağında yaşanılan anlayışlar(sinələrin inkişafı, regl görmək, bədən tüklərinin alınması) cəmiyyətdə cinsəllik ilə əlaqədar düşüncələri canlandırar və gənc qızlar bədənləri ilə əlaqədar duyğularını, düşüncələrini bu ictimai quruluş içində şəkilləndirərlər.

Ümumiyyətlə qızların yetkinlik çağı cinsəllik ilə birləşdirilər. Qadın cinsəlliyi isə utanc, tabu, təhlükə ilə birləşdirilər. Bu əlaqə ümumiyyətlə uşaqlıqdan etibarən qurulmağa başlanar. Analar, müəllimlər ya da digər böyüklər uşaqların bədənləri ya da cinsəllikləri üzərində danışmalarını, özlərinə toxunmalarını ya da araşdırmalarını qadağan edərlər, bunun qorxulması ya da gizlənməsi lazım olan bir anlayış olduğunu öyrədərlər. Beləcə gənc qızlar uşaqlıqlarından etibarən cəmiyyətin öz bədənlərinə və cinsəlliklərinə istiqamətli etmiş olduğu qadağan etmələri öyrənərək yavaş yavaş özlərinə və bədənlərinə eyni yanaşmanı sərgiləməyə başlarlar. Regl görməyə başlamaq xüsusilə çirklilik və murdar olmaq ilə xarakterizə edilir. Gənc qızlar bu mədəni mühakimələri yoldaşlarından, ailələrindən, qardaşlarından, reklamlardan ya da kişilərdən öyrənərlər və bədənləri haqqında ki məlumatsızlıqlıqları birləşincə, gənc qız regl olan bədənini iyrənc olaraq görməyə başlar.

Müxtəlif məhdudlaşdırmalar (üzməyə gedə bilməmək, ağ geyə bilməmək, davamlı nəzarət etmə ehtiyacı ya da evdə qalma zəruriliyi vs) özlərini bədbəxt hiss etmələrinə gətirib çıxarar. Bu fəaliyyətlərdən uzaq dayanmaq gənc qızların öz bədənlərinin mənfi xüsusiyyətlərinə daha çox sıxlaşmalarına və bədənlərindən nifrət etmələrinə səbəb olar. Sanki səhv bir şey etmişcəsinə utanc duy/eşitmələrinə gətirib çıxarar.

Bu günahkarlıq və utanc duyğusunun altında cəmiyyətin yetkinlik dövrünü təhlükəli tapması yatar. Xüsusilə gənc qızların sinələrinin inkişafa başlaması və kişilərin diqqətini çəkmələri hər kəs tərəfindən təhlükəli bir vəziyyət olaraq görülər. Məsələn kişilər üçün qızların sinələrinin böyüməsi sanki cinsi əlaqəyə hazır olduqları hissini doğurar və bu şəkildə qızların davamlı öz bədənlərinə konsentrə olmalarına gətirib çıxarar.

Yetkinlik dövründə ailələr qız və oğlanlarına fərqli davranmağa başlarlar. Kişilərə daha böyük göründükləri üçün daha çox azadlıq verilərkən, qızlara daha seksual göründükləri üçün daha az azadlıq verilər. Ana və atalar xüsusilə qızlarını kişilər və seks ilə əlaqədar xəbərdar etməyə başlarlar. Bu xəbərdarlıqlar gənc qızların başında kişiləri, seksual və öz bədənlərini qorxuducu hətta təhlükəli olaraq görməyə başlamalarına gətirib çıxarar. Gənc qızlar əksəriyyətlə ailələrindən bunun xaricində başqa bir məlumat ala bilməzlər.

Qızlar gündəlik həyatları içində obyekt olduqlarını hiss etməyə başlarlar çünki ətraflarındakı insanlar özlərinə o şəkildə davranarlar. Bunun nəticəsində yavaş yavaş özlərini eyni şəkildə görməyə başlarlar. Nəticə olaraq qızlar psixoloji olaraq bədənlərini parçalara ayıraraq üzərində işə və müvəffəqiyyət hissini bədənləri üzərində etdikləri dəyişmələr ilə yaşamağa çalışarlar. Diyet edərək, dəyişik paltarlar sınayaraq ya da makiyaj ilə özlərini yaxşı, müvəffəqiyyətli və gözəl hiss etməyə çalışarlar. Gələcəyə dair hədəflər, müvəffəqiyyətlər ya da düşüncələri soruşulduğunda əksəriyyətlə cavab verə bilməzlər və kişilərlə olan maraqları, xarici görünüşləri kimi səthi mövzularda danışmağa davam edərlər.