Uşağınızı müşahidə edin. Başqa uşaqlarla əlaqə yaratmaq onun üçün çətindirmi, yoxsa çox asanlıqla ünsiyyət qurur? O sizə tez-tezmi heç kəslə danışmaq istəmədiyini etiraf edir? Elə hallar olur ki, belə uşaqlar özlərini yalnız valideynlərinin yanında rahat hiss edirlər, başqa bir kimsə, hətta yaxın qohum və ailənin dostlarindan biri gəldikdə dərhal özlərinə qapanırlar, sanki nədənsə qorxurlar. Bir qayda olaraq, ünsiyyətdə problemlər yaşayan uşaqlar evdə adam çox olanda uzaq bir küncə çəkilməyə çalışırlar. Bu, aktiv, başqaları ilə ünsiyyət qurmağı xoşlayan uşaqlarda baş verə bilər, ancaq onlar tədricən mühitə uyğunlaşır və çəkinmədən, heç nədən qorxmadan səmimi söhbətlərə başlayırlar. Kimsə qapalı uşaqla söhbət etməyə çalışdıqda isə o dərhal üzünü kənara çevirir və hətta hamı gedənə kimi elə bu vəziyyətdə qala bilər. Belə olduqda həyəcan təbili çalmaq lazımdır ki, vəziyyət daha da ağırlaşmasın və uşağın gələcəkdə də həyatını korlamasın.