Uşaqlarala nə zaman danışmalıyıq?
Uşaqlar çox həssas və diqqətli olurlar. Onların maraq dairəsi daha çox müşahidəyə və bəsit ekperimentlərə söykənir. O ilk dəfə özünü ailədə tanıyır,ailə üzvlərinin ona münasibətinə görə isə özünü dəyərləndirir. Əgər ailədə dəyişiklər baş verirsə bunu ilk olaraq uşaqlar hiss edir. Bəzən böyüklər bu zaman öz problemlərinə o qədər qap-anirlar ki,uşağin varlığını belə hiss etmirlər. Təəssüf ki,belə hallarda uşaq ya yükə,ya təziq vasitəsinə,ya da ara-sira problem yaradan canlı əşyaya çevrilir.

Uşaq özünə qarşı münasibətləri subyektiv olaraq qəbul edir. O sizin vaxtınızın,səhətinizin və maddi vəziyyətinizin problemləri haqqında düşünmür. O diqqət veriləcək,vaxt ayirilacaq,paylaşacaq bir ortam istəyir. Əgər siz uşağa zaman ayırmasanız, onun suallarına gərəkli cavabları verməsəniz, uşağın psixikasını zədələmiş olacaqsınız.

Uşaq hər bir halda suallarına cavab axtaracaq. O müxtılif fəndlərdən də istifadə edəcək. Bu sualları qonaqların içində, metroda, bağça və məktəbin girişində verəcək.

Uşağin temperamentindən asılı olaraq onun reaksiyası da fərqli olacaq. O ya özünə qapanacaq,sizə qarşı laqeyd və kobud olacaq, ya da tez-tez xəstələnməyə başlayacaq,narahatlıqlar yaradacaq. Ya da dəcəlliklər edəcək,səs-küy qaldıraraq üsyankarlıq edəcəkdir. Yaxşı olarki,siz hər bir halda onunla səmimi olasınız,onunla bərabər huquqlu,bir səviyyəli şəxsiyyətlər kimi davranasınız.