BöLüm 2 (Qrupda yeni oğLan)
Dükkanı açmışdım yasəmən gülləri gəldi .. yadıma O oğlan düşdü adı deyəsən Ramal idi. Nəsə dünəndən ağlımda idi. Amma davranışı heçdə xoşuma gəlməmişdi.. olsun dedim onsuzda bir defə idi birdə mən onu harda görəcəmki dedim birdə baxdım `O .. amma yanında bir qızla .. Yəqin sevgilisi idi deyə düşündüm. Geyimindəndə bəlli idiki varlı bir ailənin uşaqlarıdı.
Ramal: məni niyə bura gətirdin Nuray?
Nuray: mən hemişə burdan alıram gülləri. Salam xanım burda hemişə bir dayı olurdu. O hardadı? (İlk əvvəl duruxub qaldım Qız haqqda başqa düşüncədə idim amma danışığından, bilindiki çox səmimi bir qizdı) O kəndə gedib men qızıyam.
Nuray: şad oldum mən Nuray..
Nəzrin: mendə.. Mənim adımda Nəzrin.
Ramal: bura tanışlığa gəlməmişik, gül almağa gəlmişik. Var gül?
Nəzrin: gül mağazasında gül olar yəqin, əlbətdəki var.
Ramal: (kinayəli gülüş ilə) amma mən dünən gül mağazasında isdədiyim gülü tapa bilmədim ona görə qabaqdan gəlmişlik etmə.
Nuray: qaqaş bu nə danışığdı? (və mən yenə duruxdum sən demə sevgilisi deyilmiş bacı qardaş imişlər)
Ramal: gəl gedəy Nuray, burda birazda qalsam hec xoş şeylər olmaycaq.
Nəzrin: gedə bilərsiz...
Ramal: bununla 2ci dəfədi yenə eyni şeyləri dedin, gedmirəm!
Nəzrin: necə yəni gedmirəm?
Ramal: (boş stulun birin çekib, ayağını ayağının üsdünə qoydu) bax belə gedmirəm qalacam burda.
Nuray: uşaqlıq etmə, dur gedəy senin səbrin çatmaz bura.
Nəzrin: xaiş edirəm Nuray xanım qardaşınızıda alıb gedin.
Ramal: gedmirem polis çağırassan nə edəssən?
Nəzrin: həə çagıracam.
Ramal: heç dənəmə. Sən bilirsən mən kimin oğluyam? Nə edəcəklər he mənə? Dayca sənin başın ağrıyacaq zeng etəməyi ağlından belə keçirtmə.
Nuray: hec düz edmirsən belə edməklə.
Ramal: bal kimidə edirəm bununla 2 dəfədi müştərini qovur, biraz nəzakət öyrənsə yaxşı olar. Sən gülləri al ged baş çək.
Nuray: yaxşı. Mənə 1 dəstə yasəmən gülü verin.
Nəzrin gülləri verdi Nuray getdi. Beynində düşünürdüki niyə mehz yasəmən gülü ve hara gedəcəkdi. ? Ve bu Ramal niyə burda idi yaxşıki atam burda deyildi yoxsa olacaqları, heç düşünmək belə isdəmirdim. Artıq axşam saatları idi. Hardasa 60 dan çox yaşı olan bir bəy daxil oldu içəri. Nəzrin onu gülərüzlə qarşıladı. Adam mənə çobanyastıgı gülləri lazımdı(biraz kövrəy ses tonu ilə.. )yoldaşımın bu gün ad günüdü ona alıram O çox sevər çobanyastığlarını.
Nəzrin: təbriklər.. dayı nə qedər dəstə olsun?
Adam: 5manatlıq olar? bu qədər pul var üstümdə.
Nəzrin: (heç təəbəssümün pozmadan) həə dayı niyə olmasın. Sonra çox gözəl bir dəstə çiçək düzəldib verdi adama. Diqqətlə baxdım çünki düzəltdiyi buket 5 manatlıq deyildi ondan daha cox idi. Adam 5 manatı çıxardarkən. Hediyyem olsun dayı dedi. Dayı çox sağol Allah səni xoşbext etsin qızım deyib getdi. Və mən təəccüblü şəkildə olanlara baxdım, anam öləndən bəri mən insanlara yaxşılıq etməyi unutmuşdum Nəzrinin bu atdımı qəlbimi titrətmişdi sanki..
Nəzrin: heyyy artıq gedməy vaxtıdı. Dur səndə burda yatıb qalmayasanki.
Ramal: ne tez bağlayırsan.
Nəzrin: hemişə bu vaxtlar bağlanır və ümüd edirəm bundan sonra heç görüşmərik.
Nəzrinin telefonuna zəng gəldi. Zeng edən dostu Aysel idi.
Nəzrin: yox biraz gec gələcəm, gezmək isdeyirəm.
Aysel: hava qaranlıqdı ay qız.
Nəzrin: olsunda qaranlığa görə elə gəzəcəmdə.. hələlik Aysel mən evə çatanda yığacam səni gələrsən. Sən neyi gözleyirsen? gedə bilərsən bağlayıram.
Nəzrin yol ilə gedəndə kimins onun arxasıyca gəldiyini hiss etdi. Çönüb baxdı dəfələrlə amaa heç kimi görmürdü. Bu defe çönəndə Ramalı gördü. Sən niyə mənim arxamca düşümsən? Ramal: refiqənə dedinki gezəcəm .. havada qaranlıqdı onun üçün...
Nəzrin: bundan senə nə? !
Ramal: nəticədə bir qızsan havada qaranlıq, başına bəlkə nesə gəldi..
Nəzrin: gəlməz buralıq tandıq yerdi indi gedə bilərsən. Ramal heç nə demədən çıxıb öz yolu ilə getdi. Evə gəlib yatağına uzanıb, öz özünü danladı. Axmaq Ramal niyə getdinki arxasıyca sənə lazım idi ...

4gün sonra .. Universitet
Ləman: Xəbərin var? bu gün qrupmuza yeni oğlan gəlir.
Nezrin: yox, xeberim yoxdu sen hardan bilirsen?
Ləman: söz söhbətdən xeberin yoxduki)demək bir oğlan var , varlı ailənin oğludu deyilənə görede yaraşıqlı biridi anası rəhmətə getdiyi üçün, Unini dondurubmuş indi isə geri qayıdır və 3 cü kursu bizle oxuyacaq.

BöLümün Sonu

Müəllif: İ. Qönçə (Lusi)