BöLüm 12 - FinaL

Yusifə zəng etdim hardasan yerini de. Gəlirəm ora. Meşə terfliydə olan bir ev ünvanı dedi.
Bilirdimki he yaxşı şeylər olmaycaq ya mən öləcəydim yada Yusif! Onun üçün Vüsala zeng edib hara gedeceyimi dedim eger 2 saat ərzində məndən bir xəbər çıxmasa həmin ünvana gəl dedim.. Verdiyi ünvana gəlib çatdım. Yusif Yusif deyə qışqırdım.
Yusif: bir az sakit ol meşədki ayıları oyadarsan.
Nəzrin taksidən düşdüm Ramalın maşını idi ama içində Ramal yox idi niyə bura gəldiyində heç bilmirdim cığır yol ilə gedməyə başladım.
Ramal Yusifə kəllə atdı Yusif yerə yıxılmışdı onu vurmağa başladı nə isdəyirsən həə bizdən? ! Senə uzaq dur demişdim! Öldürərəm səni demişdim! Nəzrinin xəsdəliyini necə ailəsinə deyə bilmisən! Ramal Yusifi boğurdu. Bir anda 2 nəfər məni tutdu. Əclaf adamlarını yığmısan bura.
Yusif: oyundu bu oyunda hər hiylə keçərlidir
Ətrafa baxdım 4 nəfər daha vardı. Birdən kimsə Ramal dedi. Qarşımda Nəzrini gördüm. Niyə gəlmisən həə?
Nəzrin: senə görə…
Yusif: Ooo sən heç planda yox idin Nəzrin amma əla oldu gəlişin..
Nəzrin: burax Ramalı alçaq!
Yusif: Nəzrinə yaxınlaşaraq sakit gözəlim.
Nəzrin: burax dedim sənin işin mənlədi.
Ramal: Nəzrinnnn
Yusif: sizin hər ikinizində bu sevgi dolu sözlərin dinlməy isdərdim amma artıq vaxtım yoxdu. Siz işinizi görün.
Ramal: Nəzrini burax getsin!
Yusif adamlarına göz vurub getdi. Nə edəcəklərin çox gözəl bilirdim. 3 məni 3 ü isə Nəzrini vurmağa başladılar. Nəzrinə elə təpik vururdularki mənə vurulan zərbələr deyildə canım ona vurlmuş zərbələrə yanırdı. Nəzrin Nəzrinn deyə bağırsamda heç bir faydası yox idi üstümdən birin atanda 2 si hücum çəkirdilər. Və mən ilk dəfə idiki bu qədər çarəsiz idim. Bizi döyüb getdilər. Sürünə sürünə Nəzrin tərəfə gəldim al qan içində idi üzü. Mənimdə ondan bir fərqim yox idi. Amma o qız olduğundan bədəni zərbələri götürməmişdi. Aç gözünü Nəzrin aç.
Nəzrin: Səni Sevirəm …
Ramal: gözlərimdən yaş gəldi əlin möhkəmcə tutub məndə səni sevirəm qıvırcığım. Nəzrinin gözləri artıq yumulurdu. Yumma ac gözünü. Nəzrin gözlərini yumdu `Nəzrin deyə qışqırdım. Ölmə Nəzrinnn. Anam kimi səndə məni tərk edib gedmə.. Ölmə... dayan gözəlim dayan.. Amma özümündə halı yox idi və məndə özümdən getmişdim. Gözümü açanda xəsdəxanada olduğumu gördüm. Nəzrinnn.. İçəri Vüsal girdi. Qardaş açdın gözünü.
Ramal: Nəzrinn Nəzrinn necədi.
Vüsal: sakit ol Ramal...
(qolundaki sistemi çıxartıb ayağa qalxdı çətinlik çəkərək) neynirsən sən...
Ramal: Nəzrini görməliyəm. Hardadı? Yaxşıdı?
Vüsal: necə deyəcəyimi bilmirəm hec
Ramal: yoxx yoxxx Nəzrinə nəsə ola bilməz
Vüsal: sağdı Ramal ama hələdə gözlərini açmayıb vəziyyəti çox ağırdı. Təpiylərin nəticəsində qara ciyəri zədə alıb. Özünə hələdə gələ bilmir.
Vüsalın bu sözlərindən sonra Ramal özündən getdi. Vüsal həkim həkim deyə bağırdı.


7 iL Sonra

Ramal: qızım dur ayağa dərs vaxtıdı.
Yasəmən: qoy bir azda yatım ata nə olar.
Ramal: mənim balaca qıvırcığım dərsinə ged gəl sonra yatarsan. Bu gün sənin ilk dərs günündü. Bax sonra müəllim səndən küsər.
Nəzrin: Siz hələ durmamısız?
Ramal: gəl bəri böyük qıvırcığım. Bizim bu balaca qıvırcığımız ayağa qalxmaq isdəmir

Bəli, 7 il əvvəl biz Nəzrinlə xesdəxanada idik. Artıq 4 gün idi. Nəzrin hələdə gözlərini açmamışdı. Birdən o şad xəbəri həkim mənə verdi. Nəzrinin yaxşı oldğunu gözlərinin açdığın dedi. İçəri keçdim. Mənə baxıb gülümsədi. Gözlərindən bir damla yaş süzülürək məni bağışla Ramal. Mənsə çox ani olsada mənimlə evlnərsən? Dedim. Gözlərimə baxraq yavaşca `həə dedi. Nərin tamamilə yaxşı olduqdan sonra nişanlandıq 4 cü kursa keçəndə isə evləndik. Bir gün mənə hamilə olduğunu dedi. Sevincimdən bilmirdim nə edem. 3 ay sonra qız olacağın öyrənəndə isə sevincim 2 qat artmışdı. Nəzrindən 2 dənə olacaqdı. Düzü biri ilə baş edə bilmirdim. 2cisi ilə necə baş edəcəyimi düşündüm. Və Qızımın dünyaya gəldiyi gün… Onu qucağıma götürəndə dünyada məndən xoşbəxti yox idi. Adınıda təbiki Yasəmən qoyduq. Bu illər ərzində atam Zümrüddən boşanmışdı. Azadla Ləman bir birin sevmişdilər. Bizim nişanda tanış olmuşdular. 2 ekiz oğlanlarıda vardı. Ən böyük şoku isə Vüsalda yaşamışdım. Sən dəmə Laləni uzun illərdi sevirmiş. Uzun müddətdən sonra Lalədə Vüsalə hə demişdi onlarında 1 oğulu vardı. Nuray isə subay idi hələdə ikinci universitetin oxyurdu. Ailəmlə aramdakı buzlar erimişdi. Yusif isə ən son narkoloji dispanserə yatırılmışdı. Nəzrin isə bəzən unudurdu bizi. Bəzənsə xatırlamasada xatırladığını deyirdi. Amma mən bununda çarəsin tapmışdım. Hər səhər telefondakı şəkillərimizi gösdərirdim. Beləcə illərimizi başa vurmuşduq. Bu gün isə Yasəmənin ilk dərs günü idi. Təmbəl qızım vardı. Yatmağı çox sevərdi. Güclə onu dersə aparmışdıq ilk dərs günü olduğundan dərsləri 2 saat çəkmişdi. Çıxışda qaçaraq yanımıza gəldi parka gedəy dedi. Yaxşı dedim. Sağ əlindən mən sol əlindəndə Nəzrin tutdu. Beləcə parkın yoluna tərəf irəllədik.

HeKaYənin MutLu Sonu

Müəllif: İ. Qönçə (Lusi)