Evdeki her kes telaşa duşur, evi axtarmaga başlayırlar nehayet qızıllar plana esasen Kemale xalanın otagında tapılır ve etmediyi bir işe göre ogru, nankor damgası vurulur. Qardaşı Yasin Kemaleni " yediyi qaba tüpüren nankor" adlandıraraq evden qovur. Kemalə xala and aman etsede faydasız qalır. Heç kim ona inanmır. Elacsız qalan qadın küçelerde yaşamaga başlayır. Ac-susuz soyuq havada bir iki hefde gücle dayanır. Bir iki hefde küçede yaşadıqdan sonra xeyirxah bir qadınla qarşılaşır. Qadın onu evine aparıb yemek ve geyim verir. Bir hefde sonra işle ve bizim evin qarşısındakı evle temin edir." Eşitdiklerim meni şoka salmışdı. Bir qadının heyatı. Facielerle zengin bir heyat. Erini itiren oglu elinden alınan ve ogru adlandırılan bir qadın. Bu qadının helede heyatda qalması bir möcüzeydi menim üçün. Kemale xalanın başına gelen hadiseler başqa birisinin başına gelseydi belkede indi heyatda yox idi. Kemale xalanın heyatına pis olan men hardan bileydimki menim heyatım Kemale xalanın heyatından dahada facieli olacaq(( Kemale xalanın heyatı haqda eşitdikerim günden iki ay keçirdi. Bu iki ayda defelerle Kemale xalaya yaxınlaşmaq istesemde sonra fikrimden yayınmışdım. Çünki bu qadın helede susqun idi ve heç kimi ona yaxınlaşmaga qoymurdu. Heyatına susqun davam etmeyi seçmişdi bu qadın. Bu qadının da ne vaxtsa her kes kimi heyat süreceyine deyib güleceyine kimlese söhbet edeceyine heç vaxt inanmırdım. Ancaq fikirlerimde yanıldım. Bu qadın susqun adlandırdıgım Kemale xala bir tek menimle danışdı çetin zamanımda mene dayaq oldu. 03.11.1997-ci il. Heyatımın öz axarıyla davam eden tarix. Axşam saat 20:00 idi. Axşam yemeyin yedikden sonra her kes bir terefe çekilmişdi. Atam işle baglı senedlere baxırdı anam atamın saruçqasın ütüleyirdi ki sabaha hazır olsun. Çünki sabah atamın vacib mehkemesi vardı. Atamın sabahki mehkemede qalib geleceyi deqiq idi. Çünki bütün sübutlar atam ve müvekkilinin xeyrineydi. Qardaşım Turab ve mense gizlenqaç oynayırdıq.(uşaq aglı)
Men atamla anamın otagında gizlenmişdim qardaşımda meni axtarırdı. Aniden evin qapısı zerble açıldı. Bu an qardaşımda men olan otaga daxil oldu meni görsede eliyle "şişt" işaresi verdi. Özü otaqdan çıxdı ardından qapını örtdü. Anlamadım ne olub. Ancaq aniden gelen silah sesleri meni qorxutdu. Qorxaraq qapıya yaxınlaşdım qapını azca aralayıb baxdım. İki maskalı kişi ve atam anam qardaşımın cansız bedeni. O vaxt heç ne anlamırdım. Sanki bir oyunun içindeydim qardaşım anam atamda menimle oyun oynayırdılar sanki. Maskalı eli silahlı iki kişide bu oyunun parçası kimi gelirdi mene. Bir neçe deqiqeden sonra onlar evi terk etdi. Onların evi terk etmesiyle menim ailemin cansız cesedlerinin üzerine çökmeyim bir oldu. Sanki yatıblarmış kimi onları oyatmaga çalışırdım. Aglayırdım hıçqıraraq " oyanın ne olar oyanın söz agıllı qız olacam sözünüzden çıxmayacam ne olar oyanın" deyirdim. Amma ne fayda onlar çoxdan canların tapşırmışdılar. Yarım saat keçmişdi men helede onları oyatmaga çalışırdım. Göz yaşları ve hıçqırıq imkan vermirdi mene. O an mene bir el toxundu. Qorxdum maskalı kişilerin geri qayıtdıgını sandım. Qorxaraq arxaya çevrildim. İki ay bundan önce susqun adlandırdıgım qadın Kemale xala qarşımda dayanmışdı. Meni qucaqlayıb bagrına basdı. O an dahada şok yaşamışdım. Çünki bura bizle qonşu olan eve köçenden sonra heç kimle danışmayan susqun adlandırdıgım qadın ilk defedir danışırdı özü de menimle.
Kemale:
- Sakitleş, aglama qızım, onlar haqq yoluna qovuşdular, aglama qızım.
İlayda:
- Atam, anam, qardaşım yatıb. Onları oyatmaq isdeyirem amma oyanmırlar.
Kemale:
- Qızım, onlar yatıblar ancaq heç vaxt oyanmayacaq bir yuxuda yatıblar. Sakit ol, aglama.
Kemale xala meni sakitleşdirmeye çalışırdı. Ancaq qefilden nece oldusa bizim evimiz yanmaga başladı. Kemale xala celd meni qucagına alıb evden bir teher çıxardı. Gözümün qarşısında ailem öldürüldü evim yandı. 7 yaşlı uşagın bir günde yaşadıgı facieler bitmek bilmirdi. Qorxumdan Kemale xalaya sığınmışdım. Bu vaxt binada yaşayan her kes bir birne qarişdilar..
Bezileri ellerinde su ile dolu olan vedrelerle yangını söndürmeye çalışır, bezileri ise mene yaxınlaşıb teskinlik verirdi. Ancaq ne fayda heç birinin xeyri yox idi. Gözümün qarşısında evim yanıb yararsız veziyyete düşdü. Evimden heç ne çıxarda bilmediler. Bir tek ailevi şeklimiz olan çerçiveden başqa. Onuda men Kemale xala meni evden çıxardanda celd götüre bilmişdim. Kemale xalanın dediyi kimi atam, anam, qardaşım heç vaxt oyanmayacaqları bir yuxuya getdiler. Onları kimin öldürmesi ile baglı araşdırma getsede heç ne tapılmadı. Ailemin ölümünden iki hefde sonra mene heç kim sahib çıxmadı deye meni polisler uşaq evine yerleşdirdi. Uşaq evinde susqun heyat yaşayırdım. Neceki Kemale xalanın heyatı kimi. Kemale xala, susqun adlandırdıgım qadın, her hefte menim yanıma, uşaq evine gelirdi. Menimle azda olsa söhbet edib hediyyesini verib gedirdi. İki susqun insan ancaq bir biriyle danşırdı. Nece deyerler Lalın dilini ancaq Lal biler. Bax bizdede eleydi. Ancaq bir birmizle danşırdıq başqalarıyla yox. Ancaq bir gün buna son qoyuldu. 8 yaşım tamam olan günden sonra Kemale xala bir daha uşaq evine, menim yanıma gelmedi. Oda ailem kimi meni terk etdi...

İlaydanın otaga daxil olmasıyla Lara celd İlaydanın gündeliyin baglayıb bir kenara atır. İlayda Laranın hereketinden şübhelensede ancaq Laranın onun heyatını yazdıgı tek dosdu oldugu gündeliyini oxuması aglına gelmir. Lara bir teher özün ele alıb şübheni ardan qaldırmaga çalışır.
Lara:
- Sabahın xeyir.
İlayda (Gülür):
- Sabah deyil can, günortadır.)
Lara:
- Bilrem günortadır ancaq sen yuxudan indi oyanırsan deye sabahdır.
İlayda:
- Hm
Lara:
- Necesen indi?
İlayda:
- Şükür yaxşıyam.
Lara:
- Bu arada, xeberin olsun axşam *** televiziya kanalında olmalısan. "MENİM KARİYERAM NECE BAŞLADI" verlişine devet edibler.
İlayda:
- Off bir bu eksikdi.
Lara:
- Off etme gözelim, indiden öyreş, bir az zaman keçenden sonra metbuatdan başını qaşımaga vaxtın olmayacaq.
İlayda:
- Hm . Her neyse senden bir söz soruşum.
Lara:
- Buyur.
İlayda:
- Dünen Ziyafete xüsusi qonaq gelmeliydi amma gelmedi..
Lara:
- He ne olsunki?
İlayda:
- Xüsusi qonaq niye gelmediki?
Lara:
- Atası Esed Talıbovun sehhetinde problem yaranıb xestexanaya yerleşdiribler, bu sebebdende Zaur Talıbov geceyle vetene, Azerbaycana qayıtmalı olub.
İlayda: .....
Lara:
- Niye soruşdunki.?
İlayda:
- H. H. Heç. Ele bele.
Lara:
- Anladım canım, neyse onu boş ver, men çıxram sende axşam hazır ol.
İlayda:
- Yaxşı.

Azerbaycan. Hava limanı. Braziliya-Azerbaycan Teyyaresi. Eniş zamanı. Teyyare göyden yere endikden beş dk sonra Zaur teyyareni terk edir. Telaşla hava limanından çıxmaga çalışır. Bu vaxt Zaurun atası( emisi yeni) Esed Talıbovun kömekçisi Xalid Zaura yaxınlaşır.
Xalid:
- Zaur bey, xoş gelmisiz.
Zaur:
- Cox sagol Xalid. Emim necedi? Nece olduki qefilden sehheti pisleşdi?
Xalid:
- Zaur bey, Şükür ALLAHa Esed bey indi yaxşıdır, hazırda evdedir. Hekimler iki saat sonra eve buraxdılar.
Zaur:
- Hm ,lap yaxşı onda eve gedek.
Xalid:
- Baş üsde.
Zaur Xalidin ardıyca, maşına dogru gelir. Xalid sükan arxasında, Zaursa arxa oturacaqda eyleşir. Xalid maşını işe salaraq eve dogru sürür. Zaur yol boyu heç ne danışmır ancaq maşının penceresinden etrafı izleyir. Xalid, Zaur susub deye bir kelmede dinmir. Bir saatdan sonra maşın ikimertebeli debdebeli görsenen bir evin qarşısında dayanır. Maşının dayanmasıyla Mahire xanımın heyete çıxması bir olur. Zaura dogru qaçaraq Zauru öpüb qucaqlayır.
Mahire:
- Canım oglum gelib. Şükür sene ay ALLAH. Bele xoş gelib, sefa getirib
Zaur:
- Ay bibi, yavaş öldürdün meni.
Mahire:
- Bıy ALLAH meni öldürsün, uşagı az qalsın boguramki.
Zaur:
- Ay bibi, men boyda uşaq olur? 30 yaşım var ee.
Mahire:
- Menim gözümde uşaqsan hele.
Zaur:
- Can bibim, can bes ne vaxt böyüyecem?
Mahire:
- Ne vaxt bu qapıdan gelin ile girersen bax ondada böyüyersen.
Zaur:
- Hm yene bibim gelin söhbetine keçdi. Canım bibim, qapıda qaldım ee.)
Mahire:
- Bıy başıma kül düşmesin. Uşagı qapıda saxlamışamki. Gel keçek içeri.
Zaur gülerek eve daxil olur. Yaxın qohumlar evdeydi, emisinin yanına gelmişdiler. Zaur her kesle görüşüb hal-ehval tutur..
Bir nece saat sonra bütün qohum eqraba çıxıb gedir, bir Aygünden başqa. Aygününse qalmasına sebeb Zaurun gelişi idi. Aygün Zaurun böyük bibisi Helimenin qızı idi. Aygünün 20 yaşı vardı elede qeşeng deyildi, sadece üzünde bir az şirinlik vardı. Her kes onu çox isteyirdi, Zaurda hemçinin, bacısı kimi sevirdi Aygünü. Ancaq Aygün Zaura qarşı başqa düşüncedeydi. Qardaş gözüyle deyil sevgi gözüyle baxırdı Zaura. Aygün gilin evine bir neçe defe elçi gelmişdi başqa insanlar terefinden ancaq Aygün Zauru sevdiyi üçün redd etmişdi. Zaurun bir gün ona qarşılıq vereceyi ümidiyle yaşayırdı. Zaur Aygüne qarşılıq verecekdimi? Yoxsa bu eve başqa bir gelin gelecekdirmi? Her şeyi zaman gösterecekdi. Axşam qonaqlar getdikden sonra aile bir araya toplaşmışdı. Esed ailesinin yanında olmaq isdeyirdi ona o biri otaqda çarpayı hazırlansada tekidle qonaq otagında ailesiyle oturmagı isdemişdi. Mahire xanımda divanda ona yer hazır etmişdi. Aygün evdekilere çay getirir her kesin qarşısına qoyur sıra Zaura gelende ise gözlerini ondan çekmeden çayı yere dagıdaraq Zaurun qarşısına qoyur. Zaur heç ne anlamır. Hemişeki kimi Aygünle zarafatlaşmaga başlayır.
Zaur:
- Ay qız, sen evde qalassan bu gedişle)
Aygün (Şaşqın halda):
- Anlamadım.
Zaur:
- Deyiremki, bir stekan çay getirdin, onuda etrafa dagıtdın.
Aygün (Celd yere baxaraq):
- hiii:)))
Bu vaxt Zaur qehqehe çekir, Elmira xanımsa esebi halda Aygüne baxır.
Elmira:
- Azzar, korsan eline baxda bir.
Aygün:
- Ee nene, neeem ee bele olacaq((
Zaur (Gülür):
- Ay nene, yazıq qıza qışqırma, yoxsa qorxudan sudurqası tutar.)))
Aygün (Hirsle):
- Zaur, sen görersen.(
Zaur:
- Can-can, ne edeceksenki?)
Aygün:
- Dayan göressen.
Aygün elindeki padnosu Zaura teref atır, Zaur celd başın çekir, padnos divara deyib yere düşür. Her kes Padnosun sesine diksinir. Elmira xanım esebleşir.
Elmira:
- Ay qız, uşaqnan ne işin var? Korsan eline bax oda bele etmesinde. Tez buraları yıgışdır.
Aygün (Üzülür):
- Yaxşı.(((
Aygün etrafı yıgışdırmaga başlayır. Zaur otaqdan çıxıb metbexe keçir. Bu vaxt Mahire metbexdeydi. Mahireni arxadan qucaqlayib opur..
Zaur:
- Menim canım bibim, ne edir bele?
Mahire:
- Ne edecem qabları yuyuram.
Zaur:
- Sen niye yuyursan?
Mahire:
- Ne edim, gelin yoxdur evde mecbur men yuyuram.
Zaur:
- Hm yene gelin söhbeti)
Mahire:
- Başqa ne söhbeti olmalıdırki?
Zaur:
- Ne bilim gezib kef etmek , subaylıq sultanlıqdır (gülür)
Mahire:
- He ömrünün sonuna qeder avaralıq et, mende qaynana, nene olmayım.(
Zaur:
- Canım bibim, nene olmaq isdeyir?
Mahire:
- He.
Zaur:
- Hele tezdir, olmaz, nene olsan tez qocalarsan ee.)
Mahire:
- Mene qebuldur qocalmaq. Razıyam her kes mene yaşlı desin amma nevemi, gelinimi görmemiş ölmek isdemirem.
Zaur:
- Sus bibi, ölmek deme! Söz, tezlikle olacaq.
Mahire (Sevincle):
- Ne vaxt?
Zaur:
- Sebr et bibi, az qalıb.
Mahire:
- Yaxşı, sebr edekde amma tez olsun.
Zaur:
- Baş üste, kamandir)
Mahire:
- Avara, meni ele salırsan sen?
Mahire eline oxlovu götürüb Zauru vurmaga çalışır Zaur gülerek celd metbexden çıxır. Otaga daxil olan Zaur nenesini öpüb qucaqlayır.
Zaur:
- Menim nenemin kefi ehvalı?
Elmira:
- Pis.
Zaur:
- Niye?
Elmira:
- Nene isdeyirki, nevesine toy etsin, netice görsün.
Zaur:
- Aydaa bu arvadlar sözleşibki lap.)))
Elmira:
- Ay avara, ne mızıldanırsan?
Zaur:
- Heç ne Elmira sultan.)
Elmira:
- He, de görek ne vaxt evlenirsen?
Zaur:
- Hele tezdir.
Elmira:
- Harası tezdir he? Men ölenden sonra evlenessen?
Zaur:
- Bıy ALLAH etmesin sen niye ölürsen ay nene, seni istemiyenler ölsün.
Elmira:
- Zaur, nene qurban, artıq mende qocalmışam, bilinmir ne qeder ömrüm qalıb, men ölmemiş senin toyunu görmek isdeyirem axı.
Zaur:
- Nene, İnşallah göressen.
Elmira:
- Nene qurban olsun sene, ne vaxt axı? Mende isdeyiremde bir başqaları kimi deyimki, menim nevemin heyat yoldaşıda hayasızdır, od vurur bize.)
Zaur:
- Bıy evlenmeyimi ona göre isdeyirsen? Birde hayasız olmasını isdeyirsen ay nene?
Elmira:
- Ay bala, teki sen evlen, hayasız olsada qebulumuzdu er evinde hayasız olmaz.
Zaur:
- Yaxşı nene, sene ele gelin getirecemki hayasızdan beter olacaq, her gün sizle dalaşacaq, meni bele sizden alacaq ee ( gülür)...(Ardi var)

Müəllif: Əfsanə