Keçən dəfə ki olaydan sonra Vüqar birdə restorana gəlməmişdi.Sevinc həsrətlə onun yolunu gözləyirdi.Yenə gəlsin,oturub qəhvə içsin istəyirdi.İmalı sözlərini,zarafatlarını,gülərkən batan qəmzəsi üçün belə çox darıxırdı.Atasının səhhətinə görə Vüqara olan sevgisini etiraf edə bilməmişdi.Vüqarla yenə eyni parta otursada,Vüqar daha nə ondan bəhanə ilə saatı soruşmur,nə qələm istəmir.Sevinc'ə yad bir adam kimi davranırdı.Elədə davranmalı idi əslində.Kim sevdiyi qızdan başqasını sevdiyini eşitsə heçnə olmamış kimi davrana bilərdi axı?Hərdən Sevinclə Vüqar göz gözə gəlirdilər.Sevinc',in gözləri nəmlənirdi,sanki bir söz demək istəyirdi Vüqara.Boğazında düyünlənib qalan yumruğ əmələ gəlirdi.Nə vaxt Vüqarı görsə o bu hissləri  keçirirdi.Boğazında düyünlənib qalan o yumruğa  nifrət edirdi Sevinc.Çünki onun ağlamasına,içini fərahlatmasına mane olurdu o yumruq.
Vüqarsa ona hərdən nifrətlə baxırdı.Hərdən sanki  "Hələ də gec deyil" dərmiş kimi.Bir şey istəyən,və istədiyini alan bilməyən məsüm  bir uşaq kimi.
Günlərdən bir günü dərs bitdi,Hər kəs evinə gedirdi.Vüqar dəftərinin siniftə qaldığını anladı.
İçindən " dəftərin test sualları olmasaydı sabahda götürə bilərdim.Ama ya şənbə və bazar günləri.."
Yarı yoldan qayıdıb sinifə getdi.Öz dəftərini partanın üzərində unutmuşdu. Onun götürərkən birdə yadına Sevinc düşdü,yanında oturması,olanlar...kefi pozuldu istəmsizcə.
Geri qayıdıb qapıdan çıxmaq istəyəndə siniftə telefon çaldı.
Məlüm məsələ idi ki siniftən kimsə telefonunu siniftə unutmuşdu.
Zəng çalan yerə getdi,Bu Sevincin telefonu idi.Stolda ağzı üstə dururdu tel,telefonun çalmasıyla yerə düşdü.
"Cibindən düşmüş ola bilər dərsdən çıxanda " deyib telefonu götürdü.
Yenədə iki gün siniftə almaqdansa Vüqarda qalmağı daha güvənli onları.
Zəng yenə çalmağa başladı .
Zəng eliyən:CANIMDAN ÇOX SEVDİYİM. Yazmışdı.
Vüqarı zəng eliyən adını oxuyub əsəbləşdi.Sevincin sözlərini xatırladı.
-Məyər bu qədər çox sevirsən adını telefonuna yazmısan demək .
"Canımdan çox sevdiyim'dən watsapp bir yeni  səsli mesaj var" yazıldı ekrana.
Vüqar telefonu nə qədər söndürmək istəsə də,Sevinc'in bu qədər çox sevdiyi şəxsin kim olduğunu öyrənmək istədi.
Və nəhayət səsli mesajı açdı:
Qızım,həkim səninlə danışmışdı hə səhhətim haqda?Mənim üzərimdə başqa müalicə metodları sınamaq istəyir.
Gözəl balam mənim.Sən həkimin dediklərinə fikir vermə.Bu xərçəng zibillə mübarizə aparmaq elə də asan deyil.Həm əyər bəxtimdə ölmək varsa,bunu heç bir həkim,müalicə metodu dəyişə bilməz,Bilirsən..
Hərşey Allahın əlindədir.Rafiq əmin evimizi başqasına kirayə vermək istədiyini dedi.Evə kimi kirəçi götürmək istəyirsən ?Mən bu işlərdən qorxuram nəsə,əyər yeni kirayəçi götürsən qoy həmin insanı Rafiq əmin gildə tanısın.Birdəki qadın olsun.Quzum əlimizdə olan qalan evimizdir. Evi satma kimi şeyləri düşünmə belə.O ev sənindir qızım.Sabah bəlkə mən olmasam o ev sənin gələcəyindir..İndi önəmli olan UNİ'xərclərini ödəyə bilməkdir.Kirayəçi puluyla da UNİ xərclərini ödəyərsən.
Birdə keşkə..Keşkə qızım sənin evləndiyini görsəydim,Bu dünyadan gözü qapalı gedərdim.

Vüqar yerlə bir olmuşdu.
-Demmək ki Sevinc'in o böyük sirri bu idi?!Demək ki "Canımdan çox sevdiyim,gözlədiyim biri var" dediyi şəxs atası imiş.Və onun xəstəxanadan sağalıb gəlməsini gözləyirmiş?!Yəni sevdiyi insan atası imiş..o xəstədir?!Həmdə xərçəng xəstəsi..Off Sevinc..qıymaram sənə.Bu yaşında nələr çəkirsənmiş sən..

İndi Vüqarı Sevincin Vüqarı sevib sevməməyi deyil onun atasının səhhəti,Sevinc'in içinə düşdüyü sıxını azaltmaq üçün kömək  etmək istəyirdi.
Vüqar düşüncəli halda evə getdı,öyrəndiklərinin təsirindən Hələ də ayıla bilmirdi.
Telefonu yenə zəng çalmağa başladı.Yenə atası tez tez zəng eliyirdi.Vüqar atasının narahat olduğunu düşünüb telefonu açdı.:
-Alo ?
-Alo,Sevinc?Siz simsiz?Sevinc haradadır?
-Salam,Əmi .narahat olmayın Sevincə görə.Sevinc evə getdı,Telefonunu siniftə unudub .Mən onun sinifyoldaşıyam,deyə siniftə zəng salarkən gördüm teli .Məndə özünə vermək üçün götürdüm.Ama iki gün tətildi deyə necə verəcəyimi və ya ev ünvanınızı bilirəm.
-Aha,anladım oğlum.Çox sağolasan.
-Əmi,sizin xəstəxanada olduğuzdan xəbərim var.istəyirsiz xəstəxananın ünvanını deyin teli  gətirib verib.

Vüqarla Rasim razılaşırlar.
Vüqar əli boş getmədi Rasimin yanına.Bir poşet yüngül atışdırmalıqlar almışdı Rasim'ə.
Nəhayət gedib Rasimlə görüşdü.Bir xeyli söhbət elədilər.
İlk tanışlıqdan Rasimin qanı qaynamışdı Vüqara.Sevincin anası
Haqda da soruşmuşdu.Rafiq də hərşeyi danışmışdı Vüqara.

-Əmi,mən istəmədən sizin atdığınız səsli mesajı açdım .Və buna görə məni bağışlayın.Bura gəldiyimdən,Sizin haqqınızda öyrəndiyimdən Sevinc'in xəbəri olsun istəmirəm.Yenədə pis ola bilər.
-Düz deyirsən Vüqar bala.Necə edək deyirsən?
-Gəl belə edək,məni sizin göndərdiyiniz səsli mesajı siləcəm. Yasəmənə yazıb,uyğun yerdə görüşüb telefonu verəcəm.Beləliklə nə səsli mesajdan,nədə bura  gəldiyimdən xəbəri olmaz.))

Rasim Vüqarın fikrini dəstəklədi .Görüşüb sağollaşdılar.
Vüqar elə dediyi kimi Yasəmənə zəng vurub,Telefonun siniftə qaldığını ,Onunda Vüqarın götürdüyünü bildirdi.Yasəmən təklif etsə də Vüqar teli Sevinc'ə yox,Yasəmənə vermək istədi.Çünki içindəki Sevincə qarşı olan sevgisi daha da artmışdı. Onunla həm qürur duyur,həmdə fəxr edirdi.Ama Sevinc'lə görüşsə Sevinc'ə qəzəbli olmadığını anlardı. Onun heç cürə şüphələnməsini istəmirdi.
Yasəmən gələnə kimi Sevincin telefonunu qurcaladı.Ehtiyat üçün onun nömrəsini götürdü.Qalereyaya girib şəkillərinə baxırdı gülümsəyərək.
Bəzi şəkilləri gizlin çəkmişdi selfi kimi.Və o şəkillərdə Vüqarda vardı.
"O mənim şəkillərimi nə vaxt çəkib axı?"deyərək sevincindən kövrəlməməyə çalışdı.
"Deməy Sevinc də aşiqdi,mənim ona olduğum kimi" dedi öz özünə.Gizlin çəkilmiş selfiləri və Sevincin bir neçə fotosunu öz telefonuna atdıqdan sonra ,Sevinc'in telefonunu bağladı heçnə olmamış kimi.
Yasəmənlə görüşüb telefonu ona verdikdən sonra başına gələn hərşeyi ona danışdı.
Ama niyə bütün bunları bu vaxtadək ona demədiyini soruşub dururdu.
Yenə də bu olanlar ikisi arasında ,daha doğrusu üçü arasında bir sirr olaraq qalacaqdı.

Müəllif.F.Vəliyeva ->> Onun_Mələyi