Bir gecəlik günah: Əmanət (13-cü bölüm)

Qeydiyyat Şifrənin bərpası

Qadınla.Com

Tarix: 13-04-2019, 11:00

Müəllif: Lusi

Şərhlər: 4

Baxılıb: 4 169

Bölmə: Bölümlü Hekayələr

Səs ver:

(səs: 0)

Sabah Bahar univeristetə getmək üçün yuxudan ayılmışdı. Sənan səhər saatlarından evdən çıxdığından Bahar evdə yalnız başına idi. Yemek yemek istəməsdə məcburəndə olsa bir iki sey sey yeyib evdən çıxmaq üçün ayaqqabıların geyinməyi başlayırdı. Bu an qapının zəngi çalındı. Bu saatda kim idi? Bahar qapını açanda qarşısında dayanmış Səlimi gördü. Baharın yadına atasının dünən dediyi sözlər düşdü. Bundan sonra hər yerə Səlim ilə gediləcəkdi.Bahar ayaqqabısın geyinib evdən çıxdı. Aralarında səssizlik höküm sürürdü. Uni Bahar gilin evinə çox uzaq olmadığı üçün Bahar hər zaman piyada getməyi severdi. Səlimin Bahara 'mən sənə əvvəldən' demişdim olan baxışları Baharı özündən çıxartmağa başlamışdı. "Mənə elə baxma.."dedi hirsli bir şəkildə. Səlim "Mən sənin pis olmağını istəyərəm hec? Bax indi nə qədər acı çəkirsən.. Ağlamaqdan gözlərinin altı şişib.." Səlimin bu dedikləri Baharın kefini olduqca pozmuşdu.. Səhv ya düz olan olmuşdu.. "Bu mövzu haqqında danışmaq istəmirəm.." deyib oflamağa başladı. Səlim Baharın həqiqətəndə danışmaq istəmədiyini anlayıb susdu. Çünki, o dostunu çox gözəl tanıyırdı.. Univeristetin həytinə gəldikdə Bahar qapının girəcəyində dayanan Rüzgarı gördü.. Ona baxmamağa çalışdı.. Amma əlinin sarğıda olduğunu görüb dayandı. Rüzgar isə Baharın əlinə baxdığını görüb əlin gizlətməyə çalışdı. Bir birlərindən qaçmalı deyildə, bir birilərinə açıqlama etməli idilər.. Səlim bunu görüb, Baharı özünə tərəf çəkib birlikdə uniyə daxil oldular.

Dərs boyu Baharın ağlında Rüzgarın əlinin niyə elə olduğunu fikirləşdi. Bəlkədə tutmacası tutmuşdu... Ona bu gün uzaqdan baxmaq Baharın canını olduqca sıxmışdı. Niyə ondan uzaq dururdu? Sevgilisi deyildi xəyanət edə ona. Bəs nə səbəbə uzaq dururdu ondan? Bahar bunları fikirləşdicə zəngin səsini eşitdi. Bufetdə onu görər ümüdi ilə tez aşağı düşdü. Bufetdə girdikdə gözləri onu axtarırdı. Amma yox idi.. "Məni axtarırsan?"deyə səs gəldi arxadan. Rüzgarın səsi idi. Bahar o an Rüzgardan uzaq dura bilməyəcəyini anladı.. Sanki səsinin həsrətində idi. Bahar Rüzgara dönüb güclədə olsa təbəssüm etməyə başladı "Əlinə nə olub?"dedi səhərdən beynində düşündüyü sualı verərək. Rüzgar hec nə olmamış kimi gülümsünüb "Hec adicə kəsiydi.." dedi. Amma gözləri Baharın şişmiş gözlərinə baxaraq. Rüzgar indi Baharın yanına niyə gəldiyini bilmirdi.. Bahar "Yaxşı onda mən gedim.."deyib cəld şəkildə Rüzgarın yanından uzaqlaşdı. Aralarında olan soyuq münasibet hər ikisinədə yaxşı təsir etməmişdi. İkisinində gözləri dolub durmuşdu...Univeristet bitdiyində Bahar yenə Səlimlə qayıtmışdı. Telefonuna tanımadığı bir nömrədən zəng gəldiyini gördü. Əvvəl tərətüd etsədə sonra zəngi açdı

Bahar?
- bəli eşidirəm siz kimsiz?
Mən Rəsulam
- Rəsul Rüzgar yaxısdı ona nəsə olmayibki
Narhat olma onun üçün zəng etməmişəm. Rüzgar indi yaxsıdı amma bir azdan pis ola bilər
- Mən gələ bilmərəm... Sənin hec nədən xəbərin yoxdu..
Var Bahar var.. Hec nə sən bildiyin kimi deyil.. Bunu sənə dediyimi bilsə ondan yaxşı bir yumruq yeyəcəm amma dostum yaxşılığı üçün deyirəm. O gün Yasəmənlə aralarında hec nə olmayıb səne görə elə edibki sən ondan uzaqlaşasan. Amma hələ ilk gündən çox acı çəkir..
- Düz deyirsən..?
Niyə yalan danışım Bahar? Rüzgarın elə biri olmadığını sən anlamlıydın..
Bahar telefonu söndürdükdən sonra bir balaca təbəssüm edib "Səni sevirəm Rüzgar"deyib evdən çıxdı. Rəsulun dediyi sözlər beynində dolaşırdı. O bilməli idiki Rüzgar elə bir şey etməz. Taksinin pulun verib taksidən düşüb Rüzgarın evinin zəngin basdı. Amma acan yox idi.. "Yəqin evdə yoxdu..." deyib qapının ağzında oturdu. Rüzgar gələnə qədər onu gözləyəcəkdi. Ona nə deyəcəyini tam olaraq bilməsədə tək istəyi Rüzgara möhkəmcə sarılmaq və onu birdə hec vaxt buraxmamaq idi. Hava qaralmağa başlamışdı.

Bahar isə soyuqdan üşüməyə başlamışdı. Maşın səsi gəldikdə Rüzgarın gəldiyini anladı. Rüzgar isə maşının içində evinin qapısının ağzında kiminsə oturduğunu gördü. Qapıdan enib irəlləyəndə Baharda ayağa qalxdı. Rüzgarı görəcək qacaraq ona möhkəm sarıldı. Rüzgar daha çox dayana bilməyib oda Baharı möhkəmcə qucaqladı..Daha sonra 2 əllərindən tutub ayırlmaq istəyəndə əllərinin soyuqluğunun fərqinə vardı "Buz tutmusan sən... İçəri keçecək" deyib cibindəki açarı çıxardıb qapını açdı. Bahar içəridə yenə Rüzgara sarıldı.. Bu qız Rüzgara sarılmağı çox sevirdi) Rüzgar isə hec nə anlamış deyildi. Bahar ondan uzaq durmalı idi ona sarılmalı deyil... Rüzgar Baharın əllərin üstündən çəkib ciddi bir üz ifadəsi ilə "Niyə gəlmisən?"dedi. Bahar isə hec çəkinmədən özünə söylədiyi sözü Rüzgarda dedi"Səni sevirəm Rüzgar" Rüzgar bu eşitdiyi söz qarşısında donub qaldı. Bahar gülümsəməyə başlayıb"Hər şeyi bilirəm... Sən demədin mən dedim.. Olsun nə fərq edər ikimizdən biri demeli idi..."Rüzgarın üzündə təbəssüm yaranmağa başladı. Amma Rüzgar üçün bu sevgi ola bilməzdi.. "Bahar uşaq uşaq danışma nə sevgisi? Həmdə nəyi bilirsən sən?"dedi. Bahar isə üzündən gülüşü silmədi. "Məni özündən uzaq tutmaq üçün edirsən hər seyi! Yasmən falanda hamsı oyun idi. Amma oyun olmasaydı sənə qarşı olan hisslərimi anlamaycaqdım.. Rüzgar qacma mendən.. Mən onda sənə daha cox baglaniram.." sonlara doğru səsi titrəməyə başladı. Və dolan gözlərini Rüzgardan gizlətməyə çalışdı. Bu an qapının zəngi çalındı. Bu qapıda həmişə vaxtsız zamanlarında çalınırdı! Rüzgar Baharın dediyi sözlərin təsirindən çıxıb qapıya yaxınlaşdı. Qapıda isə onu gözləyən bir ədəd əsəbi Səlim idi..

Bölümün Sonu..

Müəllif:İ.Goncha