Anar bütün gecəni Namiqin evində qalmışdı. Gecə çox içdiyindən yuxudan oyanda başı dəhşət agrıyırdı. Bir təhər özünə gələrək heç kimə heç nə demədən evi tərk edir. Anar maşınına əyləşib şirkətə dogru sürür. Şirkətin qarşısında gözlənilməz mənzərə ilə qarşılaşır. Atası Elmar Sadiqov yenədə şirkətin qarşısında onu gözləyirdi. Elmar Sadiqov yenədə Anarın onu qovacagına əmin olsada yenədə öz inadından əl çəkmirdi. Anarla damışmaqda təkid edirdi. Ancaq gözlədiyinin əksi oldu Anar atasını qovmadı əksinə atasını öz kabinetinə dəvət edərək danıçmaq təklifini qəbul etdi.
Anarın kabineti. Elmar və Anar.
Anar. Buyur eşidrəm səni
Elmar. Oglum xaiş edrəm yad kimi danışma mənimlə
Anar. Necə danışmalıyam bəs?
Elmar. (Tutulur) Anar oglum bilirəm mənə hələdə nifrət edirsən heç vaxtda bu nifrətin keçmiyəcək
Anar. Mən sənə nifrət etmirəm Elmar Sadiqov sən yad bir insansan yad birinə necə nifrət edim axı?
Elmar. Mən yad biri deyiləm mən sənin dogma atanam sənin damarlarında mənim qanım axır oglum
Anar. (Söhbətdən bezərək) söhbəti uzatma nə isdəyirsən axı məndən?
Elmar. Məni bagışlamagını
Anar. Bir səbəbde Səni bagışlamagıma
Elmar. Oglum bilirəmki ananın ölümündə mənu günahkar bilirsən ona görədə məni bagışlamaq isdəmirsən inan mənə hec vaxt ananın ölməyini isdəmədim
Anar. İsdəmədin sə bəs niyə anama xəyanət etdin? Niyə ailəmizi dagıtdın? Hə ata səninləyəm?
Elmar. Ata? İllər sonra ilk dəfədirki mənə ata deyə müraciət ediraən oglum
Anar. (Udqunur) mən. Mən. (Bir təhər özün toplayır) sənə nifrət edirəm!
Elmar. Oglum yalvarıram sənə belə etmə sən mənim oglumsan canımdan bir parçasan nə olar belə etməklə mənə əzab vermə
Anar. Mən heç nə etmirəm Elmar Sadiqov hər şeyi sən
etdin
Elmar. Oglum inan mənə heç vaxt belə olmagını isdəməməmişəm mən sənin anan Könül xanımə çox sevmişəm o mənim həyatımda sevdiyim ilk və son qadın olub
Anar. (Gözləri dolir) bəs niyə Nuriyə ilə anama xəyanət etdin
Niyə bir anın içərisində ailəmizi paramparça etdin? Hə
Elmar. Nəfsimə məglub oldum
Anar. O nəfsin bizi paramparça etdi həyatım boyu sənə nifrət bəsləməyimə vasitəçi oldu Elmar Sadiqov
Elmar. Bagışla məni yalvarıram sənə bagışla
Anar. Mən sən deyiləm Elmar Sadiüov sən anamı məhv etdin ancaq mən məhv etmərəm anamı. Əgər mən səni bagışlasam o zaman anamı məzarda rahat yatmaga qoymaram anam səni bagışladıgım üçün mənə nifrət edər
Elmar. (Üzgün şəkildə) hər gün bu vicdan əzabı məni məhv edir hər gecə gözümü yiman zaman anan yuxularıma gəlir sənə sahib çıxmagımı səni yanıma gətirməyimi isdəyir
Anar. Özünü bagışlatmaq üçün anamdan isdifadə etmə anam heç vaxt bunu isdəməz
Elmar. Bilirdimki mənə inanmayacaqsan (əlində bir kagızı Anara uzadır) al bunu oxu o zaman dogru söylədiyimi görəcəksən
Anar. (TƏƏCCÜBLƏ) bu nədirki
Elmar. Ananın ölümündən öncə yazdıgı son sözləri
Anar. İnanmıram
Elmar. Xaiş oxu inanacaqsan
Anar. Otagdan çıx!
Elmar çarəsiz şəkildə otagı tərk edir. Elmarın çıxmagıyla Anar ona verilən kagızda yazılanları oxumaga başlayır
"Mənim agıllı gözəl balam Anar. Sən bu məktubu oxuyan zaman mən səndən çox çox uzaqlarda olacam. Bu məktubu sənə yazmaqda bir səbəbim var. Bilirəmki mənə küsmüsən səni tərk etdiyim üçün. Mənim agıllı balam inan mənə mən səni çox sevirəm sən mənim həyatıma rəng qatan yaşam sevincim olmusan. Səni tərk etdiyim üçün bagışla məni inan mənə mənim başqa çarəm yoxuydu əgər bunu etməsəydim sonu pis nəticələnəcəkdir. Nuriyə atanı məndən aldıgı kimi sənidə məndən alacaqdı. Anar oglum atanın bu işdə heç bir günahı yoxdur. Bütün günahlar mənim bacım sənin xalan Nuriyədədi o həmişə mənə qarşı kinli olub. Mənim sahib olduqlarımı əlimdən almaga çalışıb. Onun kininin səbəbi Elxan adlı birisi olub. Elxan məni sevirdi xalan Nuriyədə Elxana qarşı boş deyildi. Elxan mənə öz sevgisini bildirən zaman mən onu rəd etmişdim çünki mən sənin atan Elmarı sevirdim heç vaxtda atanı sevməyimə peşman olmamışam
Ancaq Nuriyə heç vaxt bunu anlamadı Elxanın məni sevməyinə görə mənə qarşı düşmən kəsildi. İntiqam hissiylə alışıb yanan Nuriyə sonda bu həyatda sevdiyim yeganə kişini atanı mənim əlimdən aldı. Atanın mənə xəyanəti mənim sonum oldu. Onları bir yerdə görən mən Könül öz canıma qəsd etdim. Oglum öz canıma qıymazdan öncə iki məktub yazdım. Biri atana digəri isə sənə. Atana yazdıgım məktubda onu bagışladıgımı və onun səni bu evdən təcili uzaqlaşdırmasını isdədim. Atan səni internata göndərməsinə səbəbkar mənəm. Çünki sənin o evdə qalmagın sənin sonun ola bilərdi. İntiqam alovu sönməyən bacım Nuriyə sənidə məhv edə bilərdi.
Mənim agıllı balam Anar atanı bagışla o ailəmizin parçalanmasına səbəb olmayıb ailəmizi xalan Nuriyə məhv edib. Səndən son isdəyim atanı bagışla!
Anan Könül."
Anar göz yaşları içərisində məktubu oxuyub bitirdi. Ətrafına göz gəzdirdi. Gözləri atasını gəzirdi birdən atasını otaqdan qovdugunu xatırladı. Qaçaraq kabinetdən çıxdı katibedən atasının hara getdiyini soruşdu. Katibəsə "şirkəti bir az olar tərk etdi" cavabını verdi. Anar qaçaraq şirkətdən çıxdı. Ətrafa göz gəzdirdi. Birdən atasını maşına əyləşən gördü qaçaraq ona yaxınlaşdı. "ATA" qışqırdı. Elmar Anarın "Ata" müraciətini eşidən zaman ogluna tərəf çevrildi. Anar göz yaşlarıyla atasına dogru addımlamaga başladı. Bumu görən Elmar qollarını açdı Anar atasına dogru gəlib ona açılan qolların arasına atdı özünü atasını bəmbərk qucaqladı.
Anar. Ata bagışla məni yalvarıram bagışla
Elmar. Sən məni bagışla oglum sizə etdiklərimə görə bagışla
Anar. Ata hər şeyi öyrəndim abam mənə hər şeyi bütün gerçəkləri dedi
Elmar. Bilirəm oglum bilirəm
Anar. Niyə o məktubu anam ölən zaman vermədin mənə axı?
Elmar. O vaxt sən çox balacaydın həmdə ananın xaişi indi vetməyim idi
Anar. (Göz yaşlarına bogulur atasını bəmbərk qucaqlayır)
Elmar. İnan mənə səni çox sevmişəm hələdə sevirəm səni internata heç vaxt göndərmək isdəmədim ancaq ananın son isdəyi idi bu deyə çarəsiz qaldım
Anar. Ata hər şey keçmişəd qaldı gəl artıq yeni səhifə açaq özümüzə
Elmar. Yaxşı oglum
///////////
2 gün sonra. Almaniya.
Vasif 2 gün ərzin də Naxçıvana gedib Gülna xanımla birfə Almaniyaya geri dönmüşdü. Gülnarə xanım olacaqlardan xəbərsiz şəkildə Vasiflə Almaniyaya gəlmişdi.
Vasif. Bibi necəsən indi?
Gülnarə. Şükür oglum yaxşıyam
Vasif. Uzun yol gəlmisən yəqin yorulmusan xidmətçi sənin üçün otaq ayırıb çıx otaqda dincəl
Gülnarə. Oglum yaxşıdı belə otagda tək olan zaman sıxılıram ən yaxşısı burda oturum
Vasif. Necə məsləhətdi bibi
/////////
Rusiya. Moskva.
İki mərtəbəli ev.
Əşrəf və Sisaydi (Zəhra) otaqda nə isə müzakirə edirdilər. Bu zaman Əhməd təlaşla otaga daxil oldu.
Əhməd. Aga. Aga.
Əşrəf. Əhməd nə olub
Əhməd. Aga sənə bir xəbərim var
Sisaydi. (Təəccüblə) Əhməd nə olub təlaşının səbəbi nədir
Əhməd. (Kəkildiyərək) Əf Əf şan Əfşan
Əşrəf. Nə kəkəldəyirsən nə olub axı
Əhməd. Əfşan sagdır
Əşrəf. Necə yəni sagdır
Sisaydi. (Gözlərin irildərək) nəəə?
Əhməd. Əfşan sagdır aga ölməyib
Əşrəf. Nə gicləyirsən sən
Əhməd. Aga inan mənə Əfşan sagdır
Əşrəf. Əhməd Əfşan üç il bundan öncə təyyarə qəzasında gəbərib cəsədini öz gözlərimlə gördüm
Əhməd. O cəsəd Əfşanın cəsədi deyilmiş bizi aldadıblar
Əşrəf. (Qışqıraraq) kim aldadıb? Kimim həddi catar məni aldatmaga
Sisaydi. Əhməd bu ola bilməz Əfşanın cəsədini məndə öz gözlərimlə gördüm bəlkə yalan məlumatdır
Əhməd. Sisaydi inan mənə düz sözümdü Əfşan sagdır bizə gösdərilən cəsəd başqa birinə məxsus idi
Əşrəf. Hardan bilirsən?
Əhməd. Bu gün Almaniyada olan təşkilatdakı adamımız dan zəng gəlmişdi o dedi
Əşrəf. (Qışqıraraq) nə dedi?
Əhməd. Əfşanın sag oldugunu 3 il əvvəl Yakop Gallerin bizə oyun oynadıgını
Əşrəf. Yakop?
Əhməd. Hə
Sisaydi. Aga Anarın dayısı deyil o?
Əşrəf. Özüdüki var. Bu oyunu ondan başqa heç kim oynamaz mənə bir tək Yakop edər bunu. (Əsəblə) offf bunu əvvəldən bilməliydim. Səni öz əlimlə məhv edəcəm
Əhməd. O tək deyil
Əşrəf. Necə yəni
Əhməd. Elmar Sadiqovun oglu Vasif Sadiqov da onunla birgədi
Əşrəf. Vasif?
Əhməd. Hə
Əşrəf. (Gülür) yox Əhməd təkdir
Sisaydi. necə yəni
Əşrəf. Sisaydi deyəsən Vasifin illərdi bizə işlədiyini unutmusan
Sisaydi. Anlamadım
Əşrəf. Sisaydi Vasif illərlə bizə işləyib Vasif bu gün İngiltərə və Almaniyada tanınmış iş adamıdısabu uguru ona atası deyil mən vermişəm Vasif mənim sayəmdə hər şeyə nail olub.
Sisaydi. Nə olsunki illərlə bizə işləyib ancaq indi Yakop Gallerin tərəfindədir axı?
Əşrəf. Yox Sisaydi mənim tərəfimdədir
Əhməd. Aga necə yəni sənin tərəfindədir axı?
Əşrəf. Vasif öz atasına ailəsinə ətrafına həmişə nifrət edib unutmamısızsa Əfşanı illər öncə bizə Vasif gətirdi Anarı həmişə məhv etməyimi Vadif məndən isdəyirdi əgər indi Vasif Əfşana kömək edirsə buna əmin olunki bunun sonunda pis hadisələr olacaq
Sisaydi. Hm bəlkə heç nə baş vermiyəcək
Əşrəf. Uşaq olma Sisaydi . Əhməd Əfşan hardadır indi
Əhməd. Almaniyada *** xəstəxanasında
Əşrəf. Hazırlıq görün bir neçə günə bizə aid olanı götürməyə gedəcəyik. Almaniyaya səfərimiz var
Əhməd. Yaxşı
İki gün sonra.
Almaniya.
Luyisa Azərbaycandan iki gün olar gəlmişdi. Gələn kimi də özünü xəstəxanaya Əfşanın yanına atmışdı.
Luyisa. Əfşan əminsən buna?
Əfşan. Hə
Luyisa. Əfşan gözəlim məncə bir azda gözləsən daha yaxş olar
Əfşan. Yox Luyisa artıq vaxtdır mən bu anı 11 ildirki gözləyirəm artıq gözləməyə səbrim yoxdur
Luyisa. Səni anlayıram Əfşan amma mən sənin xeyrinə deyirəm
Əfşan. Luyisa çox sagolki məni düşünürsən
Luyisa. Gözəlim elədanışlrsanki elə bil böyük bir şey etmişəm
Əfşan. Mənə etdiklərin hər şryə dəyər Luyisa inaninki nə qədər etsəmdə sən və Yakop dauının borcunu ödəyə bilmərəm
Luyisa. Nə borc ay dəli yox bir o qalmışdı biz üsdümüzə düşəni etdik
Əfşan. Çox sagolun hər şeyə görə çox sagolun yaxşıki varsız. Siz olmasaydız mən məhv olardım
Luyisa.canım əsas sagol mənim gözəl Əfşanım
Əfşan. (Üzgün şəkildə gözlərindən yaş süzülür)
Luyisa. Nə oldu pis bir şey dedimki?
Əfşan. Əfşanım. Bu müraciəti bir tək o edərdi mənə
Luyisa. (Əfşanın gözündən axandamlalatı silərək onu qucaqlayır) narahat olma hər şey yaxşı olacaq
Əfşan. Luyisa
Luyisa. Aycan
Əfşan. Eşitdim Azərbaycana getmisən
Luyisa. (Nitqi bir anlıq tutulur sözü dəyişməyə çox çalışsada alınmır). Mən. Mən. Hə
Əfşan. Onun şirkət ilə müqavilə bagladıgın düzdür
Luyisa. Hə
Əfşan. Onu gördün?
Luyisa. Hə
Əfşan. O necəydi?
Luyisa. Yaxşı
Əfşan. Luyisa o xoşbəxtiydi
Luyisa. Yox
Əfşan. Necə yəni yox hardan bilirsən?
Luyisa. Gözlərindən
Əfşan. Gözlərindən?
Luyisa. Hə gözlərindən. Onun gözlərinin dərinliyində qəm qüssə gizlənmişdi özünü xoşbəxt kimi gösdərsədə gözləri bunu demirdi
Əfşan. Luyisa bilursən mən onun xoşbəxt olmagını necə isdəyirəm. Hər gecə yatmazdan öncə ALLAHA dualar edrəm ki o xoşbəxt olsun
Luyisa. Əfşan onun xoşbəxtliyi sənsən
Əfşan. Mənyox onun həyat yoldaşı və qızı
Luyisa. Hardan bilursənki o uşaq onun qızıdır hə? Sən demirdin Lalə Salehi sevib uşaqda Salehindi bəs indi niye belə edirsən?
Əfşan. Luyisa mən heç nə etmirəm (Əfşan əlindəki jurnalı Luyisaya uzadır) al oxu hamısı burda yazılıb bütün sübütlar burdadır
Luyisa. Əfşan uşaq olma bu sübut deyil burda yazılanların hamısı mətbuatın uydurmasıdır
Əfşan. Luyisa uydurma deyil hamısı düzdür
Luyisa və Əfşanın söhbətini otaga daxil olan Vasif pozur.
Vasif. Əfşam vaxtdır. Hazırsan?
Əfşan. Hə
Əfşan heç nə demədən Vasiflə birgə otagı tərk edir. Luyisa isə ardından baxa baxa qalır
Əfşanın öz anası Gülnarə xanımla qarşılaşması. Keçmişin ilk imtiqamı.
Vasif Gülnarəni guya xəstəxanaya müalicə üçün gətirdiyini aldadaraq Əfşanın qaldıgı xəstəxanaya gətirmişdi.
Gülnarə otaqdaydı. Həkimin otaga gəlməsini gözləyirdi
Qapı açılır. Həkimin gəldiyini sanan Gülnarə xanım gördüyü mənzərə qarşısında yanıldıgını anlayır. Gələn həkim deyil onun dogma qızı Əfşan idi. Gülnarə xanım iki həfdə öcəyədək Mariyanın onun otagına gələrək onu aldadıb Əfşan oldugunu söyləməsinə inanır və Mariyanı öz qızı Əfşan sanır ancaq bu gün öz dogma qızını Əfşanı görsə belə onu tanımır...