İntiqam Bakı. Anarın şirkəti. Anar və Namiq. Anar. (Qışqırır) Namiq sənin bəhanələrin adamlarının fərsizliyi artıq məni bezdirir Namiq. Anar biz əlimizdən gələni edrik onu axdarırıq hələdə axdarışlar davam edir Anar. Axdarışlar davam edsədə ortada heç nə yoxdu Namiq. Anar inanki biz əlimizdən gələni edirik sadəcə Anar. Sadəcə nə? Hə? Sizin fərsizliyiniz Vasifin səhv buraxmadan aradan çıxması? Namiq. (Başını aşagı salır)---- Anar. Namiq artıq sizin Vasifi tapa bilməməyiniz məni əsəbləşdirib artıq sizinlə başqa dildə danışmalı olacam Namiq. Anar inanki biz əlimizdən gələni edirik onu hər yerdə axdarırıq Anar. Namiq 3 ay bundan öncə mənə Vasifin 2 ay öncəyədək toyunun olacagı və Vasifin öz toyu üçün Naxçıvana gedəcəyi barədə məlumat vermişdiz amma artıq 2 ay keçib toy üçün təyin olunan gündən nə Vasif Naxçıvana gedib nədə Toy baş tutub Namiq. Anar inan bizə elə məlumat gəldi Elmar müəllim toyun vaxtını ve toya çagrilacaq insanları təyin etmişdi sadece iki ayda ne oldusa toy təxirə salındı Anar. 2 ay da ne ola biler axı? toyun baş tutmasına nə mane ola bilər axı? Namiq. (Ürəyində) Əfşan mane ola biler Əfşan sagdır amma sən bunu bilmirsən Anar. Namiq səninləyəm? Namiq. Bilmirəm Anar. Necə yəni bilmirəm? Bilmirsən öyrən! Namiq. Yaxşı öyrənərəm Anar. Namiq sənə bir həfdə vaxt. Bir həfdə ərzində mənə Vasifi tap gətir Namiq. Anar bir həfdə? Bir həfdədə necə axı Anar. Mən bilmirəm Namiq Vasifi tap gətir! Namiq. Yaxşı Anar. İndi isə gedə bilərsən (Namiq otagı tərk etdiyi zaman) Namiq? Namiq. (Ayaq saxlayaraq Anara tərəf çevrilir) buyur Anar. Səninlə kpbud danışdıgım üçün məni bagışla Namiq. Eybi yoxdu Anar. Xaiş məni anlamaga calış Əfşanımın həyatını məhv edən Vasif alçagını tezliklə məhv etmək isdəyirəm artıq gözləməyə səbrim yoxdu Namiq. Narahat olma tezliklə Vasifi əllərimlə sənə gətirəcəm (Namiq Anarın kabinetindən çıxaraq öz kabinetinə daxil olur bir neçə dəqiqəlik düşüncələrdən sonra) off sən nə edirsən Namiq? Əfşanın sag oldugunu niyə Anara demirsən axı? Ən yaxın dosduna qardaş bildiyin insana niyə xəyanət edirsən axı ? Offf Bagışla məni Anar bagışlaki Əfşanın sag oldugunu sənə demirəm. İnşallah bir gün etdiyim hərəkətə görə mənə bəraət qazandıracaqsan inan mənə hər ikinizin yaxşılıgı üçün ayrı qalmalısız
Naxçıvan. Şərur. Əfşangilin evi. Gülnarə xanım öz otagında ailə şəkillərinə baxır bu zaman otaga Əfşan və Nərmin daxil olur. Nərmin. Gülnarə xanım nə edirsən belə? Gülnarə. (Şəkillərdən diqqətin ayraraq Nərminə baxır) heç qızım ailə şəkillərinə baxram Nərmin. Hm ana şəkli neynirsən ee özümüz canlı burdayıqdə Gülnarə. Ama atanız yoxdu Nərmin. (Anasına yaxınlaşıb onu qucaqlayır) canım anam atam yanımızda olmasada hardansa bizi izləyir xoşbəxt oldugumuzu görüb oda sevinir bizə görə Gülnarə. (Qızını qucaqlayaraq) düzde qızım dediyində həqiqət var Nərmin. Mənim gözəl anam sənin qızın nə vaxt səf deyibki? Gülnarə. o qədər səf deyibki Nərmin. Biy mən? Gülnarə. (Gülür) hə sən Nərmin. Nəyi səf demişəmki? Gülnarə. Hansını deyim? Nərmin. (Hirslə) hamısını Gülnarə. Ən böyüyünü deyim? Nərmin. Hə Gülnarə. Vasiflə evlənmirəm dediyin səf dediyindidə Nərmin. Hm elə bu? Gülnarə. Hə Nərmin. Məndə dedim ki indi nəisə faciə baş verib yəqin Gülnarə. Faciədən betərdi Nərmin. Ola bilər anam faciədən betər olsun amma indi düz deyirəmki? Gülnarə. Hə Vasiflə evlənməyə razı oldugun haqlı qərardı səf deyil Nərmin. (Gülür) əsas odu sonda düzgün demişəmdə Gülnarə. (Nərmini qucaqlayır) hə mənim gözəl qızım Əfşan Gülnarə və Nərminin söhbətin kənardan izləyirdi. Onların belə mehriban olması onu xaricdən sevincli gösdərsədə daxildən paxıllıq edirdi. Gülnarə xanım Əfşanı kənarda dayandıgın görür. Gülnarə. Əfşan sən niyə kənarda dayanmısan səndə gəl Əfşan. Nə bilim mən gəlməsəm yaxşıdı Nərmin. Ay qız gic olma gəl üçümüz daha şirin olarıq Əfşan onlara yaxınlaşır. Gülnarə xanım hər iki qızını bagrına basaraq bərk-bərk qucaqlayır. Bu zaman xidmətçi otaga daxil olur. Xidmətçi. Gülnarə xanım Vasif bəy gəlib Gülnarə. Gecənin bu vaxtı? Həmdə o İngiltərədə deyildiki Xidmətçi. Bu gün gəlib İngiltərədən Gülnarə. Sən düş qızım bizdə gəlirik (xidmətçinin otagı tərk etməsiylə Gülnarə xanım üzün qızlarına çevirir) qızlar gəlin düşək aşagı Nərmin. Mən düşmürəm Əfşan. Niyə ? Nərmin. Nəəm Əfşan. Nişanlından utanırsan? Nərmin. (Qızarır). Mən. Mən Yox onun nəyindən utanacam əşi düşürəm ee aşagı Əfşan. (Gülür) gəl Gülnarə. Gəlin da gedək ayıbdı uşaq yəqin təkdi Nərmin. (GÜLÜR) uşaq? Uşaq ee eşşək boydadı ee ana onun nəyi uşaqdı Gülnarə. Ay qızsəndə eşşək boydasan ancaq mənim gözümdə uşaqsan Nərmin. Hm Əfşan. (Gülür) al di cavabını sənə lazımıydı Gülnarə. Da gəlin Gülnərə Əfşan və Nərmin aşagı düşürlər. Nərmin Vasifi görən zaman utancından qıpqırmızı olur. Gülnarə. Xoş gəlmisən oglum səndən nə əcəb belə? Vasif. Çox sagolun bibi evim sizlər yadıma düşdüz gəldim Gülnarə. Yaxşı etmisən oglum yaxşı mən mətbəxə keçim sizə çay gətirim sizdə oturun rahat gəlrəm indi Vasif. Əziyyət çəkməyin bibi Gülnarə. Aa nə əziyyiət oglum xoçdu siz oturun mən indi gəlirəm Vasif. Yaxşı (Gülnarə xanım mətbəxə keçir Vasif Əfşana baxır) Salam Əfşan necəsən Əfşan. Salam Vasif yaxşıyam çox sagol sən necəsən Vasif. Məndə yaxşıyam Əfşan. Nə yaxşı gəlmisən Vasif. Nəəm gəldimdə Nərmin. (Hirs və kin dolu baxışları) Vasif. (Əfşan Vasifə göz qaş edərək Nərmini gösdərir) Nərmin sən necəsən Nərmin. Sənə nə necəyəm həkimsən? Vasif. Hə həkiməm həmdə sənin kimi xəsdəyə kömək edəcək həkim Nərmin. Xəsdə özünsən. Sən mənə kömək edəssən? Hm güldürmə səndən gələcək kömək Allah dan gəlsin Vasif. (Nərmini dahada qıcıqlandırır) Bıy canım Allahda məni göndəribdə sənə kömək etməyə Nərmin. Sənin kimi Ayını Allah deyil şeytan göndərər Əfşan. (Nərminin qolun sıxır) ay qız nə gicdəyirsən? Nərmin. (Qolun tutaraq) ay yavaş. Əccəb edrəm bunun kimi ayıya belə cavab vermək lazımdı Vasif. Mənəm ayı? Nərmin. Yox nənəm Vasif. Ay gic nənəm eşitməsin yoxsa səni həyatdan silər Nərmin. Əfşan qarşımızda dayanan şimpanzeyə oxşayan qorillaya deki sussun yoxsa mən susduracam indi Əfşan. Nərmin sus Vasif. Mənim gözəl mələyim sən bir iki ay sonra təəssüfki bu şimpanzeyə oxşayan qorillaya ərə gedəcəksən Nərmin. Ərə gəlməyəcəm ee ölümə gedəcəm Vasif. Canım narahat olma ölməyəcəksən sadəcə uşaqlarımıza baxacaqsan Nərmin. Nə uşaqlarımız? Sənin kimi qorilladan? Vasif. Həəə Murad və Rəna Bayramla birgə Rənanın atası gilə getdiyindən evə həə indi gəlirdilər. Murad içəri daxil olan kimi qucagında yuxuya keçən Balaca Bayramı Rənaya verərək otagına aparmasını söyləyir. Rəna uşagı otaga aparır Murad Vasiflə görüşür və beləliklə bayaqdan davam edən Vasif və Nərmin münaqişəsinə son qoyulur. Murad və Vasifin söhbətləşməsindən isdifadə edən Nərmin və Əfşan otaglarına çıxırlar /////// Almaniya. Yakop və Luyisa. Luyisa.(Luyisa Yakopun yanında oturur) Yakop əzizim nə olub fikirlisən? Yakop. (Yanında oturan Luyisanı qucaqlayaraq özünə tərəf çəkir) heç gözəlim Əfşan və Anarı fikirləşirəm. Əfşanın sag olmasını Anardan gizlətmə düzmü edrik? Luyisa. Bilmirəm canım amma unutma Əfşana söz vermişik ki Anar onun yaşadıgnı bilməyəcək Yakop. Bilirəm Əfşana verdiyimiz sözü unutmamışam ancaq Anardan gerçəyi gizlətməyə haqqımız yoxdu Luyisa. Əlbəttəki haqqımız yoxdu ancaq Əşrəf alçagının edə biləcəkləri təhlükəsinə görə məcburuq Yakop. Əşrəf heç nə edəbilməz Luyisam Luyisa. Hardan bilirsən Yakop o çox alçaqdır bir insanı məhv etmədən əl çəkməz unutmusan mənə etdiklərin? Məni bir fahişə kimi satmagın unutmusan? Yakop. (Əliylə Luyisanın agzın tutaraq) şşş birdə Fahişə sözün işlətmə sən heç vaxt fahişə olmamısan Luyisa. (Gözlərindən yaş süzülür) biz nə qədər gizlətməyə çalışsaq da bütün bunlar acı reallıqdı mən fahişə olmuşam Yakop sənsə məni ordan o bataqlıqdan qurtaran qəhrəman sevgilim olmusan Yakop. Sus xaiş edrəm sus fahişə sözün işlətmə yalvarıram sevgimizin övladımızın xətrinə fahişə sözün işlətmə Luyisa. Yaxşı söz verirəm bir də işlətməyəcəm Yakop. Luyisam inan mənə Əşrəfi qan qusduracam ona elə bir zərbə vuracamki özü yaşamaq isdəməyəcək Luyisa. Onu övladlarıyla cəzalandıracaqsan? Axı onların heç bir günahı yoxdur həmdə onlarda öz atalarının qurbanıdır Yakop. Mən Əşrəf alçagı deyilə Luyisam Əşrəfin etdiklərinin hesabən heç vaxt övladlarından sormaram Luyisa. Nə edəcəksən Yakop. Mən deyil övladları edəcək Luyisa. Nə ? Yakop. Namiq və Lalə bu bataqlıgın hesabını öz atalarından soracaq
Naxçıvan. Şərur. Elmarın evi. Gecə saat 2:00. Vasifin yataq otagı. Vasif Vüsala zəng edir Vasif. Hə qardaşım necəsən Vüsal. Yaxşıyam qaqaş sən necəsən Vasif. Mən də yaxşıyam evimizdəyəm Vüsal. Aa nə yaxşı qaqaş mama ilə papa necədi Vasif. Yaxşıdılar şükür sən nə vaxt gələcəksən? Vüsal. İnşallah iki həfdəyə imtahanlar bitsin gələcəm Vasif. Pah guya imtahanlara görə gəlmirsəndə Vüsal. Başqa niyə görə gəlmirəmki? Anlamadım qaqaş Vasif. Qardaşınam ee yad deyil mənədə yoxdə Vüsal. Qaqaş nə dediyini anlamram Vasif. Deyirəm imtahanı bəhanə gətirmə qıza görə ordasandə Vüsal. Nə qız qaqaş? Vasif. Vüsal yaxşıdə guya sevgilin yoxdu? Vüsal. Vallah yoxdu qaqaş Vasif. İsdədiyin qızda yoxdu? Vüsal. İsdədiyim qız? Vasif. Hə isdədiyin qız Vüsal. Mm əslində var ee qaqaş Vasif. (Sevinclə) var əladıki kimdi o xoşbəxt yar Vüsal. Aramızda qalacaq Vasif. Yo bütün nəsil nəcabət biləcək Vüsal. Ee bəsdidə zarafat yeri deyil Vasif. Əlbəttə aramızda qalacaq ay gic qardaşım. Mənəm ee mən qardaşın Vasif. Yaxşı uzatma kimdi? Vüsal. Əfşan Vasif. Əfşan? Vüsal. Hə Vasif Əfşanın adını eşidcək çox qəribə olur. Əslində bir tərıfdən çox sevinsədə qardaşının onu sevməsinə digər tərəfdənsə məyus olur çünki Əfşanın Anarı sevdiyini Anarında Əfşanı dəlilərkimi sevdiyini bilirdi. Əfşanın Vüsal sevgisinə qarşılıq verəcəyi isə Vasifin beynində sual altındaydı Vüsal. Alo qaqaş nə oldu Vasif. Heç nə Vüsal telefon xəttində problem var deyəsən indi adboy verməliyəm sonra danışarıq sagol Vüsal. (Heç nə anlamır) sagol 2 saat sonra. Vasif. Sən? Ax Vasif sözünü bitirməmiş çəkilən tətikdən açılan güllə Vasifin al qan içində yerə yıxılan vücudu və atəş açanın anidən otagı tərk etməsi. Vasif al qan içərisində yerdə can verirdi. Titrəyən dodaqlar əsən əllər dayanmadan axan qan..