Nifrət. Bakı. Ülkər və Anar. Ülkər. Anar canım oyan telefonuna zəng gəlir Anar. (Güclə gözünü açaraq) canım demədim məni oyatma Ülkər. Canım axı telefonuna zəng gəlir Anar. Nə zəng? Telefonu mənə ver Ülkər. Al canım Anar. (Telefonu Ülkərdən alaraq cavablandırır) alo buyur Namiq Namiq. Anar hardasan? Anar. Heç bir az işim var nə olubki Namiq. Şirkətdə aləm bir-birnə dəyib. Luyisa Galler (Anarın dayısı Yakop yəni Musanın həyat yoldaşı) bu gün Almaniyadan gəlib gələn kimidə şirkətə baş çəkdi Anar. Nəə? Niyə gəlib Namiq. Bilmirəm səni soruşdu sənin olmadıgnı dedib çıxıb getdi Anar. Məni neynirki? Namiq. Bilmirəm . Ay lap yadımdan çıxmışdı birdə getməzdən öncə Almaniyada ***şirkətinin əsl sahibinin gələn həfdə Azərbaycana gələcəyini və səninlə görüşmək isdədiyini dedi Anar. Hm başa düşdüm. Nə isə sən onu boş ver mən dediyimi etdin? Namiq. Hə biletlər bu axşama hazırdı Anar. Lap yaxşı intiqam gününə dogru bu axşam yola düşürük Namiq. Hə Anar. Yaxşı sagol mənim indi işim var birazdan şirkətə gələcəm orda danşarıq. Namiq. Yaxşı qardaşım Anar telefonu söndürür. Ülkər sual dolu baxışlarını Anara dogru zilləyir. Ülkərin baxışları Anarın gözündən qaçmır. Anar. Nə olub Ülkər. Telefonla danışarkən "İntiqam gününə dogru" dedin. Anar nə olub nə intiqamıdır Anar. (Hirslə) sən mənim telefon danışıgıma niyə qulaq asırsan? Ülkər.(tutulur) Anar. Birdə belə etsən sənin üçün pis olar Ülkər. Bagışla birdə etmərəm Anar. (Ülkərə qarşı kobud oldugunu hiss edərək Ülkərin könlün almaq üçün onu özünə tərəf çəkir bəmbərk qucaqlayır) bagışla sərt danışmaq isdəmədim Ülkər. Eybi yox Anar. Canım san mənim Ülkər. Səndə mənim hər şeyimsən məni heç vaxt tərk etmə Ülkərin bu sözü Anara Əfşanı xatırladır. Çünki Əfşanda Anara məni tərk etmə heç vaxt ayrılmayaq deyərdi. Anae bir az tutulur. Qara iri parıldayan gözləri dolur. Öz sevdiyi canından çox qorudugu qadınla yaşadıqları lent kimi sıra ilə gözünün qarşısına gəlir. Üllər. Canım nə oldu sənə yaxşısan Anar. (Özün ələ alaraq) hə yaxşıyam Ülkər. Onu xatırladın? Anar. (Təəccüblə) həə. Sən hardan bildin? Ülkər. Qara iri gözlərindən Anar. Anlamadım Ülkər. Gözlərin ani olaraq qəribə baxdı. Anar bilirəmki sən hələdə onu sevirsən buna görədə səni qısqanmlram Anar. nə əcəb Ülkər. Ölü birini qısqanmaq ən böyük giclikdi Anar. (Sərt şillə çəkir Ülkərə) birdə ona ölü desən aəni məhv edərəm Anar paltarlarını geyinərək hirslə evi tərk edir. Ülkər ardından gözlərindən axan yaşlarla baxa-baxa qalır.
Naxçıvan. Şərur. Xəstəxana. Nuriyə. (Hayqırtılı səslə) həkim oglum necedi Həkim.---- Nuriyə. Həkim niyə susursan axı? Ogluma nəsə olub Həkim. Narahat olmayın xanım oglunuz yaxşıdı artıq həyatı üçün heç bir təhlükə yoxdu Nuriyə. Şükür sənə Rəbbim. Oglumu görə bilərəm Həkim. Xeyir oglunuza verilən narkozun təsiri hələki getməyib deyə yatır oglunuz oyanana qeder göre bilmezsiz Gülnarə. Nə vaxt oyanar Həkim. Səbirli olun xaiş. Nə vaxt oyanacagnı dəqiq deyə bilmərik Elmar. Həkim deyilsizki? Necə yəni dəqiq deyə bilmərik Həkim. Baxın oglunuzun başına gətirilən hadisə ilə çoxları üzləşib və nəticədə bizə gəliblər. Bəziləri yaşayıb bəzilərini isə itirmişik. Oglunuz hazrda narkozun təsirindədir bu hər bir xəstədə baş verir və hər bir xəstə biz deqiqleşdirmədiyimiz zamanda bu təsirdən azad olur. Bizi anlamaga çalışın oglunuzun narkozdan nə vaxt ayılacagını dəqiq deyə bilmərik. Elmar. Həkim sizdə məni anlayın xaiş içəridə canıyla əlləşən yaşamaq üçün mübarizə aparan mənim qanım canımdı məni balamdı Həkim. Anlayırıq sizi sakitləşməyə çalışın xaiş bir az səbirli və təmkinli olun hər şey yaxşı olacaq. Oglunuz güclüdü o yaşayacaq Nuriyə. Allah agzından eşitsin həkim balam yaşasın Həkim oranı tərk edir. Murad Gülnarəyə dogru yaxınlaşır. Murad. Ana səninlə danışmalıyıq Gülnarə. Oglum indi zamanı deyil sonra danışarıq Murad. Yox ana vacibdi Gülnarə. Nə olub axı? Bu qədər vacib olan nədir? Murad. Əfşan! Gülnarə. Əfşan? Əfşana nə olubki? Murad. Bayaq Rəna zəng etmişdi iki gündü Əfşanın evdə olmadıgını dedi Gülnarə. Nəə? Harda ola bilər axı? Bəlkə öz otagında olur gecələr gündüzlərdə harasa gedir Murad. Yox ana Rəna Vasifin vuruldugu gündən Əfşanın yoxa çıxdıgnı deyir Gülnarə. Necə yəni? Harda ola bilər axı? Murad. Bilmirəm Fuad a demişəm adamlarla bərabər axdarır Gülnarə. Murad oglum qurban olum sənə Əfşanı tez tap başına bir şey gələr yoxsa Murad. Narahat olma ana axdarırıq Gülnarə. Qurbanın olum qızımı sag salamat tapın mən onu yeni tapmışkən itirmək isdəmirəm Murad. Anam gözəl anam narahat olma hər şey yaxşı olacaq Əfşanı sagsalamat tapacagıq
Bakı. Anarın evi. Saleh. Laləm gözəlim hazırsan ? Lalə. Hə hazıram Saleh. Onda ne durmuşuq gedəkdə Lalə. Gözlə Əfşanı çagrım Saleh. Tez elə Lalə. Əfşan qızım Əfşan Əfşan qacaraq pilləkənləri enir. Əfşan. Hə ana gəldim Lalə. Qızım paltarını dəyiş gedirik Əfşan. Hara? (Salehə baxaraq) Ana bu əmi kimdi Əfşanın öz dogma atasına yəni Salehə əmi deməsi Salehi pis etdi Lalə. (Tutularaq) qızım qohumdu Saleh. (Təəccüblə Laləyə baxırdı) Lalə. (Salehə tərəf pıçıltıyla) xaiş anlamaga çalış o hələ uşaqdır anidən gerçəyi demək olmaz Saleh.yaxşı Əfşan. Ana hara gedirik ee? Lalə. Xarici ölkəyə Amerikaya Əfşan. Niyəki Lalə. Qızım çox sual vermə tez əynini dəyiş Əfşan. (İnadkarcasına) bəs atam? Onsuz gedirik Saleh. (Əsəblə) hə balaca atansız gedirik. Dedilər sənə çox sualvermə Lalə. Saleh nə edirsən. (Əfşana baxaraq) quzum atan sonra gələcək indi isə hazırlaş Əfşan. Yalan deyirsən aldadırsan məni atam gəlməyəcək o bizi tərkedib (aglayır) Lalə. (Məyus şəkildə) qızım inan mənə yalan demirəm atan sonra gələcək Əfşan. (Göz yaşını əlinin tərsi ilə silərək) yalan demirsənki? Lalə. Nə vaxt sənə yalan demişəm Əfşan. Heç vaxt Lalə. Onda dur hazırlaş Əfşan. Yaxşı 15 dk sonra Saleh. Lalə da gez gəldə Lalə. Gəlirəm Lalə əlindəki məktubu masanın üzərinə qoyaraq evdən çıxır. Evin həyətində sonuncu dəfə iki mərtəbəli villanı izləyir və "BAGIŞLA MƏNİ ANAR" deyərək maşına əyləşir. Saleh öz ailəsini ona məxsus olanları burdan bu xarabalıqdan götürüb gedir. Yeni həyat və Amerika.... Bir saat sonra. Anar evə gəlir. Evdə Lalə və Əfşanı səsləyir. Onlardan səs gəlmədiyini görən zaman Namiq gilə getdiyini zənnedərək otagına çıxır. İki günlük Naxçıvan səfəri üçün özünə əşyaları üçün çanta hazır edir. Əşyalarını yıgdıqdan sonra çantanı götürərək aşagı enir. Hava limanına taksiylə getdiyi üçün maşınının açarlarını masanın üzərinə qoyur. Açarları masaya qoyarkən gözü məktuba sataşır. Təəcüblə məktubu əlinə götürərək oxumaga başlayır: " Sən bu məktubu oxuyan zaman mən çoxdan Amerika yollarında olacam. Anar mən qızım və qızımın atasıyla birgə buralardan gedirəm. Ən yaxşısı belə olmalıydı bizim sənin həyatından çıxmagımızıydı. Səni nə Əfşan nədə mən heç vaxt unutmayacagıq. Sən bizə çox yaxşılıqlar etmisən Əfşan sənin qızın olmuya olmuya ona atalıq etdin onu övladın kimi qəbul etdin. Amma mən bunların əvəzində sənə pislik etdim Anar. Sisaydi və Aganın tələbiylə səninlə ailə qurdum. Əfşan və mənim ogurlanmagım yalan idi hər şey aganın oyunuydu. Səbəb isə səninlə evlənərək səndə Əfşanın atası Bayram Sadiqova məxsus sənədlərin olması idi. Məni sənlə evləndirərək o sənədləri əldə etmək isdəyirdilər. Bagışlaki sənə xəyanət etdim. Amma məcbur idim məni qızımla hədələyirdilər. Əgər dediklərini etməsəm qızımı öldürəcəkdilər. Anar Saleh olmasaydı onlar sənədləri əldə edəcəkdilər. Əfşanın atasına məxsus olan sənədlər qoru çünki o sənədlərə görə səni və sənlə bərabər bütün Sadiqov soyadına məxsus hər kəsi məhv eəcəklər. Anar bir də səndən xaiş edirəm Əfşanı sevdiyin kimi heç kimi sevmə Əfşana məxsus olan qəlbinə heç kimi daxil etmə zamanla nə demək isdəyimi anlayacaqsan Sagol hər şeyə görə sənə etdiyim xəyanətə görədə bagışla məni Anar bagışla..." Anar əlindəki məktubu yerinə qoydu. Təyyarəyə gecikəcəyini bilsədə evdən çıxmaq bilmirdi. Bir neçə dəqiqədən sonra özünü toplaya bildi. - yolun açıq olsun İnşallah Saleh qızınıda sənidə xoşbəxt edər.
//// Xarabalıq. Əfşan. (Təəcüb dolu baxışlarla) Ayşə? Beş il bundan öncə: Xarabalıq. Fahişə etmək üçün ogurlayıb gətirdikləri qızlar. Qızların çoxu könüllü olaraq burdaydı. Bir qızdan başqa. 13 yaşında cılız bədənli bir qızcıgazda fahişəlik üçün gətirilən qızların arasında idi. 13 yaş onun hələ uşaqlıq zamanı amma o bu iyrənc bataqlıqdaydı. Onu buna nə vadar etmişdi axı? Kim onu bura atmışdı? Cavabsız suallar bir birini əvəz edirdi. Qız dəfələrlə burdan qaçmaga çalışmışdı amma alınmamışdı. Hər dəfə onu tapıb işgəncələrlə döyürdülər. Nəhayət o gün qızın həyatı qurtuldugu gün. Əfşanı təsadüfən Sisaydi bu xarabalıga göndərmişdi. Aga bu xarabalıqdaydı Əfşan lazımı sənədləri ondan alacaqdı. Ancaq fərqli səhnə ilə üzləşdi. Vəhşi kimi döyülən bir qız uşagı və bu vəhşilikdən zövq alan aga. O qızın işgəncəyə məruz qalması Əfşana pis təsir edirdi. Lazım olan sənədləri Agadan aldıqdan sonra xarabalıgı tərk edir. İki gün ancaq fikirlərində xarabalıqda gördüyü qız canlanır onun imdad diləyici yaıvarışlarını heç unutmurdu. Bu hadisəyə Əfşan biganə qalmaq isdəmədi. Əfşanın 18 yaşı vardı hələ. Yaşının Agada və Sisaydidən az olmasına baxmayaraq Əfşan çox qorxulu biriydi. Onu belə edəndə keçmişi başına gələn pis faciəriydi. Keçmişi ona cəsarət verirdi. Bu qız sevgi sevilmək deyil ancaq nifrət və intiqam düşünürdü. Əfşan bilə biləki bu nifrət onu dahada məhv edəcək yenədə nifrətindən əl çəkmirdi. Nəhayət işgəncələrə məruz qalan 13 yaşlı qızcıgazı qurtarmaq qərarına gəlir və bunun üçün plan qurur. Bu planda isə ona Lamiyə (hazırda Namiqin həyat yoldaşı) kömək edir. Əfşan planına uygun olaraq gecə saat 12 dən sonra hərəkətə keçməliydi. Gecə saat 01:00 Xarabalıq və Əfşan. Lamiyə Əfşanı maşında gözləyir. Əfşansa qızı ordan götürərək Lamiyənin yanına gəlməliydi. Çətinliklədə olsa Əfşan qızı ordan çıxarda bilir. Sabah 08:00 Əfşan. Adın nədir? Ayşə. (Titrək səslə) Ayşə Əfşan. Ailən harda yaşayır Ayşə. Mənim ailəm yoxdur mən uşaq evində böyümşəm Əfşan. Bagışla səni üzmək isdəmirdim Ayşə. Eybi yox bacı. Əfşan. Bu xarabaya sən necə düşmüsən axı? Ayşə. Mənu aldatdılar Əfşan. Kim? Ayşə. Əhməd adlı oglan Əfşan. Necə? Ayşə. Mən uşaq evində yaşayram orda hər gün bizi döyürlər bizə əziyyət verirlər. Dözə bilmirdik artıq əziyyətlərə uşaq evindən qaçdım. İki gün sonra Əhməd adlı oglanla tanış oldum mənim haqqımda suallar verdi məndə hər şeyi danışdım Lamiyə. (Hirslə) alçaga bax ee sən isdifadə edib kimsəsizliyindən Ayşə. (Aylayaraq) mənə kömək edəcəyni dedi məndə inandım evinə apardı məni və Əfşan. Və nə? Lamiyə. (Kinayəli gülüşlə) və səni zorladı hə? Ayşə. (Aglayaraq susurdu) ----- Lamiyə. Aglama sakitləş bu alçaqların hamisi elədi kömək edəcəyni vəd edərlər amma sonra məhv edərlər səni Əfşan. Yaxşı sakitləş narahat olma sənə kömək edəcəyik. Ayşə. Bacı onlar məni tapacaqlar qorxuram Lamiyə. Qorxma biz sənin yanındayıq icazə vermərik heç nə ola Əfşan. Narahat olma indiysə yat dincəl bir az sakitləşməyə calış Aga. Əfşan xanım hara getdiniz? Əfşan. (Aganın kobud səsindən diksinərək fikirlərdən ayrılır)onu burax Aga. Bax gözəlçə sənin məndən qurtardıgın qızı gətirdim. Nə durmusan indidə qurtardə onu Əfşan. Alçaqsan sən Əşrəf alçaqsan Yazıq qızdan nə isdəyirsən axı? Sənin işin mənlədi burax onu Aga. Ay sagol mənim işim sənlədi. Mən bunun kimi gözəlçələr sayəsində səni məhv edəcəm Əfşan. Burax onu nə desən edəcəm Aga. Hm nə desəm edəcəksən? Əfşan. Hə Aga. Öz xoşunla mənim olacaqsan? Əfşan. Nəəə??
Bakı. Hava limanı. Naxçıvan reysi. Anar və Namiq. Anar və Namiq təyyarədə öz yerlərini rahatlamışdılar. Təyyarənin havaya qalxmasına hələ yarım saat var idi. Yarım saat sonra Anar öz intiqamına dogru yola düşəcəkdi. Anar bir az fikirliydi bunu görən Namiq Anarın fikirin dagıtmaga çalışır. Namiq. Anar Vasifə nə edəcəksən? Anar. Onun Əfşana etdiklərinin əvəzini Namiq. Vasifi öldürəcəksən? Anar. Yox ölümdən betər edəcəm Namiq. Qardaşım sən nə etsəndə yanındayam Anar. Çox sagol Namiq Bir neçə dəqiqəlik sükut və bu sükutu pozan Namiq. Namiq. Anar olar bir sual veri? Anar. Əlbbəttə buyur Namiq. Bu gün mən sənə zəng edəndə sən hardaydın? Anar. Dedim axı işim vardı Namiq. Nə işi Anar. Şirkətimizin keçmiş müştərilərindən biriylə görşürdüm Namiq. Keçmiş müştəriylə Ülkərin evində görüşürdün? Anar. Anlamadım bunu hardan çıxardırsan Namiq. Anar bu gün sənin Ülkərin evində oldugunu bilirəm Anar. Hardan bilirsən Namiq. Hardan bilməyim vacib deyil sənə məsləhətim uzaq dur ondan Anar. Namiq niyə axı Ülkərə qarşı belə protiv gedirsən. İnan o pis qız deyil Namiq. Qardaşım mən ona protiv getmirəm sadəcə səndən o qəzdan uzaq durmagını xaiş edrəm Anar. Namiq mən uşaq deyiləm mənim 37 yaşım var mən nəyin yaxşı nəyin pis olacagnı bilirəm Namiq. Qardaşım mən demirəmki sən düzgünü və pisi bilmirsən sadəcə Ülkər sən bildiyin kimi deyil ondan uzaq dur Anar. Niyə axı səbəb nədir? Namiq. Anar mən bilirəmki sən Ülkərin sadəcə Əfşan kimi saf oldugu üçün Ülkəri özünə yaxınlaşdırırsan amma onu bilki heç kim Əfşan kimi saf deyil. Nə vaxtsa nə demək isdədiyimi anlayacaqsan Anar. (Əfşanın adını çəkməsi Anarı biraz məyus etdi) Namiq. Bagışla Əfşanı xatırladaraq aəni məyus etmək isdəməzdim amma məcbur idim xaiş dediyimi fikirləş Anar. Off Namiq başım şişdi lap xaiş bir az sakit qalmaq isdəyirəm Namiq. Yaxşı Təyyarə havaya qalxır. Namiq qulaqcıqları qulagına taxaraq musiqi dinləməyə başlayır. Anar sa təyyarənin kiçik dairəvi pəncərəsindən buludları izləyərək düşüncələrə qərq olur. - Namiq niyə Ülkər haqqda başqa fikirlərdədi axı? Niyə məni ondan uzaülaşdərmaga çalışır. Bəlkədə haqlıdır. Amma mən Ülkəri sevmirəm ki sadəcə Əfşanda gördüyüm saflıgı gördüyüm üçün o qızla bir yerdəyəm off. Kaşki yanımda olaydın Əfşanım kaşki Ülkərin yerində sən olaydın.. 3 il bundan öncə. Yagışlı hava. Əfşan və Anar. Anar Azərbaycandan gəlmişdi ancaq Əfşanın xəbəri yox idi bundan. Rusiyada gecə klublarəndan birində əylənirdi özü üçün. Aleksandr da ordaydı. Əfşanın keçmiş dosdu. Bu təşkilatda tanış olmuşdular. Anar Azərbaycandan gəldiyini Əfşana deməmişdi çünki sürpriz edəcəkdi. Sürpriz etmək və Əfşanı görmək üçün Əfşanın evinə gəlir ancaq Əfşan evində olmadıgnı görür. Laləyə zəng edərək Əfşanın harda oldugunu soruşur. Lalə Əfşanın gecə klubunda Aleksandrla bir yerdə oldugunu deyərək telefonu söndürür. Anar buna çox qəzəblənir. Kluba gedir Əfşan və Aleksandrı deyib gülən görəndə isə dahada betər hirs onu bürüyür. Aleksandrı döyməmək üçün özünü güclə saxlayır. Əfşan və Aleksandrın əyləşdikləri masaya yaxınlaşır. Aleksandr Anarı görüb tanyır amma Əfşan üçqn gəldiyini anlamır. Aleksandr. Oo Tiqran bəy xoş gəlmisən Anar. (Hirslə) Nəzrin gedrik Aleksandr. Tiqran nə olub Nəzrinlə sənin nə işin? Tiqran. Bunu sənə dəxli yoxdur. (Əfşanın qolundan sıxaraq) gedirik Əfşan. (İçkili şəkildə) əl çək məndən Aleksandr. Burax onu incidirsən Anar. Aleksandr qarışma sən yoxsa sənin üçün pis olar! Nəzrin gəl dedim gedirik Əfşan. Dedim getmirəm! Aleksandr. Dayan görüm Nəzrinlə sənin nə işin olmaya siz sevgilisiz? Aa Nəzrin mənim niyə xəbərim yoxdur həm özünə uygun birini tapmadın. 14 yaş böyükdür ee səndən Tiqran. Bir də danışsan səni məhv edəcəm Aleksandr. Okey susdum xoşbəxt olun mən gedim Əfşan. Aa hara gedirsən ee indi gəlmişdin. Qorxaqsan ee vallah Aleksandr. Qızım mənim canım qiymətlidir Əfşan. Bəs mən? Bayaqdan mənim sənin üçün qiymətli oldugumu deyirdin axı? Aleksandr. Gözəlim mən bilsəmki sən Tiqranın sevgilisisən o qələti etməzdim hər nəysə bay bay. Aleksandr ordan uzaqlaşır. Anar Əfşanın qolundan tutub çölə çıxardır. Hava soyuq idi və güclü yagış yagırdı. Əfşan buna məhəl qoymadan Anarı ösündən itələyir Anar. Dəli olmysan sən? Əfşan. Hə sən kimsən ee klubdan məni zorla çıxardırsan kim? Anar. Azzar kiməm bilmirsən kim oldugumu? O idi məndən üsdün tutdugun? gördükdə səni sevməsin iki dəqiqənin içərisində məndən qorxub səni tərk etdi Əfşan. O qeyrətsiz çıxdı burda mənlik nə var? Birdəki Anar bəy məndən əl çək (qışqıraraq Anarı yenidən itələyir) Anar. Xeyir Əfşan xanım əl çəkmiyəcəm Əfşan. Anar sevirmiş kimi gösdərmə yalandan siz kişilər hamınız eyni zibilsiz! Anar. Gözəlim məni başqalarıyla səf salma Əfşan. Səndə başqalarə kimisən! Onlar kimi məni tərk edəcəksən Anar. (Əfşanın nə demək isdədiyini anlayır. Onu sakitləşdirmək üçün qolundan tutub özünə tərəf çəkir saçından öpür. Qoxusunu içinə çəkərək) şşş sakit ol Əfşanım mən səni heç vaxt tərk etməyəcəm Yagan yagış və Əfşanın göz yaşları bir birnə qarşır. Əfşan. Tərk edəcəksən bilrəm səndə hər kəsin etdiyini edib canımı yandəracaqsan Anar. Yox etmiyəcəm gözəlim əsla etmiyəcəm.... Namiqin Anarı səsləməsi Anarı xəyallardan azad edir. Anar. Nə olub Namiq. Artıq Naxçıvandayıq Anar. Lap yaxşı İntiqam şəhəri....