Peşmançılıq.
Anar əsəbdən nə edəcəyini bilmirdi. Dəliyə dönmüşdü. Hirslə otaqda gəzişirdi. Namiq çarəsiz şəkildə onu izləyirdi. Sakitləşdirməyə çalışmaq isdəsədə bunun mənasız oldugunu anlayıb susmagı seçmişdi.
Əfşanın sag olması onu sevindirsə belə həmdə təəssüf hissidə yaşayırdı. Çünki Əfşanı ölü bilərək Ülkəri həyatına daxil etmişdi. Çox çarəsiz idi bir tərəfdə gecədən zəngləri ilə telefonun susmasına imkan verməyən Ülkər və Aga alçagının əlində olan Əfşan. Nə edəcəyini bilmirdi. Əfşanın harda oldugunu bilmirdi.
- aga axı onu harda saxlaya bilərdi?
Görəsən ona nəsə edib?
Görəsən mənə aid olana toxunub?
Anad bu tip fikirlərdən dəliyə dönmüşdü.
Anar özünü toplamaga çalışdı. Üzünü Namiqə cevirib nəsə deməyə baçladı.
Anar. Namiq adamlara tapşırıq ver təcili Aganın harsa oldugunu tapsınlar
Namiq. Yaxşı
Anar. Xaiş edrəm tez olun Əfşana zərər verməmiş o alçagı tapın
Namiq. Anar narahat olma Əfşana heç nə etmədən tapacayıq alçagı
Namiq otagı tərk edir
Anar yenədə qorxu dolu düşüncələrinə qərq olur.
- alçaq səni məhv edəcəm
Əgər Əfşana zərər gəlsə səni ölümdən betər edəcəm!!

Almaniya.
Luyisa Bakıdan yeni gəlmişdi. Gələn kimidə təlaşla Yakopu görmək isdəmişdi olanları demək üçün. Ancaq Yakop evdə olmadıgından şirkətə getmiş orda Yakopla danışmaq isdəmişdi.
Şirkət.
Yakopun kabineti.
Katibə kabinetə daxil olaraq Luyisanın gəldiyini deyir. Yakopsa təəccüblə kabinetə gəlməsini isdəyir. Katibə kabineti tərk edir ardından Luyisa kabinetə daxil olur.
Yakop təəccüb dolu baxışlarla onu süzür.
Yakop. Əzizim nə olub? Nə əcəb Azərbaycandan gələn kimi dincəlmədin?
Luyisa. Yakop dincəlmək vaxtı deyil danışacaqlarımız var
Yakop. Əzizim nə barədə
Luyisa. Əfşan barədə
Yakop. (Təlaşla) Əfşana nə olub?
Luyisa. Əfşan aganın əlindədir
Yakop. Nə?
Luyisa. Aga Əfşanın sag oldugunu öyrənib hazırda onun əlindədi
Yakop. Bu necə ola bilər axı?
Əfşan Vasifin yanında olmalıdı axı
Luyisa. Yakop olanlardan xəbərin yoxdur
Yakop. Nə olub ki
Luyisa. (Nəfəsin dərir) Əfşan bir neçə gün bundan öncə Vasifi vuraraq qaçıb
Yakop. Nəə? Sən nə danışırsan?
Əfşan niyə belə edibki?
Luyisa. Keçmiş
Yakop. (Dərin fikrə gedir bir neçə dəqiqəlik) axı. Axı o Vasifi bagışlamışdı?
Luyisa. Bagışlamamışdı sadəcə intiqamı üçün bir oyun oynadı?
Yakop. Sən bunları bilirdin?
Luyisa. Hə
Yakop. (Hirslə) bəs niyə əvvəlcədən mənə demədin mane olum? Niyə?
Luyisa. Desəmdə sən mane ola bilməyəcəkdin Əfşan yenədə öz isdəyinə nail olacaqdı
Yakop. Luyisa dəli olnusan sən? Nə isdəyi axı? Vasifi öldürməklə intiqammı almaq olur? Əksinə öz həyatın məhv etdi yenidə o bataqlıga düşdü
Luyisa. Yakop o bataqlıga illər öncə Əfşanı atan Vasif olub!
Yakop. Amma sonra Əfşana kömək edəndə Vasif olub
Luyisa. ----
Yakop. Gördün neynədin? İndi necə olacaq?
Luyisa. Əfşanın nə etmək isdədiyini öyrənəndə mane olmaq isdədim amma məni dinləmədi əksinə "Onsuzda mən bədbəxtəm heç vaxt xoşbəxt ola bilməyəcəm mən ana ola bilməyəcəm Anarla evlənsəmdə ona övlad bəxş edə bilməyəcəm xaiç mənə mane olma icazə ver intiqamımı alım" dedi məndə çarəsiz qaldım susmagı seçdim
Yakop. (Hirslə) off Luyisa off bəs indi nə oldu? İntiqamını aldı? Hazırda aganın əlindədi bilinmir başına nə gələcək. Off
Hirslə telefonu əlinə götürür. Bir nömrəyə zəng edib "Aganın yerinin tapılması" barədə tapşırıq verir sonra telefonu söndürür. Hirslə Luyisanı süzür.
Yarım saat sükut içərisində keçir. Yakipun telefonuna gələn zəng bu sükutu pozur. Yakop telefona cavab verir.
-alo eşidirəm
+ Yakop aganın yerini öyrəndik
- hardadır?
+ bir həfdə əvvəl Azərbaycana gedib ancaq geri qayıtmayıb
-yerini dəqiqləşdirin məndə bu gün Azərbaycana gəlirəm
+ yaxçı
Telefon zəngi sonlanır. Ardından Yakop katibəsini çagıraraq Azərbaycana gediş üçün bilet sifariş verilməsini deyir.
Katibə otagı tərk edir. Luyisa məyus şəkildə Yakopu izləyir. Bu Yakopun gözündən qaçmır.
Yakop. Yaxşı məyus olma onu tapacayıq
Luyisa. Mənim günahımdı gərək əvvəlcədən deyərdim sənə
Yakop. Özünü günahlandırma bəlkədə mənə sənin yerində olsam belə edərdim
Luyisa. Azərbaycana məndə gedirəm
Yakop. Yoxsən burdaqal şirkətlə maraqlan birdə Könülü yalnız buraxma
Luyisa. Yaxşı

Naxçıvan. Şərur.
Elmarın evi.
Vasif bütün baş verənləri Əfşanın aganın əlində olmasını Elmara danışmışdı. Elmarsa bu xəbəri eşidən kimi Vasifi cəld xəstəxanadan çıxardır evdə onun saglamlıgı üçün hər cür şəraiti yaradır. Vasif otagında narahat şəkildə uzanmışdı. Elmarsa kabinetində öz özünə gəzişirdi. Bu hadisəni ailə üzvlərinin hamısı bilmirdi. Bir tək Murad və Ramiqdən başqa. Muradın qaynatası Ziyad da bu xəbəri eşitmişdi. Eşidən kimi də dərhal özünü Elmarın evinə yetirmişdi. Hər iki dosd Elmar və Ziyad çarəsiz şəkildə kabinetdəydilər. Elmarın öz özünə gəzişməsindən Ziyad bezir.
Ziyad. Bəsdir da gəzdin otaqda otur bir yerdə
Elmar. Nə edim əsəbdən nə etdiyimi bilmirəm
Ziyad. Otaqda gəzişəndə əsəbin sakitləşir
Elmar. (Başın aşagı salır)---
Ziyad. Gəl otur bir .sakit şəkilə danşaq məsələni görək nə edirik
Elmar Ziyadın yanında əyləşir
Elmar. Ziyad qardaşım çox çarəsizəm qardaşımın balası Əşrəf alçagının əlində dəliyə dönəcəm.
Ziyad. Sakitləş qardaşım o alçagı tapacayıq
Elmar. Qorxuram Ziyad çox qorxuram qızın başına nəsə gətrəcək deyə qorxuram
Ziyad. Narahat olma heç nə olmayacaq Əfşanı sag salamat tapacayıq o alçaqda cəzasın alacaq
Elmar və Ziyadın söhbətin təlaşla otaga daxil olan Ramiq pozur.
Elmar. Ramiq nə olub
Ramiq. Əmi əmi. Aga Bakıdadır
Elmar. Hardan bilirsiz?
Ramiq. Əmi yarım saat öncə naməlum nömrədən şirkətə zəng gəlib. Həmid cavab verib. Zəng edən şəxs "Elmara deyin aga bakıdadır illər öncə Zəhranın təcavüzə ugradıgı xarabalıqda" deyib
Elmar gözlərini irildərək Ziyada baxır. Ziyadın onun təəccübünü başa düşür. Ziyad üzünü Ramiqə cevrir
Ziyad. Ramiq hazırlıq görün bakıya gedrik
Ramiq. Yaxşı
Ramiq otagı tərk edir ardın dan Elmar yerə çökür.
Elmar. Olabilməz
Ziyad. Yaxşı özünü ələ al
Elmar. O illər öncə Zəhraya etdiyini indi Əfşana edəcək
Ziyad. Narahat olma buna mane olacagıq indi özünü ələ al
Elmar. Ziyad yalvarıram sənə kömək et Əfşana heç nə etməmiş o alçagı tapaq
Ziyad. Qardaşım narahat olma yanındayam

*** otel. Anar və Namiq.
Namiq təlaşla otaga daxil olur.
Namiq. Anar Aganın yerini tapdıq.
Anar. (Sevincək) o hardadır
Namiq. Bakıda
Anar. Əminsən?
Namiq. Hə o iki həfdədirki Bakıdadır
Anar. İki həfdə? Axı o uzun müddət Bakıda olmur heç vaxt
Namiq. Qəribədir
Anar. Hazırda hardadır
Namiq. Bakıda *** xarabalıqda
Anar. *** xarabalıqda? Ola bilməz
Namiq. Nə oldu
Anar. Təcili biket alınsın Bakıya qayıdırq
Namiq. Yaxşı
Namiq cəkd otaqdan çıxır
Anar. Zəhraya təcavüz etdiyin xarabalıqdı ora. O xarabalıqda Bayramın qadınına zorla toxundun indi isə mənim qadınıma toxunacaqsan alçaq?
Əgər elə olsa aga səni məhv edəcəm!!!!!

Bir neçə saat sonra.
*** xarabalıq.
Əlləri baglı döyülməkdən üz gözü qan olan Əfşan çarəsiz şəkildə idi. Nə edəcəyini bilmirdi. Artıq aganın gəlməyinə az qalmışdı. Əfşan qorxudaydı. Həyatda heç kimdən qorxmayan Əfşan artıq qorxurdu aga alçagının edəcəcəkərindən Anara məxsus olana toxunacagından qorxurdu. Əfşan bir xəyal qurmuşdu elə bir xəyal ki o xəyalda ancaq Anar və Əfşan vardı. Əfşan bir tək Anara məxsus olan qadın. Xoşbəxt ailə və iki körpə şirin bala. Bu gün bu xəyal alt-üst olacaqdı. Əfşan aga alçagının qurbanı olacaqdı. İllər öncə Vasifin qurbanı oldugu kimi bu gündə belə hadisə baş verəcəkdi.
Əfşan göz yaşlarıyla həyatında olan hər kəsi Aganı Vasifi hətta Anarı belə lənətləyirdi.
Bəs Anarı niyə?
Aganın gəlişi Əfşanı xəyallardan uzaq etdi. Aga şəhvət dolu baxışlarıyla Əfşanı süzürdü Əfşansa agaya nifrətlə baxırdı.
Aga. Necəsən gözəlçə
Əfşan. Sənin kimi murdarın yanında necə olmalıyam
Aga. (Gülür) birazdan bu murdarın qadını olacaqsan
Əfşan. Mən sənin təklifini qəbul etməmişəm alçaq
Aga. Bilirəm mən təklifimdən vaz geçnişəm bir tək sən varsan təklifimdə artıq Ayşə yoxdur
Əfşan. Sən murdar əllərinlə mənə toxunmayacaqsan.
Aga. Əfşan bəs Anar murdar deyil? Oba niyə icazə verdin sənə toxunsun?
Əfşan. Anar kimi təmiz birini özün kimi alçaga tay tutma
Aga. (Gülür) Anar təmizdir?
Əfşan. Həə o mənə sevgiylə toxunub sənsə murdar məqsədinlə bunu etmək isdəyirsən
Aga. Bəs indi sənə sevgiylə toxunan Anar hardadır?
Əfşan. ---
Aga. Niyə susdun cavabın yoxdu. Amma mənim cavabım var öz məşuqəsinin yanında
Əfşan. Yalan deyirsən onu ləkələyirsən
Aga. Yalan demirəm
Əlində ülkər və Anarın yataqda şəkilləri vardı. Ülkər qəsdən Anar yatan vaxt çəkmişdi bu şəkli aganın isdəyilə.
Aga. Al buda sübut
Əfşan şəkilləri görəndə dəhşətə gəlir. Agadan Vasifdən iyrəndiyi kimi ondanda iyrənir Anara nifrət edir. Hakim ola bilmədiyi göz yaşlarını azad buraxır.
Əfşan. (Hıçqıraraq) ax ı ni yəəə ?? Ni yəəə be l əəə et dinn??? Ni yə A nn ar sev gi mizzə xə ya nət et din????
Aga. Gördün? Aglamagı kəs aglamaq fayda vermiyəcək
Əfşan. ----
Aga. Artıq sənin sevgin yoxdur sən mənə məxsus olacaqsan!
Əfşan. Əsla!! Əsla alçaq əsla mən sənin olmayacam!
Aga şəhvət dolu baxışlarla ona yaxınlaşır. Əfşan əlləri baglı oldugubdan çətinliklə özünü müdafiə etməyə çalışır. Aga Əfşanın yalvarışlarına məhəl qoymur Əfşanın əynindəki paltarları cıraraq onu ehdiras dolu öpüşlərinə bogur. Əfşan qışqırıb aglasada imdad diləsədə nə fayda onun səsini eşidəcək ona kömək edəcək heç kim yox idi...