Zamanın hökmü.
3 ay sonra.
Almaniya.
Kiçik şirin iki mərtəbəli villa və bu villada hökm sürən sükut. Hökm verən sükutu pozan saatın səsi. Yuxudan ayılmaga çalışır güclədə olsa gözlərini açır saatı əlinə alaraq səsi söndürmə yə çalışır amma saatın 9:00 oldugunu görən zaman cəld uzandıgı çarpayıdan atılır. Qaçaraq hamama girir əl üzünü yuyur dişlərini fırçalayır. Sonra paltar qarderobuna yaxınlaşır. Nə geyinəcəm deyə fikirləşir nəhayət isdədiyi geyimi tapır. Fikirləşdiyi kimi kariçni cinsi şalvar və qara saruçqa geyinir bu geyim ona çox yaraşırdı. Geyimə uygun qara kablokunu götürür. Kulatkalanmış saç azacıq makyaj qara kablok və şirin gözəl bir qız. Həmişəki adəti yemək yemədən evdən çıxmaq idi. Siyirmədən maşının açarlarını götürür və bahalı markada olan maşınına minib gözdən itir.
Maşınını onun üçün 3 aydı yad olmayan bir binanın qarşısında saxlayır. Maşından düşür binaya girib liftə daxil olur. 5 ci mərtəbəyə qalxmaq üçün 5 düyməsini basır. Bir az həyacanlı oldugundan əlləri əsirdi. Həyəcanlı olmasında səbəb böyük idi çünki bu gün son idi. Bu gün bu binaya sonuncu dəfə gəlirdi.
Lift 5 ci mərtəbədə saxlayır və qadın titriyərək liftdən çıxır bir kabinetin qarşısında dayanır. Dərindən nəfəs alır. "Bu gün sondur" deyib titrəyən əlləriylə kabinetin qapısın döyür. İçəridən gobud səslə "Gəl" deyilir. Səs gələn kimi qadın kabinetə daxil olur. İçəridə onu başdan ayaga süzən 30 yaşında yaraşıqlı hündürboy cüssəli bir bədənə sahib olan bir oglanla qarşılaşır. Oglan onu görən zaman başıyla yer gösdərərək oturmasını deyir. Qadın gösdərilən yerdə əyləşir. Oglan otagın pəncərəsinə yaxınlaşır pəncərədən ətrafı insanları yolda idarə olunan maşınları izləyməyə başlayır. Bir neçə dəqiqəlik sükut ətrafı bürüyür. Qadın və oglanın oldugu ünvan "Tibbi psixologiya mərkəzi idi" oglan psixolog idi əslən Azərbaycanlıydı Almaniyada təhsil almışdı təhsili bitdikdən sonrada Almaniyada qalmış kariyerasının yad ölkədə qurmuşdu. Adı Nahid idi.
Bir neçə dəqiqə davam edən sükutdan sonra oglan qadına baxmadan pəncərəyə baxaraq danışmaga başlayır.
Nahid. Hə Əfşan bu gün sondur.
Əfşan. (Titrək səslə) elədi
Nahid. Hazırsan sonuncu günüdə danışmaga
Əfşan. Hə hazıram
Nahid. O zaman başlayaq
Əfşan. Nədən
Nahid. Keçən dəfə qaldıgımız yerdən
Əfşan. Yaxşı
Bir damla göz yaşı axır gözlərindən və dərindən nəfəs alaraq danışmaga başlayır. Aganın ona təcavüz etdiyi səhnədən başlayır.
3 ay əvvəl:
Aga Əfşanın əynindəki palatarları cırıb şəhvət dolu hislərlə onu öpməyə başlamışdı. Əfşan göz yaşlarıyla imdad diləsədə nə fayda. Anidən bir səs.
"Toxunma ona!". Tanış səs. Kim ola bilər axı? Heyrət dolan hisslər. Əfşan key kimiydi. Gözlərini güclə açmaga çalışırdı. Əşrəf əsəbdən partlamamaq dərəcəsindəydi. Hirslə arxaya səs gələn tərəfə çevrildi. Təəccüblə ona mane olan insana baxdı.
Əşrəf. Zəhram?
Əfşan ona kömək etməyə çalışan insanı görən zaman təccübləndi.
Əfşan. Sisaydi?
Əfşanı qurtarmaga çalışan insan əsl adı Zəhra olan Əfşanı bu bataqlıga daxil edən Sisaydiydi.
Zəhra. (Hirslə) murdar əllərini qızdan çək
Əşrəf. (Təəccüblə) Zəhram nə edirsən sən?
Zəhra. Görmürsən nə edrəm
Əşrəf. Kor deyiləm görürəm nə edirsən Bayramın küçüyünü qurtarmaga çalışırsan. Övladlarımızın qatili Bayram.
Zəhra. Bizim övladlarımızın qatili Bayram deyil sənsən!
Əşrəf. Nə? Nə danışırsan sən? Dəli olmusan? Mən öz övladımı öldürəcəm?
Zəhra. Sus Murdar sus!!
Əşrəf. Zəhra nə olub sənə?
Zəhra. Əşrəf bu xarabalıq sənə tanışdırmı?
Əşrəf. (Soyuq tər bürüyür) yox!
Zəhra. O zaman mən tanış edim
Bu xarabalıqda illər öncə sən o murdar əllərinlə zorla mənə toxundun.
Əşrəf. Nə danışırsan sən? Sənə təcavüz edən insanı birlikdə Bayramla öldürdük axı necə mənim bu hərəkəti etdiyimi düşünərsən. Mən o qədər alçagamki sevdiyim qadına zorla toxunam
Zəhra. Alçaq deyilsənki?
Əşrəf. Zəhram?
Zəhra. Alçaqsan! Alçaq olmasan köməksiz qıza zorla toxunmazdın.
Əlindəki silahı Əşrəgə tuşlayır.
Zəhra. Murdar əllərini çək qzdan
Əşrəf adamlarına işarəylə Zəhranı tutmalarını deyir. Əhməd Zəhranın əlindəki silahı alıb Zəhranı zorla əllərindən tutub sürüyür. Bir küncə ataraq əllərin baglayır. Əşrəf bu mənzərəyə gülərək baxırdı. Zəhra qışqıraraq Əşrəfi söyürdü.
Əşrəf. Gözəlim indidə məni hədələdə indidə Əfşanı qurtarmaga çalışda.
Of Zəhra of çox sadəlöfsən.
Zəhra. Alçaqsan Əşrəf Alçaqsan
Əşrəf. Ola bilər.
Zəhra. Əşrəf Əfşanı burax nə edirsən mənə et amma onla işin olmasın
Əşrəf. Yox Zəhram Əfşanı buraxmayacam
Əfşan qorxaraq bu mənzərəni izləyirdi. Həyatında pis biri kimi tanıdıgı Zəhra onu müdafiə edirdi. Zəhra onu təşkilata daxil edən qadın bu gün Əfşanı qorumaga çalışırdı. Niyə axı? Buna səbəb nəydi?
Zəhranın hayqıran səsi Əfşanı cavabsız suallardan azad etdi.
Zəhra. Əşrəf burax onu onsuzda həyatını yetərincə məhv etmisən indidə qadınlıq qürurunu məhv etmə! Yalvarıram burax onu
Əşrəf. Başqası olsa buraxardım amma bu başqası deyil Əfşandır Bayramın küçüyü çətin məsələdir onu buraxmagım
Zəhra. Əşrəf sənjn məsələn onun atasıyla olub onunla yox
Əşrəf.(gülür) elədu Zəhram amma həmişə valideynin cəzasını uşaqlar çəkər necəki mənim atamın cəzasını mən çəkdiyim kimi.
Bu gün Əfşan Bayramın küçüyü məhv olacaq!
Bax Zəhram gör indi Bayramın küçüyünü necə məhv edrəm.
Yenidən Əfşana yaxınlaşır. Əfşan artıq ümidsiz idi. Titrəyirdi. Əşrəf onu yenidən süzür. Ani dən gələn qorxulu səs. Əşrəfin adamlarının qışqırtısı və bu qışqırtılara cavab olan Silah səsləri.
Xarabalıga qışqırışla daxil olan Anar.
Anar. Alçaq ordan uzaqlaş
Əşrəf. Oookimləri görürəm gözəlçəmizini sevgilisi gəlibki
Anar əlləri baglı üz gözü qan içərisində paltarları cırılmış Əfşanı görəndə dəhşətə gəlir. İllər sonra sevdiyi qadını bu halda görmək onu dəhşət içərisinə salmışdı. Əfşan Anarı başdan ayaga süzür bir tərəfdən gəlməyinə sevinsədə bir tərəfdəndə ona kinlə baxır. Səbəb sə Ülkər fahişəsi. Anar anlamır bunu.
Anar. (Hirslə) alçaq mənə məxsus olana toxunmaga çalışmaq sənin üçün pis olacaq
Əşrəf. (Gülür) pah. Neyniyəssən?
Anar. Görəcəksən
Əşrəf. Hm qorxdum lap.
Anar işarəylə Namiqə Əfşanın əllərini açmasını deyir. Namiq Əfşana yaxınlaşır onun əllərini açır. Əfşanı qolundan tutaraq burdan çıxartmaga çalışır ancaq Əfşan getmir. Namiqə güclə "Si say diii on uu daa gə ti rr"
Namiq yaxşı deyir. Adamlardan biri Sisaydinin yəni Zəhranın əllərini açıb ordan çıxardır. Zəhra xarabalıqdan çıxsada Əfşan çıxmır. Anar hirslə Namiqə onu burdan çıxartmasını deyir ancaq Əfşan təkidlə qalır. Anar Əfşana yaxınlaşır onun üzünə toxunur. Namiq bunu görən kimi Aganın yanına gəlir ona yumruq vurur. Aga yerə yıxılır. Namiq onu təpikləməyə başlayır. Anar Namiqə dayan deyir.
Anar. Namiq onu özüm məhv edəcəm!
Namiq dayanır. Anar yenədə Əfşana baxır əynidəki pencəyini soyunub Əfşanın çiyninə atır. Onu özünə tərəf çəkir qucaqlayır bəmbərk sıxır özünə. Saçların qoxlayır. Gözündən yaşlar axır
-bagışla məni
Əfşan bu sözü eşidən kimi Anarı itələyir. Anara sərt şillə çəkir.
Əfşan. Toxunma mənə sən alçaqsan.
(Namiqə tərəf çevrilir) Namiq xaiş məni burdan apar.
Anar heç nə anlamır. Key kimi Namiqə və Əfşana baxır. Namiq susurdu.
Əfşan. Namiq səninləyəm
Anar işarəylə Namiqə onu aparmasını deyir.
Namiq. Əfşanı xarabalıqdan çıxardır və ardından qorxunc silah səsi.
Namiq qorxaraq Əfşanı maşına mindirib özü isə qaçaraq xarabalıga daxil olur. Təxmin etdiyi mənzərə Aganın başından vurulmuş cəsədi və əlində silah gözəri qanla dolan Anar.
Anar özünü toplayıb Namiqə baxır.
Anar. Alçaq gəbərdi
Namiq. Hə
Anar. Namiq Əfşan hanı?
Namiq. Maşnda
Anar. Namiq o niyə belə etdi?
Namiq. Necə?
Anar. Mənə alçaqsan dedi və şillə çəkdi
Namiq. Bilmirəm qardaşım amma məncə sənlə bir əlaqəsi yoxdu yaşadıqlarından yorulub agır günlər və stres. Məncə dərinliyə getmə
Anar. Bəlkədə haqlısan.
Namiq. Gəl da gedək bir azdan polislər gələ bilər
Anar. Yaxşı. Namiq
Namiq. Buyur qardaşım
Anar. Lalə və Salehi tap
Namiq. Onları Niyə?
Anar. Xaiş dediyimi et sual vermə. Sonra biləcəksən hər şeyi
Namiq. Yaxşı.
Anar və Namiq xarabalıqdan çıxırlar. Anar bayırda Təəccüb dolu baxışlarla qarşılaşır. Atası Elmar və Murad Ziyad Ramiq burda idi. Əfşan Elmarı qucaqlayıb aglayırdı. Onlara yaxınlaşdı Anar.
Elmar Anarı görən zaman Əfşanı qurtaran insanın öz oglu oldugunu və Anarın Əfşanın yaşadıgını öyrəndiyi anladı. Anar atası və Əfşanla qarşı qarşıya dayanmışdı. Ziyad və qalanları isə kənardaydı. Hər kəs bu mənzərəni izləyirdi. Zəhra belə.
Elmar. Çox sagol oglum Əfşanı qurtardıgına görə
Anar. Mən sagol üçün etmədim sevdiyim qadının qurtardım sadəcə
Elmar. Bilirəm
Anar. Ata olar səninlə təklikdə danışaq
Anarın Elmara ata deyə müraciəti Ramiq və Muradı təccüb içərisinə salır. Hər kəs Anarın Elmarın oglu oldugunu bilsədə bir tək onlar bilmirdi.
Elmar. Hə əlbəttə
Murad Əfşanın yanına gəlir. Əfşan Muradı görən kimi nifrətin unudub onu qucaqlayır. Murad ona qarşılıq verir bəmbərk özünə sıxır. Əfşan aglayır
Murad. Şişt hər şey keçdi qardaşın yanındadı təhlükəsiz yerdəsən artıq bacım
Ramiq onlara yaxınlaşır Murada qoşularaq Əfşanı sakitləşdirməyə çalışır.
Ramiq. Sakit ol aglama bax qardaşların yanındadır. Artıq heç kəs sənə heç nə edə bilməyəcək. Sulu göz aglamada
Əfşan. (Məsum gülüşlə) yaxşı.
Ziyad kənarda Zəhranın yanındaydı. Zəhranı izləyirdi. Ondan nəsə soruşmaq isdəsədə cəsarət etmirdi.
Anar və Elmarsa bir neçə dəqiqəlik sükutdan sonra danışmaga başladı.
Anar. Ata Əfşanın sag oldugunu bilirdin?
Elmar. Hə
Anar. Bəs niyə mənə demədin?
Elmar. Əfşan isdəmədi
Anar. Niyə axı?
Elmar. Bilmirəm oglum dəfələrlə onu yola gətirməyə çalışsamda alınmadı Əfşan inadkarlıqdan əl çəkmədi.
Anar. Of Əfşan of.
Elmar. Oglum yaxşı olacaq hər şey. Aga iti necə oldu?
Anar. Gəbərdi.
Elmar. ---
Anar. Ata indi Əfşanı burdan aparın Naxçıvana iki günə məndə gələcəm. Səninlə Bayram əmi barədə bir məsələ danşacam
Elmar. Yaxşı
Ətrafdakı hər kəs getməyə çalışdıgı anda hayqırtılı səs qopur. Hər kəs təəcüb içərisində qalır.
Anar əliylə hər kəsə sakit olmaq üçün gösdəriş verir. Əliylə işarə edib Namiqi çagırır. Səs gələn tərəfə dogru gedirlər.
Yenədə təəcceb dolu gözlər. Əlləri baglı 18-19 yaşlarənda qız .
Anar. Namiq kömək et
Namiq cəld qıza yaxınlaşır.
Namiq. Anar gözlərin yumdu
Anar. Nə?
Namiq. Nəfəs alır ancaq gözlərin yumub
Anar. Cəld ol xəsdəxanaya aparaq
Anar qızı qolları arasəna alır ətrafdakılar bunu görür. Əfşan da bu mənzərəni izləyirdi. Əfşan qıza diqqətlə baxır və qışqıraraq "Ayşəəə"
Anar onun səsinə diksinir.
Ramiq. Bacı nə oldu
Əfşan. Ay ay şəə şəə o ayşədiiiii
Ramiq. Ayşə kim
Əfşan. Ona kö mək ed dinnn o naaa yal va rr amm mm o na kö mm ə kkk ed din
Ramiq. Yaxşı sakitləş
Anar Ayşəni Namiqə verir Namiq onu maşına oturdaraq xəsdəxanaya aparır. Əfşanın qardaşı Ramiqdə Namiqlə birlikdəydi.
Ətrafdakı hər kəs susur yerindən tərpənmək bilmirdilər. Anar gözlərini Əfşandan çəkmirdi.
Anar ona yaxınlaşır.
Əlini ona tərəf uzadır saçlarına toxunmaga çalışır ancaq Əfşan onu əlini itələyir. Anar heç nə anlamr
Anar. Nə olub sənə?
Bunu niyə edirən?
Əfşan. Sənə dəxli yoxdu birdə murdar əllərinlə mənə toxunma!
Anar. Əfşan nə danşırsan sən? Mənəm ee mən Anar. Səni canından çox sevən Anar.
Əfşan. O bjr vaxtlarıydı indi sən məni deyik başqa fahişəni sevirsən.
Anarı itələyir və "Birdə qarşıma çıxma! Deyir.
Murada dogru çevirilib. "Məni burdan apar"
Murad. Yaxşı
Əfşan ordan uzaqlaşır. Anarsa baxa baxa qalır.
Əfşan göz yaşlarına bogulur. Bunu görən Nahis onu sakitləşdirməyə başlayır.
Nahid. Əfşan isdəyirsən da danışma
Əfşan. (Hiçqırıqla) yox bu gün sondur bu gün hər şeyi danışacam.
Nahid. Yaxşı o zaman bir az sakitləş sonra davam edək
Əfşan. Yaxşı
15 dk sonra.
Əfşan. Başlayaq
Nahid. Yaxşı amma mənim isdədiyim kimi
Əfşan. Necə
Nahid. Mən suallar verəcəm səndə cavablandıracaqsan
Əfşan. Yaxşı
Nahid. O zaman ilk sualdan başlayaq. Keçən seansda sən Namiq və Lalənin Aganın yəni Əşrəfin övladları oldugun demişdin Namiq və Lalə bu gerçəyi bilir.
Əfşan. Hə
Nahid. Kimdən öyrəndilər bəs?
Nə vaxt və necə?
Əfşan. Əşrəf itinin gəbərməsindən sonra Anar dedi
Nahid. Anar?
Təəccüblüdür
Əfşan. Niyə?
Nahid. Əşrəfin qatili Anardır. Namiq və Lalə isə atalarının qatilindən öyrənir gerçəyi səncə bu təəccüblü deyil
Əfşan. Elədi təəccüblüdür. Ancaq Lalə Əşrəfin övladıdır amma Namiq yox
Nahid. Anlamadım dediyini
Əfşan. Namiq və Lalə bacı qardaşıdır ancaq ana bir ata ayrı Namiqin atası Bayram Sadiqovdur
Nahid. Namiq sənin qardaşındır ?
Əfşan. Həə.
Zəhra Atamın ilk sevdiyi qadın və Bu qadından dünyaya gələn Namiq atamın ilk oglu. Zəhranı tək atam deyil Əşrəfdə sevmişdi. İki kişinin bir qadını sevməsi isə ən böyük fəlakət gətirmişdir. Zəhranın təcavüzü. Sonra atamın Zəhraya sahib çıxması onunla evlənməsi Sənanın dünyaya gəlməsi sonra atamın onları öldü bilməsi Əşrəfin oyunu Zəhranın Əşrəfə aldanması. Reyhanın dünyaya gəlişi sonra isə Əşrəfin Zəhranın hələdə atamı sevdiyini öyrənməsi və bunu faciəvi Nəticəsi Sənanı öldürmək isdəməsi iki yaşlı körpəyə sui qəsd təşkil etməsi iki yaşlı Sənanla bərabər evi yandırması və sonra bu evdə Sənanla bərabər yanan Reyhanın oldugunu öyrənməsi. Reyhan və Sənanı Yakop Gallerin qurtarması onların adın dəyişərək Namiq və Lalə etməsi. Yakop yəni Musa Anarın dayısı Namiq və Laləyə sahib çıxır ancaq sonraonun tutulmasıyla iki uşaqgən taleyi pis olur yenidən Əşrəf alçagının qurbanı olurlar. Əşrəf Lalənin öz qızı oldugunu bilmədən onu bataqlıga fahişəxanaya atır. Öz qızını məhv edir
Nahid. Dayan bir görüm. Bəs sonda aga gerçəyi bilmir?
Əfşan. Son nəfəsində Anar əlindəki silahı onun başına diriyir və öldürmədən əvvəl "Sən bədbəxtsən öz qızını bu bataqlıga atan bədbəxt!" Deyir aga bunu anlamır əlbəttəki ancaq Anar "Lalə sənin qızın Reyhanındır" deyir və tətiyi çəkir.
Nahid. Hm qəribə həyat hekayəsi? Bəs Lalə atasının Əşrəf oldugunu öyrənəndə nə etdi?
Əfşan. Heç vecinədə almadı əksinə yaxşıki gəbərdi dedi
Nahid. Bəs Zəhra?
Əfşan. Zəhra gerçəyi bildi və öz qızını bədbəxt etdiyi üçün susdu. Hazırda iflic olub yatag xəsdəsidir. Əvvəlki Zəhra deyil yəni.
Nahid. Faciədi
Əfşan. (Kinayəli gülüşlə) elədi
Nahid. Bəs Namiq
Əfşan. O heç nə arada Laləylə görüşürlər anasınada baş çəkir tez-tez.
Nahid. Son sual.
Vasifi bagışladınmı
Əfşan. Əvvəl bir oyun oynadım guya bagışlamış kimi amma indi oyun deyil
Nahid. Yəni bagışladın?
Əfşan. Həə
Birdə iki günə Vasif və Nərminin toylarıdır.
Nahid. Bu toya gedəcəksən?
Əfşan. Bəs son sualıydı?
Nahid. (Gülür) biz psixologlarda suallar bitmir
Əfşan. Hm
Nahid. Sualıma cavab ver
Əfşan. Hə gedəcəm
Nahid. Bəs Anar gələcək?
Əfşan. Bilmirəm
Nahid. Anarla qarşılaşsan onu bagışlayacaqsan?
Əfşan. Bilmirəm yəqinki yox
Nahid. Əfşan bagışla suallar bitmək bilmir
Əfşan. Narahat olma suallar mənə xeyrdi danışdıqca cavablanırdıqca rahatlaşram.
Nahid. O zaman suallarım gəlir
Əfşan. (Gülür)----
Nahid. Keçən seanslardan birində Vüsalında səni sevdiyini sənə evlilik təklifi etdiyini də demişdin
Əfşan. Hə elədi
Nahid. Sən bu təklifi niyə qəbul etmədinki? Sənə nə mane oldu?
Əfşan. ---
Nahid. Anar?
Əfşan. Həə Anar və ona qarşı ölməyən sevgim
Nahid. Anarı hələdə sevirsənsə niyə onu bagışlamırsan?
Əfşan. Anarı Ülkər lə etdiyi xəyanətə görə özümdən uzaqlaşdərmıram sadəcə mən ona xoşbəxt həyat verə bilməyəcəm deyə onu özümdən uzaqlaşdırıram
Nahid. Niyə özünə inanmırsan? Bəlkə onu xoşbəxtt etdin
Əfşan. Mən ona heç vaxt övlad verə bilməyəcəm və həmdə kriminal həyatın sonlugu secgiylə bitmir! Bu aləmdə oldugumuz təşkilatda bizə nifrəti öyrətdilər sevgini deyil!
Nahid. Anladım səni. Başqa suallara keçək
Əfşan. Yaxşı.
Nahid. Bəs Vüsal necə oldu bəs?
Əfşan. Hazrda Anna adlı Rus qıza aşiq olub Annayla sevgilidi
Nahid. Ailə razıdır?
Əfşan. Həə razıdır.
Nahid. Nə əcəb axı bəzi ailələr varki xarici gəlin isdəmirlər?
Əfşan. Elədi ancaq Vüsalın ailəsi ilk öncə narazı olmuşdu ancaq sonra Vüsalı qırmayıb razı oldular.
Nahid. Anladım bəs Nuriyə xanım? Anar onu bagışladı
Əfşan. Yox bagışlamadı. Hələdə danışmır onunla
Nahid. Bəs Vasif lə necə? Onu bagışlayıb?
Əfşan. Onu bilmirəm
Nahid. Hm yaxşı artıq bitti bu da sənin son günün!
Əfşan. Çox sagol bütün yaxşılıqlara görə
Nahid. Dəyməz
Əfşan Nahidi qucaqlayır yanagəndan öpür yenədə çox sagol deyib oranı tərk edir. Maşınına əyləşib evinə dogru sürür. Evin həyətində saxlayır maşından düşüb otagına çıxır. Çamadanını hazır edib biletləri götürür son dəfə bu evə diqqətlə baxır və "Əlvida" deyib evi tərk edir. Maşınına minib hava limanına sürür. Yarım saat sonra hava limanı.
Naxçıvan təyyarəsi və Əfşan.
2 gün sonra.
Naxçıvan. Şərur.
Əfşan gilin evi və toy təlaşı.
Evdəki hər kəst xoşbəxt şəkildə bu gün baş tutacaq iki inadkarın Vasif və Nərminin toyuna hazırlaşırlar.
Nərmin.off ya pis görünrem
Əfşan. Ay qız gic olma qeşenksen
Rena. Əfşan düz deyir deli qız gözəl sən
Nərmin. Hm yalançılar.
Əfşan və Rəna Nərmin inadkarını sakitleşdirmekle meşgul.
Vasif. Off kalstukum hanı ee?
Murad. Al burdadı
Vasif. Bunu necə baglayımee
Murad. Off deli oglan susda bir. Gel baglayım men
Vasif. Nə edim ee bu gün inadkar xanımla evlənrəmdəə
Murad. Pah olsunki sən inadkar deyilsən
Vasif elədi.
Murad və Vasif eyni otaqda. Vasif toy təlaşıyla hazırlaşır.
Vüsal və Ramiq başları sevgililərinə qatşıb. Anna və Ayşə
Ramiq Ayşəylə sevgilidir söz kəslib gələn ayda nişanları olacaq.
Nuriyə və Gülnarə gələn qonaqlarla maraqlanır.
Ziyad və Elmar başları söhbətə qarşıb. Dəvət edilənlərin hər biri gəlmişdi hətta Yakop və həyat Yoldaşı Luyisa belə.
Nuriyə gələn qonaqlara xoş gəldin deyən zaman gözləri Yakopa yəni qardaşı Musaya sataşır. Göz yaşlarına hakim ola bilmir. Yakopda həmçinin . Bacısını bagrına basaraq qucaqlayır. İllərin həsrəti sonlanır.
Ailəsiylə Nuriyəni tanış edr. Luyisadan sonra balaca şirin qızı Könülə sıra gəlir.
Yakop. Buda mənim dəcəl qızım Könül.
Nuriyə Könülə yaxınlaşır onun üz gözündən öpüb bagrına basır.
Nuriyə. Bacımın yerinə xoş gəldin Könülüm...
Namiq və Lamiyədə qonaqların içərisindəydi. Əfşan Lamiyəni görəb zaman sevinir ona tərəf qaçıb onu qucaqlayır.
Toy Əfşan gilin evinin baxçasında baş tutacaqdı bu Gülnarə xanımın isdəyi idi. Gülnarə xanım Muradın oglu balaca Bayramla bərabər gələn qonaqlarla görüşürdü. Hər kəsə şirin nəvəsini təqdim edirdi. Xanımların çoxu Bayramı yanagından öpürdü əlbəttəki buda balaca dəcəlin xoşuna gəlmirdi deyə tez əliylə üzünü silir onu izləyən hər kəs bu mənzərəyə gülərək baxır.
Artıq bütün gələn qonaqlar evin baxçasında yerin rahatlamışdı. Hər kəs gəlmişdi bir Anardan başqa. Əfşan ətrafda gözləriylə onu axdarırdı ancaq nə faydaki Anar yox idi.
Nəhayət o an.
Nərmin və Vasif iki inadkar əl ələ tutub baxcaya endilər.
Ag gəlinlik buruqlarla yıgılmış saç sadə makyaj və inadkar Nərmin. Qara kostyum və bu kostyumda əzələləri çıxan və dahada yaraşıqlı inadkar Vasif.
Qonaqlar onları sevinclə alqışladı.
Son qonaq və Anar.
Elmar sevinclə ogluna yaxınlaşdı oni qucaqladı. Anarda atasıyla görüşüb Vasif və Nərminə yaxınlaşdı hədiyyəsini təqdim edib onları təbrik etdi. Əlbəttəki bu Əfşanın gözündən qaçmırdı. Anar Əfşanın ona baxdıgını görür və ona yaxınlaşmaga başlayır. Bu zaman bir uşaq ona dəyərək yerə yıxılır. Anar uşaga dogru əyilərək ona qalxmasında kömək edir.
Anar. Balac bir az ehtiyyatlı oldə
Könül. Hm mən bayaca deyyəm
Anar. Bagışla şirin xanım sizə balaca dediyim üçün
Könül. Eybi yo amma biydə deysən pis oyacay
Anar. (Gülür) nə olacaq?
Könül. Səyni dişdiyicim
Anar. Hm dəcəlsənsə balaca şirin. Da deməyəcəm adın nədir?
Könül. Könüy bəs səynin
Anarı soyuq tər bürüyür. Anidən zamansız itirdiyi anası yadna düşür
Könül. Səynənəm axııı
Anar. Hə. Şey .mənim adım Anar.
Könül. Hm qəşənkdi
Anar. Sənində adın qəşənkdi şirin
Bu zaman Luyisa yaxınlaşır
Luyisa. Hardasan bayaqdan səni axdarıram
Könül. Buydayam anna
Luyisa. Gəl gedək
Könül. Yaxşı sagoy
Anar Luyisanı görən zaman təəccüb içərisində qalır.
Anar. Siz?
Luyisa. Hə mən
Anar. Sizin burda nə işiniz varki?
Luyisa. Yoldaşmın qohumlarıdı
Anar. Yoldaşınız kim
Luyusa. Musa
Anar. Musa?
Yakop yaxınlaşır bu anda.
Yakop. Hə Anar mən
Anar. Dayı?
Yakop. Hə
Anar. Sən nə yaxşı gəlmisən
Yakop.gəldimdə
Yakop Anarı qucaqlayır. Anar dayısıyla bir az söhbət edir. Sonra yenidən gözləri Əfşanı axdarır ancaq tapa bilmir.
Nuriyə yaxınlaşır.
Nuriyə. Otagına çıxdı
Anar. Otaglna?
Nuriyə. Hə ikinci mərtəbə soldan ikinci qapı
Anar.çox sagol
Anar evə daxil olaraq Əfşanın otagına girir.
Əfşan və Anar. Təəccüb dolu baxışlar.
Əfşan. Hardan bikdinki burdayam
Anar. Nuriyə dedi
Əfşan. Bagışlamısan onu.
Anar. Yox.
Əfşan. Hm
Anar. Çox dəyişilmisən dahada gözəlləşmisən
Əfşan. Səndə dəyişilmisən biraz yaşdaşmısan
Anar. (Gülür) 37 yaçım var da cavanlaşmayacaqdlmki əlbəttəki yaşlaşacaqdım
Əfşan. Yox hələdə yaraşıqlısan sadəcə bir az saçların agarıb birdə göz qapaqların qırışıb o qədər amma hələdə yaraşıqlı idmançı bədənli Anarsan
Anar. Əfşan
Əfşan. Buyur
Anar. Biz əvvəlki kimi olmayacayıq?
Əfşan. Yox?
Anar. Niyə? Səbəb
Əfşan. Anar sən xoşbəxt olmaga layiqsən amma mən səni hec vaxt xoşbəxt edə bilmərəm
Anar. Niyə axı? Əfşan mənim xoşbəxtliyim sənsən
Əfşan. Yox Anar mən sənə heç vaxt övlad verə bilməyəcək bir qadınam mən səni xoşbəxt edə bilmərəm xaiş bu məsələyə qayitmayaq.
Əfşan otaqdan çıxmaq isdəyən zaman Anar onun qolundan yapışaraq özünə tərəf çəkir. Saçlarını qoxlayıb alnını Əfşanın alnına dirəyir. Əfşan çox qəribə olur ürəyi dayanmadan şiddətlə döyünür əlləri bütün vücudu tir tir titrəyir. Anarın nəfəsini öz yanagında hiss edən zaman dahada pis olur. Anar onun bu halından isdifadə edib dodaqlarına yumulur. Əfşan güclə özün toplayıb Anarı itələyir. Anidən ortaya çıxan silahı Anara tuşlayır.
Anar. Sən nəedirsən o hardan çıxdı?
Əfşan.dedim axı mənə yaxın durma mən heç kimə xoşbəxtlik vermirəm hər kəsə bədbəxtlik gətirirəm
Anar. Əfşan sən məni xoşbəxt edən yeganə insansan
Əfşan. Sus xaiş sus.
Əslində bugün buraya mən toy üçün deyil özümü öldürmək üçün gəlmişəm. Bu gün həyatımda Zamanın Hökmü olacaq mən son nəfəsimə qovuşacam ətrafımdakı hər kəs məbdən qurtulacaq.
Anar. Əfşan sən ölənzaman mən məhv olacam .
(Əfşana yaxınlaşır) dəlilik etmə Silahı mənə ver
Əfşan. Yaxınlaşma mənə. Mənim bu gün xoşbəxtliyim olacaq mən bu bataqlıqdan qurtulacam
Anar. Yaxşı o zaman mənidə öldür mənidə bu bataqlıqdan qurtar
Əfşan. Əsla əsla sənə qıymaram
Anar. Sən qıymazsan amma mən edərəm
Anar belində yerləşdirdiyi silahı çıxardır. Öz beyninə tuşlayır.
Əfşan. Anar nə edirsən?
Anar. Bataqlıqdan qurtuluram Əfşanım onsuzda bu həyat bizə xoş üzünü gösdərmədi bəlkə ölüm xoş üzünü gösdərər yaşamaga dəyməz
Əfşan. Uşaqlıgım ən pis anlarım bu evdə keçdi bu ev mənə nifrəti öyrədən ilk məkan oldu sonra orqan mafiyaları və sən. Daha sonra Vasif fahişəxana yenə sən. İki dəfə qarşılaşdıq iki dəfə məni qurtardın ancaq bundan yararlana bilmədik biz xoşbəxt olmagı bacarmadıq xoşbəxtlik hər zaman bizdən üz döndərdi ən yaxşısı ölümdür.
Anar. Beş yaşlı körpə Anasının ölüm səhnəsi xala və atanın xəyanəti uşaq evi dilənçilik və Aga. Hər gün yeni cinayət ikidəfə səni qurtarmaq hər ikisindədə itirmək. Düz deyirsən Əfşanım ən yaxşısı ölümdür
Əfşan. Mən fikirləşdiyimi fikirləşirsən?
Anar. Hə
Əfşan. O zaman vaxtdır.
Anar və Əfşan. İki bədbəxt insan. Əllərindəki silahı bir birlərinə tuşlamış iki sevgili. O an. Bir birinə tuşlanmış silah və bu silahdan çıxan atəş səsləri
Beş il sonra.
Gülnarə xanım gözləri yaş içərisində Əfşanın şəkillərinə baxırdı. Şəkillər vasitəsilə qızını qəlbində yaşadırdı. Əfşan və Anarın ölümündən beş il keçmişdi. Beş il bundan öncə Əfşan və Anar bir birlərinə atəş açaraq onlar üçün bataqlıq olan bu həyatdan qurtulmuşdular. Bu gün onların ölümündən beş il keçirdi. Hər il oldugu kimi bu ildə hər kəs Əfşan və Anarın məzarına gedəcəkdi. Sanki orda onları Əfşan və Anar gözləyirmiş kimi.
Beş ildə onların ölümündən sonraçox şey dəyişilmişdi. Elmar bəy Anarın ölümündən iki ay sonra infakt keçirib canın tapşırır. Elmarın ölümündən sonra Nuriyə xanım yataga düşür az keçməmiş oda canın tapşırır. Elmarın şirkətinə Vasif rəhbərlik edir. Vasif və Nərmin baş verən faciələrdən sonra çətində olsa xoşbəxt olmaga çalışmışdılar və bacarmışdılarda.
Elmarın kiçik oglu Vüsal Annayla ailə qurdu və Rusiyada yaşamaga başladı. Anarın ölümündən öncəki vəsiyyətinə əsasən Rusiyadakı şirkətə Vüsal rəhbərlik edirdi.
Murad və Rəna xoşbəxt idilər. Bayramdan sonra ikinci övladları da dünyaya gəldi. Balaca qızları. Bu balacanın adıda Mələk idi. Əfşanın öz qızına vermək isdədiyi ad.Murad işlərini dahada genişləndirib Rəna Ziyadın tək övladı oldugu üçün Ziyadın oglu olmadıgından Rəna Ziyafın varisi idi və şirkət Rənaya məxsus idi. Bunun üçündə Şirkəti Murad idarə edirdi.
Ramiq Ayşə ilə evlənmişdi. Xoşbəxt idilər. Hətta övladlarıda olacaqdı
Namiq Anarın Azərbaycandakı şirkətinə rəhbərlik edir. Ailəsiylə bərabər Bakıda yaşayır arada Naxçıvanada gəlir Gülnarə xanım onu sevərək qəbul edir. Baxmayaraqki Namiq Bayramın Zəhradan olan ogluydu amma Gülnarə Namiqi sevirdi öz oglu kimi. Namiq ailəsiylə xoşbəxt idi. İki oglu vardı. Birinin adı Anar idi digərininsə Ugur. Ugur Əfşanın xəyalında qurdugu ailədə olacaq oglunun adıydı. Təəssüf olmadı. Anarın 6 yaşı vardı Ugurunsa 2.
Saleh və Lalə.
Xoşbəxtdilər Əfşanın 17 yaşı var artıq universitet tələbəsidir birinci kursdadır. Beş yaşında bir ogullarıda var adı Nihaddı.
Hər kəs xoşbəxt oldu bir tək iki insandan başqa...
Gülnarə xanım göz yaşlarına bogulmuşdu. Bu vaxt otaga Əfşan daxil olur. Əfşan Vasif və Nərminin qızı idi. 4 yaşı vardı. Əfşanın adını xalasının xatirəsi üçün Vasif qoymuşdu. 4 yaşının olmasına rəgmən xalasını heç görmesede her gün ona Anar və Əfşandan danışırlar. Əmisi və Xalasının sevgisindən.
Əfşan. Nəynə niyə aglıyısssa?
Gülnarə. Aglamıram şirinim
Əfşan. Axı gözündən yaş gəliy
Gülnarə. Hm toz qaçıb
Əfşan. Xayama göyyə agyıysan? Bax agyama soya xaya biyə pis oya
Gülnarə. Yaxşı quzum aglamram
Əfşan. Gəy gedəy hamı səni gözdüyü Xayaynan əmiyin yanna gedyik
Gülnarə. Gəl gedək
Əfşan və Gülnarə aşagı enir. Hər kəs Namiq Lamiyə Vasif Nərmin Vüsal Anna Ramiq Ayşə aşagıdaydı. Əfşan Namiqin oglu Anarı görən kimi ona dogru qaçır.
Əfşan. Anay xoş gəymisən
Anar. Çox sagoy Əfşyan
Əfşan. Neccesen
Anar. Yaxsıyyam səyn?
Əfşan. Məndə yaxsyyam bu gün biysən hansı gündyü?
Anar. Hə biyyəm xaya və əminin öyüm günü
Əfşan. Anay oylar haydadıki?
Anar. Ayyah babanın yanında bizə baxıyya indi
Əfşan. Bizdə oya gedəcəyik
Anar. Hə hamı oya gedəcəy
Vasif və Namiq uşaqlara yaxınlaşır. Vasif qızını qicagına alıb öpür. Namiqdə eyni hərəkəti edir.
Yarım saat sonra.
Məzarlıq. İki qoşa məzar. İki insanın son mənzili. Bir birinə sarılmış şəkildə yatan iki insan. Göz yaşları və təəssüf hissləri..