Balkonumda yayın keyfini cıxardığım yerde , soyuqlar birden bire başladı . Qaradenizden İç Anadoluya doğru esen külek özüyle beraber sis -duman, yağış getirirdi . Buranın yayı bir başqa , payızı tamam başqaydı . Üçünçü çayın kesilmesi, xarmanın başlaması demek idi . Artıq çaylar kesilir , mehsullar toplanırdı . Birazdan qar -qış qapını kesdirecek . Qaradenizin dağlarının başını qar alacaq gördüyünüz bu torpaqlara qardan yorğan salınacaqdır . Hekayemin yeni hissesi başlayırdı . Esmeri , Asyanı İran - Turkiye torpaqlarında qoyub Arazın bu tayına kecirem . Bu tayda diqqetden kenar qalan bir aile dramı yaşayırdı . Onları qeleme aşmalıydım . Görünür bu bir ya da iki günlük yazı deyildi , bu romanım hele qışıda görecekdi ...

İnistitun sonuncu kursunda oxuyurdu . Daha doğrusu adı inistitutda gedirdi . Dediyim kimi , Balaqardaş onu sadece özüne teslim etmişdi . Özü derse getmesede pulnan ve hörmetle qiymetleri yazıla- yazıla sonuncu kursa qeder gelmişdi . Özü Balaqardaşın ixtiyarında idi .
Bir hefte idi ki, Balaqardaşdan heç bir xeber yox idi . İlk defe deyildi . Ne zaman bele " yoxa çıxmalar " olurdusa o zaman Balaqardaş başında bir bela olduğunu bilirdi . Eslinde Balaqardaşın yox , Balaqardaş kiminsenin başında bır bela olduğunu bilirdi . Artıq bele yaşama , bele heyata doymuşdu . Bunun bir sonu olmayacağını gec de olsa başa düşürdü . O zaman qardaşları onun arxasınca gelib ona ağıl verende onları qapıdan qovmağına indi it kimi peşiman olmuşdu . Bir vaxtlar Balaqardşın romantik yemeklerinden , başqa şeherlere gezmelerinden , aldığı hediyyelerden mest olan Ulduz artıq bu heyatdan diksinmişdi . Ev dustağı olmuşdu . Ömrü qorxu içinde keçirdi , heyatı qoruma altında idi . Balaqardaş ona her şeyi qadağa qoymuşdu . O başqaları kimi tekbaşına bayıra cıxa bilmez , geze bilmez , refiqeleri ile eylene bilmezdi . Mütleq ya Balaqardaş yanında olmalı idi ya da onun adamlarından biri . Bele heyatdan bezdiyini deyende de Balaqardaş onun könlünü alıb düşmenleri olduğunu söyleyirdi .
- Seni qorumalıyam , oqeder düşmenimiz varki .
- Bezdim senin düşmenlerinden , artıq yeter , men de insanam yaşamaq isteyirem , men de hamı kimi azad olmaq isteyirem . Mene ne senin düşmenlerinden . El çek menden ! Cıx heyatımdan . Heyatımı özüne mehkum etmeye haqqın yoxdur ! Axı men senin neyinem ? Arvadın deyilem , anan deyilem , qızın deyilem , neyinem ? Saxladığın ! Senin saxladığından senin düşmenlerine ne ? Bu gun saxladığın menem , sabah başqası olacaq . Demek senin düşmenlerin bütün Moskvanı , Bakını qırıb kecirecek ?
Başaqardaş Ulduza düşkün idi . Ne qeder dalaşsalar da heç cür ayrıla bilmirdiler . Hem de onların dünyasında ayrılmaq söhbeti olmamalı idi . Ya ölecekdi , ya öldürecekdi .
Yalqız qaldığı gecelerde bextsiz bextine ağlayıb , qollarını boynuna dolayaraq otağın içinde gezişer ,özüne bir cıxış yolu axtarardı . Azerbaycanla elaqeleri tamamen kesmişdi . Yegane refiqesi İsmayılın arvadı , döyüş yoldaşı Olqa idi . Arada onunla mektublaşardı . Özünü toparlayıb yalqızlığını ve peşimançolığını ona danışmaq istese de buna cesaret ede bilmirdi . Qardaşlarının yanında dili gödek idi . Zamanında qardaşları onu bu bataqlıqdan çıxarmaq isteyende o buna izin vermemişdi .
İş o yere catmışdı ki , Ulduz binanın altındakı maqazine bele düşe bilmirdi . Başqa vaxtı bu işleri ele bele bir şey saysa indi maqazine çörek almağa gedende qorxa qorxa gedirdi . Bunun sebebi vardı .
Bir defe, maqazinden çıxıb öz bloklarına girende binanın qarşısında Balaqardaşın adamları ile bir "pobeda" ile savaş başladığının şahidi olmuşdu . Hetta gülle qolunu da sıyırıb keçmişdi . Ve bu hadiseden sonra o tehlükeli bir oyunun içinde olduğunu ve bu oyundan onu yalnız ölüm ayıracayını deqiqleşdirmişdi .
Bir defe bir telebe yoldaşının vastesiyle bir vekilnen tanış olaraq düşdüyü veziyyeti onunla paylaşaraq ondan kömek istemişdi . 3 günden sonra vekilin yoxa çıxma xeberini aldı . Ve dörd - beş aydan sonra vekilin meyidi yaxın kendlerin birinde gölden tapıldı . Bu hadiseden sonra düşdüyü bu quyunun bir cıxışı olmadığını bir daha anladı . Genc yaşında özü sevgi ve "azadlıq " deyib düşdüyü yoldan geri dönüş tapa bilmirdi . Ona mütleq bir destek lazım idi . Bunu tek bacara bilmezdı . Qardaşından beli bağlı idi . Bilirdi ki, İsmayıl bu işde ona kömek edecek, buna onun gücu de catardı imkanı da . Bezen de soyuq münasibetleri olsa da bir doğru dürüst er arvad olmasalar da İbrahim üçün burnunun ucu göyneyirdi . Bütün bu olanları taleyin beline yükleyib önun itkin düşmesiyle elqelendirirdi . Aradan ne az ne cox düz 8 il keçmişdi , 8 il idi ki İbrahimden heç bir xeber yox idi . Artıq ümüdi de kesilmişdise de yene ne olur olsun gelecek xeyallarını onunla qururdu . Onun ölümüne inanmırdı . Bilirdi ki, harda olsa bir gün İbrahim gelecek . Ama Ulduzu qebul edecekmi , etmeyevekmi ? Bax bu sual aştında idi .
Evin ortasına qoyulmuş deyirmi masanın arxasına keçdi . Bankada suya qoyulmuş üç eded qerenfile baxıb gülümsedi .
- Balya , inanıram ki , mene verdiyin bu güller son olacaq . Hemişe senden uşağım olmasını istemişdim . Heç olmsa men tek qalmayım deye . Ama çox gecikdi . Bu arzuma çata bilmedim . Seninle gözel günlerim oldu . Bu gözel günler bir rüzgar kimi esdi keçdi . Bu gözel günlerden sadece bu demirler qaldı mene - deyib ellerini üstündeki qızıllara sürtdü .
- Bunlar menim hayıma catmayacaqdı . Mene bir evlad lazım idi . Tek bir evlad . Sene lazım olmasa da mene lazım idi başını ellerinin üstüne qoyub için için hıcqırdı .
Ele masa başında oturduğu yerde onu mürğü tutmuşdu . Qapının zengine gözün açdı . Qapıya gelib gözlükden baxdı . Poçtalyon idi . Sevindi . Qapını açıb paçtalyonun getirdiyi mektub ve teleqramı aldı . Mektubu kenara qoyub, teleqramı açıb oxudu . Dünya başına yıxıldı . Yer ayağının altından qaÇdı . Özü - özüne divan tutdu . Ama ne fayda . Ne acısını bilen oldu , ne yükünü çeken . Anası ölmüşdü ...
Bu saat başını çiynine qoyacağı doyunca ağlaya bileceyi ferq etmir ya kişi , ya qadın - bir dosta ehtiyyacı vardı . Bir dostun bir tesellisine ele möhtac idi ki . Dünyada heç ne istemirdi . Dili dilinden olan könlü ona yaxın olan bir yaxını olaydı .
Ele bil yatmışdı yuxudan ayıldı . Bir gün anasını tutan bu qeflet yuxusu onu da tutacağını düşündü . Yene anasının cenazesini qaldıracaq övladları vardır. Bes onun cenazesini kim qaldıracaqdı ? Mikayıl gözlerinin qarşısına geldi . El içinde qeyretli deli dolu qardaşının ona ne qeder esebleşdiyini düşündükce özü özünden xecalet cekirdi . Balaqardaş üçün ele qardaşın üzüne qayıdandan sonra qardaşı onun üstüne gelecekdimi ? Heç kecen defeki atışmada qolundan sıyrılanda heç arayıb sormadı da .
İsmayıl ? O ele atasının zamanından onsuz da her kesden soyuq idi . Onun öz cevresi vardı . Bele de ki, ondan olsa Ulduzu belke de yadından cıxardardı . Eger Olqa olmasaydı .
- Artıq ne olubsa olub . Bu günden men mübarizeye başlamalıyam - deye divardan iple asılmış dordkünc kenarları akasıya yarpaqları işlemli aynanın qarşısında dayanıb gözlerini sildi . Aynadan sanki özüne başqa biri baxırdı . Bu nece günde cox sınıxmışdı . Hemişe özüne baxımlı , saçı başı seliqeli olan Ulduzun yerine hörüyün arasından qıvrılıb qalxmış , pırtaq saçlı , ağlamaqdan gözleri şişib qızarmış bir qadın baxırdı . Kamodun siyirmesin acıb defter qelemini götürdü . Deyirmi masanın arxasına kecib defter ve qelemi üstüne qoyub ehmalca stula eyleşdi . Deferin üstüne başını eydikce yazdığı cümleleri gözlerinin yaşı isladıb cirneli soldururdu . Mektubu Olqaya yazıb, Olqanın vastesi ile qardaşlarından üzür isteyirdi . Mektubu bitirib ayağa qalxdı . Pencereye keçib perdeni çekdi . Bayırda covgun başlamışdı . Merkezi kücede qalırdı , ama hava yeni qaralmasına baxmayaraq çovgundan yana küçe bom boş idi . Biraz aralıdakı ictimai binanın divarında poct qutusu görünürdü . Qapıya ğelib asılqandan asdığı qehveyi dublyonkanı eynine geyindi . Uzun boğaz , dikburun ağ çekmelerini geyib zincirini çekdi . Koridordakı aynaya baxıb telesik saçlarına sığal cekib xez bretka papağını başına qoyub , şerfi boynuna dolaya- dolaya qapıdan cıxdı . Biraz hava almaq isteyirdi . Mektub yollamaq behane idi . Evde oturmaqdan bezmişdi . Blokun qapısından cıxanda üzünü sert külek qarsdı . Az qala külek papağını alıb qaçaçaqdı . Celd herekete keçib papağını başına basdı . Külek qarı sovurub gözlerine doldururdu. Paltosunun boynunu qaldırıb üzünü xezin arasında gizletdi .
- ULduz bacı ne lazımdırsa, biz ederik . Siz geri qayıdın . - deye o biri blokun içinde daldalanmış iki nefer ona yaxınlaşdı .
- İşinize baxın !
- Biz sizi qorumalıyıq , emr almışıq .
- Kimi kimden qoruyursunuz - özünden asılı olmayaraq esebi halda sesini yükseltdi . Çaşqın çaşqın ona baxan Balaqardaşın adamlarına baxıb uzlerine gülümseyerek aradakı gerginliyi qaldırdı .
- Biraz hava alacam , bax oraya qeder- deyib elini poct qutusuna uzatdı . Cibinden mektubu çıxarıb havada yelledi . Mektub gönderecem .
- Men de sizinle gelecem .
- Gelmeyin . Tek qalmaq isteyirem , burda gözleyin - ciddi ve sert addımlarla Yolu keçmeye başladı . Arxasına baxmasada adamların biraz aralıdan onu teqib etdiyini hiss edirdi . Poçt qutusuna gedene qeder fikiri arxadakılarda olsa da gözleri burdan qaçmağı pılanlaşdırıdı . Çox yox yarımca saat tek , serbest dolaşa bilse ne olar yəni ? Yol ayrıcını döndüyünde qedimi binaların arasında dar bir küçe yolu gördü .
- He bura yaxşı oldu daldalanıb burdan qacaram . Allah qırsın sizi ! - öz özüne deyindi .
Poçt qutusuna yaxınlaşıb mektubu qutuya qeder qaldırdı . Dönüb geri baxdı tam burnının ucunda üzü çapıq saçı saqqalı çallaşmış bir adam gördü . Baxışlarından qeddarlıq ve qezeb yağırdı .adamla göz göze - nefes nefese idi . Adamın baxışları her saniyede deyişib tanış bir baxışa cevrildi . Baxışlar deyişdikce Ulduzun gözleri böyüyür , ve gözleri qarşısındakı adamın üzünde nese gezirdi . Hee ... Axtardığını bu üzde tapdı . Gülle dağıtmış çapıqlı üz... bu tanış gözlü ve çapıq sifetli adamın adını cekmek isteyirdise de , çeke bilmirdi . Sesi içine qaçmışdı sanki ...

BAKI .

İsmayılın sesi kabineti başına bürümüşdü. Esebinden eli ayağına dolaşırdı . Dili söz tutub danışa bilmirdi , topuq vururdu . Telefonlar da hec susmaq bilmirdi . Ara katibe qapıda görünmesi , ara da Olqanın zengleri İsmayılı çileden çıxarmışdı .
- Yoldaş Elesgerov , iclas artıq açıq elan edilib . Şikayyetçiler sizi gözleyir .
- Yoldaş Ceyran . Cox xahiş edirem . İclasa cıxası halda deyilem . Tecili yoldaş Kerimovu çağırın , iclasda o iştirak etsin .
Qapı ehmalca örtüldü , növbeti zeng çalındı . Sebri tükenmiş İsmayıl telefonu götürüb sesi bele dinlemeden cavab verdi ;
- Olya , ezizim , xahiş edirem , heyatım zeng eleme , imkan ver biraz özümü toparlayım . Bir şey fikirleşecem . Mene biraz zaman verin , görüm neyniyirem . Görüm başımıza ne gelir ...
- Daha bundan sonra ne gelejey . Soxduz papağımızı yere - kobud kişi sesi telefonun o biri başından gülle kimi gurladı .
- Ne gelejey əə bunnan sonra ? Ə, budur oxumağa gönderdiyiniz bajınız ? Ə, ele o qızın pozğunluğunu ele müharibede kişilerin içinde olanda belli olmalıydı, bize dee , ə , hanı qeyretiniz ə ?
- Beşir heddini aşma !
- Bax haa ... ə , peyser hele dilin de var danışırsan ? Ə, bajını lotular saxlayır , heddini aşan sensen ya men ?
İsmayıl telefonun desteyini havaya qaldırıb yere cırpmaq istedi . Desteyi üstüne qoyub yumuruğu ile masanın ortasına çırpdı .
- Ayy Ulduz , neyine lazım idi axı bele heyat . Axı niye bele eledin bacı . Boynumuz yere girdi . Adla - sanla ere getseydin . Sevirem deyib gedib düşdün bandanın icine . Sene dedim axı , bacı, bura bir bataqlıqdır , giren cıxmaz .
Rayonda da alem bir birine deymişdi . Mikayılın evi yas evi kimi dolub boşalırdı . Eşiden bilen qonum qonuşu hamı onlara axışırdı . Ulduzdan oxuyub kende fayda veren hekim kimi döneceyini gözleyen camaat indi Ulduzun adı lotularla beraber cekilirdi . Ulduzu lotu Balaqardaşın düşmanları girov götürübmüş . Bu söz hardan cıxmışdı nece yayılmışdı , heç kim bilmirdi . Lale ve Lalenin bacıları ne qeder camaatın ağzını yıgsa da heç kim onlara inanmırdı . Dedi qodu ayaq tutub yeriyirdi . Mikayıl özünü bir otağa qapadıb , heç kimin üzüne cıxa bilmirdi .
Bir sabah şehere " ibrahim sağdır , Ulduzu düşmenlerin elinden İbrahim alıb qaçırdıb " xeberi bomba kimi düşdü . Bir anın içinde 8 ildir yoxa cıxan İbrahim xalqın gözünde "ağ atlı oğlan" olub Ulduzun qehremanına döndü . Bezi dindarların dözünde bu fevqalade hal Mehtinin zühuru kimi seslenirdi . Allahın möcüzesiymiş ki , " ölü" dirilib darda olan arvadını qurtarıb . Avam camaatda düşünce , derake deyilen bir şey yox idi . Kim ne deyirdise başların sallayıb tesdiq edirdler . İbrahimin yaşama xeberi hardan cıxmışdı ? Hec onu da bilmirdiler .
Nece günün gerginliyi İsmayılı elden salmışdı . Ulduzdan hec bir xeberi yox idi. Bütün Moskvanı ayağa qaldırmışdı . Her yerde Ulduz axtarışda idi .
Her gün qara cevirmeli telefonu götürüb rayona zeng ederek Mikayıldan Ulduzu xeber alar , lakin xeber yerine şeherde gezen dedi qodunu eşidib meyus olar ve telefonu üstüne atardı . Biraz evvel Mikayılnan danışmışdı . Hec bir deyişiklik yox idi . Üreyi nigaran idi . Masanın üstündeki düymeni basıb katibesi Ceyranı cağırdı .
- Buyurun yoldaş Elesgerov !
- Zeng eden , gelen geden yoxdu kı ,?
- Xeyir yoldaş Elesgerov . Sadece Emircan qesebesinde Beybala ...
- Yaxşı cıxa bilersen ! Men burda yoxam .oldu ?
- Baş üste, yoldaş Elesgerov !
Dıvar dibi düzülmüş divanların birine kecdi , üstune uzanıb , ayaqların divanın qoluna qoydu . Çox yorğun idi . Ele hemin deqıqe yuxuya getdi . Cox kecmedi, qapının arxasından Ceyranın sesi geldi .
- İçeri olmaz , İsmayıl müellim yoxdur , bir iş yerine bu şekilde girmek qadağandır . Ay yoldaş , Meni milis cağırmağa mecbur etmeyin !
İsmayıl celd masasının yanında yer aldı . Sol terefindeki kiçik dolabın altındakı düymeni basdı , qarşılıq gelmedi . Tekrar tekrar bir neçe defe basdı . Bu düyme raykomun güvenlik sisteminin düymesi idi . Eyer bura Yoldaş Elesgerovun çağırırışına cavab vermirse demeli bayırda gergin bir veziyyet vardır . Eyilib masasının alt cekmecesinden silahın çıxardacaqdır ki , qapı zerbeyle açıldı .Tapancan üzüne qaldırıb atese hazır veziyyet aldı .
İki nefer qara geyimli başlarında ayredrom papaq olan adamlar ona ters baxıb elini yelleyerek silahı aşağı salmağı emr etdiler .
- Düşmen deyilik, dost adamlarıq . Ama bizi düşmen etmeye zorlamayın .
- Ne isteyirsiniz axı ?
- Ulduzla , İbrahimi
Demek deyilenler düzdur . İbrahim sagdır . Ulduzu qacıran odur . Silahı aşağı salıb onlara oturmağa yer gösterdi . Qapıda qorxudan esen katıbesine baxıb ;
- Yoldaş Mehemmedova bize çay getirin - dedi
- Biz bura çay içmeye gelmedik , yoldaş Elesgerov . Onların yerin öyrenib gedeceyik .
- Siz kimsiniz ? - deye soruşaraq Ceyrana " çıx ! " işaresi verdi - kimin adamısız .
- Kor Manafın .
İsmayıl meseleni başa düşdü . Demeli bunlar Balaqardaşın oğlunu öldürdüyü bazarkomun adamlarıdır . Bes bu İbrahim hardan cıxdı bu qarışıqda? Onlara " T " herfi formasında düzülmüş stolun arxasında yer gösterib , oturmağı xahiş etdi .
- Buyurun oturun !
Ele bu vaxt qapı açıldı raykomun güvenlikçileri , ağız- burnu qan içinde içeri girdiler . Korun adamları ellerindeki qatlama bıçağı acib atışa hazır veziyyeti aldılar . Güvenlikçilerin ellerindeki tapanca onlara tuşlanmışdı . İsmayıl Ellerini yuxarı qaldırıb "sakit" işaresi verdi ;
- Sakit olun , yoldaşlar her şey yaxşıdır . Sakit olun - deyerek çağrılmamış qonaqlara teref adımladı . Qefil çevik bir hereketle qarşısında oturanlardan birinin boynunu tutub elindeki bıcağı alaraq boğazına diredi . Özünü müdafie üçün lehin aldığı adamın arxasına gizlendi . Otağın ortasındakı masa havada fırladı ve güvenlikçilerle quldurlar arasında elbeyaxa döyüş başladı ...
- Manaf ağa onları tapsa derilerine saman yeridecek bilirsen ? - lehin alınan quldur dayanmadan eyni sözü tekrar edirdi ...
Müharibe başlayanda davaya getmek isteyen İbrahim ağır emeliyyat ve pisxoloji veziyyeti ile elaqedar esgerlikden texris edilmişdir . Özünü cemiyyete yararsız biri kimi sayan İbrahim heç bir problemi olmadığını sübut etmek niyyetiyle düz Respublika Herbi Komisarlığına qeder gedib çıxmişdi . Hekim komisiyasının qerarı ile İbrahim esgerlikden uzaqlaşdırılaraq eve gönderilmişdi . Ölkenin bele bir veziyyetinde her kesin döyüşe bileceyini düşünen aile İbrahimin bele bir veziyyetini ve dövlet onu qebul etmeyeceyini ağıllarına bele getirmemişdiler . İbrahim bele bir xestelikle geri dönmeyi özüne sığışdırmayıb , Bakıda qalıb müharibe bitene qeder burda yaşamağı planlaşdırdı . Müharibeden sonra döyüşden qayıtmış kimi ortaya cıxacaqdı . Bir müddet Bakıda zavodların birinde işe başlayan İbrahim bir müddet sonra iş yoldaşlarından birinin vasitesi ile Kor Manafla tanış olmuşdu . Kor Manaf şeherin en böyük bazarinin müdürü idi . İşden elave bazarda işlemeyi İbrahimi Manafla daha yaxın edirdi . Bir, iki emaneti İbrahıme etibar ederek lazımı yere problemsiz çatdıran İbrahim bir müddet sonra Kor Manafın sağ eli oldu . Ve Manafın tapşırığı ile İbrahim Rusiyanın başqa şeherlerine kuryer kimi yollandıqca , gördüyü işin qarşılığında aldığı yaxşı qonorarlara şirniken İbrahim bütün işini gücünü atıb Manafa işleyirdi . Belelikle İbrahim qeyri qanuni gizli bir dünyanın üzvü olmuşdu .
Balaqardaşla Kor Manaf arasında bitib tükenmeyen bir düşmancılıq var idi . Hele Balaqardaş 15 yaşında türmedeyken onunla beraber ceza ceken Manafın gözunu kameradakı uşaqlrın gözleri qarşısında ona işgence vererek kor etmişdi . Ve o günden bu qaranlıq dünyanın sakinleri bir birilerine amansız düşmen olmuşdular . Ve bu düşmencilik bu günlerde Manafın oglunun ölümü ile daha da alovlanmışdı . Balaqardaş tutulsa da Manaf onun adamlarından el çekmeyerek onun bütün her şeyini mehv etmeye qerar vererek onun heyatında olanların üstünden xett çekmişdi . Bu xett cekeilenlerden biri de Ulduz idi .
Hemin gün İbrahime yeni bir tapşırıq verilmişdi . Ulduz bu gece Manafın özel malıkanesine getirilecek ve bir gecelik Manafın zövcesi olandan sonra şeherin en mehşur pavliyonunda "satışa " cıxarılacaqdı . Manafın emri ile Ulduzun arxasıyca gelen İbrahim Balaqardaşın sevgilisi onun öz arvadı Ulduz olduğunu heç ağlına bele getirmemişdi . Poct qutusunun yanında arvadını qarşısında görüb çaşan İbrahim Ulduzun başına ağır bir zerbe vurub bayıldaraq maşınla ordan uzaqlaşmışdılar .
Maşın şeherden cıxaraq qalın küknar ağacları ile cevrelenmiş meşe yolu ile irelileyirdi . İbrahim ve Ulduz arxa oturacaqda idi . Başı dizinin üstünde özünden getmiş qızın saçlarının arasında barmaqları gezdikce beraber olduqları günler ağlına gelirdi , beyni dumanlanırdı . Hislerine hakim olmaq isteyirdi ama nece ? Axı bu gece exlaqsızlığa sevq edilecek olan bu qadın sıradan biri deyildi . Onun arvadı idi . Öz arvadını nece aparıb kora versin ? Bes xahiş edib koru fikirinden dönderse nece ? Manaf ona acıyarmı ? Onda kor demezmi senin arvadın Balaqardaşın evinde ne gezir ? Belke sehv salıblar ? Belke Balaqardaşın sevgilisi Ulduz deyil başqası imiş . Belke Ulduzu Balaqardaşın sevgilisi bilib yanlışlıqla qaçırıblar . Axı eşitdiyine göre Ulduz Moskvada hekimlik oxuyur .
Eslinde İbrahim , o vaxt kende dönecekdi . Ulduzun döyüşe getdiyini eşidib ona möhkem hirslenmiş , hetta özünü öldürmeye bele cehd etmişdi . Bu biyabırcılıqdan sonra kende getmeyi xeyalından bele cıxartmışdı .
Maşın meşenin ortasıyla ireliledikce ...
Oxucularım menden yeni bölümü gözleyirdiler . İşlerimin yoğunluğundan bu gün paylaşım ede bilmemişdim . Oxucularım yeni bölümü sebirsizlikle gözleyirdiler . Xüsusiyle Kemale . Bu bölümü yazmışdım ama paylaşmaya zamanım qalmamışdı . Axşam idi . Hekayeye son defe nezer salıb oxuculara teslim etmeli idim . Çünkü facebook sehveme gelen bildirimler davam etmeye izin vermirdi ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)