Elimi saxlayib sehveme gelen bildirimlere nezer atıb , bezilerine cavab yazır , bezilerin beyenirdim . Ama her şeyden cox israrla yeni bölümü isteyirdiler . Yazdığım 15 bölümü öteri redakte edib oxucularıma teqdim etdikden sonra 16 ci bölüme start götürdüm .
... Maşın meşenin ortasınca ireliledikce İbrahim bu veziyyetden cıxış yolu axtarırdı . Ne edeceyini bilmidi . Onları aparan şofere aynada baxıb
- Sen bir yerde telefon butkasında eyle !
- Gecike bilmerik . İzimize düşübler , lengimek tehlükelidir . Manaf müellim de bizi gözleyir .
- Ele men Manaf müelimle danışacaqdım . Bir şey unutmuşam onu soruşacam .
- Şehere girişin ne qeder çetin olduğunu bilirsen ?
- Bilirem , ama bu vacibdir .
Biraz aralıda kendin balaca demiryol stansiyası görünürdü . Saşa aşını sakit , daldalıq bir yerde saxlayıb İbrahimi gözleyirdiler .
İbrahim stansiyanın peronundakı telefon klubesine yaxınlaşıb guya telefonla danışırmış kimi, özünü biraz meşgul gösterib geri döndü .
- Saşa , Manaf müelimden emr aldım . Biz Pskova getmeliyik .
- Bereber gedeceyik de .
- Yox ! Biz qatarla qedeceyik . Sen geri qayıdacaqsan .
- Qaratla qız qaçırtmaq olar ?
İbrahim elin cibine salıb bıcağı cıxartdı .
-Bunula olar ! Maşın daha tehlükelidir . Yolda QAİ-ler var.Menzil başında uşaqlar bizi alacaqlar sen narahar olma . Yolcu yolunda gerek . Dayanma cıx yola . Manaf müellim de Pskova yola cıxmış , orda bizi gözleyecek .
Saşa şübheli bir nezerle maşının penceresinden qızı süzüb
- Bunu nece götüreceksen ? Bu özünde deyil .
-Onu özüne getirerik , sen narahat olma . Helelik burda dursun . Men gedim görüm bilet tapırammı ?
İbrahim stansiyaya gelib biletlerle maraqlandi . En qısa zamanda burdan kecen qatar düz 3 saat sonra gelecekdi . Lengimek olmazdı . Üç saatburda gözleye bilmezdi . Ulduzu buradan qaçırmalıydı . Onu da bilirdi ki , Ulduzu qaçırmaqla neçe illik dostuna , sirdaşına , qardaş dediyi bir adama xeyanet edecekdi . Belke de derdini Manafa söyleseydi , Manaf Ulduzu bağışlayacaqdı . Ama onu da deye bilmezdi . Cünkü onların kitabinda arvadın xeyanetini bağışlamaq yox idi . Hele , hele bele bir veziyyetde dosta xeyanet hec bağışlanmazdı . İbrahim iki daş arasında qalmışdı . Ya özü öz eliyle arvadını Manafa teslim etmeli , Manafın gözünde özünü yükseltmeli , ya da arvadını bu pis bataqlıqdan qurtarmalı idi . Ya qaçırmaqla , ya öldürmekle . Bu lekeni ancaq ölüm temizleye bilerdi . Bu bataqlıqdan qurtarsa da, lap başlarını alıb qaçsalar da ya Manaf ,ya da Balaqardaş onları rahat buraxacaqdımı ? Bütün bu suallar onu narahat edirdi .
Stansiyanın peronunda o baş, bu baş gezerek götür - qoy etdi . Bu işden bir cıxış yolu axtardı . Qaçma gümanı da yox idi . Ama ULduzu da ele vermek istemirdi . Bu veziyyetde ancaq Ulduzu öldürmeliydi bunun başqa yolu yox idi .
- Gedek !
Maşına oturub Saşaya emr etdi .
- Hara ? Bes Pskova gedecekdin noldu ?
- Burda bilet yoxdur merkeze gedeceyik .
-Vallah sen neylediyini özün de bilmirsen . Şehere gire bilmerik axı .
- Bele edek o zaman . Bizi o biri stansiyada düşürt , sen get , şeherden bize bilet al gel . Biz bu stansiyadan qatara minerik .
Ulduz qımıldandı . İbrahim tez elini cibine atıb bir deste pul çıxardı Saşaya verib dedi ;
- Biz seni maşında gözleyeceyik . Sen taksiyle get - gel .
Ulduza baxdı . Ulduzun başı dizinin üstünde idi . Ne olduğunu bilmeden boynunu ovxalayırdı . Gözleri hele de yumulu idi . Köyneyinin döş cibinden qelemi cıxarıb ovcuna " sakit olsan ikimiz de qurtaracağıq " deye yazdı . Elini Ulduzun gözü qarşısına tutdu .
Maşın qalın meşe yoluyla irelideki stansiyaya doğru gedirdi .

ARAZIN O TAYI .

Araz artıb böyüyüb boy - buxunlu cüsseli , genc oğlan olmuşdu . Agılı , medeniyyeti ve terbiyyesi ile tay tuşlarından secilirdi . Esmer müellim tutaraq ona xususı ders verdirirdi . Müellimi avropada tehsil almış cox savadlı , İranın arstokrat ailelerinden olan Ferruxi Mohammed , esilleri Azerbaycanlı olsa da , İranın siyasi veziyyetinden yana özünü ölkede fars kimi tanıtdırmışdı .Ölkede tanımış şexsiyyetlerden idi . Her kes onu fars kimi tanısa da ömrünün sonlarına qeder iki Azerbaycanın birleşdirilmesi uğrunda mübarizesini davam etdirmişdi .
Esmer Ferruxini yaxından tanıyır , demek olardı ki ikisi de senget dostu sayılırdı . Vetenperver biri olduğunu bile bile onu Araza müellim olaraq secmişdi . Ferruxi ölkenin gizli siyasetinde baş rol almışdı . Gizli dernek fealiyyetleri de telebelerini de bu yönde yetişdirirdi .
Esmerle Araz İranda , Asyayla Qulam Ankarada birbirlerinden ayrı heyat yaşayırdılar . Esmer onların rahatlığı üçün onlara her şerait yaratmışdı . Birbirinin arxasıyca dogulan qızların xeberini aldıqca Esmerin üreyi pervazlanıb Ankaraya qızının yanına ucurdu . Gedib nevelerini görmek , onları sevmek isteyirdi . Lakin Asyanın sonuncu defe ona dedikleri yadına düşdükce qanadı sınmış quşa dönürdü . Qulamla tez tez mektublaşırdı . Qulam da ne qeder Asyanı anası için danlasa da , anasını bağışlamasını istese de Asyadan hemişeki kimi neinki bağışlamasını , hec üzünü bele görmek istemediyi cavabını almışdı
- Bes uşağın ne günahı var ? Heç olmasa oğlunla elaqelerini kesme .
- ...
Qulamın her cabası cavabsız qalırdı . Ne qızı ile ansının arasındakı buzları eride bilmirdi , ne de ana ile oğulu qovuşdura bilmirdi . İlk günler Asya oğlu üçün darıxsada , onu atmaqda peşiman olsa da qızları bir birinin ardınca doğulduqca yavaş yavaş Arazı unutmağa başlamışdı . 7 ci qızı Şerqiyye doğulanda ilk defe " Arazımı isteyirem" - deyib ağlayaraq nale cekdi . Ve bu Azazdan sonrakı ilk ve son nalesi oldu . Bir daha Araz adı cekmedi . Belke de sonuncu qızı oğlan olmasını arzulayırmış , qız olunca özü etdiyi sehvine üsyan etdi . Belke de oğlunu atmağı Allahın acığına gedib , Allah ona "oğul " deye dad çekdirmek fikirine düşüb ...
Ferruxinin en gözel , en sevdiyi telebelerinden idi Araz , Arazın sirrini çevresindekilerden bir Ferruxi bilirdi . Onu da möhkem dostluq elaqesi olan Esmer ona söylemişdi . Esilinde bunu söylemekde meqsedi vardı . Ferruxinin ağzının bütövlüyünü yoxlamaq üçün bu sirri ona vermişdi . Ferruxi heç de teccüblenmemişdi .
- Ne qeder ki , milletde bu islam- din düşüncesi ki , var, hele cox günahlar doğulub meydana cıxacaq ...
Esmerle Ferruxinin milli düşünceleri , mantel fikirleri eyni idi . Ferruxinin ailesi ile möhkem dostluq münasıbetleri olsa da Esmerin onun arvadı Güllü ile fikirleri üst üste düşmürdü . Ele Ferruxinin özü de arvadı ile demek olar ki ,heç neyi müzakire etmir , ölkenin problemlerinden , dünyadan heç ne danışmırdı . Güllü siyasetden , dünyadan uzaq idi . Uşaqları yox idi , qardaşının qızını övladlıq götürmüşdü .
Araz aktiv uşaq olduğundan Ferruxi onu herkesden gizli milli düşüncede ölkeye xidmet eden bir şexsiyyet kimi yetişdirirdi .
- Vaxt gelecek sen özün günah dolu ölkenin içindeki günahsızların halına ağlayacaqsan . Özün bu ölkeden nifret edeceksen . Nifretinden bu ölkeni pislikden temizleyeceksen . Nifret etmesen bu ölkeni seve bilmezsen . Yadında saxla en böyük sevgi nifretden başlar . Bu tek ölke üçün deyilmiş söz deyil . Heyat beledir . Nifret sevgiden önce gelir - deye elini Arazın ciynine qoyaraq davam edirdi ;
- Bir bilsen ki , bu sistem nece aileleri kor goyub , nece mantel düşüncelerden yuvalar dağılıb , nece günahsızlar dünyaya gelib . İnan Allaha and olsun ki , onları bir yere toplasan İranın öz ordusundan cox böyük bir gunahsızlar ordusu meydana geler . Bax bu başı görürsen - yaşdan ağarmayıb gördüklerimden ağarıb .
Beli nece illerin dersin ilk semeresi bir gün özünü gösterdi . 17 yaşındayken Ferruxinin yaratdığı inqilab destelerinin birinin başında Araz dururdu . Xoyda baş qaldırmış inqilab mitinqlerinde şeher camaatını başına yığmış Araz milli vetenperverlik çıxışları edereken Araza dövlet terefinden edam emri oxundu . Ferrıxi ve Esmer Arazı gizli yollarla Türkiye torpaqlarına kecirderek onu Qulama emanet etdiler . Arazın xarice qacırılmasında Esmer günahkar bilinerek hebs edildise de hec bir delil olmadığından azadlığa buraxıldı . Ancaq elsiz . İçeride ceza olaraq sol eli bilekden yuxarı vurulmuşdu ...
Ferruxinin adamlarından iksi Arazı serhedden keçırerek Qulama tehvil verende serhedde inanılmaz bir sehne açılmışdı .
Saçları qar kimi beyazlaşan Qulamın sevincinin heddi hüdudu yox idi . Saçlarının ağından üzüne nur gelmiş Qulamın sıx beyazlaşmış kipriklerinden mirvari damlalar gilelenmişdi .
- Men seni axırıncı defe görende sen bax bu qeder uşaq idin - Deyib eli ile yer beraberini gösterdi - Bax bele çupuluydun . Hec yerimirdin . Doğulduğun günden seni o vaxtına qeder men böyütdüm . Asyadan cox meni isteyirdin . Hec yaxamdan düşmezdin .
Araz tanımadığı bu yaşlı adama baxıb ;
- Asya kimdi ? - deye soruşanda Qulam araya söz qatdı ;
- Bizim xatundur da . Maşşallah , böyük oğlan olmusan indi . Gel seni qucaqlayım ! Hey gidi dünya heyyy ! Sen bu dünyada nelere şahidsen , sende ne sirler yatır , dağıl a dünya , dağıl !
- Nenem demişdi , dedemin qohumusan .
- He qadan alım , emiuşağıyıq . Ama bizim xatunun yanında bu barede bir şey deme , neyse bizim terefden heç kimi görmek istemir . Eslinde pis arvad deyil ee , neyse o terefden bura gelen olanda qanı qaralır . Yazıq orda cox çekib - deye Qulam başıyla serheddin o tayını gösterdi . Arazın üzüne baxdı . Gencin üzündeki meyusluğu görüb gülümsedi ;
- Sene bir sirr verimmi ? Damarın tuta bilsen seni oglu kimi sevecek , oglu kimi demek de düz cıxmaz . Senonun oğlusan ...- dediyine özü de caşdı , yanı oğlu kimisen , seni beraber böyütdük . Sen istersen eğer , ona ogul olacaqsan . Men buna inanıram ki o da seni sevecek . Gedek !
Uzun yolun yorğunluğundan ele faytonda mürğü vuran Araz arabacının sesine gözünü açdı .
- Catdıq ! - Qulam çevik bir hereketle faytondan atlanıb yere düşdü . Araz faytonun qapısından başını cıxarıb etrafa nezer saldı . Etraf iki üç mertebeli dar küçeli evlerle ehatelenmişdi . Yer kiçik qaya daşlarla döşenmiş , bu da küçeye xüsusi gözellik ve qedimilik verirdi .
- Babam geldi ! - deye iki hörükleri qatlanıb altdan yuxarı bantlanmış 3 - 4 yaşlarında qız onların qabağına qaçdı . Atasının boynuna sarılmış qız qollarıyla atasını var gücüyle qucaqlayıb atasının yanaqlarından dayanmadan öpürdü .
- Dayan köpeyin qızı , yavaş üzümü yudun , düş aşağı !
- Faytondan eşyaları alıb geri döndü .
- Gel oğlum ! Esmeri tanımırsan haa !
- Anamdır , nece tanımıram ?
- Anan deyil ! Tanımırsan dedim , demek tanımırsan . Bu da kiçik bir dövlet sirridir - deyib göz vurdu . Razılaşdıq ?
Çaş - baş qalmış Araz ne deyeceyini bilmedi . Eslinde bu işin içinde bir sirr yatdığını bilirdi , ama bu sirr ne idi ? Niye serhedden bu yana Qulam ona arvadına gore tapşırıqlar verir . Arvadından niye ehtiyyat edir ? Üzünü görmediyi Qulamın arvadına qarşı beyninde bir şeyler dolaşırdı . Onu ya qeddar , ya da soyuqqanlı , etibarsız bir arvad kimi tesevvür edirdi .Qulamın yaşına baxanda arvadı da yaşlı olması lazlm idi . Qabaqlarına " babam geldi " deye qacan qızcığazı görende dodaqları qaçdı .
- Maşallah ne geşey baladır bu , allah saxlasın . Yeqin nevenizdir - deyende Qulam ter ters Araza baxıb qımışdı ;
- Sonbeşiyimdir - deyende Araz Qulamın xanımının genc bir qadın olduğunu anladı . İçeri kecende içeride qızlardan dördü vardı .
- Ananız hanı ?
- Ümüxanımla deyirmana gedib , gelerler indi .

ARAZIN ŞİMALI

Moskvanın ucqar meşelerinin birinde bir qadının iniltisi gecenin qaranlığında etrafa yayılmışdı .
- Yalvarıram İbiş burax meni , öz günahını mende görme , öldürme meni , yalvarırarm qıyma mene , aç ellerimi bir danışaq , eger günahım varsa öldür meni . Nolar . Bele incitme meni .
- Seni öldürmesem o zaman men peyser , oğraş olacağam , men seni elimle aparıb oynaşının düşmenine vere bilmerem . Sen mene xeyanet etmisen . Men seni nece bağışlayacam ki ?
- Men sene xeyanet etmemişem , İbiş , sen yox idin , başa düşürsen ? Yox idin , bütün Azerbaycan seni ölmüş bilir . Senden heç kimin xeberi yox idi . Müraciet etmediyimiz yer qalmayıb . Hamı senı itkin bilir . Sen ölmüsen deye men demi ölmeliydim ? Menim heyatım yoxdu ? Menim yerime sen olsaydın neyniyerdin , he ? Men ölseydim evlenmezdinmi ? Bes sen haralardaydın bu vaxta qeder ? Deyek ki meni şeytan aldadıb yolumu azmışam bes sen ? Sen niye bu yola düşmüsen ? Men heyatımda görmediyim bir eşqi yaşadım , mehebbetimin qulu oldum bes sen?
- Hele utanıb ölmür ee men ölüm , bir dili de var danışır ee ? Hele mehebbetden dem vurur ee - deyib elindeki bıçağın sapıyla Ulduzun ağzının üstünden vurdu , eli qolu oturduğu stola bağlı olan Ulduzun ağzı qanla doldu .
- Şerefsiz ! Öz alcaqlığını mene yükleme , günah senindir . Menim yox . Özünü ölülye vurub banditlere sen qoşulmusan. 8 ildir ee yoxsan ortalarda .
- Barım sen bandıtin meşuqesı olmazdın .
- Men heç kimin meşuqesi olmamışam - deyib ağzındakı qanı kenara tüpürdü - men sevmişem , heyatımda yaşamadığım bir mehebbeti Balaqardaşla yaşamışam . Onu sevmişem . Ay yazıq sen ne bilirsen ki , sevgi nedir ? Sen hardan bikesen ki sevmek , sevilmek nedir ? Sen mene 2 ilde verdinmi heç o sevgini ki , qarşılığını da isteyirsen ? Senincün sevgi toy günü gelinin qapısına gelmeden gelin evinde ermeni haxcikleri ile oynaşmaqdır . Sen heç vaxt menim yaşadığım kimi böyük mehebbet yaşaya bilmezsen . Men sevmişem , sevilmişem , ölünceyedek de onu sevecem ...
Ulduz bağıra bağıra danışdıqca ibrahim de ona bağırır, susmasını emir edirdi . Onun boğazından tutub sıxırdı . İbrahimin barmaqları Arasında böğılan qız xırıldayıb sesini kesdi .
- Ulduz ! - ibrahim heyecanla qızı silkeledi .
Meşenin ortasındakı komada ses bir anda kesdi ...
Ulduz gözünü açanda özünü demir carpayının üstünde yatmış gördü . İbrahim elinden tutub başını onun elinin üstüne qoyaraq yerde oturararaq yatmışdı . Ehmalca elini İbrahimin elinden cekib yatağından düşdü . Ayaqqabısını geyinmek istedi . Ayaqqabısı dikdaban idi onnan qaca bilmeyeceyini anlayıb etrafa baxdı. Qapının arxasında uzun boğaz rezin cekmeler gözüne deydi . Paltosunun eteyini eline toplayıb cekmeleri geydi . Ayağına cox böyük idi . Ama olsun burdan qaçmalı idi . Qapını açıb bayra çıxdı . Hava alatoran idi . Meşenin qalınlığından günün hansı vaxtında olduğunu anlamadı . Heç bir yol - riz görünmürdü . Qar her terefi tutmuşdu . Biraz aralıda İbrahimin arxadan şoferin boynuna vurub maşından salaraq Ulduzu qaçırtdığı " Volqanın " üstü qarın altından qaralırdı . Axşamdan yağan qar maşın boyu beraberinde idi . Burdan qaçmaq mümkün deyildi . İceri girib etrafa tekrar nezer yetirdi . Gözüne taxtadan düzeldilmiş kürek deydi . Küreyi götürüb özüne dayaq vere vere qarın içiyle çetinlikle de olsa irelilerdi . Ne qeder getdiyini bilmedi bir vaxt başını qaldırdığında özünü ucu bucayı görünmeyen ağaclığın arasında gördü . Sessizlikden gulaqları cingildeyirdi . Arada hardasa uzaqlardan bir ağac şaqqıltısının sesi ona nece gelirdise , ele bilirdi kimse qulağının arxasında quru şax qırırdı . Meşenin derinliyine getdikce hava da soymağa başlamışdı . Eyni qalın idi ama paltosunun etekleri qardan islandığundan hem ona ağırlıq edir hem de qıçları istanırdı . Cekmelerin içinde ayaqları buz tutmuşdu . Qar getdikde daha da derinleşir bezen yıxılır bezen dururdu . Yıxıldıqca qarın içinde yoxa cıxırdı . Cox uzaqdan İbrahimin sesi gelirdi . Uldüzü sesleyirdi . Qarın izine düşüb Ulduza yetmeden Ulduz ne olur , olsun ana yola cıxmalı idi . Bu niyyetle kürekle özüne yol aça aça gedirdi , doğrumu gedirdi yanlışmı , bilmirdi . Arxadan gelen ses getdikce yaxınlaşırdı . Ses iki terefden gelirdi , eslinde meşe sesle dolmuşdu . Hem ibrahimin sesi meşede eks seda verir, hem de ecaib qarışıq sesler meşede uğultu yaratmışdı . Qarın qaLınlığında gözüne nese deydi. Heyecanlandı . Yerinde devikib ora , bura boylandı . Heç ne görünmedi , cox gorxurdu . Geri dönmek istedi ama dönmeyede ürek etmirdi . O qeder yol gelmişdi . Bu meşenin bir sonu olmalıydı ya yox . Külek de bir yandan qalxıb qarı üzüne çırpırdı . Gözünü açıb etrafa baxa bilmirdi . Ağaçlardan lopa lopa tökülen qar saldığı izi coxdan itirmişdi . Geri de qayıda bilmezdı geldiyi izi cox az bilinirdi birazdan o da batıb gedecekdi .
Yaxınlıqdabir henirtihiss etdi . Ayaq saxlayıb etrafı dinşedi heç ne görünmurdü . İreli getmeye ürek etmirdi . Geri döndü . Qarşısında sankı qara bir dev dayanmış yerinde fınxırırdı . Boğazı qurudu , rengi saraldı . Dili ağzında esdi ;
- Aaa...yıııı ! - deyib yere çökdü .
Ayı qabaq ayaqların qaldırıb bu cılız qızı parçalamağa hazırlaşırdı . Ele bu vaxt meşenin sakitliyini tüfeng sesi pozdu ,ikinci güllede üstüne sanki bir dağ aşdığını görüb yana yumalandı ...

Bir terefden Baharın mesajları Bir terefden de oxuyucularımin bildirimleri meni yeni bölümü paylaşmağa telesdirirdi . Baharın mesaylarındakı yeni hadiseler meni romanın daha maraqlı bölümlerini yazmağa sövq edirdi . Elimi burda saxlayıb Baharın mesajlarını açıb oxumağa başladım , oxuduqca yeni bölüm üçün düşündüklerim filim kimi gözlerimin qarşısında canlanırdı ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)