Asyanın ölümünden sonra yazdığım romanın ikinci hissesine kecid almağı düşünürdüm . Artıq köhne nesilden kimse qalmamışdı . Bir Beşir , bir de Qulam idi ki , artıq onlarında bu heyatda rolu bitmek üzre idi . Bundan sonra yeni nesilin dramı başlayırdı . Nece deyerler, heyat bir teatır sehnesi , insanlar bir oyunçu , geler - oynar - geder...

- Dayanın uşaqlar , svetafora diqqet edin ! Artıq böyümüsüz dördünüz de . Hele de yol hereket qaydalarını öyrenmemisiz . Yola diqqet edin , fikir verin, öyrenin ! Yol hereketi qaydalarını her biriniz öyrenmelisiz !
- Baş üste , ana.
- Men bilirem Ana
- Aferin sene , bilirsen ama özünden balaca qardaş - bacına heç ne öyretmirsen - qınayıcı bir baxışlarla böyük qızı Meleykeni süzdü .
Meleyke başını aşağı salıb, bacısının elinden tutdu . Qırmızı işıq yanan kimi , piyada xetti lie yolu keçmeye başladı . Ulduz Habilin ve Mobilin elinden tutub onların arxasıyca getdi . Küce adamla dolu idi . İbrahim sekkiz aylıq Qabili uşaq arabası ile yolu kecirib orda ailesini gözleyirdi .Yeni il erefesi idi , uşaqları şenliye götürecekdiler . Sabahdan güneş doğsa da hele de yolların buzu erimemişdi . Buzlu asfaltın üstünde cetin gezmek olurdu . Ulduzun iki uşaqla bütün diqqeti qabaqda geden qızlarının yanında idi . Qabaqda geden qızlarına gösteriş verir , sesi ile onları kontrol edirdi .
Meleyke yolu kecmeye telesince ayağı sürüşüb yıxıldı , bacısı Aynuru özüne direk verib qalxdıqca, dartıb Aynuru da yıxırdı . Arxadan onların bu halını izleyen Ulduzu gülmek tutur , oğlanlarının elini buraxıb onları qaldırmağa can atırdı . İbrahim svetaforun sarı işığının yandığunu görüb onları telesdirdi. Arabanı sekide qoyub özü onlara teref keçdi .
-Tez olun , tez olun - deyib qızların elinden tutub yolu kecirerken piyadalardan cavan bir oğlan Aynuru qucağına alıb yolu keçirib arabanın yanında yere qoydu . Maşınlar artıq herekete gelmişdiler . İbrahim Meleykeni sekiye teref çekende ayağı sürüşdü . Maşın yoluna yıxılacağını görüb Meleykenin elini buraxdı . Yol dik olduğundan buz onu sürüşdürüb aşağı teref aparırdı . Ulduz ve uşaqlar sekiye çıxmışdılar . Ulduz İbrahimin bu halına baxıb qeh - qehe cekib gülürdü .
Ele bu andaca gülüşü dodağında qaldı . Yaşıl işıqda herekete gelen maşın düz onun üstüne şütüyürdü .
- İbiş , diqqetli ol ! - deye qışqırmağa başladı . Maşın dayanmaq istese de yolun buzundan kontrolunu itirmişdi . Şofer İbrahimi basmamaq üçün maşını sekiye teref dönderdi . Sekide dayanmış adamlar qışqırıb dağılışdı . Yerinde donub , qorxusundan barmaqlarını dişleyen Ulduz heyecanla bu qezanın ne ile neticeleneceyini gözleyirdi . Maşın kontrolunu itirib dönerken , arxası İbrahime deyib onu atdı . Sekiye cıxan maşın Ulduzun üstüne gelirdi ...
... Reanimatsiya şöbesinde İbrahim ve beş uşaq boynunu büküb oturmuşdu . Qolu buynundan asılı idi . Karıdorun sesizliyini Mobil pozurdu .
- Dedeyy , dedey eve , del dedey , mamamı istiyiyem ...
Uşaqlar perişan olmuşdular . Cox acınacaqlı veziyyet idi . Uşaqlarına baxan kimi kimsesi yox idi . Uşaqlarla xestexana , baxca arasında qalmışdı . İşe bele gede bilmirdi . Emisi qızları evlenib külfete qarışmışdılar . Heç biri ailesini uşağını qoyub Qazaxstana gelen deyildiler . Beş körpe uşaqla İbrahime cox cetin idi . Ulduzun iki heftelik xestexana günleri ibrahim üçün iki il kecdi .
Qonşuda Qalya adlı bir qadın var idi . Eri içen , ceken eyaşın biri idi . Bu qadında qafqazlılara qarşı diqqet vardı . Buraya köçdüyi günden bütün diqqeti fikri İbrahimin üzerinde idi . İbrahim bunu görmemiş deyildi . Tebii ki , bunu böyük bir terbiyesizlik kimi deyerlendirirdi . Özünü o yere qoymurdu . Ulduz qezaya düşmezden önce Qala İbrahimi ulduz evde olmayanda bir şey behane edib onlara geler , yüz cür behanelerle İbrahimi evine cağırar , bezen evde qurulmuş meclislere onu da devet ederdi . Hetta bir iki defe de Beşir onlara gelende Qala onu da evine devet etmişdi . Qadın ve kef meclislerinden doymayan Beşir , canı bele meclislerden sıxılmış İbrahimi ruhlandırırdı .
- Heç dayına oxşamadın ee , ə, yeke kişisen , kef ele .
Mikayılın köc külfeti başını basdıqca , ogul uşaqları böyüdükce qara sancılar Beşirin canını alırdı . Hele ibrahimin toyundan Mikayıla düşmen kesilen Beşir en gizli bir hemlede ona zerbe vurmağa calışırdı . Mikayılın böyük oğlu inistitutun hüquq faklutesine qebul olanda Beşir evde , eşikde neyi var vurub qırmışdı . Bezen başqalarının uşağının uğurlarını görende öz uşaqlarını arzulayırdı .özünü ne qeder tox tutsa da hetta onlardan ötürü ağladığı günler de olmuşdu . Dost tanışları onu vefalı aile başcısı , uşaqlarına en gözel ata kimi görürdüler . Beşirin evlenib aile sahibi olmaması sebebi , Arazın o tayında qalmış ailesine etibarı kimi deyerlendirirdiler . Beşir tenhalıqdan darıxdığı günlerde buralara geldiyine peşiman olduğunu heç kimden saxlaya bilmirdi . Ömür karvanı yavaş yavaş menzil başına çatırdı . Ömrunu qadınların qucağında eyş işretde keçiren Beşir ömrünün bu yaşında ailenin ne qeder vacib olduğunu çox gözel başa düşürdü . Üç arvadından olan yeddi övladının biri yanında deyildi . Bezen ömrünün bu vaxtında onlara ne qeder can atmağa çalışsa da , ölkenin şertleri onun arzusunu gözünde qoyurdu . Geldiyi günden onlardan heç bir xeberi yox idi . Son vaxtlar evlenmeye qerar verse de İbrahim ve dostlarının eliyle evine getirdiyi qadınlara qoyduğu şerti ya heç bir qadın qebul etmirdi , ya da qebul edenlere de allah uşaq vermirdi . Qadınlara bir şerti vardı , şerti ona bir evlad vermek idi. Ama nedese onun qanını daşıyacaq bir evladı olmurdu . Bunun üçün Moskvadan bele müaliceye getse de müalicenin heç bir neticesi yox idi . Cinsi zeiflik yaşının bu vaxtında öz işini görürdü .
İsmayıl vezifesinde böyüyerek nazirliye qeder yükselmişdi . Heç bir yükseklik Allahın verdiyi derdi aradan qaldıra bilmezdi . İsmayılın da günü günden böyüyen anadangelme xeste qızının derdi onu da Olyanı da vaxtından evvel qocaltmışdı sanki , ne atılası deyildi , ne satılası , Allahın verdiyi derde ikinci qızı Mahirenin dünyaya gelişi ile teselli tapdılar . Mahire onların hem qızı , hem oğulları oldu . Onu xususi mekteblerde , özel müellim terbiyesiyle böyüdürdüler . Ele Mahirenin varlığıyla kifayetlenib Allahlarına şükür etdiler .
Ulduzun qeza xeberini eşidib Mikayıl Laleni de götürüb Qazaxstan onlara geldi . Deyir qonaq , qonağı istemez , ev sahibi heç birisini .
Mikayıl gelende Beşir de onlarda idi . İki sinsi düşmen bir yere düşmüşdü . Üzde , açıqda düşmençilikleri olmasa da , içlerinde bir birilerine qarşı kinleri sonsuza qeder idi .
Burda qaldıqları günden Lale beş körpe uşaqla , üç kişi ile böyük bir evin öhtesinden gelmeye çalışırdı . Amma burda tekbaşına ona cetin olacağını görüb , uşaqları da götürüb , Bakıya dönmeyi qerara aldı. Ulduz sağalana qeder uşaqlar Bakıda Mikayılın evinde qalacaqdılar . Belelikle Beşirle İbrahim ikisi evde tek qalınca İbrahim gündüzler işde , işden xestexanaya ordan da geceler Beşirle keyf işretde qadın meclislerinde tüfeyilli heyat sürürdü . Bu müddet erzinde Qala onu sözün esil menasında menimsemiş , onu ələ keçirmişdi . İlk günler eri ola ola erine xeyanet etdiyinden tesüflenen İbrahim sonralar bütün qadınlara , o cümleden Ulduza bele nifret etneye başladı .
- Heç ferqi yoxdur , müselman ya da xristiyan . Qadın şeytandır kim ne deyir desin - deye içki meclislerinde qadınlar haqqında menfi fikirlerini yürüdürdü . Bunu demeye esası da vardı . Her kes dünyaya öz penceresindane baxar deyirler . İbrahim de Beşirin sözüyle qadınlar öz penceresinden baxırdı . anasını zinakar , bacısını gezenti kimi tanıyırdı axı ...
Ulduz xestexanadan cıxandan sonra onu bir müddet dincelib tam sağalması üçün Azerbaycana yolladı .
Ulduz Azerbaycandan müharibe zamanı cıxan idi . Bakıya sadece müharibeye yola düşende esgerlerle beraber ilk defe o zaman gelmişdi . O da herbi komisarlığın teşkil etdiyi maşında Bileceri demir yol vağzalına qeder , vessalam . Hemişe Azerbaycan haqqında radioda bir şey dinleyende , o cümleden Bakı haqqında böyük bestekarların mahnılarını eşitdikce bu şeheri görmek, orda yaşamaq arzuları üreyinde çin çin olurdu . Azerbaycandan qastraol seferlere gelen konsert ve teatırları , elimi tedbirleri qacırmazdı . Böyük memuniyyetle iştirak eder , veteninin uğurlarını her yerde iftixarla öyerdi .
Qatardan veten torpaqlarına ilk qedem basdığı gün bu ölkenin ona ne qeder doğma olduğunu bir daha tesdiqlemişdi. Azerbaycan onun buraxıb getdiyi kimi deyildi , demek olar ki , 95 faiz deyişmiş müasir bir ölke olmuşdu . Yeni nesil ölkeye müasir ab- hava getirmişdi . İnsanların üzü gülür , müasir geyimli gencler şeherin gözelliyine gözellik qatırdı . Azerbaycanın ciceklenen vaxtı idi . Dedi- qodu aradan qalxmış , köhne fikirler silinib getmişdi .
Uşaqları yanına alıb şeheri gezdikce Ulduz bu gözel şehere aşiq olmağa başlayırdı . Kecmiş keçmişde qalmışdı . Her şey unudulub getmişdi . Ulduzun üreyi yaxınlarının yanına pervazlanıb uçurdu . Uşaqlar da özü de onların yanında özlerini xoşbext sayırdılar. Uşaqlarının qohum eqrabaya qaynayıb qarıışmasını ulduzun üreyince idi . Bu barede mektublarında da yazırdı ;
- İbrahim , ezizim unutma ki ,ora bizim vetenimiz deyil . Uşaqlarımız orda kimsesiz böyüyür . Artıq onların da qohum - eqrabaya qaynayıb qarışan vaxtıdır . İşini deyiş gel Azerbaycana . Burda işleyersen . Cox keçmez dövlet bize ev de verer .
Ne olur olsun İbrahim orda qurduğu düzeni pozub Azerbaycana dönmek istemirdi . Beşirin meslehetiyle Qazaxstana dönmek istemeyen Ulduza Bakıdan kiraye ev tutub onları ora yerleşdırdiler . İki il her ay Ulduza pul yollayan İbrahim , sonralar ona gönderilen mevacibin arasını kesmeye başlamışdı . Çetin veziyyetde qalan Ulduz bu defe İbrahimle danışıqlara girib tekrar Qazaxstana dönmesini istese de bu defe uşaqlar ora getmelerine etiraz etdiler . Yalnız yay tetilinde toplanıb Qazaxstandakı evlerine geder Meleykeyle Aynurun dersi açılanda Azerbaycana dönerdiler .
Erinin gönderdiyi pul bezen böyük külfete yetmirdi . Kira , evin gündelik xerci, qızların mekteb levazimatları . Hele baxcaya geden oğlanlar ...
Düzdür İsmayılın ve Beşirin de ona kömekliyi deyirdi . Ama bu ne vaxta qeder bele olacaqdı ki ? Özü öz ayaqları üzerinde durmaq isteyirdi . Elinde gül kimi seneti var idi . İşlemeli , ev növbesine durub ev almalı idi . Bu fikirle balaca oğlanlarını baxcaya qoyub iş üçün Respublika Sehiyye nazirliyine erizeyle müraciet etdi . Cox kecmedi ki , Merdekan sanatoriyalarından birine hekim teyin olundu . Ve gencliyinde xestexanada başlamış ve yarım qalmış eşq burda davam etmeye başladı ...

Araz anasını itirdikden sonra Qulamın mesleheti ile onlara köçdüse de , burda cox qala bilmedi . İranda artıq inqlab başlamışdı . Ferruxinin irandan ona yolladığı ismarıçlar onu Türkiyede yaşayan cenubi Azerbaycanlıları bir yere toplayıb farslara qarşı inqılabın alovu körükleyirdi . Araz farslara qarşı inqlabın Türkiyedeki fealların rehberi idi. Odur ki, burda qacaq heyatı sürürdü . Yaşı da kecirdi . Özü öz heyatını düşünmeye ne zamanı yox idi ne hevesi ...
Özü qaçaq heyatı süren Qulam Arazı eve eşiye yovuşdura bilmirdi . Bir iki defe Arazı evlendirib aileye uşaq yiyesi etmek istese de sonralar bu fikrden el cekmişdi . Onun vetenine xalqına ne qeder düşkün olduğunu gördükce üreyi qürurla döyünürdi .
- O kimden terbiye alıb , kimden ders götürüb ? Nenesi qacaq Hemdiden - Esmerden , müellimi Ferruxiden - deye gülümsünürdü - Atalar düz deyib insan doğulduğunun yox , yediyi yerin kölesi olar . O da Esmerin ve Ferruxinin yetirmesidir . Qoy olsun !

Artıq 3 il idi ki , sanatoriyada işleyirdi balaca oğlundan başqa hamısı mektebe , hazırlığa gedirdi . İşde ev növbesine durmuşdu . Ve yaxınlarda yeni evine köçecekdi . Bu neçe illerde tekbaşına beş uşaqla cox çetin günler keçirmişdi . Yemekden hec bir korluğu yox idi . Menevi ve maddi desteyi de vardı . Di gelki beş uşağın yükü tenhalığın daha da hiss etdirirdi . Tek başına heyatla savaşırdı . Sabah qalxıb uşaqları yedirer mektebe gedenleri yola salıb , balacasını baxcaya aparar . Ordan qacaraq işe geler , günorta tekrar eve qacıb , ikinci növbe derse gedenleri hazırlayıb onları mektebe , mektebdekileri de eve götürer , tekrar işe qacardı . İşde sanatoriyanın bütün telefonları ona aid olurdu . Baş hekim yarı zarafat yarı gercek ;
- Gerek nazirliye müraciet edek , seni sanatoriyamıza doktor yox , telefoncu teyin etsinler .
Bezen ele gün olurdu ki , qarnına bir tike çörek yemeye zaman tapa bilmirdi . Günlerle saçlarına daraq deymirdi . Onsuz da son günler xercliyini, pulunu - parasını kesen İbrahimden canı boğazına yığılmış Ulduz onu Beşire şikayyet etse de Beşir kolxozdan yolladığı et , yağ , pendir , süd , meyve terevezle Ulduzun sesini kesmeyi bacarırdı . Daha Ulduzun xeberi yox idi ki bir zamanlar yaşayıb beş uşaq dünyaya getirdiyi evde İbrahim Qalayla er - arvad kimi yaşayır . Qala sadece yayda uşaqları atasının yanına gönderende mekanını deyişirdi . Ulduz özü işlediyinden İbrahimin yanına sadece ilde bir defe mezuniyyete çıxanda gedib , on - on beş gün qalıb dönürdü . Erinin qoynunda isti nefesine bürünende heyatında en böyük sehvini qebul edirdi . Kaşke Azerbaycanda qalmasaydı , özünü er sevgisinden , isti yuvasından mehrum etmeseydi - deye düşünürdü . Amma uşaqlarının xoşbextliyini gördükce bu peşimancılığından el cekib özünü teselli edirdi .
- Canı cıxsın , gelsin de bura . Bir bele camaat onun nazın cekecek ? Beş uşaq bir de men onu bura yığa bilmirikse biz onun arxasıyca sürüneceyik ? Heç daha men de getmiyecem. Bundan sonra onu uşaqlarına hesret qoyacam . O , zaman ağlı başına gelecek deyib daha bu il ora getmemeyi planlaşdırdı .
Belelikle Ulduz ve uşaqları 2 il idi ki , daha Qazaxstanla elaqeleri üzmüşdü . Sadece uşaqlar ataları ile mektublaşar zengleşib görüşerdi . Qadın uşaqları ile baş başa qalmışdı . Ne edeceyini özü de bilmirdi . Uşaqlar burda rahat serbest şen ve xoşbext idiler . Uşaqları ile Qazaxstana köçmeyi düşünse de uşaqlar ora getmeyi heç istemrdiler . Ulduz hekim idi . Az -cox uşaq pisixologiyasından xeberi var idi . Uşaqlar burdakı dostlarını , heyat terzini oraya deyişerdise onlar üçün çetin olacağını yaxşı bilirdi . Odur ki , taleyiyle , alnına yazılmış bextiyle barışıb bütün o terefli , bu terefli aileni bir yere topladı . Qardaşları ve ailesi ibrahimin emisi qızları ve Beşir İsmayılın evinde cemleşdiler , böyük bir aile meclisi quruldu . Onların heyatları müzakire olundu ve qerar qebul edildi . Bu yaşdan sonra boşanaraq uşaqlara yetim damğası vurmaq olmazdı . Zaten boşansaydı ne deyişecekdi ki ? Yene de İbrahim orda Ulduz burda idi . Ne de beş uşaqla Ulduzu heç bir kişi qebul edib onunla evlenmezdi. Bele neticeye geldiler ki, atadan boşanmadan uşaqlara aliment teleb edilsin . Gelerse gelsin , gelmezse orda qalsın .
Bu qerardan Ulduz da , İbrahim de razı qalmışdı . Ulduz bele heyatıyla barışıb uşaqları ile geleceye baxmağa başladı .
Cox cetin idi , uşaqların arada atalarını görme arzusu Ulduzu cetin veziyyetde qoyurdu .

Bir gün Araz Ferruxiden mektub alıb , desteni başına topladı . Yeni emir gelmişdi . Desteden iki neferle İzmire ordan da İstanbula getmeli idi . Mektubda yazılan emre esasen destedeki fealların biri qadın olmalı idi . Onun destesinde ise qadın yox idi . Etibar etdiyi iki neferi seçib bu emiri yerine yetirmek üçün etibarlı bir qadın feal tapmaga qerar verdiler . Liderlerden biri, Arazla möhkem dost olan Behram adlı biri bu işi boynuna götürdü . Aldıqları bu emiri yerine yetirmek üçün Behram Arazı İzmire yolladı .
- Biz sizi İstanbulda gözleyeceyik . Aliyeni de al gel !
Bu adını eşitmediyi , üzünügörmediyi qadın kim idi bilmirdi , tanımırdı da . Behramdan bezi tapşırıqları alıb izmire yola düşdü . İlk defeydi ki, İzmire gedirdi . Burda olduğu müddetde İstanbul ve başqa şeherlerde cox olmuşdu . Ama izmire heç getmemişdi . Buralarda xam idi . Avtobusdan düşüb elinde tutduğu adrese baxdı . Qalacağı otelin adresi buraya yazılmışdı . Elini qaldırıb yaxınlaşmaqda olan taksiye teref yelledi .
- Taksi ...
Arxadan taksiye bağıraraq ona teref qaçan qıza baxdı .Taksi yolun kenarına bend alanda Araz taksinin qapısını açıb adresi şofere uzadanda qız arxa qapını açıb özünü maşına tepdı .
- Hadi şöför kardeş bas kaza !
- Ama efendim , taksi bana durdu .
- Cok rica ediyorum, beyefendi acelem var !
Qız ürkek baxışlarla etrafa baxdı heyecanla ;
- Peşimdeler ! Rica ediyorum , al beni de götürün !
Araz onlara qacaraq yaxınlaşan adamlara baxıb maşına oturdu .
- Ya allah !
Tehlükeni geride qoymuşdular .
- Kim bunlar , ne istiyorlar ?
- Şey , babamın kan davalıları .
- Eee senden ne istiyorlar ?
- Şey , abi nasıl anlatayım ki , babam davanı yatırmak için beni davalısının oğluna verecekmiş . Ben de evden kaçınca peşime düşdüler .
-Nasıl olur ya ?
Taksiçi dayanmadan danışırdı . Bele hadiseler en çox cenub bölgesinde olduğunu deyirdi .
- Neden polise gidip de şikayyet etmiyorsun ?
- Yaa abii , kurban olayım . Başlatma polisine falan ...
Qız sebrsizlenmiş halda derinden nefes aldı .
- Nerye gideceksin peki ?
- Bilmiyorum . Ben karşıda inerim .
Ele bu vaxt taksi dayandı . Araza baxıb dedi ;
- Sizin adresiniz burası . Araz başın pencereden cıxarıb qarşısında dayandığı binaya ve küçeye baxdı .
- Burasımı ?
- Evet .
- Yürüyerek de gele bilirdim .
- Evet yakın .
- Borcum na kadar
Pulunu ödeyib aşağı endiyinde qız da maşından endi .
- Şimdi siz nerye gideceksiz ?
- Bilmiyorum . Ben bir yer bulurum .
- Hem buralarda yabancıyım diyorsun , hem yer bulurum diyorsun . Hadi gel benimle .
- Nerye ?
- Otele
- Evet yabancıyım . Bulurum ben bir yer . Sen işine bax . Biri iyilik yapdı diye sevindik . Deme sapığa rastlandık .
- Tövbe , tövbeee ...
Araz sebrsizlenib başın bulayaraq içeri kecdi . Kimliyini verib yer aldı ve yuxarı otağına çıxdı .
Uzun yolun yorğunluğu Arazı elden salmşdı bir xasiyyeti vardı yerini , yatağını deyişende yata bilmirdi . Ne ilĺah etdiyse gözlerine yuxu getmedi. Qalxıb pencereye yaxınlaşdı . Pencereye asılmış tülün arxasından küçeye baxdı . Bayaq onunla gelen qız tinde biri ile nese xısın xısın danışırdı . Qız Arazın diqqetini çekdi .
- Allah allah kimle danışır bu ?
Qızın adamdan nese aldığını görüb özünü toparladı . Elini belindeki silaha sürtüb özünü yoxladı .
- Belke xefiyyedir , dalımca düşüb ? Tekrar pencerede tülün arxasından boylanıb gözleri ile qızı izledi . Qız küçedeki simitciye yaxınlaşıb ovcunda tutduğu pulu ona verdi . Araz gülümsünüb başını buladı ;
- Day camaat qarnına bir tike çörek alıb yemiyecek ki , ne var ne var Araz burdadır . Yazıq qızın üstünde belke de pulu parası yoxdur .
Ele bu vaxt qapı döyüldü . Yaxınlaşıb qapını açdı . Otel işçisi bir xanım idi. Elindeki kağıza baxıb .
- Araz Abduni mi ?
- Evet buyurun !
- Aşağıda telefona bakarmısınız sizi istiyorlar .
- Kim ? - Çaşıb qaldı . Axı onun orda olduğunu kimse bilmirdi .
- Behram Behbudi
Behramın adını eşiden kimi penceyini çiynine atıb pilekenlerden aşağı qaçdı .
- Aloo , He , Behram
- Araz , özünü sakit apar, hecne olmamış kimi ve bu deqıqa otelden cıx !
- Noldu mesele nedir ?
- Danışmağa zaman yoxdur . Aliyeye güven .
Telefondan gelen kesik sesler onu daha da çaşdırmışdı .
- Alo , Behram , Aliye kimdir alo ...
Ses getmişdi . Ne edeceyini bilmirdi Aliye kimdir ? Onu nece tanıyacaqdı ? Belke bu qadındır ?

Hadiseler yaman qarışmışdı . Özüm orda olmasam da hadiselerin heyecanı meni ağuşuna almışdı . Aliye kim idi ? Arazı bu qaranlıq dünyadan nece cıxaracağıma yol axtarırdım .

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)