Ulduzun yaşadıqlarını yazdıqca zavallı qadının düşdüyü bu palcıqdan nece çıxacağını düşüne düşüne qalmışdım . Ulduzun yerine özümü qoyurdum . Bele bir veziyyetde ne ederdim . Nece cıxardım ? Düşdüyüm bu bataqlıqdan nece qurtarardım ? Deye özüm öz beynimde suallarıma cavab axtarırdım . Belke , Ulduz başına gelenleri Mikayıla desin ? Mİkayıl deli dolu şeydi . Elinden bir qan çıxacaq balaları, bir böyük külfeti ortada qaşacaqdı , Bes qardaşı İsmayıla güvenseydi ? İsmayıl ona el uzadıb ona kömek etseydi ? Qolundan tutub cekseydi ? Yox . İsmayıl onun hansı yarasını saracaqdı ki , 5 uşağamı sahıb cıxacaqdı , Ulduzun yaralı menliyine mi melhem olacaqdı . İsmayıl ancaq bu desteni ifşa edib müveqqeti olaraq Ulduza zaman qazandıra bilerdi . Beli ancaq müveqqeti ... Onlar azadlığa cıxdıqdan sonra yene köhne hamam köhne tas olacaqdı . .
Düşüne düşüne qalmışdım . Düşdüyü bu bataqlıqda Ulduzun batıb mehv olduğunu hüzünle izleyirdim ...

Arazın günahsız olduğu meydana cıxdı ve azadlığa buraxıldı . Çıxdığında onu qapıda Aliye va dostları qarşıladı . Hetta Behram da gelmişdi . Behramın üz gözünden zehrimar tökülürdü . Bir o qalmışdı ki , Arazı qabağına qatıb döymemiş olsun . Ele dostlarıyla öpüşüb görüşüb maşınlara doluşmuşdular ki , qapı ağzında dizlerini qucaqlayıb yazıq yazıq onlara baxan Silanı gördü . Herekete gelen maşını saxladıb aşağı düşende Behram onun bileyindan tutdu ;
- Sen bura iş görmeye gelmisen ya qızlarla eylenmeye ?
- Ne danışırsan qardaş ?
- Otur yerine !
- O qız sahibsizdir , öldürecekler onu .
- Sene ne ?
- İnsanlıq qardaş . Onun veziyyetini bilmeseydim men de senin kimi düşünerdim . Aç susuz sahibsiz qalıb burda .
- Offf , off
- Aparacam Ankaraya , qızlara bacı olar .
- Sen bir keşfiyyatçı olduğunu unudursan , Araz . Ne tanıyırsan . Belke , bu da senin kimi keşfiyyatcıdı . Belke senin dalınca salıblar ?
- Yox artıq - güldü . Yazıq canının hayındadır menim yox - Deyib aşağı endi .
- Araz ...- Aliye seslense de ona cavab vermedi .
- Bu niye bele edir ki ? Sen ne iş görürsen Aliye , sene ne tapşırılıb ?
- Ben vazifemi fazlasıyla yerine yetirmişim . Onun gözü başqa kadınlara bakmaz . Bu mümkin değil .
- Amma baxır . Görünür vezifeni layiqince yerine yetirmemisen !
- Yok ben bundan fazla bi şey yapamam .
- Çox şey edersen
- ...
- Meselen onu özüne aşiq ede bilersen , başa düşürsen ! Bunu başına buraxsaq onu da itireceyik , bütün planlarımız da alt üst olacaq . Araz Ankaradan başqa yere cıxmayıb . Bu iş ona tapşırılıb . Bura İstanbuldur . Kimin burda ne olacağı melum deyil . Onu özüne bağlamalısan . Bu bir emrdir !
- Ben elimden ne geliyorsa yapıyorum bey efendi .
-Bu qızı hardan tanıyır ?
- Bilmiyorum . Biz istanbula geldiyimizde onun peşindeydiler , Araz olmasaydı onu öldürecektiler . Araz onu kurtardı . Beraber geldik İstanbula .
- Sence ikinci defe rastlaşmaları tesadüfmü ? Mence bu qız düşmendir . Ve Arazı teqib edir ,
Aliye çiyinlerini cekdi .
- Bu qızı gözden qoyma bu qızın yanında hec bir içlasa , müzakireye izin verilmir . Ele edirsen ki , bu qızı bezdireceksen qaçsın burdan - yaxınşaşmaqda olan Arazla Silaya baxıb , Aliyeye " sakit ol " işaresi verdi .
Araz maşının qabaq qapısına yaxınlaşıb ;
- Qardaş mene biraz zaman ver 3 gün cekmez Silanı yollayacam Ankaraya
Behram başını bulayıb Araza otur işaresi verdi ...

Balaqardaş Ulduzu görmek üçün gelende onun yerinde başqa hekim gördü . Hekim ona Ulduzun mezuniyyetde olduğunu , mezuniyyetini Qazaxıstana erinin yanına gedeceyini bilende tez herekete kecdi . Tanıdığı qadınlardan birini Olqanın işlediyi apteke gönderib Ulduzla maraqlandı .
- Aa menim de qardaşım Qazaxıstanda onların şeherinde olur ee .
- Aa ne yaxşı . O zaman Ulduzun erin tanıyar . Ordakı azerbaycanlılar hamısı bir birin tanıyır .
- He . Düz deyirsen . Ulduz ne zaman cıxır yola . Bizimkilèr de gedib görüşsünler onunla.
- Dünen orda olmalıydı . Evine çatanda zeng elemelidi . Hele zeng elemiyib . Çerez Özbekistan getmeliydi . Göresen samaliyotumu qacırtdı yoxsa başına bir işmi geldi . Evine zeng edirik İbrahim işde olur yeqin cavab vermir .
- Boyy , sen allah ? - qadın biraz düşünüb ağlına bir fikir geldi .
- Olya gel bele eliyek . İbrahimin adresini ver , verim bizimkilere gedib baxsınlar . Bir xeber tutsunlar
- He , düz deyirsen . Men bu deqiqe .
Olqa çantasındakı defterçeni çıxarıb ordakı adres ve telefon nömresini yazıb qadına verdi .
Balaqardaşın adamları yazılan adrese gelende qapının ağzında açılıb dağılmış bir çamadan vardı . Qapını ne qeder döyseler de qapı açılmamışdı . İbrahimi qonşulardan ve orda yaşayan azerbaycanlılardan soruşan Balaqardaşın adamları tessüüfle Balaqardaşı arayıb İbrahimin artıq bu cemiyyetin adamı olmadığını dedilèr .
- Qardaş biz getdik Ulduzun çamadanı açılıb dağılıb oralara . Qapını açan olmadı . Ama qonuşular ve azerbaycanlılar İbrahimin narkomanlara qoşulduğu deyilir .
- Men gelene qeder nece olur olsun Ulduzu axtarıb tapın ! Belke qızı Manaf qaçırdıb . Belke İbrahimin düşdüyü kuruq ele keçirib ? İlk önce ordan başlayın , bizim " müfettişe " da xeber verin kimseye bildirmeden milis şöbesin ve xestexanaları araşdırsın ! En uzağı 2 güne ordayam .
Balaqardaşın eli uzun idi . Cox keçmedi ki , adamları Ulduzun sorağını ruhi dispanserden aldılar . Balaqardaşa xeber verende ne olduğunu anlamayan Balaqardaş adamlarına növbeti telimatını verdi .
- Bu barede heç kim, heç ne bilmeyecek . Hetta Ulduzun qardaşları bele . Ona yalnız bir etibarlı hekim baxacaq !
Pisxoloji zerbe , Ulduza zerbe üstünden deymişdi . Başına deyen zerbeden sonra dörd nefer terefinden zorlanması , bir de erinin ona vurduğu enevi zerbe onun bütün heyatını alt - üst etmişdi . Aldığı bu zerbeden ümüdle erinin yanına gelen Ulduz erinin bele bir veziyyete güşdüyünü görüb sarsıntı ve stres keçirirdi . Dünyası yııxılmışdı , ümüdleri puç olmuşdu . Geleceyinde xeyirli bir şey görmürdü . İbrahim özü ile beraber onu da uşaqlarının geleceyini de mehv etmişdi . Ele bir çıxılmaz veziyyete düşmüşdü ki , heç bir şeyde teselli tapa bilmirdi . İçindeki yanğını neyle , nece söndüreceyini bilmirdi . Bu saat ancaq ve ancaq sadece içmeye ehtiyyacı duyurdu.
Yaxınlıqdakı içki dükanına girib qarışıq içki ve siqaret aldı . Dayanacağa gelib bilmediyi marşuruta minib yola cıxdı . Hara getdiyini bilmirdi . Bu saat bildiyi bir şey vardı . İçmek , içmek , içmek ...
Şeherdaxili marşurut qesebeden cıxıb ucu bucağı görsenmeyen bir çöle üz tutanda Ulduz avtobusu saxladıb avtobusdan düşdü . Üzünü çöllüye tutub biraz ireli gedib asfaltdan aralaşdı . Biixtiyar gözlerinden axan yaşlar dodaqların isladırdı . Zeif esen meh saçlarını üzüne dağıtduqca ipek saçları islanmış yanaqlarına yapışırdı . Elindeki setkanı yere qoyub uzaqlara baxdı . Nefesini içine cekib deli bir bağırışla içindeki öfkeni ,kini , nifreti ucsuz bucaqsız çöle buraxdıqca yere çöküb torpağı yumuruqladı . Torpağı ovuçlayıb ağzına , üzüne sürtdü . Ağlayıb içini boşaldıb bıraz yüngülleşdi . Setkadan çıxartdığı içkini açıb birnefese başına çekdi . İçi yanırdı ele bil , sanki içki yangısına öd eledi . Boş şüşeni kenara atıb başqa bir şüşe açdı . İçdikce içdi , yandıqca yandı , asfalt boyu uzaqda görünen şehere doğru getdikce getdi . Yol onu yormuşdu , heyat onu yormuşdu ... sadece yatmaq isteyirdi . Yatmaq ... birce yumuşaq yatağı olsaydı yatsaydı . Bu saat ona yol kenarında biten kollar yumuşaq yorğan döşeyi xatırladırdı .
Özünü kolun dibine verib, saralmış otları ağlaya ağlaya yoldu altına serib yatacaqdı ki , yuxu tutdu ...
Daha neler olduğunu bilmirdi . Bir bildiyi o idi ki , özüne gelende Balaqardaşı başının üstünde gördü. 25 gündür xestexanada pisxoloji müalice alan Ulduz onu müalice eden hekimi , tibb bacılarının varliğını bele bilmirdi . Xesteliyi ağır keçirdi , özünü otağın küncüne hebs edib öz özüne danışır , qışqırır , hekimlerden içki isteyirdi . Bezen de otaq yoldaşlarına cumub onları döyür , bezen de qeh qehe cekib gülürdü . Başaqardaşın günü xestexanada onunla berber kecirdi . Ulduzun eli qolu bağlı olanda onu öz elleri ile yedirer , onu xestexananın heyetinde arabaya qoyub gezdirer , onunla danışıb söhbet ederdise de Ulduz sadece ona key - key baxar , ne dediyini bele anlamazdı . Nehayyet 25 günden sonra Ulduz özüne geldi .
Balaqardaşı başının üstünde görende ilk tanışdıqları gün xeyalına deldi . Key key onun üzüne baxan Ulduz eslinde her şeyi xatırlayırdı . Moskvanın küceleri de qol boyun gezdiklerini , kicik sevgi yuvalarındakı mecaralarını taa bu yaxınlarda Merdekanda rastlaşdıqları güne qeder her şeyi xatırlayırdı . Ulduz heyatının ikinci şokunu yaşayırdı . Özünü tanımamazlığa , bilmemezliye qoymuşdu . O biri otaqda hekimin Balaqardaşa dediklerinden bele çıxırdı ki ,
- Depresiya ve stresden aldığı zerbeden bu qadın heç kimi görmek tanımaq istemir . Bir müddet üstüne getmeyin onu bele qebul edin . Buraxın onu öz heyatına . İnanın bu gün sizden ne qeder uzaqlaşsa bir gün size o qeder yaxınlaşmağa can atacaqdır . Bunun üçün biraz zamana, biraz da diqqet ve qayğıya ehtiyyacınız var . Bir müddet onu stresden ve esebden uzaq tutmağımız lazımdır .
Azerbaycanda İsmayıl ve Mikayıl Ulduz ve İbrahimden xeber almayınca şöbeye gelib axtarış elan etmişdiler . Artıq bir aya yaxın idi ki , Ulduz itkin düşmüşdü .
Bu gün İsmayılın qebul günü idi . Şikayetçileri qebul edib , iclası bağladıqdan sonra otağına keçib qapını içeriden kilidledi . Beyni yorulmuşdu . Qulaqlarında şikayetçilerin şikayyeti , beyninde Ulduzun derdi , olyanın dır- dırı seslenirdi . Ulduzun 5 uşağının anaslarının kürlüyünü etmesi , Olyanın iki uşağıyla beraber beş uşaqın arasında deyine deyine yaşaması ... İsmayıl üçün heyat Sadece şikayyetden ibaret idi . Sağı solu , yer göy şikayyet edirdi . Ele özü de şikayyetçiydi . Ama derdini kime boşaldacaqdı bilmirdi . Bütün ailenin yükü , derdi onun çiyinlerinde idi . Elil qardaşının , qardaşının uşaqlarının , onunla beraber qalan baldızlarının , Ulduzun ve uşaqlarının yükü ona öz derdini unutdurmuşdu . Artıq işleye de bilmirdi . Fikir ve stresden dövlet işine de mesuliyyetsiz yanaşırdı . Başın alıb qaçmaq biraz özü , özü ile tenha qalmaq isteyirdi . Beyninin fikir yükünü boşaltmaq isteyirdi ...
Öz ailesine uşağına , xeste qızına zaman ayıra bilmirdi . Ve bu üzden de evinde tez tez narazılıq yaranırdı . Canından bezmiş Olya İsmayılın ailesinin problemlerinden başını alıb qaçacağını vurğulayırdı . Bu son günler Ulduzun itkin düşmesi Olyanın artıq sebrini daşırtdı .
- Hökumetin uşaq evi var . Apar anaları tapılana qeder qoy ora devlet baxsın .
- Men bu adı üstüme götüre bilmerem Olya !
- İndi men neylemeliyem ? Menim bu evde rahatçılığım olmayacaqmı ?
İsmayıl Olyaya kömekci qetirib uşaqlara baxdırsa da yene Olyanı razı sala bilmirdi . Artıq 1 hefte idi ki , Olya xeste qızını da İsmayılın üstüne atıb o biri qızını götürüb getmişdi . Divana uzanıb ele gözlerini yenice yummuşdu ki , telefonu zeng çaldı . Desteyi götürmeye erinceklik etdi . Ama telefon kesib tekrar çaldı . Erincek erincek telefonu götürüb qulağına tutmağıyla yerinde dikelmeyi bir oldu . Danışan Ulduz idi .
Ulduz özünü sağalmamış kimi gösterse de , hekimin dediklerinden sonra Balaqardaşın ona qarşı diqqeti artmışdı . Onun atdığı her addımı izleyirdi . Xestexanadan cıxıb Balaqardaşa Moskvaya getmek istediyini deyende Balaqardaş buna etiraz etmemişdi .
- Ev tutacam orda müalicene davam edersen .
- Yox gedib refiqemi tapacam orda . Onlarda qalacam . Evvelden de qısqanc bir sevgililik yaşayan Balaqardaş buna etiraz etse de Ulduzun ona qışqırması ve hekimin ona xeberdarlığı onu susdurdu . Ulduzun ora getmesine izin verdise de işini gücünü buraxıb onu teqib etmekle meşgul idi .
Ulduzun restoranda bir kişiyle görüşme xeberini alan Balaqardaş restorana gelende Ulduzun yanındakı kişinin İsmayıl olduğunu görüb rahatladı onları baş başa buraxıb ordan cekildi .
Bacı qardaş ikisi baş başa qalıb derdleşirdiler . Bu nece zamanda ikisinin de başlarına gelenleri bir birilerine danışıb üreklerini boşaltdılar .
- İndi ne fikirleşirsen ?
- Men oraya getmiyecem , diksindim o şeherden . Burda qalacağam .
- Bes uşaqlar ? Sen burda beş uşaqla neyniyeceksen .
- Men başımın caresine baxaram . Narahat olma . Sen yeter ki , yuvanı dağıtma . Gelmişken get Olyanı da götür get evine . Sadece mene biraz zaman verin . Özümü toparlayım . Burda düzenimi qurum . Menim burda olduğumu heç kim bilmesin . Hele Beşir hec . Madem menim itkin düşdüyümü bilirler . Qoy ele heyle de bilsinler . Yoxsa ne Beşir , ne de Manaf mene dinclik vermeyecek . Uşaqlar da bura gelennen sonra deyin verdik detdoma .
Ağıla batan fikir idi . Bacısını bu bataqlıqdan ancaq izi itirmekle cıxarmaq olardı . Ama bacısının ruhi xestelik raporuyla uşaqları ona etibar ede bilmezdi . Ona etibarlı bir adam lazım idi ki , ona menevi kömek olsun . İlk işi ona etibarlı bir kömekci tapmaq idi . Bilirdi ki bu işi boynuna götüren olmayacaq . Hele Ulduzun delilik kağızının olmasını bilse ...
Ulduzdan ayrılıb mehmanxanaya geldi . Ele tezece içeri girmişdi ki , otağının telefonu zeng caldı . Mehmanxana işçisi ona qonağı olduğunu ve onu aşağıda mehmanxananın restoranında gözlediyini dedi .
İsmayil caşıb qalmışdı . Onun Moskvaya Ulduzun dalıyca geldiyini heç qardaşı Mikayıl da bilmirdi . İndi İsmayılın burda olduğunu kim bilirdi ki ?
Mehmanxananın restoranında Blaqardaşla rastlaşanda içini rahatlıq bürüdü . Bayaqdan beri " Ulduzu kime etibar ede bilerik " sualına ele burda cavab tapdı . " delinin öhtesinden deli geler " ...

Sabah gece Silanı Ankaraya geden yoldaşları ile Ankaraya yollayacaqdı . Silanı şöbeden cıxarıb birbaşa onların qaldığı eve gelmişdiler . Behram ordakı işlerini yerine yetirib cox lengimeden geri döndü . Burda qalan telebelere o cümleden Araz ve Aliyeye lazımı telimatları verib getdi .
Evde qalan Sila evlerin temizliyini edir yemeklerini bişirirdi . Keşfiyyatcılar arasında toplantı olanda ise Silanı bir behaneyle bir yere gönderir , yada başı metbexde işe qarışanda otağın birine toplanırdılar . Sila düşmen terefin keşfiyatcısı olduğunu kimse bilmirdi . Meqsed Silanın Arazı teqib etmekle bu destenin içine sızdırmaq , lazım olan melumatları almaq idi . Düşmenin bu planı baş tutmuşdu . Qalırdı Feallahı bir bir aradan qaldırmaq ...
Sila deste arasında olan iclaslara kimese sezdirmeden qulaq asar , mehellenin simitçisi ve ya yaxınlıqdkı qessaba , bazardakı terevezciye , küce başındakı cörekciye - öz adamlarına ötürürdü .
Arazgilin bütün işleri ters gedirdi . Günde bir feal yoxa cıxır , qurduqları pılanlar heç cür alınmırdı . Tebrizden ve Tehrandan aldıqları qara xeber onların keyfini pozurdu . Sila Aliyenin Arazın qoruyucusu olaraq teyin olduğunu yaxşı görürdü . Araz bu deste üçün lazımlı adam idi . Onu itirmek bütün inqilabı uduzmaq demek idi . Arazı mehv etmek üçün ilk növbede Aliyeni mehv etmek lazım idi . Yuxarıdan ona emr gelmişdi Ankaraya getmeden Aliyeni aradan götürmeli idi . Bacardığı qeder Aliyeni sağ salamat öz terefine tehvil vermek , eger bu mümkün olmasa onu öldürmeli idi .
Uşaqlar her biri onlara tapşırılan iş üçün getmişdiler . Evde üçü qalmışdı . Aliye, Sila ve Araz . Geldikleri günden ilk defe idi ki , bele sakitcilik idi . Aliyenin gözü qAşı oynayırdı . Eslinde Araz da bele fürseti göyde axtarırdı . Buna aşiq olmaq demek olmazdı . Ama Aliyeye qarşı ecaib hissler yaşadığını hiss edirdi . Onunla tek qalmağı , baş başa olmağı cox isteyirdi . Yanından kecse bele ona toxunmadan rahat ede bilmirdi . Bezen özü özüne sual edirdi .
- Belke aşiq oluram !
Bele hislere qapıldıqca başını bulayıb özüne gelmeye calışırdı .
- Ola bilmez . Axı özun görürsen ki , o sene qarşı necedirse , o biri uşaqlara qarşı da eledir . Axı o özü dedi ki , bu mene verilmiş tapşırıqdır. Bizim aramızda sevgi ola bilmez . Men aşiq olacağım qadın meni sevnelidir , sevgimiz qarşılıqlı olmalıdır . Axı o özü isteyerek , severek o deniz kenarında menimle olmamışdı ki . Eksine o , her cetin veziyyetde menim nefisime hakim olmaq üçün gözümü doydurur - deye düşünerek kecen defe başlarına gelen hadiseni xatırladı .
Kecen defe vacib bir iş üçün pavliyonların birinde az qalmışdı düşmen tuzağına düşecekdi . Onunla yaxınlıq etmek isteyen qadın onu içeri devet etmişdi . Eger Aliye onun nefisini doydurmasaydı , belke de ehtirasına hakim olmayıb özü ile beraber çox gizli saxlanılan sirri ele verecekdi .
Köyneyinin yaxasından sinesine enen qadın eli onu fikirlerinden ayırdı . Aliye idi . Divanda oturmuş Arazın boyun boğazını öpüşlere qerq edirdi .
- Sila içeride . Ayıb oluyorama ...
- Gönderdim onu . Bir büyük lisse verdim alacaqları varmış . Merak etme kapı kapalı . Kimse yok baş- başayız - deye cazibeli sesle pıçıldadı ve özünü onun qucağına atıb min naz ve eda ile köyneyinin düymelerini açmağa başladı .
Qapının bağlı olduğundan xeber turan Araz rahatladı . Özünü Aliyenin ixtiyarına buraxdı ...
Bu gün Silanın son günü idi . Sabah Ankaraya gedecek ve orda fealiyyetini davam edecekdi . Burdaki işini yarım qoymamalı idi . Ona yeni tapşırıq gelmişdi . Ne olur olsun Aliyeni aradan götürmek . Arazı ele keçirtmek . Tesadüfden bu bir fürset idi . Evde hec kimse yoxken bundan gözel fürset ne olardı ki . Bir gülleyle iki dovşan vuracaqdı
Aliyeden pulu ve siyahını alıb mehelleye cıxdı . Özünü daldalıga salıb bütün bildiyi melumatları yazıb , küceni başındakı simitçiye yaxınlaşdı simit almaq behanesiyle elindeki kagızı qarışdırdığı simitlerin arasına qoyub yaxındakı baqqala getdi. Telem telesik alacaqlarını alıb geri döndü . Bütün bunları Hesen kenardan izleyirdi . Silanın evden cıxıb daldalığa cekilmesini de , orda nese yazmasını da , simitlerin arasına kağız qoymasını da ...
Hesen , Silanın geldiyi günden Behramın onun üzerine qoyduğu göz idi ...
Sila eve döndüyünde qapı bağlı idi . Evin baxcasına keçib ordan arxa qapıya geldi . Metbexin de qapısı bağlı idi . Aldıqlarını qapıya qoyub qonuşu otağın balkonuna keçdi . Xoşbextlikden balkonun qapısı açıq idi . Yavaşca içeri keçib otağın qapısına yaxınlaşdı . Qapı aralı idi . Qapıdan salonun içi ovuc içi kimi görünürdü . İceriden ehtiraslı bir iniltili ses gelirdi , ama heç kim görsenmirdi . Otağa göz gezdirdi . Biraz aşağı eyilib ortalıga qoyulmuş masaya teref baxdı . Gördüyü menzereden bütün bedeni boşaldı . Masanın arxasındakı Aliyeyle Arazın ehtiraslı sevişmesini izledikce özü özünü itirirdi . Reng verib reng alırdı . Bedeni bürüyen istilik üreyini yerinden oynadırdı . Arazın güclü ve sağlam bedenin gördükce özünü Aliyenin yerinde tesevvür edirdi . İçini , beynini , vücudunu deli bir istek sarmışdı . Özü Aliyenin yerinde olmaq isteyirdi . Bayaqdan Aliyeni sağ salamat ele kecirmeyi düşünen Sila bu saat onu öz elleri ile parcalamağa hazır idi . Dişi bağırsağını doğrasa da gözlerini onlardan ceke bilmirdi . İlk baxjşdan Arazı kobud , qadına qarşı sert bilen Sila indi Arazın bir qadın qarşısında nece müti olduğunu görürdü . Güçlü qolları ile Aliyeni oyuncaq kimi atıb tutur , bütün ehtirasıyla ona varlığını sübut ederek Aliyeye qadınlığını yaşadırdı . Hansı qadın bele bir kişinin qadını olmaq istemezdi ki .
Sila daha dayana bilmirdi . Ona verilen vezifeni unutmuşdu artıq . İndi bu deqiqe içeri girib Aliyeni özü öz eliyle öldürmek isteyirdi . Özüne hakim ola bilmirdi . Gördüyü sehneden hem ehtirasa dolmüş, hem de hiddetlenmişdi . İlk defe idi ki ,çalışdığı bu işden nifret edirdi . Bir işi üçün gencliyinden , qadınlıgından imtina etdiyinin indi ferqindeydi . Bir andaca özünü isti yuvada , erinin qollarında , aile uşaq içinde tesevvur etdi ve qeherlendi . İçine axıtdığı göz yaşlarını udub masanın cekmecesin acaraq özu de ne axtardığını bilmeden eşyaları qarışdırmağa başladı . Belke de neyise qarışdıraraq beyninden bu fikirleri cıxarmaq isteyirdi . Belke de onu saran bu istekleri özünden qoparıb atmaq isteyirdi . Axtardığını tapmayınca qapıya gelib onlara baxır her defe de başqa bir erotik sehneyle qarşılaşırdı . Ele bil onlar onun orda olduğunu hiss edib ona acıq vererek daha da çılğınlaşırdılar . Bayaqdan boğazına düyünlenmiş göz yaşı indi isti lava kimi yanaqlarını yandırırdı . Onların o biri otaqda ehtiraslı seslerini , piçiltılarını eşitdikce burda Sila hıçkıraraq sinesini açıb ellerini hele kişi eli görmeyen döşlerinde gezdirir , dikelib qalxmış gilelerini var güçü ile sıxır ağrısına sesini üçine salıb inildeyirdi . Havası çatmırdı sanki . Biraz da burda qalsaydı bogulacaqdı . Tekrar içeri boylandı . Heresi bir terefe serilib qalmışdı . İçerini xoşbext bir gülüş sesi götürmüşdü . Aynadan özüne baxdı , yanaqlarından süzen göz yaşlarına ve açıq yaxasından cıxararaq ovcunun içinde sıxdığı memesine baxıb acı acı gülümsündü .
- Onlar mutluluktan gülsün , sen de ateşinden - deyb son göz yaşlarını töküb özünü nizama saldı . Geri döndüyünde başına deyen zerbeden yere serildi ...

Telefonum sönunce bütün yazdıqlarım heder getdiyini düşündüm . Bütün yazdıqlarıma heyifslenerek esebleşirdim . Jarjı ne zaman bitmişdiyse hec özümün de xeberim olmamışdı . Telefonu jarja taxa taxa özüm özüme deyinirdim .
- Eger yazdıqlarım itse bir daha yazmayacam - deye özüm özüme ceza kesmeye başlamışdım . Ellerim ese ese telefonu açmağa çalışırdım , açılmırdı ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)