Gecikmiş bahar (23-cü bölüm)

Müəllif: Sweet Candy
Şərhlər: 1
Baxılıb: 2 716
Səs ver:
(səs: 0)
Telefonun jarjı bitdiyinde ele bilirdim yazdıqlarım hamısı silinib gedib . Sesim evi başına götürmüşdü .
- Bax telefonu niye jarjdan cıxardırsan - deye özüm özümü tenbeh edirdim - bilirsen ki , bir hekayeye ki, başladın en azından yarım günün gedir . Zaryatka seni o qeder gözleyermi ?
Telefon 5 faiz jarj yığana qeder ele bilirdim 5 gün vaxt gedib .
Nehayyet telefonum açıldı .
- Uraaa !!! - deyib qışqırmağıma ev ehli başıma toplandı . Sevincimemi gülürdüler , yoxsa " deliliyimemi " bilmirem ...

Sila gözün açanda Hesenle özünü bir birine bağlanmış gördü . Ne olduğunu bilmirdi .
- Ne oluyor ? Ben nerdeyim ?
- Banamı soruyorsun ? Asıl benim sana sormam lazım . Biz nerdeyik deye ?
- Vallahı , billahi bilmiyorum abi .
- Sen bilmezsin tabii . Seni istikbaratçı olduğunu bile bile içimize soktuğumuzda tedbirimizi almamız lazımdı . Şimdi geç kaldık . Ahhh Behram abi ahhh...
- Haah işte . Şimdi bu nerden cıktı ?
- Senin kalleşliyinden haberimimizmi yok sandın ? Kendini ne sanıyorsun sen ? Kahbe ...
- Vayy , vayy , vaayy..
İçeri giren saqqallı yekeper kişini sadece Sila görürdü . Adamı görünce rengi saralan Silanın esmesini Hesen özü de hiss edirdi . Hesenin üzü arxa terefe bağlı olduğundan içeri gireni göre bilmirdi .
- Bak hele sen ? Ya sen kendini ne sanıyorsun ?
- Kimsiniz , ne istiyorsunuz ?
- Asıl sen ne istiyorsun ? Biz Bahramı ve Ferruxini istiyoruz - deyib Hesenin yanına geldi . Hesen bu yekeper köntey adama baxıb ;
- Ben kimseyi tanımıyorum .
- Öylemi ?
-....
- Şimdi görecez , nasıl tanımadığını .
- Ben kimseyi tanımyorum ...
Sözü ağzında qaldı . Adamın zerbeleri işe düşmüşdü . Hesenle beraber Silanı da döyürdüler . Silanın sesi içerini götürmüşdü . Onu rahat buraxması üçün yalvarırdı.
- Bırak beni abi , benim suçum ne ki ?
- Senin görevin neymiş ? İş yapmakmı , ....... bakıp ..... suyunu akıtmakmı ?-Adam pis pis söyüşlerle önları söyürdü . Ele bu vaxt çölden gelen sesler fikirleri ora yöneltdi
Qapı açıldı ve Arazı döye döye içeri saldılar .
- Araz ...- Sila sanki sevdiyi yaxın birini görünmüş kimi seslendi .
Araz caşqın halda onlara baxıb;
- Ne istiyorsunuz kızdan ? Zorla gözellikmi olur ? Bırakın ...
Araz yanlış anlamışdı . Ele bilirdi ki , Silanı tutanlar Silanı öldürmek isteyenlerdir . Biraz sonra dan onlara tutulmuş qanunsuz mehkemeden anladığı bir şey vardı . Onlar Silanın düşmenleri deyilmişler . Sila özü düşmen teref imiş . Ve bu "mehkeme" sorğu - sual Ferruxı ve Behramdan başqa iki önemli şexslerin yerini öyrenmek onları ele kecirmek ve fealların bezi sirlerini öyrenmek idi . Bu qanunsuz "mehkeme " onlardan bir söz ala bilmeyeceyini görüb Arazın dilini açmaq üçün Hesene edam emri çıxardılar . Arazın ve Silanın gözü qarşısında işgenceyle öldürülen Heseni görenden sonra ikisi de sarsılmışdılar . Bu yolda ölmek vardı , dönmek yox .Agır işgenceden sonra Sila ile Araz ikisi de bir birine bağlı qalmışdılar . Arazın cezası dostlarını ele vermemesine göre idi , Silanın cezasi ise verilen tapşırığı yerine yetirmeyib, hisslerine qapılmasına göre idi . Aliyeden ise hele heç bir xeber yox idi .

Ulduz bir aya yaxın idi ki , Moskvada refiqesinin evinde qalırdı . Artıq havalar soyumağa başlamışdı . Eynine geyecek paltarları bele yox idi . Bütün neyi var Azerbaycanda qalmışdı . Raisanın paltarlarını geyinirdi , ama onun paltarlarını ne qeder geyecekdi ? İş tapıb işlemeli idi . Uşaqlarını yanına getirmeli idi .
İsmayıl Olyanı ne qeder dile tutsa da Olya onunla gelmekden imtina etmişdi . İsmayıl bacısının beş , bir de özünün xeste uşağının elinde qalmışdı . Uşaqlara baxma imkanı var idi , ama pul her şey demek deyildi, İsmayıl menevi ehtiyyacdan kasad , ac idi . Heç bir menevi desteyi , sinesine döyüb yaxın duranı yox idi .
Bu aralar işde de problemleri yaranmışdı . Şikayyetçiler onların şikayyetlerine ve problemlerine baxmayan ,onlarla maraqlanmayan "raispalkomun " istefasını isteyirdiler . Bundan istifade eden vezife qurdları da İsmayılı her yerde tendiq ederek onu gözden salırdılar. Özü herşeyden yorulmuşdu ne vezifeye hevesi qalmışdı ne de işlemeye . Qızı üçün darıxan İsmayıl bezen Mikayılı evlerinin altındakı çayxanaya cağırar derdleşib içini boşaltardı. Uşaqlar param parca olmuşdular uşaqların ikisi Mikayılın yanında qalsa da İsmayıl onların derslerinden gerilediyini , uşaqların bir birleri üçün darıxdığını görüb tekrar onları yanına getirmişdi . Mİkayıl hele de Ulduzu itkin kimi bilirdi. Ulduzla görüşmesini İsmayıl Mikayıla dememişdi . Bu hele ki sirr olaraq qalacaqdı .
Ulduz Balaqardaşa izin vermese de Balaqardaş onu teqib edir , yaşadığı binaya ULduzu qorumaq üçün en etibarlı adamlarından seçmişdi . Onların en ümde vezifesi Ulduzu hissetmeden teqib etmek her ehtiyyacını yerine yetirmek ve onu qorumaq idi . Özü Moskvada yox Heşterxanda (Astarxanda) idi .
Günü günden kökelen Ulduzun gözelliyine gözellik de gelmişdi . İş axtarmağa başlamışdı . Devlet işinde işleye bilmezdi . Cünki burda qeydiyyatsız yaşayırdı . Odur ki , ozünü oda köze vurub , beş - üç manat pulunu qazanırdı . İşmayılla Balaqardaşı Ulduz birleşdirmişdi . İkisinin bir derdi vardı . Ulduza sahib cıxmaq . Uşaqlarını başına yığdırmaq .
Qafqaz restoranlarının birinde işe girib , temizlik işinde işleyirdi . Müdirleri ona qalmağa da yer vermişdi . Ulduzun beş uşaği olduğunu eşidende müdür heyrete gelmişdi .
- Bes uşaqların hardadır?
- Azerbaycanda . Onları da buraya getirmeyi düşünürem - deye veziyyetini ona anlatmışdı . Erinin narkoman olduğunu , onlara sahib cıxmadığını da demişdi . Tebii ki , kenardan Ulduzu teqib eden Balaqardaşın adamlarının gözünden bu semimiyyet qaçmırdı . Balaqardaş fürset tapan kimi Ulduzun müdürü ile görüşüb ona qulaqburması vererek özünü ona tanıtmışdı . Balaqardaş müdirin Ulduza gözel maaş ve iş vermesi üçün ona tapşırıq vermişdi .
- O sahıbsız deyil . Sen ona qardaşlıq edersen , biz de sene böyüklük ederik , oğraşlıq edersen , bextine küs ...
Ve müdirin eliyle Ulduzu yeni eve köcürtdü . Ullduzun bu şansın hardan geldiyinden xeberi yox idi . O ele bilirdi ki , müdiri sexavetli ve eli açıq adamdır.
Cox keçmedi qardaşı İsmayıla zeng edib uşaqları kimse bilmeden Moskvaya getirmesini istedi . İsmayıl bu sirri sadece Mikayıla açaraq uşaqları Moskvaya aparıb analarına tehvil vereceyini dedi . Ulduzu ve onun uşaqlarını tanıyanlara ise uşaqları internat mektebine qoyduqlarını yaydı . Belece keçirtdiyi 6 aylıq stres ve çetin yaşamdan sonra Ulduz balalarını başına yığaraq özünün de xeberi olmadan Balaqardaşın kölgesinde heyatına davam etdi .
Şabah işe gedir axşam hava qaralanda gelirdi . Uşaqları qonuşu Nadya xalaya tapşırmışdı . Nadya xala yaşlı sonsuz qadın idi . Nadya Balaqardaşın rtibar etdiyi adamlardan biri idi . Özü Nadyanı Ulduza yönlendirmişdi .
Ulduz qürbetde qarşısına açılmış şanşa göre Allahına şükür ederek bezen bele şansa caşıb qalırdı . Açığı indiki dövürde heç kim , heç kimin nazını cekmezdi ki , Nadya Ulduzun ve uşaqlarının nazın cekirdi.
İşi ne qeder yüngül olsa da günü günden kökelib ağırlaşan Ulduz hekim kontrolundan kecende heyatının ikinci şokunu yaşadı . Ulduz 7 aylıq hamileymiş . Uşağın atasının kim olduğunu bele bilmirdi . Kimlese yaxınlığı beraberliyi olmadan kimden hamile qalmışdı , onu da bilmirdi . İnanmırdi . Cünkü bu vaxta qeder hamile olduğunu hissetmemişdi , beş uşaq doğmuşdu ama bele bir hamilelik kecirmemişdi . 7 aylıq hamileydi ama qarnı bilinmir , uşaq terpenişini hissetmir , qadın halı da normal idi . Bu nece ola bilerdi ki ? Raisanın yanına gelib derdini ona danışdı . Raisa qadın hekimi idi . Zaten Ulduzun günü günden bele şekilde kökelmasinin hamilelik elamatı olduğunu ona defelerle demişdise de Ulduz ona lağ elemişdi .
- Yeqin senin hamamında hamile qalmişam ya da yataq otağındakı Nikolayın plakatından .
Raisanı yanına alıb hemin gün Moskvanın bütün qadın meslehetxanaların gezdi . Hamısı da eyni sözü dediler ; Ulduz hamileliyi gizli kecitmiş ve artıq 7 aylıq hamile idi . Ne olur olsun bu uşağı redd etmek isteyirdi . Tessüf ki , aborta gecikmişdi . Bu uşaq ancaq süni doğuşla doğulmalıdır vessalam .

Üzüne çırpılan sudan gözünü açanda Aliyeni carmıxa çekilmiş gördü . Aliyeye işgence verib ondan ve Arazdan söz almağa çalışırdılar . Bildikleri melumatı ala bilmeyince daha da azgınlaşıb kelbetinle qızın bır bır dırnaqlarını çekir , barmaqların hisse hisse kesirdiler . Aliye verilen işgenceden bagırdıqca , qızın acısına Sila da bağırırdı ;
- Yalvarıyorum . Yapmayın . Ne gerekirse , ben yapacam . Ben her şeyi öğrenib size söyleyecem . Söz veriyorum .yapmayın dayanamıyorum artık .
- Kes, dur bakalım daha seninle konuşmadık . Sıra sanada gelicek , az daha sabret . Öğrenecek olsaydın , şu ana kadar öğrenirdin .
Nece gün idi ki , bu hebsxana duvarları arasında Alıye ve Araz işgenceye meruz qalmışdılar . Sila bu işgenceleri izlemekden döze bilmeyib bayıldıqdan sonra onu götürmişdiler . Artıq Sila aralarında yox idi . Ölmüşdümü , qalmışdımı bilmirdiler . Nedense Araza Aliye qeder işgence etmirdiler. Aliyeni Arazın gözleri qarşısında hisse - hisse , parca - parca öldürürdüler . Araz bayılıb özünden kecmiş Aliyeye teselli, ümüd verer, bezen de esebinden asıldığı zincirleri dartışdırıb yerinden qoparmaq , Aliyeni de burdan alıb qaçmaq isteyirdi . Nece gün idi burda idiler bilmirdiler , qaranlıq penceresi bele olmayan bu otaqda sabahın ne zaman acılıb , axşamın ne zaman düşdüyünden xeberleri bele yox idi . Aliye günü günden gözlerinin qarşısında şam kimi eriyirdi . Daha arazın teselileri , beraber kecirdikkeri gözel günler ,geleceye ümüdleri ona tesir etmirdi . İşgence eseblerini pozmuşdu . Ağlı başından gedib gah qeh -qehe cekib gülür , gah bağırır , gah da öz özüne danışırdı . Maraqlı idi . İşgence verilen zaman Aliyenin ağzını kelbetin açmazdı . Ama bayğınlıq kecirtdiyinde özünde olmayan Aliye neyi var bildiyi bütün sirleri açıb tökürdü . Düşmen meqsedine çatmışdı . Hebsxana otagında Aliyeni dinleyen adam qoymuşdular . Araz Aliyeni sustura bilmirdi . Bu gedişle bu inqlabda uduzacaqlarını adı kimi bilirdi . Çünkü esas sirrlerinin coxunu Aliye açıb tökmüşdü . Ve bir gün gözledikleri gün geldi . İranda baş qaldırılmış inqlab yatırılmış , ve şeher meydanında Ferruxi ve Behramdan başqa bir nece igid feallar kütlevi şekilde edam olunmuş bununla da İran inqlabı yatırılmışdır .
Aliye İran vetendaşı olmadığı üçün onu ele Türkiyede mehkemeye teslim etdiler . Aliye mehkemenin qerarını gözlemeden yatdığı kamerada yorğanın üzünü cırıb bir birine düyerek ip düzeltmiş ve özünü çarpayının demirinden asmışdı .
Arazı ise İrana götürecekdiler . Sözsüz ki , Arazın İranda edamı qacınmazdır . Bir igidin ömru bu qeder kiçik ve menasız olmamalıydı . Ölümünü bilirdi , ama ne olur olsun ölüme esla teslim olmayacaqdı .

Gecenin bir alemi Meleyke evdeki sese oyandı . Anasının otağına kecende anasını yatağın ortasında qan - terin içinde gördü . Anasının hamileliyinden xeberi olmayan Meleyke artıq yeddide oxuyan böyük qız idi . Ve bele bir veziyyetde anasının döğmaq üzre olduğunu derk edirdi . Özünü itirmiş qız anasından hesab soruşmağın menasız olduğunu görüb tez telefona qacdı 02 yıgıb telefonu qulağına tutdu .
- Hara zeng edirsen ?
- 02 - ye
- Raisaya zeng ele !
- Ama ...
- Ne deyirem onu ele ! - doğum gücünden dişlerini qıcıyıb sesini içine atdı .
Qız ixtiyarsız emre tabe oldu . Raisa ile danışıb telefonu üstüne asdı . Anasına bir söz demeyib Nadıyanın evine qacdı .
Ulduzun hamileliyi ne qeder sessiz kecse de , doğumu o qeder de ağrılı ve cetin kecirdi . Hec ele bil beş qarın uşağı bu doğmamışdı .
Nadya gelen kimi el ayağa düşüb tecili yardım cağırmaq istedise de Ulduz icaze vermedi .
Raisa Ulduzun hayına gelenecen Ulduz yükünü Nadyanın ve qızı Meleykenin kömekliyiyle yere qoymuşdu . Qızı olmuşdu . Utandığından qızının üzüne baxa bilmirdi . Uşaqlarının yanında gözü kölgeli idi onlara ne deyeceyini bilmirdi . O biri uşaqlar yatıb , seher durub evde körpe görende onlara ne cavab verecekdi ki ? Yox seher olmadan, uşaqları oyanmadan bu uşağı bu evden redd etmeli idi .
Mayın son günleri idi . Moskvaya bahar gec gelir . Havada bahar herareti olsa da , hele de havalar soyuq idi . havadakı ayazdan pencere şüşeleri terleyib suyu süzürdü . Gözleri pencereden uzaqlara baxır , sanki güneşin pencereden ne zaman baxmasını gözleyirdi .
Birazdan uşaqlar qalxacaq , onları hazırlayıb mektebe yola salmalı idi . Ama cox ağrıyır ve cox yorğun idi . Uşaqlar qalxmadan , şeher oyanmadan bir şey fikirleşmeli idi . Nadya da getmişdi . Meleyke ise sabaha qeder anasının başı üzerinde dayanıb sual yağan gözleri ile anasına baxır , yatağın bir küncüne qoyulmuş körpeden merhemetli baxışlarını çekmirdi . Meleyke her ona baxdığında xecaletinden yer ayaqları altından qacır , gözlerini qızından gizletmeye çalışırdı .
- Qalx qızım , get biraz yat dincel , bu gün derse getme yorğunsan .
- Yox yatmayacam uşaqlar qalxacaq , onları yola salacam . Sen narahat olma men onları hazırlayaram .
Ulduz kövreldi ,qolların açıb qızına uzatdı , Meleyke soyuq qardan qaçıb isti qanadlarına sığınırmış quş balası kimi anasının qollarına sığındı
- Menim ağıllı balam ,
- Men her şeyi bilirem ana .
- Neyi bilirsen ?
- Bizim bura niye gelmeyimizi , ordakilara niye senin itkin düşmeyin camaata yayıblar , hamısın bilirem . Men bilirdim ki, sen Qazaxıstana atamın yanına geden günü Atamın düşmenleri senin başına ne oyun acıblar .
- ...
Ulduz ne deyeceyini bilmirdi . Ağlamaq tutmuşdu , için için hıçkırıb balasını bağrına basıb saçlarını öpüb qoxlayırdı .
- senin başına gelenleri dayımın iş otağında dayıma deyende eşitmişdim , eslinde hemen gün men sene bir şey deyecekdim , sora deye bilmedim ,
- Neden ? Kimden qorxdun ki?
- Dayım ordaydı , ona göre ...
- Ne deyecekdin ki ? Hec hemin gün başım üstünde deyildi .
- Ana, sene bir şey deyim ama meni döyme .
- Niye döyürem, menim balam ? De mennen hec ne gizletme .
Meleyke anasının ayaq terefinde yatan körpeye teref baxdı, biraz dalıb getdi . Meleykenin baxışları körpeye zillense de gözünün qarşısında başqa menzereler canlandığı belli idi . Rengi ağarmış ellerini buz kesmişdi . Baxışlarında nifret ve merhemet bir arada idi . Bu balaca qızın üzünde , baxışlarında ele bir ifade vardı ki , ele bil olqunlaşmış böyük bir qız olmuşdu sanki , anası bu güne qeder onu balaca körpe qız sanırdı . Ama indi ...
- Ana , indi menim de uşağım olacaq ?
Dizleri keyleşdi , üreyi esdi , bedeni uyuşub açıldı . Bu ne sual idi ? Yeddide oxuyan qızın bele bir sual vermesi ne demekdi ? Bu saat onun uşaq düşünen vaxtı yox , oxuyub gelecek düşünen vaxtı idi , bu ne sefeh sual idi ?
- Olacaq qızım , ama bele yox , oxuyacaqsan ,inistituta gireceksen , sora ... adam olacaqsan , sevib...
- Men hec zaman sevmeyecem , meni sevmeyecekler .
Meleyke esebihalda dişlerini qıcadı , yumuruqlarını düydü ,
- Ölmek isteyirem , men ölecem ... öldürmek istedim, özümü ana , bacarmadım .
Ulduzu esmece tutmuşdu . Bu ne demek idi , 7- de oxuyan bir qız bu ne düşüncedir qurub ? Yooxxx ... qızının bir derdi var . Bes Ulduz bu vaxta qeder bunu niye sezmeyib , niye qızıyla maraqlanmayıb ? Bu nece analıqdır ki ...
- Gel , qızım , gel ...bu ne demekdi , senin ne derdin var ? Bir danış görek .
- Ana , hemin gün biz derse gedende ...
- Hansı gün ?
- Sen Qazaxıstana geden gün ...
Ulduzun heyecandan hardasa nefesi kesilecekdi ;
- Hee ?
- Dalımızca bir cavan oğlan düşmüşdi , maşınla ...
- Kim idi ?
- Bilmirem . Fizika dersinde idim geldi mene icaze aldı , ana vallah tanımıram , o oğlanı . Mennen papanı soruşdu , dedim papa Qazaxıstanda . Dediki gelmır bura , dedim yox , dedi görürsen senin xeberin yoxdu , meni papa yollayıb bura , papan gelib , dedim ola bilmez . Güldü ,dedi get sportzala bax , orda seni gözleyir . Mene dedi ki, get Meleykeni cağır bura . Vallah inanmadın ana , allaha and olsun, getmek istemirdim heç - qorxaq bir yalvarışlı baxışla anasına baxdı .
- He sora noldu ?
- Dedi ki , papan Qazaxıstannan qacıb gelib bura , adam öldürüb , milis onu axtarır . Ona göre gizlenir . O gelib sene dersden icaze alsaydı onu görüb milis cağıracaqlar . O biri bacın, qadaşın da papanın yanında papan gelib siznen görüşmeye, görüşüb gedecek . Men de inandım, sevincek qacdım sportzala o da gelirdi . Baxdım hec kim yoxdu , geri qayıtmaq isteyende dedi razdvalkada gizlenib get bax ! Gedib qapını acıb içeri giren kimi o da içeri girdi - ellerini üzüne tutub eynen anası kimi sesini içine boşaltdı . Ulduz yerinde dayana bilmeyib qarnını tuta - tuta yatağından düşdü , benizi meyit rengine dönmüşdü . Özüne aid olmayan yad bir sesle üsyan edirmiş kimi sesini qısıb bağırdı .
- He noldu ?
- Ana , men qoymadın ama menim ağzımı tutub meni skamekanın üstüne yıxdı . Ne qeder çığırmaq isteyirdimse qoymurdu ,ağzımı tutmuşdu . Nefes ala bilmirdim . Boğulurdum . O gedenden sonra baxuram ki , eynimden cıxartdığı ağ kalqodqam qan olub ...
Ulduz yere çökdü ... saçlarını yolub hönkürtü vurub ağladı , yeri yumuruqladı . Bayaqdan uşaqları oyanmasın deye sesini içine atan Ulduz indi sesin başına atmışdı . Sese uşaqları tökülüb gelende yorğanı yeni doğulmuş körpenin üstüne çekdi . 4 uşaq boy boya verib çaşqın çaşqın analarına baxırdı . Ulduz ise ağlaya ağlaya hem İbrahime , hem Beşire qarğış yağdırırdı . Sese gelen Nadya Ulduza heb verib onu sakitleşdirdi . Ele yerde ağlaya ağlaya xalçanın üstünde yuxuya getdi .
Oyananda evde kimse yox idi . Ne qeder yatmışdı bilmirdi . Yatıb yuxusun alsa da canında hele de yorğınlıq vardı . Başın , qarnın tutub salona kecdi . Televizor açıq idi . Televizoru bağlayıb , pencereden bayıra baxdı , Mehelle qelebelik idi . Şeher oyanmışdı . Gec qalmışdı . Axşamın düşmesini gözlemeli idi . Amma axşama qeder uşaqlar eve gelmeden bu uşağı toz etmeli idi . Belke de uşaqları o yatanda bu üşağı görmüşdü . Yataq otağına keçib yorğanı qaldırdı . Uşaq yox idi . Deli kimi yorpanı yastığı çırpdı . Bir bir otaqları yataqları dağıdıb tökdü . İki deqiqeye seliqelı toplanmış otaq alt üst oldu . Ağlına Nadya geldi . Qapını açıb onlara qaçdı . Qapının zengini dayanmadan basır bir anda qapının açılmasını isteyirdi . Nadya qapını açanda özünü içeri atıb divanın üstünde yatmış uşağı qucağına aldı . Bu uşaqı dünyaya getirdiyinde bele uşağın üzüne baxmamışdı , qucağına almamışdı . Bütün bu olanların sebebkarı , günahkarı kimi bu uşağı görürdü . Elinde elac olsaydı ele bu qızı doğub dünyaya getiren kimi dişi , dırnağı ile didib parçalayaraq ibrahimin , Beşirin , Manafın , Manafın adamlarının acığını ondan cıxardı . Uşağı murdar bir şey tuturmuş kimi qoltuğuna vurub Nadyaya bir şey demeden qapıdan cıxdı . Uşağı yatağına atıb ağrıyan canına ufuldaya ufuldaya otağın içinde var gel etmeye başladı . Qefil ovunu görmüş qartal kimi uşağın üstüne şığıyıb üzündeki örtünü acdı . Körpenin mesum çöhresine baxdıqca Meleykenin ona danışdıqları yadına gelir . Bir de Meleykenin başına gelenlerin ikinci qızı Aynurun da başına geleceklerini texmin edib deli olurdu . Ne bilirdi ki , belke de Meleykenin başına gelenler Aynurun da başına gelibmiş . Bunları düşündükce bu mesum körpeye nifreti coxalırdı . Uşağa baxdıqca yataqdakı yastığı götürüb körpeye baxdı .
- Sen yaşamamalısan - deyib yastığı körpenin üzüne basdı . Elinin altında çabalayan bu canlının körpe olduğunu bele unutmuşdu . Gözleri dönmüşdü , uşağın üzünden basaraq qehqehe cekir eyni zamanda ağlayırdı . Qulağına sanki bir ses gelirdi . Sanki kimse ona - " dayan Ulduz , sen Allahın verdiyi canı ala bilmezsen , onu Allah yaratdı ve sen onu mehv etmemek üçün onu yeddi ay gizli saxladı , sen onun varlığından xeber tutanda ise artıq gec idi . Demek bu uşaq yaşamalıdır , sen kimsen ki , can alırsan ? "
Elleri boşaldı . Metbexe kecib bazar çantasını eline alıb tekrar uşağın yanına geldi
- Seni tanımıram , sen mene aid deyilsen , sen mene ve aileme gelen belasan , senin bu evde yerin yoxdur ...
Bazar tuvaletine girende içeride bir nece qadın var idi . Tuvalet kabinelerinin birine girib qapını içeriden kilidledi . Elindeki zenbili qucağına alıb içindeki körpeye baxdı . Körpe dünyadan xebersiz mışıl - mışıl yatırdı . İçinden körpeni qoxlayıb öpmek gelirdise de üreyindeki kin ve nifret bu uşağı özünden uzaqlaşdırırdı . Bayırdakı sesler de azalmışdı . Dehlizde kimse yox idi . Başını aşağı eyib uşağın qoxusunu içine cekdi ve ;
- Meni bağışla, sen menim qızım ola bilersen , ama men seni heç vaxt qızım deyib üzüne baxa bilmerem - deyib uşaq qarışıq zenbili qapının asılqanından asıb içeriden cıxdı . Dehlizde bir qadın elin yuyurdu . Qadına bele ehemiyyet vermeden pilekenleri yuxarı çıxıb qaçmağa başladı . Daha geride olanlardan xeberi olmadı ...

Damarlarımda qanım donmuşdu . Barmaqlarım uyuşurdu . Özümü toparlayıb ne yazacağımı nece yazacağımı bilmirdim . Nitqim qurumuşdu . Dörd , beş aydan beri hevesle başladığım bu romanı bir an önce bitirmek isteyirdim . Bir ailenin , bir insan heyatı bu qedermi perişan olardı ilahi !?
Ama esil mövzu bu qızın - Baharın dünyaya gelişi ile başlayırdı ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)
(səs: 0)
Şərhlər: 1
Baxılıb: 2 716
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri