Telefonun jarjı bitdiyinde ele bilirdim yazdıqlarım hamısı silinib gedib . Sesim evi başına götürmüşdü . - Bax telefonu niye jarjdan cıxardırsan - deye özüm özümü tenbeh edirdim - bilirsen ki , bir hekayeye ki, başladın en azından yarım günün gedir . Zaryatka seni o qeder gözleyermi ? Telefon 5 faiz jarj yığana qeder ele bilirdim 5 gün vaxt gedib . Nehayyet telefonum açıldı . - Uraaa !!! - deyib qışqırmağıma ev ehli başıma toplandı . Sevincimemi gülürdüler , yoxsa " deliliyimemi " bilmirem ...
Sila gözün açanda Hesenle özünü bir birine bağlanmış gördü . Ne olduğunu bilmirdi . - Ne oluyor ? Ben nerdeyim ? - Banamı soruyorsun ? Asıl benim sana sormam lazım . Biz nerdeyik deye ? - Vallahı , billahi bilmiyorum abi . - Sen bilmezsin tabii . Seni istikbaratçı olduğunu bile bile içimize soktuğumuzda tedbirimizi almamız lazımdı . Şimdi geç kaldık . Ahhh Behram abi ahhh... - Haah işte . Şimdi bu nerden cıktı ? - Senin kalleşliyinden haberimimizmi yok sandın ? Kendini ne sanıyorsun sen ? Kahbe ... - Vayy , vayy , vaayy.. İçeri giren saqqallı yekeper kişini sadece Sila görürdü . Adamı görünce rengi saralan Silanın esmesini Hesen özü de hiss edirdi . Hesenin üzü arxa terefe bağlı olduğundan içeri gireni göre bilmirdi . - Bak hele sen ? Ya sen kendini ne sanıyorsun ? - Kimsiniz , ne istiyorsunuz ? - Asıl sen ne istiyorsun ? Biz Bahramı ve Ferruxini istiyoruz - deyib Hesenin yanına geldi . Hesen bu yekeper köntey adama baxıb ; - Ben kimseyi tanımıyorum . - Öylemi ? -.... - Şimdi görecez , nasıl tanımadığını . - Ben kimseyi tanımyorum ... Sözü ağzında qaldı . Adamın zerbeleri işe düşmüşdü . Hesenle beraber Silanı da döyürdüler . Silanın sesi içerini götürmüşdü . Onu rahat buraxması üçün yalvarırdı. - Bırak beni abi , benim suçum ne ki ? - Senin görevin neymiş ? İş yapmakmı , ....... bakıp ..... suyunu akıtmakmı ?-Adam pis pis söyüşlerle önları söyürdü . Ele bu vaxt çölden gelen sesler fikirleri ora yöneltdi Qapı açıldı ve Arazı döye döye içeri saldılar . - Araz ...- Sila sanki sevdiyi yaxın birini görünmüş kimi seslendi . Araz caşqın halda onlara baxıb; - Ne istiyorsunuz kızdan ? Zorla gözellikmi olur ? Bırakın ... Araz yanlış anlamışdı . Ele bilirdi ki , Silanı tutanlar Silanı öldürmek isteyenlerdir . Biraz sonra dan onlara tutulmuş qanunsuz mehkemeden anladığı bir şey vardı . Onlar Silanın düşmenleri deyilmişler . Sila özü düşmen teref imiş . Ve bu "mehkeme" sorğu - sual Ferruxı ve Behramdan başqa iki önemli şexslerin yerini öyrenmek onları ele kecirmek ve fealların bezi sirlerini öyrenmek idi . Bu qanunsuz "mehkeme " onlardan bir söz ala bilmeyeceyini görüb Arazın dilini açmaq üçün Hesene edam emri çıxardılar . Arazın ve Silanın gözü qarşısında işgenceyle öldürülen Heseni görenden sonra ikisi de sarsılmışdılar . Bu yolda ölmek vardı , dönmek yox .Agır işgenceden sonra Sila ile Araz ikisi de bir birine bağlı qalmışdılar . Arazın cezası dostlarını ele vermemesine göre idi , Silanın cezasi ise verilen tapşırığı yerine yetirmeyib, hisslerine qapılmasına göre idi . Aliyeden ise hele heç bir xeber yox idi .
Ulduz bir aya yaxın idi ki , Moskvada refiqesinin evinde qalırdı . Artıq havalar soyumağa başlamışdı . Eynine geyecek paltarları bele yox idi . Bütün neyi var Azerbaycanda qalmışdı . Raisanın paltarlarını geyinirdi , ama onun paltarlarını ne qeder geyecekdi ? İş tapıb işlemeli idi . Uşaqlarını yanına getirmeli idi . İsmayıl Olyanı ne qeder dile tutsa da Olya onunla gelmekden imtina etmişdi . İsmayıl bacısının beş , bir de özünün xeste uşağının elinde qalmışdı . Uşaqlara baxma imkanı var idi , ama pul her şey demek deyildi, İsmayıl menevi ehtiyyacdan kasad , ac idi . Heç bir menevi desteyi , sinesine döyüb yaxın duranı yox idi . Bu aralar işde de problemleri yaranmışdı . Şikayyetçiler onların şikayyetlerine ve problemlerine baxmayan ,onlarla maraqlanmayan "raispalkomun " istefasını isteyirdiler . Bundan istifade eden vezife qurdları da İsmayılı her yerde tendiq ederek onu gözden salırdılar. Özü herşeyden yorulmuşdu ne vezifeye hevesi qalmışdı ne de işlemeye . Qızı üçün darıxan İsmayıl bezen Mikayılı evlerinin altındakı çayxanaya cağırar derdleşib içini boşaltardı. Uşaqlar param parca olmuşdular uşaqların ikisi Mikayılın yanında qalsa da İsmayıl onların derslerinden gerilediyini , uşaqların bir birleri üçün darıxdığını görüb tekrar onları yanına getirmişdi . Mİkayıl hele de Ulduzu itkin kimi bilirdi. Ulduzla görüşmesini İsmayıl Mikayıla dememişdi . Bu hele ki sirr olaraq qalacaqdı . Ulduz Balaqardaşa izin vermese de Balaqardaş onu teqib edir , yaşadığı binaya ULduzu qorumaq üçün en etibarlı adamlarından seçmişdi . Onların en ümde vezifesi Ulduzu hissetmeden teqib etmek her ehtiyyacını yerine yetirmek ve onu qorumaq idi . Özü Moskvada yox Heşterxanda (Astarxanda) idi . Günü günden kökelen Ulduzun gözelliyine gözellik de gelmişdi . İş axtarmağa başlamışdı . Devlet işinde işleye bilmezdi . Cünki burda qeydiyyatsız yaşayırdı . Odur ki , ozünü oda köze vurub , beş - üç manat pulunu qazanırdı . İşmayılla Balaqardaşı Ulduz birleşdirmişdi . İkisinin bir derdi vardı . Ulduza sahib cıxmaq . Uşaqlarını başına yığdırmaq . Qafqaz restoranlarının birinde işe girib , temizlik işinde işleyirdi . Müdirleri ona qalmağa da yer vermişdi . Ulduzun beş uşaği olduğunu eşidende müdür heyrete gelmişdi . - Bes uşaqların hardadır? - Azerbaycanda . Onları da buraya getirmeyi düşünürem - deye veziyyetini ona anlatmışdı . Erinin narkoman olduğunu , onlara sahib cıxmadığını da demişdi . Tebii ki , kenardan Ulduzu teqib eden Balaqardaşın adamlarının gözünden bu semimiyyet qaçmırdı . Balaqardaş fürset tapan kimi Ulduzun müdürü ile görüşüb ona qulaqburması vererek özünü ona tanıtmışdı . Balaqardaş müdirin Ulduza gözel maaş ve iş vermesi üçün ona tapşırıq vermişdi . - O sahıbsız deyil . Sen ona qardaşlıq edersen , biz de sene böyüklük ederik , oğraşlıq edersen , bextine küs ... Ve müdirin eliyle Ulduzu yeni eve köcürtdü . Ullduzun bu şansın hardan geldiyinden xeberi yox idi . O ele bilirdi ki , müdiri sexavetli ve eli açıq adamdır. Cox keçmedi qardaşı İsmayıla zeng edib uşaqları kimse bilmeden Moskvaya getirmesini istedi . İsmayıl bu sirri sadece Mikayıla açaraq uşaqları Moskvaya aparıb analarına tehvil vereceyini dedi . Ulduzu ve onun uşaqlarını tanıyanlara ise uşaqları internat mektebine qoyduqlarını yaydı . Belece keçirtdiyi 6 aylıq stres ve çetin yaşamdan sonra Ulduz balalarını başına yığaraq özünün de xeberi olmadan Balaqardaşın kölgesinde heyatına davam etdi . Şabah işe gedir axşam hava qaralanda gelirdi . Uşaqları qonuşu Nadya xalaya tapşırmışdı . Nadya xala yaşlı sonsuz qadın idi . Nadya Balaqardaşın rtibar etdiyi adamlardan biri idi . Özü Nadyanı Ulduza yönlendirmişdi . Ulduz qürbetde qarşısına açılmış şanşa göre Allahına şükür ederek bezen bele şansa caşıb qalırdı . Açığı indiki dövürde heç kim , heç kimin nazını cekmezdi ki , Nadya Ulduzun ve uşaqlarının nazın cekirdi. İşi ne qeder yüngül olsa da günü günden kökelib ağırlaşan Ulduz hekim kontrolundan kecende heyatının ikinci şokunu yaşadı . Ulduz 7 aylıq hamileymiş . Uşağın atasının kim olduğunu bele bilmirdi . Kimlese yaxınlığı beraberliyi olmadan kimden hamile qalmışdı , onu da bilmirdi . İnanmırdi . Cünkü bu vaxta qeder hamile olduğunu hissetmemişdi , beş uşaq doğmuşdu ama bele bir hamilelik kecirmemişdi . 7 aylıq hamileydi ama qarnı bilinmir , uşaq terpenişini hissetmir , qadın halı da normal idi . Bu nece ola bilerdi ki ? Raisanın yanına gelib derdini ona danışdı . Raisa qadın hekimi idi . Zaten Ulduzun günü günden bele şekilde kökelmasinin hamilelik elamatı olduğunu ona defelerle demişdise de Ulduz ona lağ elemişdi . - Yeqin senin hamamında hamile qalmişam ya da yataq otağındakı Nikolayın plakatından . Raisanı yanına alıb hemin gün Moskvanın bütün qadın meslehetxanaların gezdi . Hamısı da eyni sözü dediler ; Ulduz hamileliyi gizli kecitmiş ve artıq 7 aylıq hamile idi . Ne olur olsun bu uşağı redd etmek isteyirdi . Tessüf ki , aborta gecikmişdi . Bu uşaq ancaq süni doğuşla doğulmalıdır vessalam .
Üzüne çırpılan sudan gözünü açanda Aliyeni carmıxa çekilmiş gördü . Aliyeye işgence verib ondan ve Arazdan söz almağa çalışırdılar . Bildikleri melumatı ala bilmeyince daha da azgınlaşıb kelbetinle qızın bır bır dırnaqlarını çekir , barmaqların hisse hisse kesirdiler . Aliye verilen işgenceden bagırdıqca , qızın acısına Sila da bağırırdı ; - Yalvarıyorum . Yapmayın . Ne gerekirse , ben yapacam . Ben her şeyi öğrenib size söyleyecem . Söz veriyorum .yapmayın dayanamıyorum artık . - Kes, dur bakalım daha seninle konuşmadık . Sıra sanada gelicek , az daha sabret . Öğrenecek olsaydın , şu ana kadar öğrenirdin . Nece gün idi ki , bu hebsxana duvarları arasında Alıye ve Araz işgenceye meruz qalmışdılar . Sila bu işgenceleri izlemekden döze bilmeyib bayıldıqdan sonra onu götürmişdiler . Artıq Sila aralarında yox idi . Ölmüşdümü , qalmışdımı bilmirdiler . Nedense Araza Aliye qeder işgence etmirdiler. Aliyeni Arazın gözleri qarşısında hisse - hisse , parca - parca öldürürdüler . Araz bayılıb özünden kecmiş Aliyeye teselli, ümüd verer, bezen de esebinden asıldığı zincirleri dartışdırıb yerinden qoparmaq , Aliyeni de burdan alıb qaçmaq isteyirdi . Nece gün idi burda idiler bilmirdiler , qaranlıq penceresi bele olmayan bu otaqda sabahın ne zaman acılıb , axşamın ne zaman düşdüyünden xeberleri bele yox idi . Aliye günü günden gözlerinin qarşısında şam kimi eriyirdi . Daha arazın teselileri , beraber kecirdikkeri gözel günler ,geleceye ümüdleri ona tesir etmirdi . İşgence eseblerini pozmuşdu . Ağlı başından gedib gah qeh -qehe cekib gülür , gah bağırır , gah da öz özüne danışırdı . Maraqlı idi . İşgence verilen zaman Aliyenin ağzını kelbetin açmazdı . Ama bayğınlıq kecirtdiyinde özünde olmayan Aliye neyi var bildiyi bütün sirleri açıb tökürdü . Düşmen meqsedine çatmışdı . Hebsxana otagında Aliyeni dinleyen adam qoymuşdular . Araz Aliyeni sustura bilmirdi . Bu gedişle bu inqlabda uduzacaqlarını adı kimi bilirdi . Çünkü esas sirrlerinin coxunu Aliye açıb tökmüşdü . Ve bir gün gözledikleri gün geldi . İranda baş qaldırılmış inqlab yatırılmış , ve şeher meydanında Ferruxi ve Behramdan başqa bir nece igid feallar kütlevi şekilde edam olunmuş bununla da İran inqlabı yatırılmışdır . Aliye İran vetendaşı olmadığı üçün onu ele Türkiyede mehkemeye teslim etdiler . Aliye mehkemenin qerarını gözlemeden yatdığı kamerada yorğanın üzünü cırıb bir birine düyerek ip düzeltmiş ve özünü çarpayının demirinden asmışdı . Arazı ise İrana götürecekdiler . Sözsüz ki , Arazın İranda edamı qacınmazdır . Bir igidin ömru bu qeder kiçik ve menasız olmamalıydı . Ölümünü bilirdi , ama ne olur olsun ölüme esla teslim olmayacaqdı .
Gecenin bir alemi Meleyke evdeki sese oyandı . Anasının otağına kecende anasını yatağın ortasında qan - terin içinde gördü . Anasının hamileliyinden xeberi olmayan Meleyke artıq yeddide oxuyan böyük qız idi . Ve bele bir veziyyetde anasının döğmaq üzre olduğunu derk edirdi . Özünü itirmiş qız anasından hesab soruşmağın menasız olduğunu görüb tez telefona qacdı 02 yıgıb telefonu qulağına tutdu . - Hara zeng edirsen ? - 02 - ye - Raisaya zeng ele ! - Ama ... - Ne deyirem onu ele ! - doğum gücünden dişlerini qıcıyıb sesini içine atdı . Qız ixtiyarsız emre tabe oldu . Raisa ile danışıb telefonu üstüne asdı . Anasına bir söz demeyib Nadıyanın evine qacdı . Ulduzun hamileliyi ne qeder sessiz kecse de , doğumu o qeder de ağrılı ve cetin kecirdi . Hec ele bil beş qarın uşağı bu doğmamışdı . Nadya gelen kimi el ayağa düşüb tecili yardım cağırmaq istedise de Ulduz icaze vermedi . Raisa Ulduzun hayına gelenecen Ulduz yükünü Nadyanın ve qızı Meleykenin kömekliyiyle yere qoymuşdu . Qızı olmuşdu . Utandığından qızının üzüne baxa bilmirdi . Uşaqlarının yanında gözü kölgeli idi onlara ne deyeceyini bilmirdi . O biri uşaqlar yatıb , seher durub evde körpe görende onlara ne cavab verecekdi ki ? Yox seher olmadan, uşaqları oyanmadan bu uşağı bu evden redd etmeli idi . Mayın son günleri idi . Moskvaya bahar gec gelir . Havada bahar herareti olsa da , hele de havalar soyuq idi . havadakı ayazdan pencere şüşeleri terleyib suyu süzürdü . Gözleri pencereden uzaqlara baxır , sanki güneşin pencereden ne zaman baxmasını gözleyirdi . Birazdan uşaqlar qalxacaq , onları hazırlayıb mektebe yola salmalı idi . Ama cox ağrıyır ve cox yorğun idi . Uşaqlar qalxmadan , şeher oyanmadan bir şey fikirleşmeli idi . Nadya da getmişdi . Meleyke ise sabaha qeder anasının başı üzerinde dayanıb sual yağan gözleri ile anasına baxır , yatağın bir küncüne qoyulmuş körpeden merhemetli baxışlarını çekmirdi . Meleyke her ona baxdığında xecaletinden yer ayaqları altından qacır , gözlerini qızından gizletmeye çalışırdı . - Qalx qızım , get biraz yat dincel , bu gün derse getme yorğunsan . - Yox yatmayacam uşaqlar qalxacaq , onları yola salacam . Sen narahat olma men onları hazırlayaram . Ulduz kövreldi ,qolların açıb qızına uzatdı , Meleyke soyuq qardan qaçıb isti qanadlarına sığınırmış quş balası kimi anasının qollarına sığındı - Menim ağıllı balam , - Men her şeyi bilirem ana . - Neyi bilirsen ? - Bizim bura niye gelmeyimizi , ordakilara niye senin itkin düşmeyin camaata yayıblar , hamısın bilirem . Men bilirdim ki, sen Qazaxıstana atamın yanına geden günü Atamın düşmenleri senin başına ne oyun acıblar . - ... Ulduz ne deyeceyini bilmirdi . Ağlamaq tutmuşdu , için için hıçkırıb balasını bağrına basıb saçlarını öpüb qoxlayırdı . - senin başına gelenleri dayımın iş otağında dayıma deyende eşitmişdim , eslinde hemen gün men sene bir şey deyecekdim , sora deye bilmedim , - Neden ? Kimden qorxdun ki? - Dayım ordaydı , ona göre ... - Ne deyecekdin ki ? Hec hemin gün başım üstünde deyildi . - Ana, sene bir şey deyim ama meni döyme . - Niye döyürem, menim balam ? De mennen hec ne gizletme . Meleyke anasının ayaq terefinde yatan körpeye teref baxdı, biraz dalıb getdi . Meleykenin baxışları körpeye zillense de gözünün qarşısında başqa menzereler canlandığı belli idi . Rengi ağarmış ellerini buz kesmişdi . Baxışlarında nifret ve merhemet bir arada idi . Bu balaca qızın üzünde , baxışlarında ele bir ifade vardı ki , ele bil olqunlaşmış böyük bir qız olmuşdu sanki , anası bu güne qeder onu balaca körpe qız sanırdı . Ama indi ... - Ana , indi menim de uşağım olacaq ? Dizleri keyleşdi , üreyi esdi , bedeni uyuşub açıldı . Bu ne sual idi ? Yeddide oxuyan qızın bele bir sual vermesi ne demekdi ? Bu saat onun uşaq düşünen vaxtı yox , oxuyub gelecek düşünen vaxtı idi , bu ne sefeh sual idi ? - Olacaq qızım , ama bele yox , oxuyacaqsan ,inistituta gireceksen , sora ... adam olacaqsan , sevib... - Men hec zaman sevmeyecem , meni sevmeyecekler . Meleyke esebihalda dişlerini qıcadı , yumuruqlarını düydü , - Ölmek isteyirem , men ölecem ... öldürmek istedim, özümü ana , bacarmadım . Ulduzu esmece tutmuşdu . Bu ne demek idi , 7- de oxuyan bir qız bu ne düşüncedir qurub ? Yooxxx ... qızının bir derdi var . Bes Ulduz bu vaxta qeder bunu niye sezmeyib , niye qızıyla maraqlanmayıb ? Bu nece analıqdır ki ... - Gel , qızım , gel ...bu ne demekdi , senin ne derdin var ? Bir danış görek . - Ana , hemin gün biz derse gedende ... - Hansı gün ? - Sen Qazaxıstana geden gün ... Ulduzun heyecandan hardasa nefesi kesilecekdi ; - Hee ? - Dalımızca bir cavan oğlan düşmüşdi , maşınla ... - Kim idi ? - Bilmirem . Fizika dersinde idim geldi mene icaze aldı , ana vallah tanımıram , o oğlanı . Mennen papanı soruşdu , dedim papa Qazaxıstanda . Dediki gelmır bura , dedim yox , dedi görürsen senin xeberin yoxdu , meni papa yollayıb bura , papan gelib , dedim ola bilmez . Güldü ,dedi get sportzala bax , orda seni gözleyir . Mene dedi ki, get Meleykeni cağır bura . Vallah inanmadın ana , allaha and olsun, getmek istemirdim heç - qorxaq bir yalvarışlı baxışla anasına baxdı . - He sora noldu ? - Dedi ki , papan Qazaxıstannan qacıb gelib bura , adam öldürüb , milis onu axtarır . Ona göre gizlenir . O gelib sene dersden icaze alsaydı onu görüb milis cağıracaqlar . O biri bacın, qadaşın da papanın yanında papan gelib siznen görüşmeye, görüşüb gedecek . Men de inandım, sevincek qacdım sportzala o da gelirdi . Baxdım hec kim yoxdu , geri qayıtmaq isteyende dedi razdvalkada gizlenib get bax ! Gedib qapını acıb içeri giren kimi o da içeri girdi - ellerini üzüne tutub eynen anası kimi sesini içine boşaltdı . Ulduz yerinde dayana bilmeyib qarnını tuta - tuta yatağından düşdü , benizi meyit rengine dönmüşdü . Özüne aid olmayan yad bir sesle üsyan edirmiş kimi sesini qısıb bağırdı . - He noldu ? - Ana , men qoymadın ama menim ağzımı tutub meni skamekanın üstüne yıxdı . Ne qeder çığırmaq isteyirdimse qoymurdu ,ağzımı tutmuşdu . Nefes ala bilmirdim . Boğulurdum . O gedenden sonra baxuram ki , eynimden cıxartdığı ağ kalqodqam qan olub ... Ulduz yere çökdü ... saçlarını yolub hönkürtü vurub ağladı , yeri yumuruqladı . Bayaqdan uşaqları oyanmasın deye sesini içine atan Ulduz indi sesin başına atmışdı . Sese uşaqları tökülüb gelende yorğanı yeni doğulmuş körpenin üstüne çekdi . 4 uşaq boy boya verib çaşqın çaşqın analarına baxırdı . Ulduz ise ağlaya ağlaya hem İbrahime , hem Beşire qarğış yağdırırdı . Sese gelen Nadya Ulduza heb verib onu sakitleşdirdi . Ele yerde ağlaya ağlaya xalçanın üstünde yuxuya getdi . Oyananda evde kimse yox idi . Ne qeder yatmışdı bilmirdi . Yatıb yuxusun alsa da canında hele de yorğınlıq vardı . Başın , qarnın tutub salona kecdi . Televizor açıq idi . Televizoru bağlayıb , pencereden bayıra baxdı , Mehelle qelebelik idi . Şeher oyanmışdı . Gec qalmışdı . Axşamın düşmesini gözlemeli idi . Amma axşama qeder uşaqlar eve gelmeden bu uşağı toz etmeli idi . Belke de uşaqları o yatanda bu üşağı görmüşdü . Yataq otağına keçib yorğanı qaldırdı . Uşaq yox idi . Deli kimi yorpanı yastığı çırpdı . Bir bir otaqları yataqları dağıdıb tökdü . İki deqiqeye seliqelı toplanmış otaq alt üst oldu . Ağlına Nadya geldi . Qapını açıb onlara qaçdı . Qapının zengini dayanmadan basır bir anda qapının açılmasını isteyirdi . Nadya qapını açanda özünü içeri atıb divanın üstünde yatmış uşağı qucağına aldı . Bu uşaqı dünyaya getirdiyinde bele uşağın üzüne baxmamışdı , qucağına almamışdı . Bütün bu olanların sebebkarı , günahkarı kimi bu uşağı görürdü . Elinde elac olsaydı ele bu qızı doğub dünyaya getiren kimi dişi , dırnağı ile didib parçalayaraq ibrahimin , Beşirin , Manafın , Manafın adamlarının acığını ondan cıxardı . Uşağı murdar bir şey tuturmuş kimi qoltuğuna vurub Nadyaya bir şey demeden qapıdan cıxdı . Uşağı yatağına atıb ağrıyan canına ufuldaya ufuldaya otağın içinde var gel etmeye başladı . Qefil ovunu görmüş qartal kimi uşağın üstüne şığıyıb üzündeki örtünü acdı . Körpenin mesum çöhresine baxdıqca Meleykenin ona danışdıqları yadına gelir . Bir de Meleykenin başına gelenlerin ikinci qızı Aynurun da başına geleceklerini texmin edib deli olurdu . Ne bilirdi ki , belke de Meleykenin başına gelenler Aynurun da başına gelibmiş . Bunları düşündükce bu mesum körpeye nifreti coxalırdı . Uşağa baxdıqca yataqdakı yastığı götürüb körpeye baxdı . - Sen yaşamamalısan - deyib yastığı körpenin üzüne basdı . Elinin altında çabalayan bu canlının körpe olduğunu bele unutmuşdu . Gözleri dönmüşdü , uşağın üzünden basaraq qehqehe cekir eyni zamanda ağlayırdı . Qulağına sanki bir ses gelirdi . Sanki kimse ona - " dayan Ulduz , sen Allahın verdiyi canı ala bilmezsen , onu Allah yaratdı ve sen onu mehv etmemek üçün onu yeddi ay gizli saxladı , sen onun varlığından xeber tutanda ise artıq gec idi . Demek bu uşaq yaşamalıdır , sen kimsen ki , can alırsan ? " Elleri boşaldı . Metbexe kecib bazar çantasını eline alıb tekrar uşağın yanına geldi - Seni tanımıram , sen mene aid deyilsen , sen mene ve aileme gelen belasan , senin bu evde yerin yoxdur ... Bazar tuvaletine girende içeride bir nece qadın var idi . Tuvalet kabinelerinin birine girib qapını içeriden kilidledi . Elindeki zenbili qucağına alıb içindeki körpeye baxdı . Körpe dünyadan xebersiz mışıl - mışıl yatırdı . İçinden körpeni qoxlayıb öpmek gelirdise de üreyindeki kin ve nifret bu uşağı özünden uzaqlaşdırırdı . Bayırdakı sesler de azalmışdı . Dehlizde kimse yox idi . Başını aşağı eyib uşağın qoxusunu içine cekdi ve ; - Meni bağışla, sen menim qızım ola bilersen , ama men seni heç vaxt qızım deyib üzüne baxa bilmerem - deyib uşaq qarışıq zenbili qapının asılqanından asıb içeriden cıxdı . Dehlizde bir qadın elin yuyurdu . Qadına bele ehemiyyet vermeden pilekenleri yuxarı çıxıb qaçmağa başladı . Daha geride olanlardan xeberi olmadı ...
Damarlarımda qanım donmuşdu . Barmaqlarım uyuşurdu . Özümü toparlayıb ne yazacağımı nece yazacağımı bilmirdim . Nitqim qurumuşdu . Dörd , beş aydan beri hevesle başladığım bu romanı bir an önce bitirmek isteyirdim . Bir ailenin , bir insan heyatı bu qedermi perişan olardı ilahi !? Ama esil mövzu bu qızın - Baharın dünyaya gelişi ile başlayırdı ...