Baharınn ruhi sarsıntı keçirmesi mene o qeder tesir etmişdir ki , dayana bilmirdim , bu hekayenin sonunu getirmek isteyirdim . Sizleri bilmirem , yazdıqca özüm üzülürdüm , halım pisleşirdi . Bahar uzaqdaydı . Bele üzgun vaxtında Bahara sarilib ona teselli etmek keçirdi üreyimden , eger teselli etmeye söz tapardımsa . . .
Ne deyib teselli edecekdim , neyle ovudacaqdım ? En yaxşısı ona sarılıb , danışmadan gözlerinin yaşını silib , saçlarına sığal çekerek onu ovutmaq isteyirdim .

... Mahmudun evinde alem bir birine deymişdi . Toyxanada musiqinin sesi , evdeki davanın sesine qarışmışdı . Evde resmen müharibe gedirdi . Bağlı otaqda kimin kiminle dalaşdığı , kiminle söyüşdüyü belli deyildi .
Ulduz donub kürsüye yapışmışdı , Mahmud ömünde ilk defeydi ki, Sevili döyürdü . Araya giren Balaqardaşin da Mahmuda gücü çatmırdı . Mahmud eline keçeni Sevilin ve Balaqardaşın başına keçirdirdi . Evde salamat şey qalmamışdı . Qapını aça bilmeyib , ara pencereni sındırıb çeri girenler Mahmudu sakitkeşdire bilmirdiler .
- Sene ne demişdim, Sevil ?Sene dememişdimmi o qan ocağından bize xeyir gelmez ? Sene demedimmi ki, aa, meni bu qaranlıq dünyanın adamına calaşdırma ? Senden ne isteyirdim ? Uşaqmı isteyirdim ? İndi ne cavab vereceksen bu millete ? Ne cavab vereceksen Sevil ? Millet cehennem . Bes ,Bahara ne deyesen , He, ne ? Cavab ver dee !
Toyxanada adam qalmamışdı qız evi , oğlan evi hamı axışıb içeri girirdi . Evde qan su yerinden axırdı . Qırılıb tökülmüş pencerenin şüşeleri yerde süpürleşen Balaqardaşla Mahmudun el ayağın , üz gözünü doğramışdı . Qapıdan içeri giren Habil kürsüye yapışmış anasının çiyninden tutub silkeledi :
- Heç olmasa Allahın olsun , bu defe bize heqiqeti de ! - Ulduz key key oğlunun üzüne baxırdı .
- Eşidirsen meni ? Deki bütün bunlar yalandır , yalvarırarm yalan olduğunu de ! -ağlayaraq anasını silkeleyir lakin ,Ulduz hele de yerinden terpenmirdi .
- Ana ! Cavab ver ! - Habil yere çöküb anasının dizlerine qapandı - Nolar, ana yalvarıram cavab ver
Bu vaxt ismayıl , Meleyke ,Aynur , Lala içeri girdi . Meleykeyle Aynur anasını Habilin elinden almağa çalışırdı .Habil ise hele de anasını silkeleyerek qışqırırdı .
- Niye cavab vermirsen ? He , cavab ver o senin qızındır ?
Meleyke de Aynur da mat mat onları seyredirdi . Söhbet neden getdiyini bele anlamadıqları üçün ne edeceklerini de bilmirdiler . Anasının sessizliyine dözmeyen Habil var gücüyle anasına şille vurmağıyla qadın kökünden qopmuş ağac kimi yere serildi . Meleyke de Aynur da qışqırıb herekete keçdiler . Habili iteleyib bayıra çıxartdılar.
- Mobil , gel ! Tez gel - Aynur seslenib Mobili çağırdı .
Serxoş adamlar kimi qapıdan çıxıb pilekenlere geldi rengi qap qara qaralmışdı . Başını yuxarı qaldırıb , cardağın quru çubuqları arasından göye baxdı , kiminse eli onun çiynine toxundu.
- Habil , ezizim ! - bahar ettafında refiqeleri ile onun yanında dayanmışdı, Mahire de onların yanında idi .
- Baharım , yazgülüm , udqundu . Meni bağışla - Baharı özünden aralayıb gözlerine baxdı .
- Ayy ezizim esil sen bizi bağışla . Bu biabırçılıq olmamalıydı .
- Biz ayrılmalıyıq Bahar !
- Ne ? Nİye ? Dayımdan ötrümü ?Allah onu biabır elesin . Neşexor boynun yere soxum onun . Nesilimizin üz qarasıdır da . Mütleq dayım , Hacalı dayım içib, neşelenib yüz faiz , bilirdim bele olacağını, bir zibil qaynadacağını .
- Bahar ! - Habil sesin yükselderek Baharın çiyninden tutub silkeledi - Eşidirsen Bahar - hönkürdü , qızlar Habilin ağlamağını görmemek üçün onları baş başa qoyub ordan dağılışdılar . Yanlarında bir mahire bir de Mobil vardı . Habil özünü saxlaya bilmeyib Baharın qarşısında diz çökdü .
- Aa neynirsen ? Qalx ayağa , dur, dur ayağa ! -Mobille kömekleşib Habili qaldırmaq istedi .
- Bahar men bu gün öldüm , mehv oldum - deyib başını onun ayaqlarına qoyub hönkürdü .
- Aaa, deli olmusan , Habil , ayıbdır qalx camaat bize baxır , Vaxseey biabır olduq ...
- Kaş ke, günde yüz yol qarşında öleydim , diz çökeydim , bundan esla utanmazdım . Amma indi utanıram ... her şeyden , özümden , senden , hamıdan ...Sen menim bacım imişsen , bundan böyük biabırçılıq ne olar Bahar ?
- Ne danışırsan sen? - Baharın gözleri böyüdü .
- indi guya sen menim qardaşımsan ?
- Ne sayaqlayırsan Habil deli olmusan nedi ? - Mobil söhbete qarışdı .
- Kaşki deli olsaydım -Habil Qapının arasından anasını Bahara gösterib :
- Bax , o arvad bizim anamızdır - dönüb Bahara baxdı - senin anan odur, inanmırsan ? İnanmırsan , get , özünden soruş.
Baharı deli gülmek tutmuşdu ,Güldükce Habil onu silkeleyir , sesleyirdi . Lakin , qulaqlarında sanki , Mehtinin zühuru çalınırdı , heç ne eşitmirdi . Etrafda olanlara sanki göyden yere fırlana fırlana baxırdı . Ayaqları sankı yerde deyildi , havadan asılı qalmışdı ...
Habil Baharın ellerini barmaqlarından gücle açıb ona baxdı . Bahar hele de gülürdü .
- Meni bağışla, Baharım , men bu biabırçılıqla yaşaya bilmerem ! - Deyib darvazaya teref qaçdı . Hara getdiyini heç özü de bilmirdi Ayağı tutduqca qaçırdı . Onu gülerek bir ses sesleyirdi .
- Habil , dayan Habil ...
Mobil oğlan evinden gelen maşınların biri ile Habilin arxasınca düşmüşdü . Habil ise bağ evlerinin arasından burulub dar dalanlardan birine keçdi . Habili gözden qoymayan Mobil maşından düşüb şoferle beraber onun arxasınca qaçmağa başladı . Dalanı çıxanda Habilin başqa bir maşına mindiyini gördü . Qaçaraq maşının qabağını kesdi .
- Saxla, kimsiniz , dayanın ?!
Pencereden başını çıxardan Sevda :
- Narahat olmayın men onu size getirecem buraxın biraz sakitleşsin deyib taksi şoferine döndü ,
- Sür qardaş , şehere sür ...

Toy evi , yas evine dönmüşdü sanki. Vay şiven erşe qalxmış , lakin aileden başqa heç kim ne baş verdiyini bilmirdi. Balaqardaş öz adamlarına , Meleyke de öz adamlarına heqiqeti gizlemeyi tapşırmışdı ,
Balaqardaş camaatın içine çıxıb qışqırırdı .
- Ale ? bir qurtum zeher verin , ölürem - Meqsed camaatı evden dağıtmaq idi "zeher" behaneydi .
İsmayılgil yaxın qonşuları,meclise toplananaları yola saldılar .
- Siz allah gerek bağışlayasız , beyin atası yatırdı , ele indice xeber geldi ki, rehmete gedib .
- Aa ...allah rehmet elesin , ne pis oldu - deselerde başa düşürdüler ki , bu meçlisi dağırmaq üçün deyilmiş bir yalandır . Eyer beyin atası ölübse içerideki müharibe nedir? Niye oğlan evi çıxıb getmir ?
Sevil içeri giren qadınları sakitleşdirib üz gözünün qanın sile - sile:
- Sen allah gerek bağışlayasız . Hacallının dermanı üstünde yoxdur , bilirsiniz de zibile bulaşıb , tutması tutub , bacısı ölmüş... deyib qadınları yola salırdı .
Artıq heyet bacadan el ayaq çekilmiş , mehellenin kişileri , cavanları mağarı sokür , ortalığı toplayırdılar . Arvadların bir qulağı içeride baş verenlerde , bir eli qab - qaşıqda , işde , gücde idi . Ağız ise dedi - qoduya qızışmışdı .
Bütün hamı eve toplaşmış , böyük zal iki ailenin külfetiyle dolmüşdü. Bir Habil yox idi, Bir de Bahar. Gülmeyini saxlaya bilmeyen Bahara hekim cağıraraq sakinleşdirici iyneyle onu yuxuya vermişdiler.
Ele bu vaxt Müzefferle Xuraman içeri girdi . Nişanda iştirak etmeyen adamların bele bir zamanda gelişi içeridekilerin teccüübüne sebeb oldu . Bu çaşqınlığı anlayan Müzeffer bir- bir kişilerle el tutub qadımlarla salamlaşdı . Mahmudun qarşısına keçdi .
- Qardaş, biz sizi heç vaxt ailemizden ayırmamışıq , Bahar oldu olmadı biz ele dost olmuşuq , bir birimize qardaş demişik . Qardaş qardaşın dar gününde yanında olar .
Müzefferle , Xuramanın gelişi ortalığa su çilemişdi sanki , hamı sakitleşmiş , Bahar ise hele içeride yatırdı . O yatış bu yatış iki gün , iki gece yatdı . Üçüncü gün gece yarı yuxudan qalxıb key key evden çöle çıxanda qapının sesine Mahmud yuxudan qalxdı . Baharın arxasınca bayra çıxdı . Bir şey demeden onunu teqib etdi . Gecenin qaranlığında ,dekabırın soyuğunda Bahar evlerin arasından düz denize teref üz tutmuşdu . Çılın - çılpaq eyninde bir nazik pijamada sessiz sakit ruh kimi gedirdi . Mahmud da arxasınca ...

Habili mehelle arasından alandan sonra Sevda onu bir mekana getirdi . Sabaha qeder ikisi de içdikce içdiler . Danışdıqca danışdılar , ağladıqca ağlaşdılar . Axır Habili yuxu tutub ele masadaca yatdı.
Gözünü açanda bir otel otağında özünü Sevdanın qoynunda gördü . Hec ne xatırlamırdı , nece olub ki, Sevdayla bir yatağa girib ? Deli kimi yerinden qalxıb pencereye teref getdi , deniz kenarı bir yer idi . Pencereden deniz , geminin göyertesi kimi görünürdü . Olanları xatırlamağa çalışdıqca her şey onun xeyalına yuxu kimi gelirdi.
- Ooff allahım , bu ne iş idi, bu ne oyun idi ? Keşke biri gelib bütün bunların yalan olduğunu deseydi . Ahh Baharım , yazgülüm ... seni orda qoydum qaçdım , utandığımdan qaçdım , camaatın üzüne nece baxacaqdım ? Göresen necesen , ne düşünrsen ? İndi deyeceksen ki, bes men nece baxacam camaatın üzüne ? Haqlısan can gülüm - saçlarını qarışdırıb yumuruğunu divara vurdu , esebi halda dişlerini qıcayıb bağırdı ...
- Ufff Baharım ,neynirsen indi sen ? Necesen ? Bilirem sen de menim kimi yıxılmısan . Ne edek , bu bizim günahımız deyil ,Belke de Allah bizi ilk defe görüşdürende bizi bacı - qardaş kimi görüşdürmek isteyib , Qanımız qaynamışdı bir birimize , ne bileydik bizim bacı- qardaş olmğımızı . Biz bunu qismet bilmişdik . Beli qısmet . Bu görüş bizim qismetimiz imiş , amma ... Amma sevgili kimi yox , bacı qardaş kimi ...
Arxadan beline sarılan qollar onu düşüncelerden ayırdı . " Bunun bir yolu var Baharım , bizi bir - birimizden ayıran bir şey olmalıdır , biz qopmalıyıq , biz bacı- qardaş olmağımızı qebul etmeliyik"
Beline sarılan qollardan sanki canı sıxılırmış kimi geri döndü . Sevda onu qucaqlamışdı :
- Sevda , dile menden ne dilersen !
- Başa düşmedim ?
- Aramızda ne olub , ne baş verib bilmirem , her necesen qebulumsan . Ne qeder isteyirsen , ne isteyirsen verecem ...
-Bu ne demekdir ?
- Menimle evleneceksen !
- Ele şey olar ? Baharı öldürmek isteyirsen ?
- Bahar bacı- qardaş olmağımızı qebul etmelidir . O da zamanla alışacaq bu evliliye . İndi senden küsse de vaxt gelecek barışacaq inan mene . Bahar kinli deyil .
Sevdanın susduğunu görüb ellerinden tutub öpdü .
- Bize kömek ele Sevda yalvarıram , indi seni sevmemiş ola bilerem , seni zamanla seveceyime , seni xoşbext edeceyime söz verirem . Uşağımız olacaq , uşaq bizi bir birimize bağlayacaq .
- Aaa , dayan görek bir , men bele şeye qerar vermedim , bele evlilikmi olur telem telesik ? Hem de bu mümkün deyil ee... sen bilmirsen men bu saat çox çetin veziyyetdeywm , Habil . Nece deyim ee , meni yaşatmazlar .
- Senin qerarın menimçün maraqlı deyil , Baharın gözü göre göre evleneceyik , Sevda , qoy menden ümüdün üzsün , menden soysun , yoxsa o yaşamaz ,
- Men senin Baharın üçün heyatımı tehlükeye ata bilmerem .
- Burda tehlükeli ne var ki , seni özümle aparacam .
- Hara aparırsan apar , onların eli uzundur , meni Dubaydan bele tapıb getirdiler , harda oluramsa olum tapacaqlar meni . Bunlar bir mafiyadır , başa düşürsen ? Qadın alveri ile meşguldular , men onların sermayesiyem , meni ellerinden buraxmazlar .
- O zaman oyun oynayaq , qoy Bahar menim evlendiyimi görsün . Soysun menden . Men seni o nafiyadan qurtaracam . Söz verirem . Sen bir dene he de .

Bahar deniz kenarında bir qaya parçasının üstünde oturub qollarını quçaqlamışdı . Gecenin qaranlığında denizden esen soyuq külek adamı qılınc kimi kesirdi .
Qız soyuqdan büzüşüb dizlerine sıxılmış ,key key denizi seyredirdi, Kenardan dayanıb Mahmud ona diqqet etdi . Deyesen , Bahar sakitleşmişdi , iki günün yuxusu ona rahatlıq vermişdi . Heçne olmamış kimi Bahar dalıb getmiş , sakit sakit denize baxırdı . Heç delilik elemek kimi bir niyyeti olmadığı belli idi .
Mahmud ehmalca ona yaxınlaşdı . Çox ehtiyyatlı hereket edirdi . Belke de tek qalıb düşünmek , yaşadıqlarını götür-qoy etmek üçün buraya gelmişdi . Belke de üreyindeki , beynindeki bu yükü daşıya bilmeyib heyatına son verecekdi . Her ne olur olsun Mahmud onu tek qoymamalıydı . Bele çetin günnde onu bağrına basmalı idi .
Ses salmadan yanına geldi , Bahar heç eymenmedi de . Yanında biri varmı , yoxmu deye baxmadıda . Denizin qaranlığında gözünü uzaqda sonu görünmeyen bir nöqteye zillemişdi .
- Baharı , yazda açan çiçekleri , oxuyan quşları görmek isteyirsense , şaxtalı qış günlerini yaşayacaqsan . Ne edirsen et , " zaman dursun" bele dediyin yerde heyat davam edecekdir , qızım ! - deye penceyini çıxarıb qızının çiynine saldı . Sanki canlı ölü idi , Mahmud sanki bir müqavvaya pencek geyindirirdi . Qızının saçlarından öpüb yanında oturdu . Eynen onun kimi gözlerini gecenin qaranlığına zilleyib davam etdi :
- Bugün heyat seni ağladar , sabah güldürer. Heyat budursa o zaman biz niye heyatı özümüze zindan edib yaşamalıyıq ki ? Niye heyat davam etdikce biz onunla ayaqlaşmayıb, geri qalmalıyıq ?
Ehmalca Baharın çiynin qucaqladı . Heç gözlerini de qırpmırdı . Baharın başını sinesine sıxıb davam etdi :
- Gel, bu gün özüne bir yaxşılıq ele , itirdiyini itirdin , elinde olanlarla ireli bax . Heyatında en deyerli bir şeyi itirsen bele esla umudunu itirme . Çünkü sabah yep yeni doğan güneş bu gün üşüyrn üreyini isidecekdir .
Bahar ele bir sessiz Mahmuda qısılmışdıki , kimse kenardan baxsaydı Baharı yatmış sanacaqdı .
- Qalx qızım , qalx gedek , her qaranlıq gecenin bir sabahı vardır . Gedek yataq , görek sabah başımıza ne gelir - deyib ayağa qalxdı . Elini qızına uzadıb ona kömek etmek istedi . Bahar mat mat ona baxırdı . Gözlerinde suallar donub qalmışdı . Sanki nese demek isteyir , hardan nece başlayacağını bilmirdi . Baharın vereceyi sualları bilirdi. Ama burda , bu uçurumun tepesinde onunla danışmağa niyyeti yox idi . Her an özünü uçurumdan aşağı buraxa bilerdi . Odur ki , onu dile tutub ehtiyyatla burdan aparmaq isteyirdi .
- Gel gedek , soyuqdur, üşüdük evde peç yanır . Oturaq Sevil de bir çay demlesin ata bala bir çay içe - içe söhbet eliyek !
- Sevil ? O kimdi ?
- Anan da . Qalx , dur ayağa yaş daşın üstünde oturmusan !
Mahmud qızın qolundan tutub qaldırdı . Bahar qolun Mahmudun elinden dartıb cıxartmaq istedi .
- Burax mrni ! Meni hara aparırsan ?
Mahmud Baharın sert hereketinden ehtiyyatlanıb onun qolunu daha möhkem sıxaraq qızı özüne teref çekdi .
- Gedek evimize de, gel ehtiyyatlı ol yıxılarsan !
- Burax ! - deye dartınanda ayağının altındaki gaş qopub qayadan denize yuvarlandı .
- Yavaşşş !!!
Qızın belinden , elinden tutduqca qız ozünü ondan qoparmağa çalışırdı .
- Burax meni , sen kimsen ?
Mahmud ele bildi ki , Bahar onu atalıqdan sildiyi üçün bele deyir . Özünü bu iki günde her şeye hazırlamışdı . Baharın her sorusuna doğru dürüst cavab verib , seçimi onun ixtiyarına buraxacağını qerarlaşdırmışdı .
- Gel , qızım , gedek evde danışaq .
- Burax , men seni tanımıram , kimsen sen ? - Bahar titreyir sözleri kesik kesik deyirdi . Dili dolaşır ,ne dediyi bele anlaşılmırdı . Nese danışırdı , amma ne danışdığı belli deyildi .
- He ? Cavab ver de ! Men kimem ?
Gecenin sesizliyi pozulmuşdu , Bahar dayanmadan , " men kimem , sen kimsen ?" - deye bağırır Mahmudun elinden çıxıb qaçmaq isteyirdi ...
Eve girende artıq seher hardasa açılırdı . Uzaqdakı qaranlıq üfüqler göyermeye başlamışdı . Ara kücelerdeki itler, heyetlerdeki xoruzlar ağız ağıza vermişdi . Bahar özünden keçmişdi .
Mahmud çox çetinlikle onun qoluna girib sürüye sürüye eve getirdi . Tecili yardıma zeng edib hekim çağırdılar . Baharı xestexanaya yatırsalar da sabahı hekiminden gözlemedikleri cavab geldi . Baharın sağlığında heç bir problem yoxdur . Onun bu halı keçirtdiyi stresden depresiyaya girmişdi . Ruhi sarsıntı keçirerek yaddaşını itiribmiş .

Müzefferin Rusiyada bir nece dükanı vardı . Dükanı orda yaşayan Azerbaycanlılara arendaya verib Azerbaycana dönmüşdü . Aradan bir neçe il keçdikden sonra hemin adamlar dükanları satıb pullarını menimsemişdiler . Belleri kimlerese bağlı idi , heç neden qorxuları yox idi . Müzeffer hara el atmışdısa eli boşa çıxmışdı .
Mahmud gile ayaqları açılandan sonra Müzefferin üzerine gün doğmuşdu . Sevilin ağzından Balaqardaşın adını eşidenden Müzeffer fürset axtarırdı kı , Balaqardaşla elaqe saxlayıb onun vastesi ile itirdiyi pulları geri alsın . İlkinin de Baharı sevmesi tam yerine düşmüşdü . Bahar hem professor qızı idi . Seferov kimi adlı ,sanlı bir adam qudası , hem Balaqardaş kimi arxası olacaqdı . Ona ve oğluna verilen bu şansı deyerlendirse şans üzlerine gülecekdi . Hem de Balaqardaşın hesabına qızını düşdüyü çirkabdan çıxaracaqdı .
Sevdanın zenginden sonra el ayağ edib " yaman " gününe destek olmaq üçün , Müzeffet Xuramanı da götürüb Mahmudun evine qacdı . İndi bele bir vaxtda öz meharetlerini göstermeliydiler ...
Baharın yaddaşının itirdiyini gören Müzefferin eline yağlı fürset düşdü . Bele bir fürset bir daha ele düşmeyecekdi . Yeni planlarını cızıb Xuramanı Sevilin üstüne yolladı .
Bir gün Xuraman qızının halına ağlayan ananın gözünün yaşını silib :
- Ayy yazıq , Bahar , gül kimi uşaq bedbaxt oldu . Ne olaçaq bu qızın axırı - deyib özü de gözlerini sıxıb Sevile baxdı . Ağlamaqdan gözleri şişmiş qadının gözün silib üzünden öpdü .
- Sen Allah bele eleme , Sevil , üreyim parcalanır . Allaha da ağır geder . Baharı itirdin nir de Allah qorusun Valeh var . Sen menim canım bele üsyan eleme . Nurax her şeyi heyatın axınına . Baharı ne qeder istediyimi bilirsen . Ele sizi de . Vallah bu qızın derdi meni öldürüb Bes indi bu qız ne olacaq ,nece olacaq yazıx uşaq .
- Oyy ay Xuraman sümüklerim alışıb yanır , bacı . Bu nece ilde nece uşaq böyütdüm, eziyyet çekdim , hamı onu bizim qızımız bilmişken bu ne iş idi , biz düşdük . Her şey cehennem . Ya Bahar yaddaşını itirmeseydi bizim halımız nolardı ? Öldük , öldük biz , evimiz yıxıldı . İndi camaata ne cavab vereceyik ? El alem içine nece cıxacağıq . Vallah hamı bizi sonsuz bilmişken , Baharın gelişi heyatımızı işıqlandırdı . Bilirem de camaatın ağzını yığmaq olmur . İndi ele bilecekler Valeh de övladlıqdır .
- Hee vallah - bic bic Xuraman Sevilin üzüne baxdı .
-Hele axşam Valeh özü deyir bize ki , eyer men de evladlığamsa deyin indiden valideyinlerimi tapım ki , sora Baharın gününe düşmeyim.
- Deyirem, ay Sevil bacı, sen Allah sehv başa düşme yee . Bir şey demek isteyirem . Allah haqqı qorxuram. Bilmirem nece deyim
- Neden qorxursan ? De , eşidirem .
- Yox ee, sen allah , birden düz başa düşmezsiz ...
- De görüm üreyimi cekme-
- Deyirem ki , hele ki , qohum qonuşu heçne bilmir ne olduğunu . Hamı ele bilir Baharın nişanlısının atası ölüb , Balaqardaş içib dava salıb , meclis dağılıb . Esil heqiqeti bilen yoxdur. Hele eşitseler ki , Bahar bele bir xestelik kecirdib , vallah hec bu qıza yaxın düşmezler ee . Tesevvür ele de , Mahmud müellim kimi bir adamla qohum olmaq isteyen , eşitse ki, onun qızı delixanada yatıb cıxıb, kim yaxın durar , sen Allah . Hele bir eşidib bilen olsa ki , bu sizin qızınız deyil , üstelik nişanlısı qardaşıdır ... vayy vay , Allah saxlasın camaatın ağzından . Allah hec kimi dile ağıza salmasın . Hem qıza yazıq olacaq hem size .
- Allah başımıza daş saldı . Köpeyin qızına dedim axı , o qe..be Meleykeden uzaq dur , durmadı a bacı , durmadı ee durmadı . Yanıb yaxışıram , yadıma düşdükce . Bir üz men oldum , bir üz o , mümkün olmadı , ayıra bilmedim men bu qızı o q..den . Ele balamın beynin yeyen de o qancıq oldu - dizine vurub ağlamsındı .
- Neyse kecene güzeşt deyerler, neylemek olar ? Qismet beleymiş . Amma sen de gerek boş oturmayasan da .
- Men neyleye bilerem ay Xuraman ?
- Arvadın göre bilmeyeceyi iş varmı , ay Sevil ? Arvada ne deyibler ? Şeytan töremesi . Çıxart erinin ağlın başından , razılıq versin , evlendirek Baharla İlkini . Ne dil bilsin, ne de dodaq .
- Aaa... ele şey olar ?
- Niye olmur . Siz de camaata deyin ki, guya nişanlısı yası yola verib Baharı da alıb getdi Almaniyaya. Matemli - yaslı burda toy elemek yaraşmazdı ona . Gedib toyun Almaniyada edecek .
- Bes Bahar siznen bura gelse gormeyecekler ki, ne var ne yox ?
-Az yox . Bir müddet getirmerik , sora biraz geler qalar bir, iki aylıq göndererik, sen de camaata yayarsan ki , guya qızı dolandırmadılar boşatdıq dee , basıb bağlayarsan daa , işinin xetrine . Kim ne bilir , ne var ne yox, a bacı . Teki balalarımız xoşbext olsun .
Xuraman derinden nefes alıb ağlamsınaraq davam etdi .
- Anası ölmü , vallah İlkin eşidende Bahar nişanlanıb , yazıx uşaq ne günlere qaldı . Elim qalıb üreyimin başıda uşaq sengerde odun alovun içinde özüne bir şey eliyer deye qorxuram . Allah meni öldürsün !
- Bes sonra ? Sonra ne olacaq a bacı?
Xuraman derinden nefes alıb gülümsedi :
- Sora biz elçi gelerik , ya da "götürüb qacarıq" , fsyo da qurtardı getdi , kim ne bilir ne var ne yox . Müzefferin de Rusyetden alacaqları var , alan kimi ele ordan ev alar İlkine , bir dükan açar yollarıq ikisini de o ora gedib yaşarlar da özleri üçün .
- Bes Bahar ? Bir gün yaddaşı özüne gelse ?
- Eşii , iş işden kecenden sora neyleyecek , a bacı, hele bir iki uşağı da olsun ...
Gözaltı Sevili süzdü . Deyesen dedikleri Sevilin ağlına batmışdı . Qalırdı Mahmudu yola getirmek . O da Sevilin işi idi . Sevil bacarmasa mollaya gedib Mahmudun dilin ağzın bağlamaqla bu mesele hell olacaqdı .
-Ne qeder ki, Bahar özüne gelmeyib bu işi lengitmek olmaz , o zaman o qızı ömürlük itirersiz . Onu buraya bağlayan bir şey yoxdur, ne de olsa , alıb başını ya anasının yanına gedecek, ya da qardaş adıyla nişanlısının yanına . Xarici de bilirsen de, kim limedi ee? Ne bilecekler oda, bunlar bacı qardaşdı , özlerine hakim ola bilmeyecekler ,günaha girecekler ...
Sevil bütün bunları eşidib dizlerine döye doye qalmışdı .
- Sakit ol, a bacı , sen Allah . Niye özüne divan tutursan . Vallah sen ele bilirsen ki , Bahar özüne gelende sizi bağışlamayacaq ? Yox vallah , eksine onu pis yollardan qaytardığınız üçün ona sahib olduğunuz üçün el ayağınızı öpecek . Sen bir Mahmud qardaşnan danış . Bu imkanı qaçırtmayın mence . Yoxsa bu qız evde qalacaq , her şey cehennem , başın alıb gedecek ,camaatın dil ağzına düşeceksiz ...

Toydan sonra Ulduzu xestexanaya yatırmışdılar . Kimseyle danışmır , kimsenin üzüne baxmırdı .
Meleyke Bahargile gelib Baharı görmek istese de , Sevil onu qapıdan qovmuşdı . Aynur , Mahire ve Mobil Moskvaya dönmüşdüler . Habilden ise heç bir xeber yox idi . Sevdayla ikisi de yoxa çıxmışdı . İsmayıl Habili axtarışa verse de , Azerbaycanda harda olduğu melum deyildi . Bir neçe güñ sonra polisler onu aeroportda saxladılar . Türkiyeye gedecekdi .
Uşaqları heresi bir terefe dağılıb ruhi dispanserde tek başına qalan Ulduzu Balaqardaş bu defe de yalqız qoymadı . Bir müddet burda qaldıqdan sonra Ulduzu da alıb Moskvaya döndi . Ulduzun bu defe dili batmışdı . Danışa bilmirdi .
Sevda arada bir eve gelir tekrar günlerle yoxa cıxırdı .
Sevdanın eve gelmesi böyük qalmaqala sebeb olurdu . Her gelişinde bir behane edib Baharla dalaşar , qıza gün verib işıq vermirdi . Ona olmazun sözlerini deyirdi . Ne olduğunu başa düşmeyen Bahar ona deyilen her sözü qebul ederek key key evdekilerin üzüne baxırdı . Eri de heftede bir eve gelende de ne olduğunu bilmediyi üçün ona da bir şey demirdi .
- A bextever , daşa , divara danışmıram ee , seninleyem , ne key key baxırsan ?
Bahar Sevdanın ne dediyini başa düşmür , bezen qorxaq uşaqlar anasının arxasında gizlenen kimi o da Xuramanın arxasına keçer özünü Sevdadan qoruyardı .
- Aaz q... be olub yere keçmedin , Habili menden alıb ona nişanlananda? Az niye yaşayırsan ? Bilirsen bu ne demekdir ? Az qardaşla sevişmek ... kül qoyum başına . Niye yaşayırsan aazz ? Senin yerine kim olsa ,geder özünü atar denize. Öl aa, öl ! Yaxşı artistlik eliyirsen ee , özünü keyliye qoyub özünü qardaşıma sırıdın ! Boynun yere soxum qardaşımın da ele senin de . Aleyy...
Xuraman araya qırıb, Baharı ondan qoruyar , Sevdanı ordan uzaqlaşdırardı ...

Sevdanın Bahara elediklerine ele hirslenmişdim ki , hele " Artistlik edib özünü qardaşıma sırıdın " demeyi lap yeddı qatımdan keçirdi. Artıq yazdıqca dodaqlarım yerinde dayanmayıb esirdi. Esebimden dil dodağımı gemirib Sevdaya qarğış tökürdüm .
- Allah belanı versin , Allah seni de onun gününe qoysun . Sen de onun kimi " artistlik " ele , seni de görüm onun kimi "bextever" güne qalasan ele ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)