Zümrüdü İşıq (12-ci bölüm)

Qeydiyyat Şifrənin bərpası

Qadınla.Com

Tarix: 13-07-2020, 11:00

Müəllif: Lusi

Şərhlər: 4

Baxılıb: 3 761

Bölmə: Bölümlü Hekayələr

Səs ver:

(səs: 0)

İkimiz masa başında oturub yemək yeməyə çalışırdıq. Dostlarının ortalıqdan yox olması, yenə gözümdən qaçmamışdı. Amma bu dəfə hər sey tam fərqli idi. Onlar məni qəbullanmışdı. İştahı olmayan bir adam yeməyi necə yeyə bilərdi? Can çəkişərək...
"Aras zamanla hər seyin düzələcəyini deyirlər. Səncə zamanla hər sey düzəlir? Ya öyrəşirsən?" dedim başımı qatmaq üçün ona sual verib.
Yediyi yeməyi bitirib, çəngəlini boşqabına qoyaraq, salfet ilə dodaqlarının kənarını silib, su içməyə başladı...
Nə vaxt cavab verməyi planlaşdırırdı?! Yeməyi sağa sola qatışdırıb, böyük bir səbr ilə cavab verməsini gözlədim.

"Bu insanın kendinden aslı bir sey. Seni bilmem, ama ben alışdım..."dedi.

İndi dəqiq hardan biləcəydim, düzələcəyini və ya öyrəşəcəyimi?

"Sən nəyə öyrəşmişsən?"dedim ona baxaraq
Üz cizgilərinin düşdüyünü gördüm. Nəsə səhv bir sey demişdim?

"Ailemin olmamasına..." deyib susdu

Ailəsi haqqında hec nə bilmirdim. Özümündə ailəsi yox idi... Mən incimiş biri idim. Onuda incitmiş oldum... Amma ondan bu sualı soruşmalı idim. Ailəsinə nə olduğunu bilməli idim.

"Ailənə nə oldu? Onlar hardadı?"dedim

Mənə baxmadan, qarşısında olan bardağın kənarlarına barmaq ucları ilə toxunmağa başlayıb "Toprak altında..." dedi. Dərindən nəfəsini çəkib "Çoçukdum... Annemle babam hep kavga ederlerdi... Aryada hep üzülürdü... Araynın üzülmesine ben nefret ederdim. O yüzden annemle babamı hic sevmedim. 12 yaşındaydım, uzak bir yola çıkmışdık ailelikce. İşte o gün, arabada annemle babam yine kavga etdiler. Sonra bir kaza oldu... Kaza sonucu işte toprakdalar... Bizi anaannem ve dedem büyütdü. Büyüyünce Arya orda sıkıldı. Bizde buraya gelmeye karar verdik. Azerbaycanı hep çok severdi. Bende onu kırmadım. Orda olan hayatımı düzenimi atıp buraya geldim"

Belə bir həyat hekayəsi ondan hec gözləmirdim. Gözlərini gözlərimə dikdikdə, bu dəfə mən başımı aşağı əydim. Zamanı idi, indi ondan bu sualı soruşmağımın? Onun haqqında olan həqiqətləri mən indi bilməyə başlamışdım. O, isə mən haqqında hər seyi bilirdi. Bəlkədə sırf buna görə mənə yaxın durmuşdu. Ailə sevgisindən məhrum olan şəxsi, ailəsi olmayan biri başa düşərdi. İndi ikimizdə eyni acını çəkirdik. O, məndən bir üst səviyyədə olmaqla bu acıya öyrəşmişdi. Məndə öyərəşəcəkdim...

"Kötü olma... Bir gün sana gercekleri anlatmalıydım zaten. Hadi önünde olan yemeyi ye sonra film izleriz"dedi.

Nə yemək, yeməy istəyirdim nə də bir film izləmək. Ancaq, başqa hec bir secənəyimdə yox idi. Yeməkdən ağızıma bir çəngəl atıb, yeməyə çalışaraq "Məndə öyərəşəcəm..."dedim
Buna bu dəqiqə qərar verdim. Sanki, başqa bir yolum varmış kimi...
Yeməyi yeyib bitirdikdən sonra tv qarşısına keçib oturmuşdum. Arasda qarğıdalı partladıb, meyvə şirəsi gətirmişdi. 'Senden bana kalan' filmini qoşub düz yanıma oturdu. Mən yerdə oturub, kürəyimi divana söykəmişdim, onun divanda oturacağını zənn edib. Çiynini çiynimə toxundurduqda, çiynini çiynim ilə vurdum. Mənə gözlərini ağardıb "Sessiz olurmusun, film izliyorum"dedi. Yanıma oturan O, mənə səssiz ol deyəndə O...
Hec baxmamışdım bu filmə. Baxdıqca, göz yaşlarımıda saxlaya bilmirdim. Bu halım ilə dram filmi izləməkdə, məni daha kövrəltmişdi.
Yanımda oturan adamın çiyninə başımı yasladım. Buna indi daha çox ehtiyyacım var idi. Boşda qalan əllərimi, əlləri arasına aldı. Əllərinin toxunuşunu hər əlimdə hiss etdikcə, göz yaşlarım daha çox axmağa başladı. Ağlamağım şiddətlənməyə başladıqda, əllərini əlimdən çəkib qolunu açaraq məni qucaqladı. İndi başım sinəsinin üstündə idi. Və mən için - için ağlayırdım. Bu gün son göz yaşlarımı tökəcəkdim. Birdə, ağlamaq olmayacaqdı...

Səhər açıldıqda filmin yarısında yatdığımı, Arasın məni qucağına alıb otağıma gətirməsini xatırladım. Bu gün bu otaqdan, öz xoşum ilə çıxacaqdım. Gözlərimdə olan acını, əllərim ilə ovuşdurub ayağa qalxmağa çalışdıqda, digər boş qalan yastıqda bir kağızın olduğunu gördüm. Daha çox bir məktuba bəznəyirdi. Üstündə olan Papatya'ma yazısını görəndə oturaq vəziyyətini alıb, məktubu əlimə aldım

"Benim bir Papatya'm var
Amma ölüm gibi, kokmayan...
Kendi kokusu ile, çok güzel olan...
Onu masallarla büyütüb, tüm mevsimlerde var oluşunu hiss etdireceyim.
Benim Papatya'm hic büyümeyecek
O, hic ölüm gibi kokmayacak...
Buna izin vermem
Veremem
Çünkü, O Papatya benim kalbim. Kalbimde atıyor..
Yapraklarını hic seviyor, sevmiyor diye yoldurmayacağım. Sevsede, sevmesede o benim gönlümün hep narin bir yerinde kalacak. Güclenişini, hayata tutuşunu adım - adım göreceyim. Kendi - kendine, karanlık olan hayatına işık olacaksın...
Hissetdinmi?
Gökyüzünden papatyalar yağacak
Benim güzel, kücük kızım..."

Məktubu oxuyar oxumaz ayağa qalxdım. Məktub hələdə əlimdə idi. Qapını açıb, aşağı düşərək qonaq otağına qədər gəldim. Ortalıqda Arasın olmadığını görüb "Aras... Aras hardasan?"deyə onu səslədim. Amma hec bir cavab gəlmədi. Aydın şüşə olan qapını açıb, çölə baxçaya tərəf çıxdım. Havanın soyuğundan, əllərimi qollarıma çarpaz edib yenə "Aras..." deyə onu səslədim. Bu oğlan hardaydı? İşin qəribə tərəfi evdə hec kim yox idi. Bu isə qorxmağıma bir səbəb idi. Evin qarşı tərəfinə yeriməyə başladıqda, çöl qapı açıldı. Arasın gəldiyini gördükdə, dərindən bir nəfəs alıb, məktubu əlimdə sıxaraq ona tərəf qaçıb, onu qucaqladım.

"Çox qorxdum... Yuxu kimi gəldi hər sey mənə" dedim

Bir əlində çörək olduğundan boşda qalan digər əli ilə, belimi sarıdı. İndi güvəndə və rahat olduğumu hiss etdim. Onsuz keçən bir saniyə belə, mənə necə qorxu yaşatmışdı. Bunun itirdiklərimlə əlaqəsi vardı?

"Korkma güzelim... Ekmek almaya gitmişdim. Bu kadar korkacağını bilseydim, sen uyanmadan gitmezdim"dedi.

Bunu dedikdən sonra əlini belimdən çəkib, pencəyinin cibindən çox sevdiyim şokaladı çıxardıb mənə uzatdı. Aramızda keçənlərə, bu şokalad səbəb olmuşdu. Sevə - sevə şokaladı əlindən aldım. Məktubda yazılan sətirləri, gözümün qarşısına gətirib "Papatyan, hayata tutunmak istiyor. Yardımcı olursunmu?" dedim. Gülməyə başlayıb, əlini boyun ardıma gətirərək məni özünə tərəf çəkdi.

"Sen böyle yapınca, ben sana daha çok aşık oluyorum"dedi

Bölüm sonu

Müəllif: Goncha

Ps. Finala son 1 bölüm