Yay tez gəldi keçdi. Artıq yeni dərs ilinə az qalmışdı. 

Günel ailəsinin təkidi ilə onların seçdiyi biri ilə nişanlanmış, oğlanın qohumlarından birinin evində qalacaqdı. Ona görə Samirə ilə məsləhətləşib otaq yoldaşı kimi 3-cü qızı Nigarı qəbul etdilər. Nigar universitetə yeni qəbul olmuşdu. Demək olar ki, Bakını heç tanımırdı. Biraz cır xasiyyəti vardı. Özündən razı qız idi. Bununla belə Aynur və Samirə ona güldən ağır söz demirdilər. Necə də olsa hər ikisindən balaca idi. Onu dərsə aparıb gətirirdilər. Bilmədiyini başa salır. Şəhərə öyrəşməsinə köməklik edirdilər. 
Nigar gəldiyi 2 ayda artıq qonşularla ünsiyyət qurmuşdu. Demək olar ki, həyətdə yaşayan hər bir ailəni tanıyırdı. Hətta ünsiyyət dairəsi qonşu həyətlərədə gedib çıxmışdı. Nigar ikinci növbə oxuduğuna görə dərsə qızlar gəldikdən sonra gedirdi. Qızları gündə bir xəbərlə qarşılayırdı:
- Xəbəriniz var, qonşumuz Vaqif evlənir.
Qızlar: Vaqif kimdi?
Nigar: O dey göy qapıda yaşayanın oğlu.
Səhəri gün:
- Bu gün bilirsiz nə olub, Xədicə bəzənib düzənib taksiyə minib getdi.
Qızlar: Xədicə kimdi?
Nigar: Vaqifgilin qapıbir qonşusu.
Başqa gün:
Nigar: Rəsmiyyəni əri döydü bu gün.
Qızlar: Rəsmiyyə kimdi?
Nigar: Üzbəüz küçədəki həyətdəki gəlin.
Nigar hər şeyə maraq göstərən qız idi. Ona görə hər bir xəbəri izləyir, qonşular haqda olanları bir-bir çatdırırdı. 1 ildən artıqdır bu evdə yaşayan qızlar tanımadığı insaları Nigar 2 ayda əməlli-başlı tanımış, ailə tərzlərini, işlərini, məşğuliyyətlərini öyrənmişdi.
Nigar sayəsində qızlar öyrənmişdi ki, həyətin başındakı qonşunun cəmi-cümlətani 1 oğlu var. Oğlu hərbi məktəbə hazırlaşır. Əri hansısa şirkətdə mühasib işləyir.
Onların yanındakı qonşu cavan gəlindir. Əri atıb gedib balaca bir uşaqla anası baxır.
Üçüncü qonşuları rus qadın və qızından ibarət idi. Onlar uşaq evindən Azərbaycanlı uşağı götürüb saxlayırdılar. Hətta ona rus adı vermişdilər.Veronika..
4-cü qonşunun 1 qızı 1 oğlu vardı. Əri rəhmətə getmişdi. Qızı qoşulub qaçmış, oğlu isə hərbi xidmətdə idi. 
O biri tərəfdəki qonşu həyətdəkilərinə nisbətən imkanlı idilər. Həyətdə 3 evləri vardı. Kirayə vermişdilər. Ailələrindən hər kəs öz kefini yaşayırdı (Vaqifgilin ailəsi). Oğlu özbaşına evlənmiş, evə birini gətirmişdi. Qoca nənələri vardı. Ona baxmırdılar. Qoca qadının adı Sudabə idi. Nigarın sayəsində Sudabə nənə də tələbə evinə ayaq açmışdı. Boş vaxtlarında (demək olar ki, bütün gün) qızların evində olurdu.
O biri tərəfdı türk ilə evli olan bir gəlin yaşayırdı. Gəlin ruhi xəstə idi. İldə bir dəfə psixi tutmaları olurdu. Əri onu bir otağa bağlayır, tutmaları keçəndən sonra buraxırdı. Yoxsa hər kəsə xəsarət yetirə bilirdi. O gəlinin balaca qızıda demek olar ki, Nigar gələndən sonra qızların evində böyüməyə başlamışdı.
Və sair, və ilaxır. Bütün qonşular Nigarın xəbər dairəsində idi. Kiçik bir şeyi qaçırmır. Onlar haqqında məlumatı öyrənirdi. 
Hətta Nigar əhatə dairəsini genişləndirmiş Kənangilin həyətinə qədər gedib çıxmışdı.
Kənangil haqqında məlumatı bu idi ki, Kənangil 3 qardaş, 1 bacıdırlar. Qardaşların adı Kənan, Sənan, Samir, bacılarının adı isə Leyladır. Hamısı üzbəüz həyətdəki evlərin birində qalırlar. 
Tələbəliyin maraqlı, acılı-şirinli günləri arxada qalırdı. Nigar yaşca ən balacaları olduğuna görə onun başına oyun açır, qızı gündə bir zarafatla qorxuzurdular. Hətta bir gün Nigar hamamda olarkən, Samirə ilə Aynur üz-gözlərini qırmızı boyayla rəngləyib yerdə uzanırlar. Nigar hamamdan çıxıb bu vəziyyəti görəndə, qızların öldüyünü zənn edib, adətən şok keçirir. Onun qışqırtısına Validə xala belə gəlir. Nigarı güclə sakitləşdirirlər. Düzdür, 1-2 gün Nigar onları danışdırmır. Amma sonda barışmaqdan başqa əlacı qalmır. 
Mart ayı gəlmişdi. Axır çərşənbə idi. Dərslər bitmədiyinə görə qızlar hələ də rayona gedə bilməmişdilər. 1-2 günə rayona gedəcəklərinə görə evə bazarlıq etməmiş, evdə olan ərzaqlarlarla idarə etmişdilər. Küçədə vurçatdasın var idi. Musiqi sədaları, deyib-gülən məhlə sakinlərinin şən səsləri bir-birinə qarışmışdı. Tonqallar alovlanır, qaranlıq küçəni işığa boyayırdı. Qızlar pəncərədən küçədəki bayram şənliyini izləyirdilər.
Qapı döyülür. Qapını açan Nigarın gülüş səsinə hamı qapıya gedir. 
Qapının agzında 10-a qədər papaq vardı. Məhlə uşaqları papaqları bir yerdə onların qapısına atmışdılar. Qızlar papaqlara nə qoyacaqlarını fikirləşirdilər. Evdə nə bayramlıq bir şeylər vardı, nə də şirniyyat. Tez hər papağın içinə 1 çiy yumurta qoyurlar. Papaqları qapı ağzında yerə qoyub qapını bağlayırlar. Pəncərədən baxan qızlar bir azdan gülməli hadisənin şahidi olurlar.
P.S: Ardı var.

Müəllif: Aynur(M.R)