Yol boyunca gözümü yumsam da, arada fatanın altından Amini süzürdüm... Amin esil kişilere xas olan görünüşe malik idi... Kostyumda çox yaraşıqlı görünürdü... Ancaq men indi Aminin görünüşünün derdinde deyildim... Onu izledikce her şeyi nece izah edeceyimi düşünürdüm... Düşündükce soyuq ter basırdı meni... Gözümü yumub başımı arxaya söykemişdim... Bu yolla rahatlamağa çalışırdım... Beynimde Amine deyeceyim sözleri analiz edib özümçün dialoq hazırlayırdım..
. Maşının dayandığını hiss edib gözümü açmışdım... Men ele düşünürdüm ki, Amingilin evlerine gedeceyik... Ancaq yanılmışdım... Bura başqa yer idi... Amin maşından enib men terefin qapısını açmışdı...
- Düşmek fikrin yoxdur ki? - sözünü deyib elini mene uzatmışdı... Elimi ovcunun içine qoyub diger elimle gelinliyin eteyinden yapışıb maşından enmişdim...
- Amin, bura haradır? - Amin darvazaya yaxınlaşıb açarla qıfılı açmışdı... Menim elimi tutub heyete keçmişdi...
- Bura bizim köhne evimizdir... Yeni, men uşaq olanda burada yaşayırdıq... Sonra atam indiki evimizi aldı... Ancaq buranı satmadı... Men her zaman başımı dinceltmek istedikde buraya gelirem... Etraf sakitlikdir... İnsanı rahatladır... - Aminle kiçik heyetde irelileyib qapıya yaxınlaşmışdım. .. Amin bayaq elinde olan açar topasının içinden birini ayırıb qapını açmışdı...
- Hmmm... Gel bura... - heç gözlemediyim anda meni qucağına götürmüşdü...
- Amin... Qoy meni yere... - dilde bele desem de, onun qollarında olmaq xoşuma gelirdi...
- Qoymuram... Öz arvadımsan, özüm bilerem... Bundan sonra her şeyi men deyen kimi edeceksen... - Amin sözünü deyib pilleleri çıxırdı...
- Başqa arzunuz yoxdur ki?
- Hmmmm... Arzum çoxdur... Ele biri bu gece reallaşacaq... - Aminin sözünden sonra bedenimi istilik bürümüşdü... Amin otağın önüne gelib elini belimin arxasından keçirerek cefteni burmuşdu... Otaqdan içeri keçen kimi meni yere qoymuşdu...
- Belimi de ağrıtdın... Sen ne yaman ağırsan? - Amin meni araya qoyurdu...
- Özünsen ağır... 51 kilo adamam da... Senin kimi 90 kilo deyilem ki...
- 90 yox, 83... - Amin işığı yandıran kimi bayaqdan qaranlıqda söhbet etdiyimizin ferqine varmışdım... Üzümü otağa döndükde teecüblenmişdim ... Qızılı işlemeli yataq örtüyünün üzerinde qırmızı gül leçekleri ile ürek çekilmişdi... Üreyin içine ise A+N yazılmışdı... Çox gözel görünürdü... Türümonun önünde ve yatağın kenarında haşiyelenmiş şekilde şamlar düzülmüşdü... Perde al qırmızı rengde idi... Otaq çox böyük deyildi... Normal ölçüye malik idi... Ancaq o qeder gözel bezedilmişdi ki... Bunu tesvir etmek mümkün deyil... Her şeyi görmek lazım gelirdi...
- Xoşuna geldi? - Amin arxadan belimi qolları ile sarmışdı...
- Çox gözeldir...
- Onda qoy baxım görüm sen ne qeder gözelsen... - Amin belimi buraxıb türümonun önündeki kiçik qabı eline almışdı... Qutunu açıb içinden nazik boyunbağı çıxarmışdı... Boyunbağını ovcunda sıxıb fatanı qaldırmışdı... Men başımı aşağı salıb elimle oynayırdım... Eli ile çenemi azca qaldırıb alnımdan öpmüşdü...
- Menimsen... - sözünü söyleyib elindeki boyunbağını açaraq arxama keçib boynuma taxmışdı... Eyilib nefesini boğazıma vererek öpüş qondurub geri çekilmişdi... Qarşıma keçib yanaqlarımı ovuclayaraq nefesini üzüme verib dodağı ile dodağıma toxunmuşdu... Bu an özümü çox qeribe hiss etmişdim... Dodağımda formalaşan istilik getdikce bütün bedenime yayılmışdı... Amin meni öpse de, men ona qarşılıq vere bilmirdim... Bir neçe deqiqe meni öpüb sonra geri çekilmişdi...
- Bu da bizim ilk öpüşümüz... Bu günü ömrümüzün sonuna kimi unutmayacağıq.. . İlk seni öpdüyüm gün kimi xatiremizde qalacaq... - baş barmağı ile yanağımı sığallayıb danışırdı...
- Yanaqların qızarıb... Menim arvadım ne yaman utancaq imiş... - gülerek sözünü deyib arxama keçerek gelinliyin iplerini boşaltmağa başlamışdı... Sanki sehirlenmişdim. .. Heç ne ede bilmirdim... Gelinliyin boşaldığını hiss edib qollarımı sineme sıxmışdım... Amin gelinliyi tamam açıb çiynime öpüş qondurmuşdu...
- Amin... - sözümü pıçıldayıb susmuşdum... Eslinde, çimib rahatlandıqdan sonra Amine her şeyi izah edib sonra ona aid olmaq idi fikrim...
- Get... Buradan çıxdıqda soldan ikinci qapıdır... - Aminin bele anlayışlı olması meni sevindirirdi... Patlardan möhkem yapışıb qapıya yaxınlaşdıqda desmal götürmediyim yadıma düşmüşdü...
- Desmal... - üzümü sallayıb durmuşdum... Amin dolabı açıb içinden desmal çıxarmışdı... Mene yaxınlaşıb desmalı açaraq arxadan çiyinlerimin üstüne salmışdı...
- Get... - Aminin sözünden sonra otaqdan çıxıb hamamı tapmışdım... İçeri keçib qapını içeriden kilitleyerek üzerimi deyişib saçımı açmağa başlamışdım... Bir neçe deqiqe sonra saçımı gücle açıb qurtarmışdım... Güzgüde gözüm boynuma sataşdıqda boyunbağını diqqetle izlemişdim... Xüsusi hazırlanmışdı.. . Adlarımızın baş herifleri ortadakı kiçik ürek vasitesi ile birleşdirilmişd i... Amin çox düşünceli idi... Etdiyi hazırlıqlardan her şey göz önündeydi... Duşun altına keçib suyu üzerime buraxmışdım... Beynim tamam qarışıq idi... Amine bu gece her şeyi danışmalı idim... Başqa yolum yox idi... Duş qebul etdikden sonra desmalı üzerime bürüyüb qapını açaraq başımı çöle çıxarmışdım... Etrafda Amini görmeyib otağa üz tutmuşdum... Otağa girdikde Aminin bütün şamları yandırdığını görmüşdüm... Dolabın önüne keçib özüme rahat gece geyimi axtarsam da, qapalı heç ne tapmamışdım... Onsuz da, 2- 3 dene paltar vardı... Digerlerine nisbeten abırlı olan paltarı elime alıb geyinmişdim... Türümonun çekmecelerini axtarıb daraq taparaq saçımı daramışdım... İpek parçadan olan qısa gecelikde utanırdım... Özümü çılpaq hiss edirdim... Yatağın üzeri o qeder gözel görünürdü ki, açmağa da qıymırdım... Elimle paltarı aşağı dartışdırıb stulda oturmuşdum... Amine olanları ne şekilde danışacağımı beynimde min defe fırlayırdım... Yene de bir neticeye gele bilmirdim... Qapının açılmasına başımı dönüb desmala bürünen Amini görmüşdüm... Sinesinden su damcılayıb aşağıya axırdı... Utancımdan başımı aşağı salıb qulaqlarıma kimi qızarmışdım... Ellerimi bir- birine sıxıb üreyimde reqemleri sayaraq rahatlamağa çalışırdım... Ancaq faydası yox idi... Amin mene yaxınlaşıb qarşımda yere çökmüşdü... Elleri ile üzümü ovuclayıb dodaqlarıma yaxınlaşaraq öpmeye başlamışdı... Öpüşe- öpüşe qolumdan tutub meni ayağa qaldırmışdı... Özümden asılı olmadan onun hereketlerini izleyirdim... Dodaqlarımdan ayrılıb boğazıma enmişdi...
- Amin... Dayan... Amin... - sözlerimi pıçıldasam da, xeyri olmamışdı... Amin boynumu öpüşlerle isiderek elini arxaya aparıb örtüyü çekerek yere atmışdı... Bir göz qırpımında meni qucağına alıb öpüşlerine ara vermeden çevrilib yatağa uzatmışdı...
- Seni isteyirem... - sözünü pıçıldayıb qulağımın arxasından sineme kimi öpüşleri ile cığır açmışdı... Her Aminin isti öpüşünü duyduqca bedenim titreyirdi... Gözlerimi qapayıb anın sehrini yaşayırdım... Bayaq ağlımda olan bütün fikirler bir anın içinde uçub getmişdi... Amin elini belimin altından keçirib meni yuxarı çekmişdi... Geceliyi yuxarı sıyırıb bir hemlede çıxarmışdı... Başını sineme gömüb meni heç tanış olmadığım hisslerle baş- başa buraxmışdı... Bu öpüşlerden elimi yataq örtüyüne atıb ovuclamağa başlamışdım... Amin yeniden dodaqlarıma yaxınlaşıb öpüşleri ile meni mest etmişdi... Eyni zamanda yerini rahatlayıb nefesini boynuma verirdi...
- Aç gözünü... - Aminin sesini eşidib gözlerimi açmışdım... Hisslerimi idare ede bilmirdim... Amin bu deqiqe özünü pencereden at dese, onu da ede bilerdim... Ağlım göyün en yüksek mertebesinde seyahete çıxmışdı...
- Seni Sevirem... - gözlerime baxaraq sözünü pıçıldayıb dodaqlarımdan öperek derinime enmeye başlamışdı... Elimle onun belini qucaqlayıb ağrıdan dırnağımı etine keçirmişdim... Amin her şeyi anlayıb dodağımdan ayrılaraq gözlerini teecüble üzüme dikmişdi...
- İlahi... Narden... - sözünü deyib meni qucaqlamışdı... Bu istiliye o qeder ehtiyac duymuşdum ki her zaman... Özümü tutmayıb ağlamağa başlamışdım...
- Şşşşş... Ağlama... Sen Menimsen... Yalnız Menimsen... Balaca Cırtdan... - sözlerini söyleyib baş barmağı ile üzümü qurudub meni öpüşlere qerq etmişdi... Gece Amin meni daha artıq incitmeyib başımı sinesine sıxaraq yatmışdı... Menim erim çox anlayışlı idi... Her şeyin öz yerini bilirdi... Olanları elbette ki, soruşacaqdı... Ancaq bu gece yaşadığımız xoşbextliyi pozmamışdı... Heyatımda ilk defe sevdiyim insanın qollarında içim bu qeder rahat yuxuya getmişdim...
Seher üzümde istilik duyub gözümü açmışdım... Amin meni öperek oyatmağa çalışırdı...
- Cırtdan... Durdun? - yanağımı ovuclayıb dodağımdan möhkem öpüş almışdı...
- Amin... - onun qarşısında özümü günahkar bilirdim...
- Dur, get çim... Sonra danışarıq... - Aminin sözünden sonra çılpaq olduğumu xatırlayıb ayağa durmağın yolunu axtarırdım... Geceliyim bürüşerek yatağın aşağısına düşmüşdü...
- Amin, gözünü yum da... - başımı aşağı salıb sözümü demişdim...
- Niye ki? - Amin gülürdü...
- Paltar geyinecem...
- Niye geyinirsen ki? Bele get de... - meni araya qoyub gülerek danışırdı...
- Amin!!!
- Can Amin... - sözünü deyib meni qucaqlayaraq yanağımı öpmüşdü...
- Amin... - dodaqlarımı büzüb durmuşdum...
- Yaxşı... Gözümü yumdum... Get... - Amin uşaqlar kimi gözünü yummuşdu... Onun bu halına dözmeyib ilk defe özüm yanağından öpmüşdüm...
- Sen bele etsen, getmeye qoymayacam ha... - sözünü deyen kimi yerimden qalxıb dünen türümonun kenarına qoyduğum desmalı üstüme bürüyüb qaçaraq otaqdan çıxmışdım... Hamama keçib çimerek qüsul alıb çıxmışdım... Otağa keçib Aminin yoxluğundan istifade ederek dolabdan evde geyinilen donu çıxarıb üzerime keçirmişdim... Gözüm yatağa sataşdıqda örtüyü yerinde görmeyib utancımdan girmeye yer axtarırdım... Amma olan olmuşdu... Saçımı darayıb yanıma tökerek otaqdan çıxıb aşağı enmişdim... Qarnımda çox az ağrı olsa da, meni incitmirdi...
- Amin... Hardasan? Ay Amin? - evde heç yeri tanımadığımdan Amini sesleyirdim...
- Menim Cırtdanım... Burdayam... - Aminin sesini eşidib ireli getdikde onun metbexde gözel süfre hazırladığını görmüşdüm...
- Immmm... Menim erimin bele meharetleri de varmış? - sözümü deyib masa arxasından yerimi rahatlamışdım.. .
- Senin erinin hele ne meharetleri var... İstesen, otağa çıxaq, gösterim... - Amin bic- bic sözlerini deyib stekanlara çay süzerek masaya qoymuşdu...
- Acmışam... - söhbeti deyişmek isteyirdim...
- Onda gel bura... - Amin bileyimden dartıb meni qucağına otuzdurmuşdu...
- Amin... Burax... Neynirsen? - çapalasam da, Amin qolunu belime dolayıb meni buraxmırdı...
- Seni özüm yedizdirecem... - Amin meni buraxmayıb çengeli teamlara batıraraq gah mene yedizdirirdi, gah da özü yeyirdi... Yemeyin sonuna kimi meni buraxmamışdı... Sonda süfreni toplayıb her yeri temizlemek menim öhdeme düşmüşdü...
- Menim Balaca Cırtdanım yoruldu? Gel, bura... - Amin işimi bitirenedek meni izleyib sonda meni arxadan qucağına almışdı... Ağzımı açmağıma imkan vermeden dodaqlarımı öpüb qonaq otağına gelerek divanda oturmuşdu...
- Menim Gözel Cırtdanım... - boynumu öpüşlere qerq edib meni özüne sıxmışdı...
- Amin...
- Hmmm...
- Amin...
- Yaxşı da... Seni isteyirem... - sözünü deyib öpüşleri ile sineme enmişdi...
- Amin... - qarnımda az- maz ağrı olduğundan Amini özümden uzaqlaşdırmağa çalışırdım...
- Amin... Qapı... - yaxşı ki, qapı kömeyime gelmişdi...
- Offff... - meni divana qoyub otaqdan çıxmışdı... Bir neçe deqiqe sonra elinde 2 dene çemodanla geri dönmüşdü...
- Amin... Bunlar nedir?
- Paltarlarımız.. .
- Beyem eve getmeyeceyik?
- Yox...
- Onda burada qalacağıq?
- Ona da yox...
- Bes ne?
- Tap görüm sene ne supriz hazırlamışam? - Amin elindekileri divarın kenarına qoyub divanda oturub üzüme baxırdı...
- Supriz? Ne suprizi?
- Özün tap...
- Harasa gedeceyik?
- He...
- Hara?
- Tap da...
- Men hardan bilim ki? Sen de...
- Hmmm... Öp, deyim... - bic- bic gözlerime baxıb mene yaxınlaşmışdı.. .
- Amin... - dodaqlarımı büzüb dayanmışdım...
- Ele dodağını sallasan, seni bax bele öpecem... - Amin dodaqlarımı öpüb yene ağlımı göylere uçurmuşdu...
- Tur agentlikden seyahet almışam... Bir neçe ölkeye gedeceyik... - dodaqlarını aralayıb sözlerini demişdi...
- Amin... Çox sağ ol... - Amini möhkem qucaqlamışdım.. . Her zaman başqa ölkeleri sevdiyim insanla birge gezmek arzum olub...
- Boğdun meni... Sağolunu saxla geceye... - Amin meni özünden ayırıb gülürdü...
- Ağlın- fikrin gör nededir...
- Başqa harada olmalıdır ki?
- Onu sen bilersen... Paltarları kim getirmişdi?
- Sürücüye tapşırmışdım... Arize xalaya da dünen demişdim... Sene geyim hazırlayıb...
- Vay... Men Arize xalanı yığmamışam... Narahat olar ki...
- İndi yığarsan... - Amin ayağa qalxıb stulun üzerinden telefonunu götürerek Arize xalanı yığıb mene uzatmışdı...
- Alo... - heç 2 defe çağırmadan zeng açılmışdı...
- Alo... Xala...
- Can xala... Necesen?
- Yaxşıyam... Siz necesiz?
- Biz de yaxşıyıq... Getdiyin bir gün deyil ev gözüme boş deyir... - Arize xalanın kövreldiyi sesinden duyulurdu...
- Xala... Qurban olum, kövrelmeyin... Aminle istirahete gedeceyik... Qayıdan kimi yanınıza gelecem...
- Allah yolunuzu açıq etsin... Allah sizi qorusun... Biz yaxşıyıq... Üreyin isteyen kimi eylen, Gözel balam...
- Yaxşı, xala... Aminin de salamı var... Yene zeng edecem... Öpürem... - zengi sonlandırıb telefonu Amine uzatmışdım...
- Danış... - Amin telefonu kenara qoyub gözlerini üzüme dikmişdi...
- Neyi? - teecüble onu süzürdüm...
- Keçmişini... Evliliyini... Her şeyi... - Aminden bele ani reaksiya gözlemediyimden çaşmışdım... Ancaq özümü toplayıb her şeyi olduğu kimi danışmışdım... Danışdıqca göz yaşlarıma hakim ola bilmemişdim... Ele Amin de kövrelmişdi...
- Bundan sonra seni heç kesin incitmesine icaze vermeyecem... - başımı sinesine sıxıb saçımdan öpmüşdü... Bezen insanları başqalarından qorumağa çalışsaq da, onları inciden özümüz olurduq...
- Saat 4 olub ki... Qalx... Saat yeddide uçuşumuz var... - Aminin sözlerinden sonra otağıma qalxıb üzerime dolabdan tapdığım donu geyinerek aşağı enmişdim... Amin de menden sonra hazırlaşıb aşağı düşmüşdü... Çemodanlarımızı götürüb evden çıxmışdıq... Yola düşüb hava limanına deyib- gülerek gelib çatmışdıq... Teyyareye minib yerimizi rahatlamışdıq... Başımı Aminin çiynine qoyub kiçik pencereden teyyarenin havaya qalxıb bizi menzil başına çatdırmasını izleyirdim... Gelecekden xebersiz Aminin elini sıxıb xoşbextliyimizi n davamlı olmasını dileyirdim... Ancaq geleceyin neler getireceyini bile-bilmezdik...

Müəllif: Sabina Nur