Tək öyrəndiyim sevgi (3-cü bölüm)

Müəllif: Mr. OffiCeR
Şərhlər: 6
Baxılıb: 6 482
Səs ver:
(səs: 2)
mən ondan ayrılandan sonra gedib başqa bir skamyada əyləşdim.düşüncələr içində gözlərim yerə dikilərkən Günel müəllimə də gəlib yanımda əyləşdi.Onu tanıyandan bəri uşaqları çox sevər və bütün problemlərinə kömək olardı o.yeni bir müəllimə olmağına baxmayaraq hər kəs onu çox sevirdi
-nə olub Murad?yaxşı görünmürsən
-yaxşıyam boş verin
-rəngində solub.özünü yaxşı hiss etmirsənsə gedə bilərsən
-çox sağolun.ehtiyacım var idi buna
-ged eləysə.diqqətli ol.ürəyin nə vaxt dərdini bölüşmək istəsən gələrsən
-oldu çox sağolun
dedim və çantamı alıb evə yol aldım.evə çatanda isə anamı çardaqda gördüm.və yenə fikirli idi.yanına getdim.və yanağına bir öpüş qondurandan sonra
-nə olub ana?boş ver pulları.oğurlanıbsa da canımız sağolsun.yenə olar Allahın köməkliyi ilə
-olacaq təbii ki.amma necə?banklara borcumuz var.bu sıxıntılar içərisində biz necə borclardasn qurtulacağıq?mən yenidən çalışmağa başlasam belə yenə də qurtula bilməyəcəyik
-yox ana sən işləməyəcəysən.lazım gəlsə özüm kömək edəcəm.hətta fəhləlik belə edərəm amma sən işləməyəcəksən
-sağol oğlum ama . . .
-amması yoxdur ana.əvvəlcə bu evi sataq.bizə 2 otaqlı evdə bəs edər.saraylarda yaşamaq məcburiyyətində deyilik.və mən də iş baxmağa çıxacam.və yeni ev
deyib çıxdım ama necə?axı əlimdə elə bir imkan yoxdur.fikirli gəzərkən Əlini gördüm.
-salam Muro hara belə?
-bilmirəm
-necə yəni bilmirəm?nə olub fikirli görünürsən
-mənə təcili iş lazımdı.sənin ətrafın genişdir.soruşa bilərsən?
-təbii ki kömək eləməyə çaalışaram.axı sənin işləməyə ehtiyacın yoxdur.şükür Allaha vəziyyətiniz pis deyil
-daha pisdir (
-keçmiş olsun qaqaş.iş tapmağa çalışaram başqa nəsə lazım olsa de
-hə bir də kiçik bir ev lazımdı.sənə yük olacaq ama . . .
-yox.eşitsəm xəbər verərəm
-oldu çox sağol.mən də axtarıram.tapsam mütləq sənə də xəbər edərəm
-məndə tpsam deyərəm
və biz sağollaşıb ayrıldıq.saat 17:00 a qədər axtarandan sonra qayıtmağa məcbur oldum.yolda telefonuma zəng gəldi.bu Əli idi
-alo Murad sənə super bir xəbərim var.ev işi hazırdı.3 otaqlıdı
-çox sağol Əli çox sevindim
-hələ sevinməyə qalıb.bu ev bizim evə bitişik evdi.yəni qapı qonşu olacağıq
-oley sağol əli bilmirəm necə təşəkkür edəcəm
-biraz qaçsaq yetər
-sağol gəlirəm ))
hə bu arada biz parkour ilə məşqul oluruq.yəni işimiq qaçmaq,atlamaqdı.bizim üçün sümüklərin qırılması her şeydi demək olar))
nəhayət gəlib əligilin məhəlsinə çatdım.biz tərəflərdə qanundur heç kimin məhəlləsinə daxil olmuruq.prinsib məsələsidi.el arasında camaatın anası bayısı var deyirlər buna))həmişə qıraqda qalıb zəng edirdimsə də bu dəfə həm də evə baxmaq üçün məhləyə daxil oldum.taxta divarlı rəngbərəng olan bu binalar filmlərdə gördüyümüz kasıb binalarına oxşuyurdu.ama ətrafdakıların mehribanlığını görəndə ilk dəqiqədən bura öyrəşdim.telefonla Əlini çölə çağırandan sonra evə baxmağa getdik.evə daxil olanda sanki həyatım gözümün qabağına gəldi.sanki əvvəllər qızıl qəfəs içindəki bülbül kimi hiss etdim özümü.burdan çıxandan sonra isə son sürət qaçışa başladıq.divarlardan,səkilər akrobat hərəkətləri ilə atlayaraq gedirdik və gəlib hündür bir divarın üstündə dayandıq.çox gözəl mənzərə görünürdü burdan.Bir müddət burda qalıb mənzərəni seyr edəndən sonra isə geri qayıtmaq üçün yoıa qoyulduq.bu dəfə məhlənin girişində Əlidən ayrılıb evə gəldim.və bu şad xəbəri anama verdim.o da bu xəbərə çox sevindi.artıq ev sahibi ilə də telefonda əlaqə saxlayandan sonra sabahdan bütün işləri görmək üzərə sağollaşdıq.saat artıq 22:00 idi.bu gün anamın dünənki üzüntüsündən əsər qalmamışdı.axı o da elə kasıb məhləsində böyümüşdü.elə yerlər ona çox doğma idi.və biz sonuncu dəfə bu evdə yuxuya getdik.bəlkə də bundan sonrakı həyatımız daha gözəl və bəlkə də daha əzablı keçəcəkdi.ama bildiyim tək şey indiki çətinlikdən tez zamanda çıxacağımız idi.çünki istədiyim tək şey idi bu və buna nail olacaqdım.çalışacağdım
Səhər açıldı.anamın səsinə yuxudan oyandım.hər zamanki kimi yenə də gülər üzlə məni oyatdı.
Yeməyimi yeyəndən sonra yenə də məktəbə yollandım.bu dəfə tez gəldiyim üçün hələ sinifdə heç kim gəlməmişdi.sinifə daxil olandan sonra günün növbətçisi olduğum üçün yazı taxtasını silib partaları təmizləməyə başladım.arxam qapıya doğru bir partanı təmizləyərək olanları düşünərkən arxadan gələn səs ilə özümə gəldim.hə bu Leylanın səsi idi.nifrət etdiyim Leylanın.adımı çağırdı və səs verçədiyimi görüb yanıma gəldi.
-Murad mənə qulaq asa bilərsən?
-Yo.daha sizi görmək belə istəmədiyimi demişdim
-istəyirsiz görməyin.nə istəyirsizsə edin.ama dinləyənnən sonra
-yaxşı.tez de çün ki vaxtım yoxdu
-Mən uşaqlığımı xaricdə,xüsusi məktəblərdə keçirdim.atamın imkanlı olmağı vuna şərait yaradırdı.amma keçən il atam iflas etdi və biz bura köçmək məcburiyyətində qaldıq.Vüqar da biznesmen oğlu olduğu üçün atam məni ona vermək qərarına gəldi.mən istəmədim ama dinləyən kimdi?biz indi nişanlıyıq.məktəbi bitirdikdəb sonra isə toy olacaq.sənin onunla dalaşdığın o gün mənim səni o vəziyyətə salnağıma səbəb atam idi.çünki mübahisənin səbəbi məktəbdən sonra evlənmək istəməməyim idi.atam bunu eşitsə bu mənim üçün pis nəticələnəcəkdi.bağışla məni Murad
-bəs dünən?
-dünənkinə də səbəb Vüqar idi.nə qədər dedimsədə dinləmədi.sənə sataşmaq istədi
-yəni?
-Dostuq?
-dostuq
-çox sağol.həm davada məni qoruduğun həm də inandığın üçün
Dedi və yanağıma kiçik bir öpüş qondurdu

Müəllif: ŞERBAZ
(səs: 2)
Şərhlər: 6
Baxılıb: 6 482
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri