Bu günü birtəhər yola verdim.çətin də olsa Vüqara görsənməməyə çalışırdım.günlük pulumu alandan sonra evə gəldim.ana məni görcək 3yaşlı uşağı bağçadan gəlirmiş kimi bir münasibətlə qarşıladı.axı tək oğlu ilk dəfə idi ki işdən gəlirdi.bu mənə adi görünsə də əminəm içində bir duyğusallıq hökm sürürdü.əlini ovcuma alıb öpdüm və gülümsəmə ilə
-buyur ana.ilk maaşım.nə qədər də olmasa bu 15 manat bizə azdan çoxdan kömək olacaq
Deyib cubimdəku bütün pulu anama uzatdımhesablara görə isə hələ bankdaki borcu ödəmək üçün daha çox pul lazım idi.evin satışından alınan pulların yarısı bu evə xərcləndiyi üçün əldə olan pullar bizə kömək edə bilməzdi.
Anam da gözü yaşla dolsada,güclə də olsa o pulu məndən aldı.
Artıq sabah oldu.artıq 2gün idi ki Leylanı görmədiyim üçün,səsini bir dəfə belə olsun eşitmədiyim üçün özümü elə də yaxşı hiss etmirdim.yenə səhər tezdən restorana üz tutdum.bizim saxta ağa hələ gəlib çıxmamışdı.ona görə özümü rahat hiss edirdim.artıq saat 13:00-a qədər bir neçə qonaq yola salmışdım.artıq bir qonağın da qablarını hazırlıyırdımki adminstrator Fuad gəlib çıxdı.və sevincək bir tərzdə
-Hə Murad.sənin ilk məhsuliyyətli işin olacaq bu gün
Mən birşey anlamadan
-nə olacaqki?
-bu gün sən xüsusi qonaqlarımıza qulluq edəcəksən.
Mən isə vecsizcə
-ehh
Dedim və stoluma üz tutdum.yeni qonaq saat 22:00da gələcəkdi.buna görə restoranı da bağladığına görə o stolu qabaqcadan bəzədim.və budur saat 21:50 artıq 10 dəqiqə sonra qonaqların gələcəyi üçün restoran boşaldılmış və hər kəs hazır durmuşdu.budur qonaqlar da gəldi.yəni qonaqlar dedikdə Leyla və Vüqar.onları görcək işin nə yerdə olduğunu anladım.və yumruğumu sıxıb dodaqaltı
-şərəfsiz
Dedim.
Fuad həyəcanlı bir tərzdə
-hə Murad vaxtdır stola get.
Mən də patnosu götürüb stola üz tutdum.Vüqar məni başını aşağı əyən Leylaya göstərib
-bax Leyla keçən dəfəki oğlan.görürsən mənə necə hücum çəkirdi,indi isə qulluq edir.həyat . . .
Leyla sanki nəni görcək yerində donub qaldı
-Murad . . .
-Necə canım?
Leyla tez gözünü çəkib
-heç.gəl gedək Vüqar
-hara gediriy Leyla?gün hələ təzə başlıyır
Deyib güldü.
Leyla isə hər görəndə daha gözəl olurdu sanki.
Stollarını düzsb tez geri qayıtmağ üçün geri döndüm.Vüqar isə arxadan
-Ofissiant şərab gətir
-mən içməyəcəm Vüqar!
-boş ver.heç mən də içməyəcəm.təzə işçimdi qoy öyrənsin.
Dedi.mən isə elə arxası dönük vəziyyətdə olduğum üçün yumruğumu sıxıb ağır addımlarla restoranın bufetinə doğru getdim.
əsəbli vəziyyətdə
-mənə bir şərab ver
-necə olsun?
-adam zəhərliyən olsun
-necə?
-acı ən acısın ver
Şərabı alıb geri dönəndə isə arxamda Leylanı gördüm
-Murad dayan üzgün bir simada dedi.mən isə daha sakit tərzdə
-nə var?
-Murad mənim bundan xəbərim yox idi.bağış . . .
-Leyla!keç yolumnan.get,sevgilin səni gözlüyür
Bu dəfə daha yüksək tərzdə
-Murad!mən axı sənə hər şeyi demişdim.o mənim sevgilim deyil.mən onu sevmirəm.
-istiyirsən sev,istiyirsən heç sevmə.məni çaraqlandırmır
-bəs niyə bizi görəndə halın dəyişdi?
-sinif yoldaşımsan.sənə qulluq etmək ağır gəlir o qədər!
Leylanın isə gözləri yaşardı
-o qədər hə?axmaq!
Deyib ağlayaraq uzaqlaşdı.mən isə şərabı stola apardım.Vüqar stol arxasında tək əyləşmişdi.və mənə baxıb
-Hə Murad.nə oıdu?mənə hücum çəkirdin.ama indi qulluq edirsən hə?bu hiss gözəldimi?
-Əyilib yaxasını tutdum və özümə tərəf yəni stolun üstünə dartıb
-mənə qulaq as saxta ağa.burda hər kəsə sözün keçər ama mənə yalnızca küləksən əsərsən ama təsirin olmaz.sevgilin yanındadı deyə özünü bir şey sanma.bu şərabı . . .
Leyla içəri girdi və Vüqarı yerinə itələyib ordan çıxdım.təbii ki Restorab işçiləri bu hadisənin şahidi olmuşdu.mən içəri keçən kimi ətrafıma yığılıb
-neyləyirsən sən,eşşəyin öldü,yaman hala qalacaqsan kimi sözlər deməyə başladılar.hamısının da sifətində bir qorxu var idi.bu vəziyyətlərini görüb rahat bir vəziyyətdə
-eh dostlar o sizi yaman qorxudub.Sizə yazığım gəlir.dedim
o da içəri gəlib.---Hə Murad gedə bilərsən.bu gün üçün çox işlədin
Dedi.qəribə gəlmişdi bu hərəkət mənə
-bax belə.dedim və tam qapı ağzında geri dönüb
-pul?
O isə gözlərini iri açıb
-nə pul ə?hələ pul da istiyir buna bax.nə işliyibsənki?hələ üstəlik məni təhqir etdiyin üçün səni məhkəməyə vermədiyimə dua et
İşin nə yerdə olduğunu anladım və iki addım qabağa gəlib son dəfə yumruğumu sıxıb
-şərəfsiz!bir az pulun var ama insanlığın itib.bu adamlara bax,deyib ressepsionu göstərdim
Səndən yox pulundan qorxanlara.puluna aldığın bu adamlara.onlar ayılanda sənə çox gec olacağ.
Burdakı adamlar başımıza yığılmış və hadisəni seyr edirdilər.sanki ilk dəfə belə bir şey görmüşdülə
-nə olacağ ə?
Mən halımı pozmadan
-nə olacaq . . . Deyib yumruğu ilişdirdim buna.yerə yıxılandan sonra sinəsi üstünə dizimi sıxıb ard arda yumruqlamağa başladım və yaxasından tutub özümə tərəf dartdım.əsəbli vəziyyətdə
-bu olacaq.və daha çox.saxta ağa . . .
Restoran axranaları məni ordan qaldırıb aoarıb çölə atdılar.bilirdim.bu iş burda qurtarmayacaqdı.
Və evə getməyə başladım.bir az yol getmişdimki bir qara maşın gəlib yolum üstə dayandı.başa düşməmişdim vəziyyəti.küçmək istəyəndə isəİçindən 4 nəfər çıxdı və ikisi qollarımdan tutdu.bu maşının arxasında da bir eyni model maşın gəldi və bunun isə içindəki Leyla və Vüqar idi.Vüqar Leylaya bayaqki əsəbli siması ilə baxıb
-bax sevgilim.mənə qarşı duranın vəziyyətinə yaxşı bax!dedi
Kürəyimdən dəyən küt alətlə terə dəydim.Leyla tez mənə tərəf qaçmağa çalışsa da Cüqar onun qolundan bərk-bərk tutaraq buna imkan vermədi.adamlar isə məni dört tərəfimdən əhatə edərək təpikləməyə başladılar.Leyla isə Vüqardan qurtulmağa çalışırdı.ağlayırdı hətta.görən olsaydı mənim deyil onun mənim vəziyyətimdə oıduğunu sanardı.artıq bir neçə möhkəm təpikdən sonra isə gözlərimi yumdum və artıq özümü hiss etmirdim...

Müəllif: ŞERBAZ