Vanna otaginda buz kisesini ayagima qoyub oturmushdum, yanigin agrisini hiss etmirdim. Hele de qulaqlarimda Rufatin dediyi sozlerdi. Ne qeder bele oturdugumu bilmirem. Birden qapi doyuldu, Keti iceri girdi. Menim halimi gorub meni qucaqladi, "Agritmir ki? Bu da kececek" deyirdi, bilmedim, dizimin, ya ureyimin agrisini nezerde tutur. Umid edirdim ki, ureyimin agrisi kececekdi. Ketiye 'bir shey yoxdur, siz dushun gelirem" dedim, sozleri de avtomatik deyirdim, hele de key kimi idim. Keti inamsizca mene baxib cixdi otaqdan. Shuuralti basha dushurdum ki, Rufat meni aldatmayib, hec vaxt mene yalnish umid vermeyib, mene qarshi sehv hereket etmeyib. Sadece bu iller erzinde men ozumu bu fikre o qeder qapdirmishdim ki, indi umidlerimin puc cixmagi meni incidirdi, hem de cox incidirdi. Shuuraltim bunu israrla mene Ketinin "bu da kececek" sozlerini tekrarlasa da, men ona qulaq asmirdim. Rufat meni incitdiyi kimi men de onu incidecekdim, qururumun bele qirilmagina izn vermeyecekdim. Shuuraltim, "Rufat seni sevmir ki, onu incide de bilesen. Bosh-bosh umidler qurma" dese de, yene israrla ona qulaq asmirdim. Mobil telefonumu goturmek uzun oz otagima kecdim.

Bir az sonra ashagi dushduyumde Rufat telefonla danishirdi, danishiq terzinden qizla, yeqin ki, Monika ile danishdigi melumdu.
Keti ortaliqda gorsenmirdi. Rufat meni gorub zengi yekunlashdirdi, "ayagin necedi?" sorushdu. Suni gulumsemeye chalishib, "yaxshidi. O qeder metbexde olmuram ki, elimden de bir shey gelmir" dedim. Bu vaxt Keti de iceri girdi, sham yemeyi hazirliqlarina davam edirdik, artiq Keti Rufata daha hec bir sual vermirdi, en esas lazim olani oyrenmisdi; hazirliqlar boyunca ozumu normal apardigima sevinirdi, deyesen. Bir azdan Saymon da geldi, stolun ustunu duzelderken Ketiye, "bir set artiq qoyacam, Nik de gelir" dedim. Keti uzume qeribe baxib nese demek isteyirdi ki, qapi doyuldu, gelen Nikdi. Bayaq zeng edib onu da yemeye devet etmishdim. O da tam vaxtinda gelmish, meni Ketinin cetin sohbetinden, bashima agil qoymasindan xilas etmishdi. Niki metbexe getirib, Rufata "Rufat, tanish olun, boyfriendimdir, Nik, bu da menim Bakidan aile tanishim Rufatdi" dedim. Hem Rufat, hem de Keti qeribe nezerlerle mene baxirdilar, mense hec birine fikir vermeden Nikle danishirdim. Niki de, deyesen, ona qarshi bu diqqetim, mehribanligim teeccublendirmsihdi. Sham yemeyi boyunca da ozumu hemisheki kimi aparmagha chalishir, Saymonun zarafatlarina gulur, tez-tez Nikle nese picildashidim. Ne Rufatin, ne de Ketinin ureyince deyildi menim bu feallighim.
Sham yemeyinden sonra Niki yola salmaq ucun masa arxasindan qalxdiq. Nik konserte gedirdi, yene meni devet etse de , "ayibdi qonagimdan, sabah onsuz da gedir, ayib olar" deyib bashimdan elemishdim bu teklifi. Nike qarshi bu munasibetim meni utandirsa da, aglim bashimda deyildi, boynuma aliram. Hemin vaxt ancaq qisasi fikirleshirdim, amma kimden ve neye gore qisas aldigim qeyri-mueyyen idi.
Niki avtomobiline qeder oturdum; bu zaman Rufat colde besedkada dayanib siqaret cekirdi. Bundan daha yaxshi furset olmazdi, bir-birinin ardinca daha da agilsiz addmlar atirdim. Nik avtomobile oturmemish onu opdum. Nikin ozu de shokdaydi, cunki adeten, opmek ucun inisiator o olurdu, men ise adeten yanagimi cekmekle kifayetlenirdim. Bu defe onu bele opmeyim onu da teeccublendirmishdi. Menim ise fikrim Rufatda idi, onun bizi gorduyune emin olmaq isteyirdim. Cox boyuk memnuniyyetime esasen, bizi gormush, hetta bilmirem esebindenmi, yoxsa bezdiyindenmi, siqaretini de yere atib ayagiyla ezirdi. Ureyimin cox derinliklerinde ilk mulahizemin dogru olmasina umid edirdim.
Belece, Niki de yola salib eve girirdm ki, Rufat meni sesledi.
- Nigar, danishmaliyiq senle.

Ne "Niqulya", ne de "balaca" dememesi ureyimce idi, demeli, esebleshmishdi. Eceb olur ona, menim kecirdiyim hisslerin yaninda bu hec ne idi.
- Keti gozleyir, belke, iceri kecek?
- Eybi yox, gozlesin, danishmaliyiq.
- OK, eshidirem.
- Neyleyirsen sen?
Men de key-key ona baxir, basha dushmemish kimi,
- Neyi nezerde tutursan? Neylemishem?
- Niki deyirem.
- Aha. Nolub ki, ona?
- Gyulya xala bilir, boyfriendin oldugunu?
- Aha, demishem, bilir.
Bu cavabimi her halda gozlemirdi ki, indi de o mene key-key baxirdi.
- Reaksiyasi necedi? Yeqin ki, normal qarshilamadi bunu.
- Yox, cox normal qarshiladi. Rufat, senin bele gerideqalmish olduguna inanmiram. 8-9 il Amerikada yashamagin seni deyishmeyib, deyesen.
- Mesele gerideqalmishliqda deyil. Senin yashin nedir ki, boyfriendin de olsun, hele aranizda bele yaxin munasibetleri demirem.
- Xatirladim ki, senin ilk girlfriendin olanda senin 15 yashin vardi, ve hadiseler de Bakida bash verirdi. Senin 15 yashinda olanda girlfriendinin olmasi normaldi, menim 17 yashimda mene hele tezdi?
Onun heyati haqqinda bu qeder melumatli olmagim onu teeccublendirmishdi. Hardan bilerdi ki, menim nece illerim onun heyatini qiraqdan izlemekle, onun haqqinda xeberleri boyuk hevesle eshitmeyimle kecib.
- Men bashqa, sen bashqa. Men oglandim, bizimcun bu normaldi.
- Rufat, bu arqumentin lap gulmelidi. Shovinist olma, nifret edirem de, oglanlara her sheyin icaze verilib, qizlara "bu olmaz, o olmaz" deyilmesine. Nese, bu haqda danishmaq istemirem. Aglim bashimdadi, ne elediyimi de yaxshi bilirem.
Bu sozleri deyib eve dogru addimladim. Yaxshi ki, Rufat hemin deqiqe uzumdeki o gulumsemeni gormurdu.
Iceride de Keti meni danishmaq ucun gozleyirdi, indi de onun suallarina cavab vermeliydim. Ona sakitce "Keti, ne deyeceyinizi bilirem, ne olar, gel sabah danishaq, bu gun hec halim yoxdu" dediyimde, mene 'qaygikeshlikle baxdi, "yaxshi, qizim, sabah danishariq" dedi. "Rufata deyersiniz ki, men yatiram. Hem yuxum gelir, hem de hele de ayagim agriyir" deyib, oz otagima cixdim.
Butun geceni yatmayib, yatagimda uzanib fikileshirdim. Elediyimin ushaqliq oldugunu bilirdim, Rufat meni sevmirdi ki, onu bele ushaqcasina usullarla qisqandira bilim. Bayaq onun o reaksiyasinin da "boyuk qardash" reaksiysi oldugunu cox gozel basha dushurdum, amma yene de elediyime peshman deyildim, baxmayaraq ki, arada Niki oz oyunuma qatmishdim, men de onun hissleri ile oynayirdim.
Belelikle, sonralar da Rufata gore incitdiyim, qelblerini qirdigim uzun bir siyahiya Nik ile bashlamishdim.
Seherisi gun yuxudan durub ashagi endiyime, Rufat qonaq otaginda tek oturmushdu. Ozumuze seher yemeyi hazirlayib, yanina geldim.
- Sabahin xeyir. Ketigil hani?
- Kilseye getdiler. Men artiq onlarla sagollashdim. Bir azdan cixiram.
- Bele tez? Belke, bir az da qalasan.
Sonra Ketinin "soyuqqanli olmaq" ile bagli mesleheti yadima dushdu, ozumu yigishdirdim, yemeyime davam edirmish kimi bashimi ashagi saldim.
- Tez cixsam yaxshidi, hele Monikagile gedib onu da goturecem. Nece saat mashin surmeyim lazim olacaq hele.
- Ok, cox sag ol ki, fursetden istifade edib gelib mene de bash cekdin.
"Fursetden istade edib" sozunu xususi bir istehzayla desem de, Rufat, deyesen, istehzani basha dushmemishdi.
- Xoshdu. Seni gormeyim de yaxshi oldu. Onsuz da her defe mamayla danishanda o da deyirdi ki, gelim seni gorum. Buralarda tek qoymayim. Ketigili gordum, ureyim rahatladi senin ucun. Yaxshi insanlara oxshayirlar.
Aha, tek qoymayibmish, 8 aydan sonra meni gormeye gelib, ureyi rahatlayibmish. Axmaq.. Bu sozu hem ona, hem de ozume aid edirdim.
Yemeyimizi bitirdikden sonra, Rufat cantasini da goturmush, "yene danishariq, ozune yaxshi bax" deyib, yanagimdan opub getmishdi.
Rufat getdikden sonra, otagima cekilmish ve axshama qeder ordan cixmamishdim. Ketigil kilseden qayitdiqdan sonra, menim kefimi acmaq ucun shopping devet etse de, ayagimi behane edib getmemishdim. Axsham bir nece defe Nik de mesaj yazmish, onlari da cavabsiz buraxmishdim. Onsuz da seher mektebde gorecekdim onu, bu deqiqe onla danishmaga hevesim yoxdu.
Gozlediyim kimi, novbeti gun seher mektebde shkafimdan kitablarimi goturdukde, NIk mene yaxinlashdi. Salamlashdiqdan sonra meni opmeye cehd edende, yene adetim uzre uzumu cekdim.
- Ne olub sene? Niye bele edirsen?
- Men sene evvelceden shertlerimi demishdim.
- Bes dunen? Ozun meni devet edirsen, ozun opursen. Indi de men opende shertlerin yadina dushur?
- Dunen sadece impulsive bir hereketdi. Olmamish hesab ele.
- Nikki, deyesen, menimle zarafat edirsen.
- Yox, tamamile ciddiyem. Shertlerim xoshuna gelmirse, yolun aciqdi, gede bilersen. Sag ol.
Bu vaxt zeng calinmish, men de Nikden uzaqlashib sinif otagina getmishdim. Dersdeki hay-kuyden istifade edib, Anna menim partama eyilib "Nike neylemisen yene? Bayaq onu gordum, yene ozunde deyildi hec”. Men de gozlerimi "eh, bu Nik de meni bezdirdi” menasinda suzdurub, "sonra danishariq” demishdim. Nike qarshi cox haqsizliq etdiyimi indi basha dushurem, hemin vaxtlar ise eqoistliyim her sheyi dogru-dozgun gormeye, edaletli davranmaga imkan vermirdi.
Novbeti ders Calculus idi, Nik yanimdan soyuq otmush, gozlediyimin eksine olaraq yaxinlashib yeniden sohbete cehd etmemishdi. Duzu, onun bele munasibeti menim de ureyimce idi, bir de onun kaprizini cekesi halda deyildim.
Gunorta dersden cixanda Nik meni mektebin qabaginda avtomobilde gozleyirdi, "gel seni men apariram eve” dese de, men "bagishla, Annaya soz vermishem, prom (mektebin mezuniyyet tedbiri) ucun paltar baxmaga gedeceyik” dedim.
- Proma axi hele 1,5 ay var.
- Aha, ne olsun ki, almiriq ki, sadece baxiriq. Ele bilirsen, asan sheydi paltar secmek?
Axmaq-axmaq danishdigimi bilirdim, qiraqdan baxan Niki bashimdan elediyini asanliqla anlayacaqdi. Deyesen, ele Nik de basha dushmushdu.
- Bele ushaqcasina behaneler getirmekdense, sadece "seninle olmaq istemirem” de, daha duzgun olardi.
- Ozun dedin, menim demeyime ehtiyac qalmadi. Helelik.
Nik hec ne demeden avtomobiline eyleshdi ve getdi. Men de Annayla sheherdeki ticaret merkezine getdik, Nike yalan dememishdim, heqiqeten de, evvecelden Anna ile shoppingle bagli razilashmishdiq. Amma Niki heqiqeten sevsem, ya da en azi deyer versem, bu plani asanliqla legv ederdim. Sadece artiq Nike ehtiyacim yoxdu, ilk bashda o, mene ushaqlarin "niye boyfriendin yoxdu?” suallari ile bagli agizlarini yummaq, "hami kimi olmaq” ucun lazim idi, dunen de Rufata "men de boyumushem”I subut etdim Nikin komeyliyi ile. Artiq Nike rahatliqla "sag ol” deye bilerdim, hansini da ki, eledim artiq. Shopping boyunca Anna ne qeder, Nikle armada ne bash verdiyi ile maraqlandisa da, hec ne demedim, sadece bosh sebebden aramizin deydiyini dedim. Annanin Rufatdan xeberi yoxdu, bundan sonra hec danishmaq fikrim de yoxdu.
Nikle artiq resmi shekilde ayrilmishdiq.
Ketiye Nikle ayrildigimi soyledikde, "Nikki, bir-birinin ardinca sehv addimlar atirsan. Bele insafsiz munasibet sene yarashmir” demishdi, men de son zamanlarda mende peyda olmush kobudluqla (heqiqeten, evveller bele deyildim; her zaman eqoist olmusham, bunu boynuma aliram, amma kobud biri deyildim, dogrudan da) "Keti, menim hec anam menim ishlerime bu qeder qarishmir, her hereketimi muzakire etmir” demishim, bu da onun cox xetrine deymishdi. Mene gundelik munasibetinde bunu cox bildirmese de, evvelki, semimiyyet, heqiqeten ana-qiz munasibeti aramizda qalmamishdi artiq. Rufat bu ay boyunca bir defe zeng etdiyinde, Ketiye ona evde olmadigimi soylemeyi xahish etdiyinde de hec ne dememishdi. Rufata olan munasibetime gore, daha dogrusu, Rufatin menim umidlerimi puc etmeyi (ozu de bilmeden) ve bunun neticesinde kobudlashmagimla artiq insanlarla normal munasibet de qura bilmirdim. Sanki, men de hamini incitmek, menim nece canim yanibsa, onlarin de ele canlarini yandirmaq isteyirdim. Amma Keti menim terefden bele bir munasibete hec layiq deyildi ve bunu cox yaxshi basha dushurdum.
Nikle artiq danishmirdiq, sinifde bir-birimizi gormekden gelirdik, bir defe tesadufen yene hansisa tapshiriqda bir qrupa dushmushduk, Nik Mrs. Uilsondan (Calculus muellimizemiz) xahish etmish, qrupumuzu deyishmishdi. Ne qeder Nike qarshi haqsiz davransam da, onun mene bu soyuqlugu xetrime deymishdi, xususen de qrupda yayilan picapiclardan sonra. Amma Nikle bu barede danishmamishdim hec. Nese desem, haqli yere "ozun bele istedin” deyib cavabimi verecekdi.
May ayinin ortasi idi. Amerikada analar gununu qeyd edirdiler. Bu muddet erzinde Keti mene anadan da yaxin oldugu, hemcinin xetrine deydiyim ucun onuncun xususi bir surpriz etmek istemishdim. Bayram bazar gunune tesaduf etdiyinden Ketigil seher kilsede olanda, men gul buketi sifarish etmish, onuncun sevdiyi alma piroqundan bishirmish, bir nece gun onuncun aldigim boyunbagi qutusunu da bezemishdim. Boyunbagi qutusuna balaca kart yapishdirib "I really apologize. You know how I much I love and never wanted to hurt you.” (Heqiqeten, uzr isteyirem, size nece sevdiyimizi bilirsiniz, sizi incitmek istemirdim) yazmishdim. O gelib bu hazirliqlari gorende sevincinden hetta gozleir bele yasharmishdi (ushaqlari uzaqda yashadiqlarindna sadece telefon zengleri ile tebriklerini bildirmishdiler), belelikle de, barishmishdiq onunla.
Hemin axsham besedkada oturub onla sohbet edirdik, menim Nike qarshi, onun da mene elediklerini danishirdim.
- Bilirsen ki, Nike esebleshmene haqqin yoxdur. Munasibetlerin bele olmasini ozun istemishdin.
- Bilirem, eslinde onun bu soyuqluguna layiqem de. Amma deyesen, qururum bunu basha dushmek istemir- deyib, gulumseyirdim.
- Yaxshi, bes Rufatin zenglerine niye cavab vermirsen?
- Bilmirem, danishmaq istemirem onla da.
- Sebeb nedir bes?
- Xetrime deyib. Onun meni gormek ucun bura geldiyini fikirleshirdim, axirda ise sebeb o cixdi ki, anasi isteyib, sonra da yolunun ustu imish deye, gelib meni gorub. Meni "men” oldugumcun, saymayib, munasibet gostermeyib. Indi zeng etmeyinin de sebebi menle danishmaq deyil, sadece, Esya xala xahish edib deye zeng edir.
- OK. Amma unutmagha calish. Bu gun-sabah evlenecek, onda lap cetin olacaq sene. Imkan verme ki, butun heyatin, arzularin bir insna etrafinda dovr etsin, yeni insanlarla tanihs ol, bashqalarini da heyatina burax. Amma onlara qarshi da Nike elediyin haqsizligi etme.
Ketiyle barishdigima, onun yeniden mudrik meslehetlerine qulaq asdigima cox sevinirdim. Meselenin pis terefi menim bu meslehetlere emel etmemeyimdi.

Yazar: Aziza