Hamı mütleq aid olduğu yere geri dönür...gec ya da tez...
Belke de 10 saniye qeder ayaq üste gözledim.Donub qalmışdım.Onu nece qucağıma aldım,nece evden çıxartdım bilmirem.
Orxan: Ne olub ona?
Ruslan: Tez maşına qoy
10 deqiqeden sonra xestexanaya çatmışdıq.Artıq,onu otağa aparmışdılar.Herhalda dünyanın en pis hisslerindendir sevdiyinin sene göre canına qesd etmesi.Dehlizde var-gel edirdim.Nefesim daralırdı daha sonra tengnefes olurdum.Ellerim ter içinde titreyirdi. O,an sinemde bir şey böyüyür ve nefes almağıma mane olurdu.Başqa terefden sinemde bir boşluq yaranır içimi sızladırdı.Deli kimi gedib gelirdim.
Ruslan: Sakit ol
__
Ruslan: Seninleyem özüne gel.Bileyini kesib sadece.
__ Ne sadece?!Yer tamam qan idi.Ona bir şey olsa ölerem.
Ruslan: Biraz sakit ol.
__ Olmuram! Onun qarşısına çıxmasaydım bunlar olmazdı!
Ruslan: Senin günahın yoxdu.
__Eger onu itirsem,o iki eclafı öldürecem.Onları öldürmek mene borc olsun.
Ruslan: Kimi öldürmek? Besdi!Özüne gel ona heçne olmayacaq!
__ Bu yalanı mende ona demişdim...
Birazdan hekim otaqdan çıxdı.Men tez ona teref getdim.Yaxasından tutub silkeleyirdim.
__ Necedi o?!Sağalacaq?!Heçne olmayacaqki?!Seninleyem cavab ver!
Ruslan: Tunar neynirsen sakit ol!
Orxan: Necedi?
Hekim: Çox qan itirib.
__ Sağalacaq yoxsa yox onu de
Hekim: Qan köçürülmelidi
__ Ne gözdüyürsünüz?!Menden köçürün!
Hekim: Qan qrupunuz?
__ 1+
Hekim:2+ Olmalıdı
Orxan: Menimki uyğun gelir
Hekim: Menimle gelin
Orxan hekimle getdi
Ruslan: Şükür qan tapıldı
__ He
Biz bir saatdan çox dehlizde gözledik.Orxan gelib yanımda oturdu.
Ruslan: Necesen Orxan?
Orxan: Yaxşıyam
__ Sağol
Orxan: Sene göre elemedim.
Bir saat daha keçsede bize heç kim heç ne demirdi.
__ Niye heçne deyen yoxdu!!!
Hekim: Biraz sakit.Heç bir problem görünmür.Yaxşıdı.
Men tez otağa girdim.Yatmışdı.
__ Deli eledin meni tebrikler...
Bir xeyli otaqda gözledim.Yavaş-yavaş oyanırdı.
__ Mehri yaxşısan?
Mehri:
__ Eşidirsen?
Mehri: He,eve apar meni.
__ Hekim hele get demeyib.
Mehri: Dedimki eve!
__ Bura bax,indiye qeder sen deyen olub.Bundan sonra men deyen olacaq.Hele burdayıq.
Mehri: He düzdü indiye qeder senin aile üzvlerinin eledikleri ile yaşamışam...
Bu sözü meni çox incitmişdi,amma,haqsız sayılmazdı.
Ele bu vaxt Ruslanla Orxan içeri girdi.
Orxan: Mehri yaxşısan?
Mehri: Orxan,meni eve apararsan?
Orxan: He niye aparmıram
Orxan Mehrini qaldırıb apardı.Otaqdan çıxanda Mehri mene çox başqa baxırdı.Íçimdeki sesi boğa bilmirdim.Bes menim qelbimi kim sağaldacaqdı?...
Ruslan: Tunar getmiriy?
__ Sen get,onun mene ehtiyacı yoxdu.
Ruslan: Onun en çox sene ehtiyacı var.Öz ellerinle Orxana vereceksen onu?
__ Ruslan,o,istese meni çağırar.Meni qısqandırmaq üçün getmedi Orxanla.Onunla getmek istedi.
Ruslan: Yox sadece eve getmek istedi.Seni sevdiyine eminem.
__ Olanlardan sonra sevmez artıq
Ruslan: Gel çıxaq burdan mene neler olub danış
Biz yavaş-yavaş yeriyirdik.Her şeyi Ruslana danışdım.

Ruslan: Deyecek heç bir sözüm yoxdu.
__ Belke de bele olmalıdı.Orxanla olmalıdı.Onsa her şeyi unudar.
Ruslan: Tunar özüne gel
__ Menim yanımda unuda bilmeyecek.
Ruslan: Qalx gedirik Mehrinin yanına.Vazkeçmeyeceksen.Seven adam elçekmez!
__ Menimle xöşbext olmaz.
Ruslan: Qoy,bu qerarı Mehri versin.
Ruslan meni eve getirdi qapını Orxan açdı.
Orxan: Niye gec geldin?
Ruslan: Biraz hava almalıydı.
Orxan: Gelenden seni soruşur.Bax Tunar men Mehrini sevirem,amma o seni sevir.Men aranızdan çekilirwm.Get onun yanına tek qoyma.
Men onun otağına getdim.Çarpayıda oturmuşdu.Gedib yanında oturdum.
Mehri: Niye geldin?
__ Seni sevirem
Mehri: Íncidin he..Ona göre gec geldin...
__ Sadece hava aldım.
Mehri: Gedeceksen?
__ Yanımda sen olsan he
Mehri: Hamı gedir.Sen de gedersen deye qorxuram.Ona,göre tekliyi seçirem.Amma,sensiz olmur artıq...
Derinden iç çekirdi.Sözlerinin tökülüşünden hiss olynurdu yorğunluğu
Mehri: Meni qoyub gedersen?
__ Heç vaxt seni buraxmaram
Mehri: Ölümü deyirem...Bes menden evvel ölsen? Onda? Men senden evvel ölmek istedim bu gün amma bacarmadım.
__ Sene dediyim söz yadındadı?
Mehri: Ölsem senide aparacam.
__ He,ikimizde eyni vaxtda öleceyik başqa yolu yoxdu.
Mehri: Söz ver
__ Söz verirem
Mehri: Meni tek qoyma.Tek bacarmaram
Men onu özüme teref çekib berk qucaqladım
Mehri: Men sevgiye çox acam,meni sensiz qoyma
__ Seni sevirem...çox sevirem.her şeyden daha çox
O qollarımın arasında bir uşaq kimi idi...meni qucaqlayırdı.
O an heyatımın en gözel anı idi.Índi sinemdeki boşluğa,yaz yağışı yağırdı...qelbimde köhnelmiş sevgi mahnıları çalırdı...Buram-buram sevgi qoxurdu qollarımdakı qadın.O an bütün problemler özlerinden utanıb kenara çekilmişdi beynimde.Bedenlerin bir-birine toxunması şert deyil...bizim qoxularımız sevişirdi...Men bom-boş deniz idim,o,het zerreme sepelenmiş deniz ulduzu.Men darıxırdım,heç bilmediyim bir sebebden,o,öpürdü ruhumu.Geride qalırdı,gözleri yaşardan,xatırlayanda qelbde xefif sızıltı yaradan,nostaljil sevgi.Men gömgöy sema idi,o,her zerremi aydınladan güneş şüaları.Bizimki tekce sevgi deyildi,ehtiyacımız vardı bir-birimize...dünyanın güneşe ehtiyacı olduğu kimi.Kim bilir...belke de bizim sevgimiz güneş kimi idi. " Güneşe aid "
" Bu günler belki gelirim sana,
Konuşmak için deyil,
Sadece yüzüne bakmak için,
Belki senin yüzünde bulurum aradığımı
Bütün gördüğüm yüzler lakayt,hissiz.
Senin yüzün nasıl... "

Müellif:Ínci