Qrafika tələffüz olunan nitqi yazıda əks etdirən elmdir.
Rus qrafikasının samitlərin yumşaqlığının yazıda əks etdirilməsinə, [й'] səsinin işarəsinə və qrafik işarələrin istifadəsinə aid spesifik xüsusiyyətləri var. Qrafika bütün sözlər üçün yazılış qaydalarını təyin edir.
Orfoqrafiya – sözlərin və onların formalarının həmahəng yazılışının qaydalar sistemini öyrənən, həmçinin qaydaların özünü öyrənən dilçilik bölməsidir.
Orfoqrafiyanın mərkəzi anlayışı orfoqrammadır.
Orfoqramma – orfoqrafik qaydalarla tənzimlənən və ya lüğət ardıcıllığında müəyyən olunan yazılışdır, bir sözlə, sözün qrafika qanunları nöqteyi nəzərindən mümkün olan sıradan seçilən yazılışıdır.
Orfoqrafiya bir necə bölmədən ibarətdir:
1) sözün mənalı hissəsinin (morfem) — köklərin, önşəkilçilərin, şəkilçilərin, sonluqların yazılışı, yəni ki qrafikanın təyin etmədiyi yerdə sözün səs tərkibinin hərflərlə işarə edilməsi;
2) bitişik, ayrı və defisli yazılış;
3) böyük və kiçik hərflərin işlədilməsi;
4) keçirilmə qaydaları;
5) sözlərin qrafik ixtisarı qaydaları.
Bölmələri qısa təsvir edək.