Necə rəhmlidir, necə amansız,

Necə mehribandır, qadın ürəyi!

Sən onu sındırsan, bil ki, a qansız,

Ağlayan kamandır qadın ürəyi!

Güldürsən ömürlük səadətindir,

Söndürsən, yanmağı bir də çətindir.

O, zərif duyğunun, məhəbbətindir,

Sevgisiz zindandır qadın ürəyi.

Daşı da əridər, daş da olar o,

Əriyib gözlərdə yaş da olar o.

Bahar da olar o, qış da olar o,

Damladır, ümmandır qadın ürəyi.

Onunla dünyadır sənə qəfəs də,

Onsuz heç yaşama bu torpaq üstə.

Sevən bir ürəyə axır nəfəsdə

Ən şirin dərmandır qadın ürəyi.

Bəzən gül tək solar acı bir sözdən,

Ağlayar xəlvəti, gülsə də üzdən.

Bəzən uşaq kimi ən ürəksizdən

Məhəbbət umandır qadın ürəyi.

Bir namərd əlindən zəhər içəndə,

Çürüdər ömrünü o, yas içində.

Bəzən ən qiymətli libas içində

Nalədir, fəğandır qadın ürəyi.

Ömrə zinət verən, səadət quran,

Sevənin qəlbini nurla dolduran,

Isməti bir nəsli göyə qaldıran,

Eşqə hökmrandır qadın ürəyi.

Sənsiz əl çəkərəm arzudan, kamdan,

Nə çıxar sevgisiz - sənsiz ilhamdan?

İncitsən, dözərəm, Tofiq Bayramdan

İncimə, amandır, Qadın ürəyi!...