Bir dəfə varli bir oğlan və kasıb qız bir-birlərini sevdilər. - Mən səni sevirəm, - dedi oğlan - Məndə səni sevirəm, - cavabladı qız - Amma biz heç vaxt bir yerdə ola bilmərik - Mən bilirəm, - dedi qız - amma mən səni o qədər sevirəm ki, bu menim üçün heç bir əhəmiyyət daşımır. Qaçırt məni! Daim sənin olmaq istəyirəm. - Yox, mən belə edə bilmərəm. Öncə biz valideyinlərin razılığını almalıyıq. - Sən ki bilirsən, onlar razı olmayacaqlar! Mən sənsiz yaşamaqdansa ölsəm yaxşıdır!!! - Onda bizə ancaq ölmək qalır! Onlar qalanın qırağına yaxınlaşıb aşağı baxdılar. - Mən qorxuram, - dedi qız - Məni itələ, çünki özüm bacarmaram. Oğlan itələdi qızı. Qızın necə öldüyünü görəndə, o fikrindən döndü. Evə qayıttı və 60 il sonra qocalıqdan öldü. Göylərdə onların məhkəməsi başladı. - Kim birinci olacaq, - dedi hakim. - Xanımlar qabağa, -dedi oğlan. Və Allah qızın məhkəməsinə başladı. - Sən özününün qaçırdılmasını istəyirdin, bununla özünüdə oğlanıda günaha batırmaq istəyirdin? - Hə, amma Sevgi naminə. - Sən məsçid qanunlarını pozmaq istəyirdin? - Hə,amma Sevgi... - Sən valideyinlərin sözündən çıxıb, onlara hörmətsizlik etdin? - Hə, amma Sevgi naminə. - Sən özünüdə, onuda öldürmək istəyirdin? - Hə,amma Sev... - Sən onu cinayətkar elədin özünü öldütdürməklə? - Hə, amma... - CƏHƏNNƏMƏ !! Qızı apardılar. Oğlan gədi. - Sən valideyinlərin sözündən çıxmadin? - Ana və Ata hər kəsdən üstündür! - Sən məsçid qanunundan çıxmadın və bununla onuda xilas etdin? - Hə, mən bunu etdim. - Amma sən öldürdün onu? - O bunu özü xaiş etdi... - Sən özün ölmək istəyirdin? - Hə, amma mən vaxtında fikrimdən döndüm. Çünki bu böyük günahdir. - Onda Cənnətə Xoş Gəlmisən!