Məmməd ilə Xalidə tələbə olub, eyni evi paylaşırlar. Bir gün Xalidə və Məmməd, Məmmədin anasını yeməyə dəvət edirlər.

Məmmədin anası şam yeməyi zamanı qızı uzun müddət süzür və əslində Xalidənin çox cazibəli və gözəl bir qız olduğunu düşünür. Aralarında ev dostluğundan daha yüksək səviyyədə bir əlaqənin mövcud olub olmadığını maraq edir.

Anasının ağlından keçənləri oxumuş Məmməd anasına deyir ki;

Nə düşündüyünü bilirəm amma əmin ol ki yalnız ev yoldaşıyıq ana, başqa heç bir əlaqəmiz yoxdur.

Axşam yeməyindən sonra Məmmədin anası evinə qayıdır.

Aradan bir iki gün keçir, Xalidə Məmmədə deyir ki;

-Məmməd, anan bizə nahara gəldiyindən bəri gümüş şorba kasasını tapmıram.

Məmməd cavablar;

-Anamın almış ola biləcəyini ehtimal etmirəm, amma mən yenə də ona bir məktub yazar soruşuram.

-Oturar və anasına məktub yazır;

"Anacan, gümüş şorba kasasını sən aldın demirəm, amma almadın da demirəm. Amma məsələ burasındadır ki; Sən bizə nahara gəldiyindən bəri gümüş şorba kasası itib".

Sevgilərlə, oğlun Məmməd.

Bir həftə sonra Məmmədin anasından məktub gəlir;

"Sevgili oğlum, Xalidəylə yatırsan demirəm, amma yatmırsan da demirəm. Amma məsələ burasındadır ki; Xalidə öz yatağında yatır olsaydı, gümüş şorba kasasını çoxdan tapmış olardı".

Sevgilərlə anan.:D