Cadunun əsas təhlükəsi sadəcə bütün sonrakı hadisələri hesablamağın qeyri-mümkünlüyündən ibarətdir. Sonda, bizim hamımız sadəcə insanlarıq, və tez-tez hadisələri görə bilmirik, hansılar ki, il sonra olacaqlar. Tez-tez qız, sevimli oğlanı ovsunlamağ niyyətində olub, onların tam uyğunsuzluğunu xudbincəsinə gözlərini bağlayır. Keçirilmiş cadu insanın dincliyini məhrum edir. Bəli, o, əlbəttə, onun haqqında düşünməyə, yaxın onunla olmağa çalışmağa başlayır. Amma bu yalnız o nadir hadisələrdədir, nə vaxt ki, o belə qidalandırırdı ona güclü hislər. Cadu iradələri məhrum edir, məcbur edir, və məhz bu tez-tez güclü daxili qarşı durmaya səbəb olur. Cavan insan qıza ağrılı çəkməni hiss etməyə başlayır, və sonrakı yalnız onun xarakterindən və onun təbiətinin gücündən asılıdır. Tez-tez cadu yalnız ehtiyaca "ona getməyə" səbəb olur, amma yaxın qalmaq arzuları yaranmır.

Güclülər ruhla insanlar bu xarici zorakılığa qeyri-iradi müqavimət göstərməyə başlayırlar. Bir çox hadisə məlumdur, nə vaxt ki, cadular edirdi ailədən və kişidən yad əri aparmaq üçün, bu ağrılı çəkməyə qarşı durmağa çalışaraq, evə gedirdi, amma onlarla deyildi. Tez-tez, ovsunlanmış içkiyə alışaraq və sağlamlığı məhv edərək gecələr dolaşırdı.

Daha zəiflər şüuraltı çağırışa təslim olurdular, amma cadunu etmiş qadının yanında tapa bilmirdilər nə xoşbəxtlik, nə dinclik. Çəkmə və cəhd yaranır, bir qayda olaraq, yalnız məsafədə. Və onun yanında olub, kişi anlayır ki, o burada deyil öz arzusu ilə. "məcburluq" hissi qalmaqallara və əsəb pozğunluqlarına gətirir. O hər xırda şeyə ilişməyə, sözlərə irad tutmağa başlayır. Sevilməyən qadınla olma ovsunlanmışa əziyyət verir, amma anlayaraq ki, getmək o bacarmır, o qəzəbdən qisas alır. Təəssüf ki, çox hadisə məlumdur, nə vaxt ki, dəhşətli qanlı dramlar cadunun nəticəsi olurdu və ya ovsunlanmış kişi içkiyə alışırdı və həyatla ayrılırdı.