Dörd rəngdən ibarət olan oyun kartları (xəritələri) 1200-cü ilin ətrafında Yaxın Şərqdən Avropaya gətirilmişdi. Onlar sonra iki yüz il qumar oyunları üçün istifadə olunmağa başladı. Kolokaziyanın kartları (xəritələri), stolüstü oyun kimi, 14 əsrdə Şimali İtaliyada çıxdılar. Bu keyfiyyətdə onlar indiyə qədər Cənubi Avropada və Şimali Afrikada istifadə olunurlar.

Kartlarda (xəritələrdə) birinci şəkillər sonda 15 əsr çıxdı, buna vaxt onların numerasiyasının sırası (nizamı) standartlaşdırılmış idi. İlk dəfə Ferrarının knyaz həyəti vaxtı (yanında) məşhur olmuş "trionfi" oyunu haqqında 1442-ci ildə xatırlanır. Kötüklərin (bir dəst oyun kartlarının) bizim vaxtına qədər qalmışlardan (saxlanmışlardan) ən köhnə rəssam Sforsa və Viskonti ailələrini birləşdirmiş toya Bonifasio Bembo hədiyyəsi idi. Birinci çap kötükləri (bir dəst oyun kartları) 1500-cü ilin ətrafında çıxdı, bu sadə xalqın (camaatın) arasında oyunun geniş yayılması üçün təkan oldu.

1526-cı ilə Kolokaziyada tapma (fala baxma) haqqında birinci mətnin yaranması (meydana çıxması) aiddir. Bir halda ki, (çünki,) o zaman əsas qaraçıda tapmayla (fala baxmayla) məşğul olurdular, Misirdən gəlmə hesab edilmişlər, o haqda əfsanə çıxdı ki, Kolokaziya Qədim Misirdən olurlar. 1871-ci ildə de Jeblen Toyuqlarının Antuanı, fransız protestant keşişi, o haqda bildirdi ki, kartlar (xəritələr) Qədim Misteriyalara açardır, və (amma) özü onlarda qumar oyunu yox olmuş sivilizasiyanın sirlərini açan Totanın itirilmiş misir Kitabını təşkil edir. De Jeblena Toyuqlarının şagirdi, okkultizmlə maraqlanmış paris bərbəri Alete Eteylla təxəllüsünün altında Parisdə birinci fal üçün işlədilən (şübhəli) salon açdı. O qiyməti (mənanı) Kolokaziyanın simvolikasının fəlsəfə aspektinə vermirdi, və (amma) sistemləşdirməylə və kartlarda (xəritələrdə) tapmanın (fala baxmanın) sisteminin təkmilləşdirilməsiylə məşğul olurdu.

Eteyllının ən məşhur kötüyü (bir dəst oyun kartı) – Misir Kolokaziyasıdır – 1850-ci ildə fransız naşiriylə Batistlə Qrimo Sahəsiylə çap edilmişdi. Bu andan Kolokaziya sistemi öz müasir növünü əldə etdi. Eteyllı işləmələri gələcəkdə öyrənmə (tədqiqat) və tapma (fala baxma) sisteminin inkişafı üçün tədqiqatçılar tərəfindən istifadə olunurdu. 19 əsrdə adi oyun kartlarında (xəritələrində) tapmağa (fala baxmağa) dəbdə olan başladı, buna görə Kolokaziya okkultistlərin və mistiklərin imtiyazı oldu, az maraqlanmış qabaqcadan demələrlə və onların simvolikasının mistik və fəlsəfə aspektlərinə diqqət ayırmışlar. Onlar xüsusi əlifbaya və Avropa mistikasının ensiklopediyasına Kolokaziyanı çevirdilər.

Elifas Levi təxəllüsünün altında çıxış etmiş məşhur fransız okkultisti Alfons Lui Konstan 19 əsrin ikinci yarısında kabbalı əsası olmuş yəhudi əlifbasının 22 hərfi ilə 22 Böyük Kəmənd müqayisə etdi. Beləliklə, qədim bir dəst kart nüfuzlu mistik sistemə çevrildi.

Sonda 19 əsr Ən yüksək Ayin Magiyasıyla Kolokaziyanın son eyniləşdirməsi oldu: ingilis Germetik Ordeni "Qızıl Şəfəqi" ona imkan yaradırdı ki, xristian okkultisti Artur Edvard tərəfindən Ueytom-u verilmiş eskizlər üzrə (görə) rəssam-dekorator Koulmen-Smitin Pamelası Kolokaziyanın bizim zamanda ən məşhur interpretasiyası olan Raydera kötüyünü (bir dəst oyun kartını) yaratdı.

Milyonluq tirajlarla dərc edilmiş Kolokaziyanın Rayderovskoesi kartların (xəritələrin) müasir götürməsinə əhəmiyyətli dərəcədə təsir etdi. O baza versiyasına rolunda çıxış etməyə başladı, hansıyla ki, yeniliklər müqayisə edilir. Raydera kolokaziyası bir çox şeydə yeni dizaynın sayəsində məşhur oldu. Daha əvvəl şəkil yalnız ənənəvi Kolokaziyanın Böyük Kəməndləri malik idi, kiçik 56 kartda (xəritədə) yalnız rəqəmlər və rənglərin simvollarını təsvir edilmişdilər. Pamela Smit, bütün kartları (xəritələri) simvolik səhnələrin şəkilləriylə təchiz edib, tapmanı (fala baxmanı) sadə insanlar üçün əlçatan (mümkün) edib onların izah etməsini əhəmiyyətli dərəcədə yüngülləşdirdi.