Gənc yazar Kəmalə Rüstəmzalın kiçik müsahibəsi və şeirlərini Qadınla.Com olaraq təqdim edirik:
- Özünüzü oxuculara necə təqdim edərsiniz?
- Sadəcə, Kəmalə Rüstəmzal. Amma şeirlərimi oxuyub, daxilimdə bir neçə Kəmalənin olduğunu kəşf etmək şansınız var.
- İlk şeirinizi haçan yazmısınız və mövzusu nə idi?
- İlk şeirimi hardasa 14-15 yaşlarımda yazmışam. Mövzusu dostluqda olan ikiüzlülük, riyakarlıq idi. Yəqin o vaxtlar çox sadəlövh idim və insanlara gözübağlı inanırdım.
- Daha çox hansı mövzularda yazmağı sevirsiniz?
- Daha çox fəlsəfi mövzularda yazmaq ürəyimcədir. Çünki dünyaya fərqli baxışımı azacıq da olsa, şeirlərimdə göstərə bilirəm.
- Yaradıcılıq cəhətdən özünüzə yaxın hiss etdiyiniz şairlər varmı? Varsa kimlərdir?
- İmadəddin Nəsimi yaradıcılığı ilə öz yaradıcılığımı müqayisə etməyə cürətim və istedadım çatmasa da, hardasa fikirlərdə bənzərlik hiss edirəm.
- Daha çox hansı şairləri və nə üçün oxuyursunuz?
- İmadəddin Nəsimi, Bəxtiyar Vahabzadə, Mikayıl Müşfiq, Ramiz Rövşəni təkrar-təkrar oxuyub, hər dəfəsində özüm üçün yeniliklər kəşf edə bilərəm. Baxmayaraq ki, illər, əsrlər öncə yazılmış fikirlərdir. Demək ki, dahidirlər. Bəhrələnmək üçün bundan gözəl nə ola bilər ki?!
- Kişi yazarlar qadın yazarlardan daha yaxşı yazır kimi fikirlərə münasibətiniz necədir?
- Mən, ümumiyyətlə, kişi və qadın bərabərliyinin tərəfdarıyam. Ona görə də, bu fikirlə razı ola bilmərəm. İstər qadın yazar olsun, istərsə də kişi, ən əsası istedadlı olmağı yetər. Başqa heç bir şey rol oynamır.
- Şeir ola bilsə idiniz, hansı şeir olardınız?
- Mən, yəqin ki, heç vaxt şeir ola bilməzdim. Çünki şeir hər hansı bir qaydaya uyğun yazılır. Gözəgörünməz çərçivədə olur. Ordakı fikirlər dörd-beş bəndin içinə sığmaq məcburiyyətində qalır. Mən isə azadlığı sevən biriyəm. Çərçivə içində yaşaya bilməzdim.
- Son olaraq oxuculara sözünüz nədir?
- Fürsətdən istifadə edib yaradıcılığıma dəyər verən hər kəsə dərin minnətdarlığımı bildirirəm. Nə yaxşı ki, varsınız. Sizə də, Aynur xanım, əziz həmkar, təşəkkür edirəm ki, bizim kimi sözünü deməyə çalışan gənc yazarları işıqlandırırsınız. Var olun.
Saxta müqəddəslərə inanan insan Yalanlar içində qocaldın yaman Qəddini əydisə fırlanan zaman Heç bir şey qorxuda bilməz ki səni
Dost ilə düşməni seçə bilmədin Bir gün ac, bir gün tox ömür keçirdin Ölümlə üzbəüz söhbət edirdin Heç bir şey qorxuda bilməz ki səni
Həm şeytan rolunda, həm də ki mələk Gah şaxta olurdun, gah da ki külək Min bir əzab gördü, sınmadı ürək Heç bir şey qorxuda bilməz ki səni
Səhviylə, düzüylə qəbul et yaşa İlləri vuraraq bir bir sən başa Dəysən də min kərə bil daşdan daşa Heç bir şey qorxuda bilməz ki səni
Atacam bil ki, sənə aid nə varsa məndə Gəzdiyin küçələri, tərk etdiyin evi də Toxunduğun hər şeyi, toxunduğun məni də Atacam mən, siləcəm, yox edəcəm bəlkə də
Atacam o hissləri, sənə aid ürəyi Yox edəcəm ətrini gətirən o küləyi Yox bu həyatın daha sənə olan gərəyi Yox edəcəm şeytana bənzəyən, sən mələyi
Siləcəm o sevgini, qalmasın heç bir izi Siləcəm sahilində gəzdiyimiz dənizi, Pozacam yaddaşıma həkk olan ikimizi İtirəcəm həyatda nə vaxtsa olan bizi
Ey gözləri gülməyən, gözəl libaslı qadın Görəsən kimin üçün sən belə bəzənmisən? Dikdaban, qısa ətək, de nədir sənin adın? Hər kəsdə yox bu hünər, sən kimi gözləyirsən?
Gündüzlər hamı kimi, gecələr bir ayrısan Ətrini otaqdakı soyuq yataq hopdurur O sürməli gözləri ağlayaraq yuyursan Ancaq qəmli musiqi tam qəlbini doldurur
Qırmızı dodaq boyan badəyə çox yaraşır Qəlbindəki sevgini şərab kimi içirsən Doldurma sən badəni, içi dolu qəm daşır O ki bilmir hər gecə necə əzab çəkirsən
Saçlarına toxunan əlləri axtarma sən Gör nə vaxtdır ki solub onun verdiyi güllər Bir nağıl tək oxundu, bitdi artıq bilirsən Sil onu yaddaşından, dönməz geri o günlər
Gizlənib bir otaqda xatirələr bir də sən Kölgələrin rəqsinə çox baxacaq bu ürək? Açıq qoy pəncərəni, sən aydan da gözəlsən Qoparıb arzuları uzağa atsın külək
Aldanıb hər gün günəşi göydə həqiqət sandım Eşq dediyin o hissi də qəlbə cinayət sandım
Yağışın da yağdırdı bulud heç olmadı məyus Mənsə kədəri gözlərimə bil ki qəbahət sandım
Görmüşəm mələklə şeytanı mən eyni vücudda Çox heyf ki bu həyatda vardır ədalət sandım
Dostu düşməndən ayırd etmədi bu zalım ürək Yalan dolu bir həyatı dəhşətli fəlakət sandım
Kaş ki cahili, nadanı gözüm görməz olaydı Yoxsa ki hər bir sözündə vardır kəramət sandım
Məni çox yorsa da qəddar görünən dilsiz həyat Yenə də hər bir günümü sevgi, səadət sandım